علیه فراموشی؛

گوشه‌ای از سخنان مادر پژمان قلی‌پور:

▪️«من مادرم. این بچه رو من به دنیا آوردم. اگه جرات داشت مادرش منم. سهم بچه‌ی من تو وطن من ۵ تا گلوله بود. ولی من محبوبه رمضانی، مادر پژمان قلی‌پور قسم خوردم که هر گلوله میشه یک انگشت دست من و پنج تا گلوله زدی شد یک مشت توی دهان کسی که زور گفت و کشت.»

🥀پژمان قلی‌پور در #آبان۹۸ کشته شد. دیروز اعلام شد که این مادر (محبوبه رمضانی) و مادری دیگر؛ رحیمه یوسف‌زاده، مادر نوید بهبودی، هر یک به ۱۸ ماه حبس محکوم شدند.

شیرین عبادی، برنده جایزه صلح نوبل، چند سال پیش نوشته بود:
«هیچ نظامی مانند جمهوری اسلامی کشتار نمی‌کند. اما نتیجه‌ی کشتار نظام‌های سرکوب‌گر، در کنار اندوه بی‌پایانی که به جا می‌گذارد، مادران، پدران، اعضای خانواده و دوستانی هستند که مسیر دادخواهی پیش می‌گیرند و عزیزان از دست رفته شان را فراموش نمی‌کنند.

🔹اعضای جنبش «مادران ناپدیدشدگان» در شیلی، «مادران میدان مایو» در آرژانتین، «مادران سربازان» در روسیه، «مادران تیان‌آن‌من» در چین، «انجمن مادران» در الجزایر و «مادران شنبه» در ترکیه، به ندرت در ابتدا افراد سیاسی یا فعالان مدنی بوده‌اند. اما ضربه‌‌های مهلکی در طول سالیان گذشته به رژیم‌های استبدادی زده‌اند.
حال مادران دادخواه در ایران، خاری در چشم نظام ضد انسانی هستند.»


#یاری_مدنی_توانا #محبوبه_رمضانی #رحیمه_یوسف_زاده #پژمان_قلیپور #نوید_بهبودی #آبان_ادامه_دارد #دادخواهی

@Tavaana_TavaanaTech