Forwarded from گفتوشنود
عرفان ثابتی، پژوهشگر جامعهشناسی دین و فلسفه، در واکنش به کشته شدن دو قاضی بدنام جمهوری اسلامی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «علی رازینی، در دورۀ ۱۳۶۳-۱۳۶۰ به سرکوب بهائیان مشهد مشغول بود.»
آقای ثابتی افزود: «مهندس فیروز پردل، در ٨ آبان ۱۳۶۳ پس از یک سال حبس و شکنجه با حکم رازینی اعدام شد. خانوادۀ مهندس پردل سه روز از اعدام او بیخبر بودند و پنج روز طول کشید تا پیکر او را تحویل گرفتند و زیر نظر چند پاسدار به خاک سپردند.»
روز شنبه در تیراندازی مقابل کاخ دادگستری، سه قاضی دیوان عالی کشور هدف تیراندازی قرار گرفتند که دو نفر کشته و یکی مجروح شد. محمد مقیسه و علی رازینی قضاتی بودند که پیشتر قاضی دادگاه انقلاب بودند کشته شدند.
این دو قضات بدنامی بوده که به قاضی مرگ معروف بودند و در طی مدت مسئولیت خود احکام سنگین و فراقانونی فراوانی علیه زندانیان سیاسی و عقیدتی صادر کردند.
#بهائیان_ایران #بهائی #داستان_ما_یکیست #مقیسه #رازینی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
عرفان ثابتی، پژوهشگر جامعهشناسی دین و فلسفه، در واکنش به کشته شدن دو قاضی بدنام جمهوری اسلامی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «علی رازینی، در دورۀ ۱۳۶۳-۱۳۶۰ به سرکوب بهائیان مشهد مشغول بود.»
آقای ثابتی افزود: «مهندس فیروز پردل، در ٨ آبان ۱۳۶۳ پس از یک سال حبس و شکنجه با حکم رازینی اعدام شد. خانوادۀ مهندس پردل سه روز از اعدام او بیخبر بودند و پنج روز طول کشید تا پیکر او را تحویل گرفتند و زیر نظر چند پاسدار به خاک سپردند.»
روز شنبه در تیراندازی مقابل کاخ دادگستری، سه قاضی دیوان عالی کشور هدف تیراندازی قرار گرفتند که دو نفر کشته و یکی مجروح شد. محمد مقیسه و علی رازینی قضاتی بودند که پیشتر قاضی دادگاه انقلاب بودند کشته شدند.
این دو قضات بدنامی بوده که به قاضی مرگ معروف بودند و در طی مدت مسئولیت خود احکام سنگین و فراقانونی فراوانی علیه زندانیان سیاسی و عقیدتی صادر کردند.
#بهائیان_ایران #بهائی #داستان_ما_یکیست #مقیسه #رازینی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
Forwarded from گفتوشنود
هشدار کارشناسان سازمان ملل درباره سرکوب زنان بهائی در ایران
در بیانیهای که توسط ۱۸ کارشناس حقوق بشر سازمان ملل متحد در تاریخ ۱ بهمن ۱۴۰۳ منتشر شد، نگرانی عمیق نسبت به افزایش سرکوب سیستماتیک زنان بهائی در ایران ابراز گردید. این کارشناسان با اشاره به موارد گسترده نقض حقوق بشر علیه زنان بهائی، از جمله «دستگیریهای خودسرانه، ناپدیدسازی اجباری، یورش به منازل و محرومیت از حقوق اساسی» تاکید کردند که این زنان به دلیل «پیروی از آیین بهائی و زن بودن» تحت آزار مضاعف قرار گرفتهاند.
در این بیانیه آمده است: «افزایش شدید سرکوبها علیه زنان بهائی در بستر گستردهتر هدف قرار دادن زنان در ایران و چالشهای مربوط به برابری جنسیتی، نمایانگر بحرانی نگرانکننده است.»
کارشناسان به نمونههایی چون پرونده ۱۰ زن بهائی در اصفهان اشاره کردند که در مهرماه ۱۴۰۳ به ۹۰ سال زندان محکوم شدند. آنها گفتند: «این زنان خودسرانه و بدون دلیل مشخصی دستگیر شده و در زندان دولتآباد تحت شکنجه قرار گرفتهاند.»
سیمین فهندژ، نماینده جامعه جهانی بهائی در ژنو، با تاکید بر تبعات این سرکوبها گفت: «هدف قرار دادن بیوقفۀ زنان بهائی نه تنها به زندگی افراد ضربه میزند، بلکه شالودۀ خانواده و جامعه را نیز تضعیف میکند. این نشانۀ آشکاری از کارزار سیستماتیک حکومت ایران در زدودن کرامت و انسانیت بهائیان است.»
این کارشناسان در نامهای که پیشتر در ۱۰ مرداد ۱۴۰۳ به جمهوری اسلامی ارسال کردند، خواستار توقف فوری این سرکوبها و آزادی تمامی زندانیان بهائی شدند. با این حال، حکومت ایران در پاسخ، این نگرانیها را «بیاساس» خوانده و همچنان به اعمال فشار ادامه داده است.
در این بیانیه همچنین تاکید شد: «زنان بهائی در حال حاضر حدود دو سوم از تمامی زندانیان بهائی در ایران را تشکیل میدهند. بسیاری از آنها بدون طی روند قانونی بازداشت شدهاند و از محل نگهداری آنها اطلاعی در دست نیست.»
در پایان، کارشناسان خواستار اقدام فوری جامعه جهانی و فشار بیشتر بر جمهوری اسلامی شدند. آنها تصریح کردند که حکومت ایران باید به تعهدات حقوق بشری خود پایبند باشد و چرخه تبعیض علیه جامعه بهائی را متوقف کند. در بیانیه آمده است: «حکومت ایران باید توصیههای کارشناسان سازمان ملل را بپذیرد و چرخۀ رنج و تبعیضی را که ۴۵ سال قبل آغاز کرده، پایان دهد. اکنون زمان این کار است.»
این بیانیه و درخواستهای مطرحشده در نشست بررسی ادواری جهانی، نقطهای کلیدی برای بررسی عملکرد جمهوری اسلامی ایران در حوزه حقوق بشر خواهد بود.
#بهائی #بهائیان_ایران #آزادی_عقیده #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا
@dialogue1402
در بیانیهای که توسط ۱۸ کارشناس حقوق بشر سازمان ملل متحد در تاریخ ۱ بهمن ۱۴۰۳ منتشر شد، نگرانی عمیق نسبت به افزایش سرکوب سیستماتیک زنان بهائی در ایران ابراز گردید. این کارشناسان با اشاره به موارد گسترده نقض حقوق بشر علیه زنان بهائی، از جمله «دستگیریهای خودسرانه، ناپدیدسازی اجباری، یورش به منازل و محرومیت از حقوق اساسی» تاکید کردند که این زنان به دلیل «پیروی از آیین بهائی و زن بودن» تحت آزار مضاعف قرار گرفتهاند.
در این بیانیه آمده است: «افزایش شدید سرکوبها علیه زنان بهائی در بستر گستردهتر هدف قرار دادن زنان در ایران و چالشهای مربوط به برابری جنسیتی، نمایانگر بحرانی نگرانکننده است.»
کارشناسان به نمونههایی چون پرونده ۱۰ زن بهائی در اصفهان اشاره کردند که در مهرماه ۱۴۰۳ به ۹۰ سال زندان محکوم شدند. آنها گفتند: «این زنان خودسرانه و بدون دلیل مشخصی دستگیر شده و در زندان دولتآباد تحت شکنجه قرار گرفتهاند.»
سیمین فهندژ، نماینده جامعه جهانی بهائی در ژنو، با تاکید بر تبعات این سرکوبها گفت: «هدف قرار دادن بیوقفۀ زنان بهائی نه تنها به زندگی افراد ضربه میزند، بلکه شالودۀ خانواده و جامعه را نیز تضعیف میکند. این نشانۀ آشکاری از کارزار سیستماتیک حکومت ایران در زدودن کرامت و انسانیت بهائیان است.»
این کارشناسان در نامهای که پیشتر در ۱۰ مرداد ۱۴۰۳ به جمهوری اسلامی ارسال کردند، خواستار توقف فوری این سرکوبها و آزادی تمامی زندانیان بهائی شدند. با این حال، حکومت ایران در پاسخ، این نگرانیها را «بیاساس» خوانده و همچنان به اعمال فشار ادامه داده است.
در این بیانیه همچنین تاکید شد: «زنان بهائی در حال حاضر حدود دو سوم از تمامی زندانیان بهائی در ایران را تشکیل میدهند. بسیاری از آنها بدون طی روند قانونی بازداشت شدهاند و از محل نگهداری آنها اطلاعی در دست نیست.»
در پایان، کارشناسان خواستار اقدام فوری جامعه جهانی و فشار بیشتر بر جمهوری اسلامی شدند. آنها تصریح کردند که حکومت ایران باید به تعهدات حقوق بشری خود پایبند باشد و چرخه تبعیض علیه جامعه بهائی را متوقف کند. در بیانیه آمده است: «حکومت ایران باید توصیههای کارشناسان سازمان ملل را بپذیرد و چرخۀ رنج و تبعیضی را که ۴۵ سال قبل آغاز کرده، پایان دهد. اکنون زمان این کار است.»
این بیانیه و درخواستهای مطرحشده در نشست بررسی ادواری جهانی، نقطهای کلیدی برای بررسی عملکرد جمهوری اسلامی ایران در حوزه حقوق بشر خواهد بود.
#بهائی #بهائیان_ایران #آزادی_عقیده #داستان_ما_یکیست #گفتگو_توانا
@dialogue1402