«درود توانای گرامی
می‌خواهم از اعجاز اینترنت و گردش آزاد اطلاعات برای‌تان بنویسم.

از دوره کودکی نسبت به دزدیده‌شدن چهار دیپلمات! ایرانی توسط اسرائیل عصبانی و خشمگین بودم. فکر می‌کردم این افراد واقعا در سفارت لبنان دیپلمات بودند و مشغول به کار؛ اسرائیل به سفارت حمله کرده و آن‌ها را اسیر می‌کند.
اما حالا می‌دانم
یک: آن‌ها دیپلمات نبودند! بله! دیپلمات نبودند تا جایی که روزنامه‌های ایران هم تیتر زدند که «احمد متوسلیان و سه همرزمش در سواحل لبنان تیرباران شده‌اند.» پس برای رزم و جنگ رفته بودند. به گفته منابع داخلی جمهوری اسلامی هم «متوسلیان در سال ۱۳۶۱ در راس یک هیئت نظامی به سوریه و لبنان سفر کرده بوده.» که در جریان همین سفر در درگیری با نیروهای مسلح کشته شده.

دو: جمهوری اسلامی که ۳۸ سال است با ادعای به‌اسارت‌گرفته‌شدن آن‌ها از مجامع بین‌المللی دادخواهی می‌کنه، از همان زمان می‌دانسته که آن‌ها کشته شده بودند. (فیلم مصاحبه داوودآبادی، پژوهشگر تاریخ که از قول قاسم سلیمانی تصریح می کند که متوسلیان و هم‌رزمانش همان شب اول در لبنان کشته شده بودند)
سوال من این است که چه منافعی در «زنده‌نمایی» این افراد وجود داشته و جریان منفعت‌طلبی که رسانه‌ها رو ترغیب می‌کرده هیجان مردم را به این اتفاق برانگیزند چه هدفی داشتند در این ۳۸ سال؟»
‌
ارسالی از همراهان توانا

به نظر شما جمهوری اسلامی چه هدفی در زنده‌نمایی و درخواست‌های متعدد دادخواهی از مجامع جهانی برای این جریان داشته؟

#حاج_احمد_متوسلیان
#مصرف_اسطوره

@Tavaana_TavaanaTech