‌
خشایار سفیدی، فعال دانشجویی، در گفت‌وگویی با «استودیو پات» در نقد منع تحصیل، به‌ویژه برای شهروندان بهایی، با اشاره به تجربه‌ شخصی خود می‌گوید:
«زمانی که خودم ممنوع‌التحصیل شدم، همدلیِ عمیقی پیدا کردم با هم‌وطنان بهایی که به‌واسطه‌ باورهایشان - که این باورها در بیشتر موارد امری موروثی است، همان‌گونه که ما در خانواده‌هایی مسلمان یا پیرو آیین‌های دیگر متولد می‌شویم - با ساختار سیاسی‌ای مواجه‌اند که می‌گوید یا باید به دین من باورمند باشی یا از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی، مانند حق تحصیل، محروم می‌مانی.»

او در ادامه از آسیب‌های این روند برای شهروندان سخن می‌گوید؛ این‌که چگونه زندگی آنان تحت تأثیر چنین شرایطی قرار می‌گیرد و گاه حتی آنان را ناچار به مهاجرت می‌کند.

سفیدی تاکید می‌کند که هر آنچه از امکانات، ثروت و دارایی‌های یک کشور وجود دارد، متعلق به همه‌ شهروندان آن کشور است و محروم کردن گروهی از مردم صرفا به‌دلیل تفاوت در باورها را محکوم می‌داند.

#خشایار_سفیدی #داستان_ما_یکیست #بهائی #حق_آموزش #منع_تحصیل #آزادی_باور #گفتگو_توانا

@Dialogue1402