صدور حکم بیش از ۶۰ سال حبس برای فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی در گیلان

صبح دیروز هشتم فروردین‌ماه، حکم بازداشت‌شدگان مردادماه ۱۴۰۲ در گیلان توسط شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی مهدی راسخی صادر شد.

بر اساس این احکام:

«زهره دادرس» به ۹ سال و ۶ ماه حبس (به اتهام تشکیل ‌گروه با هدف برهم زدن امنیت ملی به ۶ سال و یک روز حبس تعزیری
و‌ به اتهام اجتماع و تبانی، به ۳ سال و شش ماه و یک روز حبس تعزیری) محکوم شد.

همچنین«فروغ سمیع‌نیا»، «سارا جهانی»، «یاسمین حشدری»، «شیوا شاه سیا»، «نگین رضایی»، «متین یزدانی»، «آزاده چاوشیان» و‌ «زهرا دادرس» هریک به ۶ سال و ‌۳ ماه و ۱۷ روز حبس (اجتماع و تبانی به سه سال و شش ماه و یک روز حبس و برای اتهام عضویت در گروه، به دو سال و هفت ماه و شانزده روز حبس) محکوم شدند.

از سوی دیگر «جلوه جواهری» و «هومن طاهری» به اتهام تبلیغ علیه نظام به ۱ سال حبس تعزیری محکوم شدند.


صبح روز ۲۵ مردادماه ۱۴۰۲، این فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی‌ با یورش ماموران امنیتی به منازل خود در شهرهای رشت، انزلی، لاهیجان و فومن بازداشت شدند.

پس از گذران قریب به دوماه، همگی این فعالین در فواصل زمانی متفاوت، با تودیع قرار وثیقه به‌صورت موقت از زندان لاکان رشت آزاد شدند.

در صورت تایید این حکم برای هر یک از این افراد حکم اشد (فقط آن حکمی که بین چند اتهام مجازات بیشتری دارد) برای آن‌ها اعمال خواهد شد.

#زهره_دادرس #فروغ_سمیعی_نیا #سارا_جهانی #یاسمین_خشدری #شیوا_شاه_سیا #نگین_رضایی #متین_یزدانی #آزاده_چاوشیان #زهرا_دادرس #جلوه_جواهری #هومن_طاهری #رشت #یاری_مدنی_توانا


@Tavaana_TavaanaTech

حکم بیش از ۶۰ سال حبس فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی گیلان در دادگاه تجدیدنظر تایید شد

صبح امروز سه‌شنبه ۸ خردادماه، احکام بازداشت‌شدگان مردادماه ۱۴۰۲ در گیلان در شعبه ۱۱ تجدیدنظر دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی محمدصادق ایران‌عقیده، «بدون تشکیل دادگاه» عینا تایید شد.

بر اساس این احکام:

«زهره دادرس» به ۹ سال و ۶ ماه حبس (به اتهام تشکیل ‌گروه با هدف برهم زدن امنیت ملی به ۶ سال و یک روز حبس تعزیری
و‌ به اتهام اجتماع و تبانی، به ۳ سال و شش ماه و یک روز حبس تعزیری) محکوم شد.

همچنین«فروغ سمیع‌نیا»، «سارا جهانی»، «یاسمین حشدری»، «شیوا شاه سیاه»، «نگین رضایی»، «متین یزدانی»، «آزاده چاوشیان» و‌ «زهرا دادرس» هریک به ۶ سال و ‌۳ ماه و ۱۷ روز حبس (اجتماع و تبانی به سه سال و شش ماه و یک روز حبس و برای اتهام عضویت در گروه، به دو سال و هفت ماه و شانزده روز حبس) محکوم شدند.

از سوی دیگر «جلوه جواهری» و «هومن طاهری» به اتهام تبلیغ علیه نظام به ۱ سال حبس تعزیری محکوم شدند.


صبح روز ۲۵ مردادماه ۱۴۰۲، این فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی‌ با یورش ماموران امنیتی به منازل خود در شهرهای رشت، انزلی، لاهیجان و فومن بازداشت شدند.

پس از گذران قریب به دوماه، همگی این فعالین در فواصل زمانی متفاوت، با تودیع قرار وثیقه به‌صورت موقت از زندان لاکان رشت آزاد شدند.

#جلوه_جواهری #هومن_طاهری #زهرا_دادرس #زهره_دادرس #آزاده_چاوشیان #شیوا_شاه_سیاه #نگین_رضایی #متین_یزدانی #فروغ_سمیع_نیا #سارا_جهانی #یاسمین_حشدری #گیلان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

پرونده یازده فعال حقوق‌زنان به شعبه اجرای احکام رشت ارجاع شد

یازده فعال حقوق زنان در گیلان که در پرونده‌ای مشترک به بیش از ۶۰ سال و ۶ ماه حبس محکوم شده بودند، اکنون در انتظار دریافت ابلاغیه برای اجرای احکام حبس صادره هستند.
۸ خردادماه ۱۴۰۳، احکام بازداشت‌شدگان مردادماه ۱۴۰۲ در گیلان در شعبه ۱۱ تجدیدنظر دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی محمدصادق ایران‌عقیده، «بدون تشکیل دادگاه» عینا تایید شده بود.

بر اساس این احکام:

«زهره دادرس» به ۹ سال و ۶ ماه حبس (به اتهام تشکیل ‌گروه با هدف برهم زدن امنیت ملی به ۶ سال و یک روز حبس تعزیری
و‌ به اتهام اجتماع و تبانی، به ۳ سال و شش ماه و یک روز حبس تعزیری) محکوم شد.

همچنین«فروغ سمیع‌نیا»، «سارا جهانی»، «یاسمین حشدری»، «شیوا شاه سیاه»، «نگین رضایی»، «متین یزدانی»، «آزاده چاوشیان» و‌ «زهرا دادرس» هریک به ۶ سال و ‌۳ ماه و ۱۷ روز حبس (اجتماع و تبانی به سه سال و شش ماه و یک روز حبس و برای اتهام عضویت در گروه، به دو سال و هفت ماه و شانزده روز حبس) محکوم شدند.

از سوی دیگر «جلوه جواهری» و «هومن طاهری» به اتهام تبلیغ علیه نظام به ۱ سال حبس تعزیری محکوم شدند.

صبح روز ۲۵ مردادماه ۱۴۰۲، این فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی‌ با یورش ماموران امنیتی به منازل خود در شهرهای رشت، انزلی، لاهیجان و فومن بازداشت شده بودند.

#فروغ_سمیع_نیا #سارا_جهانی #یاسمین_حشدری #شیوا_شاه_سیاه #نگین_رضایی #آزاده_چاوشیان #زهرا_دادرس #متین_یزدانی #زهره_دادرس #هومن_طاهری
#جلوه_جواهری
#یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

مادر زهرا و زهره دادرس، دو تن از فعالان حقوق زنان محبوس در زندان لاکان رشت، در گزارشی کوتاه از ملاقات با دخترانش، نوشت که آن‌ها در زندان هم در پی رفع تبعیض و برقراری عدالت هستند.

این مادر در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
«پنجشنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳ برای ملاقات کابینی زهرا و زهره تنها نبودم و بنیامین پسر کوچک زهرا که روز دوشنبه(روز ملاقات آقایون) درگیر کلاس درس بود ،امروز همراهم بود و تونست مامان و خاله را ببینه. زهرا و زهره هنوز تو بخش قرنطینه هستند و درسته که زهرا کمی از نظر فیزیکی لاغر شده ولی هر دو از لحاظ روحی قوی و محکم هستند. بیشترین حوزه فعالیت زهرا و زهره در سال‌های اخیر، مبارزه با تبعیض و هدفشون برابری و عدالت بوده،این روزها هم هر دو داخل زندان تلاش می‌کنند که خواسته ها و امکاناتی که در ساختمان مجاور یعنی بخش مردان زندان لاکان و خیلی زندان‌های دیگه در دسترس هست که البته خیلی هم حداقلی هست، برای بخش زنان زندان لاکان فراهم بشه زهرا و زهره ایمان دارند که به هدفشون می‌رسند.»


#زهرا_دادرس
#زهره_دادرس
#زندان_لاکان_رشت #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

برای فعالان حقوق زنان گیلان، که در روندی ناعادلانه، بازداشت، شکنجه و محکوم به زندان طولانی شدند.

این افراد از بدو بازداشت تا زمان پایان بازجویی مورد انواع و اقسام شکنجه‌ها قرار گرفته بودند تا تن به اعتراف اجباری بدهند.
احکام صادره در دستگاه قضایی، مبتنی بر گزارش همین بازجویان شکنجه‌گر است و فاقد هرگونه اعتباری است.

البته اعتبار و افتخاری است برای همه این بازداشت‌شدگان و ننگی است برای حکومت.


صبح روز ۲۵ مردادماه ۱۴۰۲، این فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی‌ با یورش ماموران امنیتی به منازل خود در شهرهای رشت، انزلی، لاهیجان و فومن بازداشت شده بودند..

پس از گذران قریب به دوماه، همگی این فعالین در فواصل زمانی متفاوت، با تودیع قرار وثیقه به‌صورت موقت از زندان لاکان رشت آزاد شدند.

و اینک با تایید احکام سنگین در زندان لاکان رشت هستند.

#جلوه_جواهری #هومن_طاهری #زهرا_دادرس #زهره_دادرس #آزاده_چاوشیان #شیوا_شاه_سیاه #نگین_رضایی #متین_یزدانی #فروغ_سمیع_نیا #سارا_جهانی #یاسمین_حشدری #گیلان #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

مادر زهرا و زهره دادرس، دو تن از فعالان مدنی زن محبوس در زندان لاکان رشت، در صفحه اینستاگرامش نوشت:

«دیروز زهره و زهرا تماس گرفتند و از حال خوب‌شون گفتند، این روزها بیشتر وقت‌شون را با ورزش و مطالعه پر می‌کنند، نوبت امروز آزمایشگاه را به من یادآوری کردند، چهار ماه قبل چند روز قبل از دستگیری زهره و زهرا، پزشک این وقت را تعیین کرده بود. بیش از ۴ ماه که زهرا و زهره فیزیکی پیش ما نیستند ولی حضورشون را هر لحظه احساس می‌کنم، هر دو در مورد همه مسائل خانوادگی مشارکت دارند، زهرا تونسته از دور به خوبی به امور منزل و بچه‌هاش برسه و زهره هم سعی کرده تو فرصت‌های کوتاه تماس تلفنی و ملاقات کابینی در امور درسی به بنیامین پسر زهرا کمک کنه، در کنارش هر دو سعی کردند فعالیت‌های قبلی‌شون را در حوزه کودکان کار، زنان سرپرست خانوار و دیگر گروه‌های آسیب‌دیده پیگیری کنند که تو این مسیر خانواده و دوستان هم همراهی‌شون می‌کنند. به یاد حرف‌های زهره در ابتدای جلسه کوتاه دادگاه می‌افتم
"این اتهام‌ها را قبول ندارم، هیچ جرمی مرتکب نشده‌ام، من فرزند پدر و مادری هستم که عمرشون را به خدمت گذروندند و در چنین بستری من هم نمی‌توانم بی‌تفاوت باشم،......."
با وجود همه محدودیت‌ها، زهرا و زهره نسبت به اتفاقات و مسائل اطراف‌شون بی‌تفاوت نیستند و در قبالش احساس مسئولیت می‌کنند.»

@masoumeh.34

- یکی از روش‌هایی که تاب‌آوری شرایط زندان را برای فرد زندانی بیشتر می‌کند، معنابخشی به فعالیت‌های روزانه است. بسیاری از زندانیان با برگزاری کلاس‌های آموزشی، رسیدگی به وضعیت سایر زندانیان، تماس تلفنی با خانواده و پیگیری شرایط آن‌ها، برنامه ورزشی منظم و ... شرایط زندان را می‌گذرانند و تلاش می‌کنند روحیه بهتری پیدا کنند.

همچنین بسیاری از خانواده‌های زندانیان، با پیگیری علاقه‌مندی‌های آن‌ها، حمایت روانی از فرد زندانی و انتشار اخبارش شرایط بهتری برای عزیزان خود ایجاد می‌کنند.

به امید آزادی همه زندانیان عقیدتی و سیاسی، از جمله زهرا و زهره دادرس

آموزشکده توانا به‌تازگی دوره آموزشی حمایت روانی‌اجتماعی از زندانیان و خانواده‌های‌شان برگزار کرده. در این دوره‌ آموزشی، چشم‌انداز روان‌شناختی و اجتماعی و بر اساس رویکرد حمایتگرانه، تاثیر محیط زندان بر زندانیان سیاسی و خانواده‌های‌شان مورد بررسی قرار گرفته است.

لینک کانال تلگرامی دوره

https://t.me/mental_health_political_prisoner

#زهرا_دادرس #زهره_دادرس #رشت #زندان_لاکان_رشت #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech

زهره دادرس، فعال حقوق زنان، که به تازگی به ۹ روز مرخصی از زندان لاکان رشت، اعزام شده ، متنی در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده و حال و هوای روز منتهی به مرخصی‌اش را شرح داده است.

این متن به شرح زیر است:

«صبح از خواب پامیشی، چای رو داخل فلاسک میریزی.
"صبح بخیر، آمار"
برمی‌گردی و سفره صبحونه رو پهن می‌کنی، به خودت یادآوری می‌کنی که شستن سرویس امروز با تو هست و حواست پیش این هم هست که فرصت کوتاه هواخوری و بدمینتون بازی‌کردن با شریفه رو هم از دست ندی. با هم میدوییم و بازی می‌کنیم و به هوا می‌پریم و می‌خندیم و شعر می‌خونیم. نمیگذاریم حال خوب این لحظات رو، فکر و خیال‌های همیشه و دیوارها و سیم‌‌های خاردار و بوی بد زباله‌ خراب کنه. وقت، وقتِ کل‌کل با دوتا عزیزایی هست که فردا امتحان ریاضی دارند. نمونه سوال‌ها روی تخت و اصرار برای حل‌شون همچنان بی‌فایده ست. فقط صدای خنده‌های این دو تا وروجک فضای اتاق رو پر کرده. شرط می‌بندیم که اگر امروز مرخص نشم، از ساعت پنج تا نه شب "فقط درس درس درس‌".(همه‌ش به خودت میگی کاش امروز مرخص نشی.. درسته با هم درسها رو خوندیم ولی کاش برای امتحان فرداشون باشی) این یکی دخترمون هم که ان اوایل، نمیدوست بافتن یعنی چی و قلاب و دو میل چه فرقی دارند، حالا از ماها جلو زده و اولین عروسکش رو بافته و شریفه داره براش چشم و مو می‌دوزه. کار دست این زن‌ها، عجیب خوشگل شده! نگهبان اسمت رو صدا می‌کنه برای مرخصی. ماریا اولین رفیقیه که میاد و محکم بغلت میکنه که بالاخره رفتی، بچه‌ها خوشحال که شرط درس‌خوندن عصر رو باختم و کل‌کل همچنان ادامه داره. شریفه رو محکم در آغوش میگیرم(شریفه شریفه! تو باید خیلی زودتر از این‌ها ازین در می‌رفتی بیرون، کسی این ظلم آشکار رو آیا می‌بینه؟ روزهایی از #شریفه_محمدی دریغ شده که می‌تونست بهترین روزهای زندگی او همراه خونواده و دوستانش باشه. این بازی با عمر و جنگ با زندگی، پس کی تموم میشه؟) دیشب با بچه‌های اتاق قرار گذاشته بودیم که با بگو و بخند خداحافظی کنیم، چون همه میدونستیم که این مرخصی کوتاه خواهد بود. با هم گفتیم اگه رفتنی شدم جلو نگهبانی؛ شبیه جوک گلابیا که براشون تعریف کرده بودم، همو گلابی صدا کنیم و دست تکون بدیم و بلند بخندیم؛ همین کار رو هم کردیم:)
حالا در اتاق تاریک، به صفحه گوشی‌ای که ماه‌هاست در دستانم نداشته‌ام، خیره‌شده‌ام و به ساعت‌ها و ثانیه‌هایی از امروز که در زندان ادامه پیدا نکرد فکر می‌کنم. آنجا چراغ‌ها همیشه روشن است و بخشی از وجودم پیش دوستانم به امانت مانده. زن باشی و اهل زندگی، حتی اگر آزادی.ات را بگیرند، باز می‌توانی مشتاقانه راوی زندگی باشی. زندگی در اسارت.
برگه وضعیت زندانی به روز شده: محکومیت: ۹سال و۶ماه و۲روز اجرایی: ۶سال و۱روز گذرانده شده: ۲۱۸روز و حالا ۹روز مرخصی»

#زهره_دادرس #زندان_لاکان_رشت #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech

زهره دادرس، فعال حقوق زنان، که چند روز است از زندان لاکان رشت به مرخصی اعزام شده است، روایتی از یک زندانی نوشته که چند سال تجربه ملاقات حضوری با اعضای خانواده‌اش نداشته:

«صبح پنج‌شنبه است. ماریا، یار این روزهای ما در اتاق کانون، زودتر از همه از خواب بیدار شده، کمی به خودش رسیده و منتظر که اسمش را برای اولین ملاقات حضوری خانواده، بعد از چهار سال حبس بدون مرخصی، صدا کنند. همینطور که جلوی آینه کوچک اتاق ایستاده، برایش می‌خوانم: "وقتی میای قشنگ‌ترین پیرهنت رو تنت کن تاج سر سروری‌رو سرت کن..." و می‌خندیم. ماریا را صدا می‌کنند و ما هم ذوق‌زده او را بدرقه می‌کنیم. دقایقی می‌گذرد و ماریا به اتاق برمی‌گردد. از ملاقات و احوال خانواده‌اش می‌پرسیم. قربان صدقه مادرش می‌رود که در همین چند دقیقه، چشم‌ها، ابروها و پیشانی‌او را بوسه‌باران کرده بود. با جزئیات از دختر ۸ ساله‌اش می‌گوید که چه لباس قشنگی پوشیده و اینکه چقدر بزرگ شده است. به برچسب کی‌تی‌ای روی انگشتش اشاره می‌کند که دخترش برایش چسبانده بود. خجالت می‌کشد اما می‌پرسیم و گفت همسرش را بعد از چهارسال بالاخره در آغوش گرفته، دست به دست هم کنار دخترشان نشسته‌اند و گپ زدند‌ و چقدر دخترش از دیدن این صحنه خوشحال شده بود. ما که پیش‌ از ماریا چندبار به ملاقات حضوری رفته بودیم، به او گفتیم: "دیدی چقدر خوب بود! پس چرا این چهار_پنج سال درخواست ندادی؟!" ماریا پاسخ می‌دهد که " قبل از شما اینجا کسی ملاقات حضوری نداشت ما اصلا نمی‌دونستیم که میشه چنین درخواستی هم داد." پاسخ ماریا، با واقعیت‌ #زندان_لاکان مطابقت دارد. در حالی که بسیاری از زندان‌های ایران، سالن ملاقات دارند و زندانی‌ها به طور متناوب می‌توانند خانواده‌های خودشان را به صورت حضوری ملاقات کنند، در زندان لاکان از این دست ملاقات‌ها خبری نیست. زندان لاکان سالنی برای ملاقات حضوری ندارد. در اولین ملاقات حضوری ما، مسئولان زندان، اتاقک نگهبانی آقایان در محل ورودی مجموعه را در نظر گرفته‌بودند. اتاقی که در آن خبری از میز و صندلی‌های دور هم نیست و چندین نگهبان مشغول کار هستند و سربازهایی هم برای تحویل کلید و... هر از چندی می‌آیند و پا می‌کوبند و می‌روند. فضای سنگینی که صحبت کردن با عزیزان هم در آن سخت بود چه برسد به بغل کردن و بوسیدن آنها... از ملاقات دوم و بنا به درخواست خودمان، به اتاق ملاقات کابینی رفتیم. آنجا هم خبری از وسایل گرمایشی نیست ولی چند صندلی هست که دور هم بگذاریم و در حضور نگهبان زن دمادم نفسی تازه کنیم و دم به دم دل بدهیم... پ.ن: در زندان لاکان، هیچ اتاق مشخصی برای دیدار با وکلا هم در نظر گرفته نشده است. وکلای دوستان ما هم که از تهران آمده بودند، موکلانشان را در همان اتاق نگهبانی ملاقات کردند و چنین وضعیتی برایشان بهت‌آور بود.»

#زهره_دادرس #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech