با تاکید می‌نویسم، #ایلام؛ سومین شهر بزرگ #کردنشین #ایران زخم دارد؛ "زخمی عمیق."

"هر چی بگم باورت نمی‌شه، باید بیای و ببینی،" بعد محکم دستم را می‌گیرد تا به خانه‌اش برویم که دیوار‌هایش ریخته. دستم را می‌فشارد و با تردید می‌گوید:" حالا اگر از ما بنویسی فایده‌ای هم داره؟"یک لحظه می‌لرزم، مثل لحظه ورودم به ایلام که محو زیبایی کوه‌ها و آرامش حاکم حس می‌کردم یک جای کار مشکل دارد؛ یا درست مثل لحظه‌ای که آن زن در روستای مورموری در جواب سوالم در مورد چگونگی گذران زندگی کشدار؛ اما خلاصه گفت:" به سختی."برای همین است که با تاکید می‌نویسم، ایلام؛ سومین شهر بزرگ کردنشین ایران زخم دارد؛" زخمی عمیق."...

...در لحظه ورودم خاطره ورود به روستاهای سیستان و بلوچستان و برخی محله‌های تهران برایم تداعی می‌شود؛ تصویر‌ها تکرار می‌شود این بار در جنوب غرب ایران و در محله‌ای دیگر؛ مردمانی که از سر بیکاری در کوچه‌ها و یا جلوی درب خانه‌ها نشسته‌اند؛ #کودکان بازی می‌کنند و بزرگتر‌ها صحبت؛ اما تفاوت این است که در ایلام مرد و زن به صورت برابر در کوچه‌ها حضور دارند دختران و پسرانی بالای ۲۵ سال و #بیکار...


گزارش و عکس:یاسمن خالقیان- ایلنا
@Tavaana_Tavaanatech
فایل پی دی اف گزارش را ملاحظه فرمایید.
👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

٢٧‌ میلیون زن بی‌کار و فقط ٤‌ میلیون شاغل

سقف‌های شیشه‌ای* و قوانین نانوشته‌ای که مردان را محق‌تر از زنان برای کارکردن می‌دانند، باعث شده از ٢٧‌ میلیون نفر از زنان کشور که در سن کار به سر می‌برند فقط سه‌‌میلیون‌و ٩٠٠‌ هزار نفر وارد بازار کار شوند. این آمار در خلاصه گزارش سیاستی معاونت امور زنان و خانواده آمده است. این مسئله دلایل گوناگونی دارد؛ تنگناهای اقتصادی و محدودیت‌های سرمایه برای فراهم‌آوردن فرصت‌های شغلی، به توجیه دلایل حضورنداشتن زنان در فعالیت‌های اقتصادی کمک شایان توجهی کرده است و به همین ترتیب تلاش شده نرخ بسیار پایین مشارکت اقتصادی زنان در جامعه ما که یکی از پایین‌ترین نرخ‌ها در میان کشورهای اسلامی و غیراسلامی است به‌دلیل کمبود منابع مالی و نرخ بالای بی‌کاری در کشور به گونه‌ای مقبولیت یابد.

براساس داده‌های رسمی آمارگیری نیروی کار ایران (مرکز آمار ایران، سال ١٣٩٢) زنان کشور برای مشارکت در عرصه‌های اقتصادی (اعداد تقریبی است) با چنین شرایطی روبه‌رو هستند: درحال‌حاضر فقط حدود چهار ‌میلیون نفر از زنان آماده‌به‌کار توانسته‌اند مشغول کار شوند و بقیه بی‌کارند، در حالی که ٥٠ درصد زنان نیز در شغل‌های غیررسمی کار می‌کنند و زنان کارگر نیز غالبا در بنگاه‌های اقتصادی کوچک و غیررسمی کار می‌کنند. همچنین نرخ بی‌کاری میان زنانی که می‌خواهند کار کنند، بیش از ٢٠ درصد است؛ زنان بیش از ٦٥ درصد از کارکنان بدون دستمزد (فامیلی) را تشکیل می‌دهند.

در بخش دیگری از این گزارش آمده است بیش از نیمی از زنان #بی‌کار بیش از یک‌سال در جست‌وجوی کار بوده‌اند، یک‌چهارم زنان شاغل کارکن مستقل هستند. نزدیک به یک‌سوم زنان شاغل مزد و حقوق‌بگیرِ بخش خصوصی‌اند، فقط یک درصد از زنان شاغل به عنوان کارفرما به کار اشتغال دارند و نیمی از زنان تحصیل‌کرده دانشگاهی که در جست‌وجوی کار هستند، به شغلی دست نیافته‌اند. طبق گزارش، به‌این‌ترتیب زنان، چه آنهایی که در بازار #کار موفق شده‌اند به شغلی دست یابند چه آنهایی که ناامید از بازار کار، خانه‌نشین شده‌اند یا به شاغلین غیررسمی پیوسته‌اند و چه آنهایی که به دلایل مختلف «کار در خانه» را به عنوان یک شغل در پیش گرفته‌اند، همه با مشکلاتی روبه‌رو هستند که سبب شده نرخ #مشارکت_زنان در عرصه‌های اقتصادی کشور ما تا این اندازه کم گزارش شود.

از میان گروه‌های زنان شاغل شاید بیش از همه درباره آنهایی که در بازار رسمی کار و بخش دولتی به کار مشغول‌اند و از حمایت‌های قانونی و اجتماعی برخوردار هستند مطالعاتی انجام شده، اما درباره سایر گروه‌ها، مانند زنان شاغل در بخش خصوصی و در بخش غیررسمی، به‌ویژه زنان کارگر اطلاع چندانی وجود ندارد. مطابق این آمار، زمان بی‌کاری زنان دو برابر مردان است؛ در‌حالی‌که در زندگی امروز زنان پابه‌پای مردان برای گذراندن زندگی کار می‌کنند و این بحث که مردان به‌تنهایی نان‌آوری خانواده را بر عهده دارند، کمی دور از ذهن به نظر می‌رسد.

* سقف شیشه‌ای یک استعاره قدیمی است و تقریبا در کشورهای مختلف دنیا چنین باوری در زمینه جایگاه مدیریتی زنان وجود دارد و بنا به تعریف‌های رایج، از موانع رؤیت‌پذیر و نقض‌ناشدنی که جلوی پیشرفت #زنان را در محیط‌های کاری می‌گیرد، به عنوان سقف شیشه‌ای یاد می‌شود.

منبع:
روزنامه شرق

@Tavaana_TavaanaTech

وزیر کشور جمهوری اسلامی ایران، عبدالرضا رحمانی فضلی در این گفت‌وگو می‌گوید که سه دختر فوق لیسانس بیکار دارد. او در بخشی از این گفت‌وگو می‌گوید که درآمدش ماهیانه ۹ میلیون تومان است. او در پاسخ به پرسش مجری که با این درآمد چگونه روزگار می‌گذرانید می‌گوید:
دیگه قناعت می کنم...
goo.gl/3hzOWg

یکی از همراهان توانا نوشته است:
«اگر با درآمد ۹ میلیونی، آقای وزیر قناعت می‌کند تا زندگی‌اش سپری بشود این‌همه کارگر که شش ماه به شش ماه همان حقوق اندک را هم نمی‌گیرند چه زندگی‌ای دارند؟»

فقر، حقوق بشر و عدالت جهانی
http://bit.ly/2fFrTdy

داغ فقر، بر كليه مردم
http://bit.ly/2foW7Am

میلیون‌ها فقیر ایرانی و هیولای گرسنگی
http://bit.ly/2dglOa8

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

فریادهای یک مرد جوان مقابل ساختمان مجلس شورای اسلامی در تهران:

«ما آماده جنگیم! من جوان بیکار از کجا بیارم بخورم؟ آمدن از ما رای جمع کردند، اما زن و بچه خودشون تو آمریکا دارن کیف می‌کنن».
goo.gl/OzRDFc

مطلب مرتبط:

میلیون‌ها فقیر ایرانی و هیولای گرسنگی
http://bit.ly/2dglOa8

زندگی در حدفاصل بیکاری و خودکشی
http://bit.ly/2iYpYBI

https://telegram.me/joinchat/B5XELjvByQFyPHYQMdMTiQ

رسانه ها خبر از کمک ۸۳۰ میلیون دلاری جمهوری اسلامی ایران به حزب الله لبنان دادند. یکی از همراهان توانا این تصویر را به همراه این متن برای ما فرستاده است؛

«فکر می‌کنید با ۸۳۰ میلیون دلار چند کارخانه می‌توان در ایران ساخت تا این همه زن و مرد بیکار ایرانی در آن مشغول به کار بشوند؟ چقدر مدرسه می‌توان ساخت؟ زندگی چند کولبر کرد را می‌توان نجات داد و به جای گلوله به او شغل داد؟ عدد کمی نیست. این عدد ۸۳۰ میلیون دلار را امسال قرار است جمهوری اسلامی از جیب مردم ایران به حزب‌الله لبنان کمک کند.
می‌دانید در زمان تحریم‌ها این عدد چه‌قدر بود؟ ۲۰۰ میلیون دلار بود. نتیجه برجام و برداشته‌شدن بخشی از تحریم‌ها قرار بود کاری کند که چرخ کارخانه‌ها بچرخد اما ظاهرا چرخ حزب‌الله لبنان و بشار اسد و دیگران با این پول می‌چرخد و ما به قول مهدی اخوان ثالث: « همان بدبخت و خوار و بی نصیب».»

به نظر شما مردم چگونه می‌توانند دولت و حکومت را مجاب کنند که این هزینه‌ها را صرف مردم ایران کند؟
goo.gl/K8ASfi

مطالب مرتبط؛
میلیونها فقیر ایرانی و هیولای گرسنگی
goo.gl/PLhYV7
رابطه فقر و حقوق بشر:
bit.ly/2suaSLU
داغ فقر بر کلیه مردم
goo.gl/kHYzHg

@Tavaana_TavaanaTech