حال وخيم مادركاروانسراهاي ایران: «دیرگچین» نگهبان ندارد
در منابع تاریخی دوره اسلامي ساخت کاروانسرای دیر گچین را به اردشیر اول ساسانی نسبت دادهاند و شماری از پژوهشگران گفتهاند که این کاروانسرا در اصل به عنوان یک دژ نظاميساخته شده است . کاوشهای باستان شناسی و پیگردیهای معماری در کاروانسرای دیر گچین آثار و پلان این بنا در دوره ساسانی را نمودار ساخته است.
در دوره اسلاميکاروانسرای دیرگچین از منزلگاههای بینراهی بسیار مهم درمسیر تاریخ قم به ری بود و از آنجا که در مسیر جاده ابریشم قرار داشته جغرافیدانان، سیاحان و مورخان زیادی از آن یاد کردهاند. این اثر در دوره سلجوقی به شکل اساسی بازسازی شد و به صورت یک کاروانسرای چهار ایوانی با حیاط مرکزی در آمد و سپس در دوره صفویه تعمیرات مهميدر آن صورت پذیرفت. این تعمیرات به تناوب تا دوره قاجار ادامه داشت؛ در زمان ناصرالدین شاه قاجار، صدر اعظم او میرزا علی اصغر خان امین السلطان، راه تاریخی قم به ری را از مسیر کاروانسرای دیر گچین به مسیر علیآباد منتقل کرد و موجب شد که این بنا پس از 1700 سال از رونق بیفتد و متروک شود. از آن پس عشایر محلی دیرگچین را به عنوان محل نگهداری گلههای شتر مورد استفاده قرار دادند تا اینکه با ثبت ملی این اثر در اول مهر 1382 به شماره ثبت 10480 و انتقال مالکیت آن به سازمان میراث فرهنگی کاوشها و مرمتهای مختصری در آن صورت گرفت و از خطر تخریب قطعی نجات پیدا کرد.
دیر گچین تا سال 1385 دراختیار اداره کل میراث فرهنگی استان تهران بود که در این زمان کاوشها و مرمتهای مختصری روی این بنا صورت پذیرفت. بعد از سال 1385 مدیریت این بنای تاریخی به اداره کل میراث فرهنگی استان قم سپرده شد و در 9 سال گذشته مرمتهای اندکی روی بنا انجام شده است. کاروانسرای دیر گچین در 60 کیلومتری قم در مسیر بزرگراه قم - گرمسار واقع شده و با 1800 سال قدمت و 12 هزار مترمربع وسعت قدیمیترین و یکی از بزرگترین و کاملترین کاروانسراهای برجای مانده در ایران است. وجود مکانهایی با کاربریهای مختلف که میتوانسته تمامينیازهای ساکنان کاروانسرا را برآرورده کند از مواردی است که این کاروانسرا را در میان همتایانش ممتاز کرده است. چهار گوشه این بنا هر کدام کاربری خاصی دارد که از ویژگیهای مهم این بناست. مسجدی با حدود 300 مترمربع وسعت در گوشه جنوب شرقی، حمام و سرویسهای بهداشتی در گوشه جنوب غربی، آسیاب در گوشه شمال غربی و یک حیاط خلوت برای پذیرایی از میهمانان ویژه و به اصطلاح امروزی VIP ، در ضلع شمال شرقی قرار دارند. پلان مسجد نشان میدهد که به احتمال زیاد این مکان در ابتدا آتشکده بوده و همچون بسیاری از آتشکدهها درنقاط مختلف ایران بعد از ورود اسلام به ایران به مسجد بدل شده است. در بیرون کاروانسرا و در ضلع جنوب غربی آن نیز آب انباری قرار دارد که با جمع آوری آبهای سطحی در اطراف، آب مورد نیاز دیر گچین را تامین میکرده است.
عمار کاووسی، معاون میراث فرهنگی اداره کل #میراث_فرهنگی استان قم، درخصوص وضعیت این بنا دردهههای اخیر، گفت: از اواخر دوران قاجار تا زمانی که بنا ثبت ملی میشود و میراث فرهنگی آن را در اختیار میگیرد #کاروانسرا در دست عشایر محلی بوده و آنها کاروانهای شتر خودشان را در آن نگهداری میکردند. بیشترین حجم آسیبی هم که به بنا وارد شده مربوط به همین حدود 150 سال اخیر است که بنا کاربری اصلی خود را از دست داده و از آن به عنوان محل نگهداری گلههای شتر استفاده شده است.
به گفته کاووسی زمانی که اداره کل میراث استان تهران اینجا را تحویل میگیرد در حدود یک متر فضولات حیوانی در بخشهای مختلف آن انبار شده بود.
گزارش بیشتر در لینک زیر: http://goo.gl/N7rsXg
@Tavaana_Tavaanatech
در منابع تاریخی دوره اسلامي ساخت کاروانسرای دیر گچین را به اردشیر اول ساسانی نسبت دادهاند و شماری از پژوهشگران گفتهاند که این کاروانسرا در اصل به عنوان یک دژ نظاميساخته شده است . کاوشهای باستان شناسی و پیگردیهای معماری در کاروانسرای دیر گچین آثار و پلان این بنا در دوره ساسانی را نمودار ساخته است.
در دوره اسلاميکاروانسرای دیرگچین از منزلگاههای بینراهی بسیار مهم درمسیر تاریخ قم به ری بود و از آنجا که در مسیر جاده ابریشم قرار داشته جغرافیدانان، سیاحان و مورخان زیادی از آن یاد کردهاند. این اثر در دوره سلجوقی به شکل اساسی بازسازی شد و به صورت یک کاروانسرای چهار ایوانی با حیاط مرکزی در آمد و سپس در دوره صفویه تعمیرات مهميدر آن صورت پذیرفت. این تعمیرات به تناوب تا دوره قاجار ادامه داشت؛ در زمان ناصرالدین شاه قاجار، صدر اعظم او میرزا علی اصغر خان امین السلطان، راه تاریخی قم به ری را از مسیر کاروانسرای دیر گچین به مسیر علیآباد منتقل کرد و موجب شد که این بنا پس از 1700 سال از رونق بیفتد و متروک شود. از آن پس عشایر محلی دیرگچین را به عنوان محل نگهداری گلههای شتر مورد استفاده قرار دادند تا اینکه با ثبت ملی این اثر در اول مهر 1382 به شماره ثبت 10480 و انتقال مالکیت آن به سازمان میراث فرهنگی کاوشها و مرمتهای مختصری در آن صورت گرفت و از خطر تخریب قطعی نجات پیدا کرد.
دیر گچین تا سال 1385 دراختیار اداره کل میراث فرهنگی استان تهران بود که در این زمان کاوشها و مرمتهای مختصری روی این بنا صورت پذیرفت. بعد از سال 1385 مدیریت این بنای تاریخی به اداره کل میراث فرهنگی استان قم سپرده شد و در 9 سال گذشته مرمتهای اندکی روی بنا انجام شده است. کاروانسرای دیر گچین در 60 کیلومتری قم در مسیر بزرگراه قم - گرمسار واقع شده و با 1800 سال قدمت و 12 هزار مترمربع وسعت قدیمیترین و یکی از بزرگترین و کاملترین کاروانسراهای برجای مانده در ایران است. وجود مکانهایی با کاربریهای مختلف که میتوانسته تمامينیازهای ساکنان کاروانسرا را برآرورده کند از مواردی است که این کاروانسرا را در میان همتایانش ممتاز کرده است. چهار گوشه این بنا هر کدام کاربری خاصی دارد که از ویژگیهای مهم این بناست. مسجدی با حدود 300 مترمربع وسعت در گوشه جنوب شرقی، حمام و سرویسهای بهداشتی در گوشه جنوب غربی، آسیاب در گوشه شمال غربی و یک حیاط خلوت برای پذیرایی از میهمانان ویژه و به اصطلاح امروزی VIP ، در ضلع شمال شرقی قرار دارند. پلان مسجد نشان میدهد که به احتمال زیاد این مکان در ابتدا آتشکده بوده و همچون بسیاری از آتشکدهها درنقاط مختلف ایران بعد از ورود اسلام به ایران به مسجد بدل شده است. در بیرون کاروانسرا و در ضلع جنوب غربی آن نیز آب انباری قرار دارد که با جمع آوری آبهای سطحی در اطراف، آب مورد نیاز دیر گچین را تامین میکرده است.
عمار کاووسی، معاون میراث فرهنگی اداره کل #میراث_فرهنگی استان قم، درخصوص وضعیت این بنا دردهههای اخیر، گفت: از اواخر دوران قاجار تا زمانی که بنا ثبت ملی میشود و میراث فرهنگی آن را در اختیار میگیرد #کاروانسرا در دست عشایر محلی بوده و آنها کاروانهای شتر خودشان را در آن نگهداری میکردند. بیشترین حجم آسیبی هم که به بنا وارد شده مربوط به همین حدود 150 سال اخیر است که بنا کاربری اصلی خود را از دست داده و از آن به عنوان محل نگهداری گلههای شتر استفاده شده است.
به گفته کاووسی زمانی که اداره کل میراث استان تهران اینجا را تحویل میگیرد در حدود یک متر فضولات حیوانی در بخشهای مختلف آن انبار شده بود.
گزارش بیشتر در لینک زیر: http://goo.gl/N7rsXg
@Tavaana_Tavaanatech
مجموعهی کمنظیر گنجعلیخان ِ #کرمان
در ۲۶ اردیبهشتماه ۱۳۴۷ مجموعهی #گنجعلیخان در فهرست #آثارملی ایران ثبت شد.
مجموعهی گنجعلیخان در مرکز قدیمی شهر کرمان و در کنار بازار بزرگ کرمان قرار گرفته است. گنجعلیخان از حکام مشهور زمان شاه عباس بوده است که از سال ۱۰۰۵ تا ۱۰۳۴ هجری قمری بر کرمان فرمانروایی داشته است و آثار و بناهای زیادی در آنجا ساخته است. مجموعهی گنجعلی خان امروزه از جاذبههای #گردشگری شهر کرمان محسوب میشود. این مجموعه از #مسجد، #حمام، #بازار، #سرا و بناهای دیگر تشکیل میشود. مساحت تقریبی این بنا ۱۱۰۰۰ متر مربع است که شامل یک میدان است و سایر بناها در محورهای شرقی-غربی و شمالی- جنوبی این میدان شکل گرفته است.
«حمام گنجعلیخان» یکی از بناهای مجموعه بنای گنجعلیخان است که در سال ۱۰۲۰ هجری قمری ( میلادی۱۶۱۱) و حدود ۹۹۰ هجری شمسی ساخته شده است. سر در حمام از آجرهای ساده و نیلی و حاشیهای از سنگ مرمر با نقاشی و مقرنسبندی، نمای بیرونی سردر حمام را تشکیل میدهد. #مُقَرنَس یکی از عناصر تزئینی #معماری است که در زیباسازی بناهای ایرانی به ویژهی مساجد نقش بهسزایی دارد. این حمام ۲۶ متر طول و ۳۰ متر عرض و حدود ۱۳۰۰ متر مربع زیربنا دارد که شامل سردر، دالان ورودی، رختکن، هشتی حدفاصل گرمخانه، خزینه، چال حوض، بخش خصوصی و تون است.
این حمام تا حدود هفتاد سال پیش دایر بوده است اما در حال حاضر تنها کاربری گردشگری دارد. در این حمام مجسمههای مومیای وجود دارد که لباسهای سنتی مردم کرمان را بر تن دارند و صحنههایی از شیوههای #استحمام سنتی را به نمایش میگذارند. تصاویر بهرام گور، خسرو و شیرین، کاروان شتر، حیوانات درنده و شاهان در حال شکار از جمله تصاویری هستند که بر سردر حمام نقش بستهاند.
مدرسه و کاروانسرای گنجعلیخان از دیگر بناهای این مجموعه است که در آذرماه سال ۱۳۱۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است که یکی از حوزههای علمیه مشهور شهر کرمان است. این بنا در ضلع شرقی میدان گنجعلیخان قرار گرفته که زمانی مدرسهای پر رونق بوده است که بعدها به #کاروانسرا تبدیل شد. از دیگر بناهای این مجموعه ضرابخانه است که در ضلع شمالی میدان واقع شده است. تزئینات داخلی بنا #گچبری به شکل آجر کاذب است. این بنا گنبدی بلند دارد که در بالای آن کلاه فرنگی قرار گرفته است. نقشهی این بنا #چهارطاقی و به شکل هشت ضلعی است که دارای گنبد مرکزی و ایوانهای جانبی است. در این مکان ضرب سکه و مسکوکات طلا و نقره دولتی صورت میگرفته است.
توضیح: تاریخها از این جهت به هجری قمری آمده که در منابع چنین آمده است و از آنرو که ماه ِ آن مشخص نیست در تبدیل به شمسی ممکن است دقیق نباشد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/wwhhmz
@Tavaana_TavaanaTech
در ۲۶ اردیبهشتماه ۱۳۴۷ مجموعهی #گنجعلیخان در فهرست #آثارملی ایران ثبت شد.
مجموعهی گنجعلیخان در مرکز قدیمی شهر کرمان و در کنار بازار بزرگ کرمان قرار گرفته است. گنجعلیخان از حکام مشهور زمان شاه عباس بوده است که از سال ۱۰۰۵ تا ۱۰۳۴ هجری قمری بر کرمان فرمانروایی داشته است و آثار و بناهای زیادی در آنجا ساخته است. مجموعهی گنجعلی خان امروزه از جاذبههای #گردشگری شهر کرمان محسوب میشود. این مجموعه از #مسجد، #حمام، #بازار، #سرا و بناهای دیگر تشکیل میشود. مساحت تقریبی این بنا ۱۱۰۰۰ متر مربع است که شامل یک میدان است و سایر بناها در محورهای شرقی-غربی و شمالی- جنوبی این میدان شکل گرفته است.
«حمام گنجعلیخان» یکی از بناهای مجموعه بنای گنجعلیخان است که در سال ۱۰۲۰ هجری قمری ( میلادی۱۶۱۱) و حدود ۹۹۰ هجری شمسی ساخته شده است. سر در حمام از آجرهای ساده و نیلی و حاشیهای از سنگ مرمر با نقاشی و مقرنسبندی، نمای بیرونی سردر حمام را تشکیل میدهد. #مُقَرنَس یکی از عناصر تزئینی #معماری است که در زیباسازی بناهای ایرانی به ویژهی مساجد نقش بهسزایی دارد. این حمام ۲۶ متر طول و ۳۰ متر عرض و حدود ۱۳۰۰ متر مربع زیربنا دارد که شامل سردر، دالان ورودی، رختکن، هشتی حدفاصل گرمخانه، خزینه، چال حوض، بخش خصوصی و تون است.
این حمام تا حدود هفتاد سال پیش دایر بوده است اما در حال حاضر تنها کاربری گردشگری دارد. در این حمام مجسمههای مومیای وجود دارد که لباسهای سنتی مردم کرمان را بر تن دارند و صحنههایی از شیوههای #استحمام سنتی را به نمایش میگذارند. تصاویر بهرام گور، خسرو و شیرین، کاروان شتر، حیوانات درنده و شاهان در حال شکار از جمله تصاویری هستند که بر سردر حمام نقش بستهاند.
مدرسه و کاروانسرای گنجعلیخان از دیگر بناهای این مجموعه است که در آذرماه سال ۱۳۱۶ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است که یکی از حوزههای علمیه مشهور شهر کرمان است. این بنا در ضلع شرقی میدان گنجعلیخان قرار گرفته که زمانی مدرسهای پر رونق بوده است که بعدها به #کاروانسرا تبدیل شد. از دیگر بناهای این مجموعه ضرابخانه است که در ضلع شمالی میدان واقع شده است. تزئینات داخلی بنا #گچبری به شکل آجر کاذب است. این بنا گنبدی بلند دارد که در بالای آن کلاه فرنگی قرار گرفته است. نقشهی این بنا #چهارطاقی و به شکل هشت ضلعی است که دارای گنبد مرکزی و ایوانهای جانبی است. در این مکان ضرب سکه و مسکوکات طلا و نقره دولتی صورت میگرفته است.
توضیح: تاریخها از این جهت به هجری قمری آمده که در منابع چنین آمده است و از آنرو که ماه ِ آن مشخص نیست در تبدیل به شمسی ممکن است دقیق نباشد.
بیشتر بخوانید:
https://goo.gl/wwhhmz
@Tavaana_TavaanaTech
tavaana.org
مجموعهی گنجعلیخان ِ کرمان | Tavaana Article