محمدامین اخلاقی، یکی از متهمان پرونده‌ی روح‌الله عجمیان، در بهداری زندان به تخت بسته شد. این کار پس از اطلاع از تصمیم او برای خودکشی، به دلیل فشارهای شدید و وضعیت روحی نامناسب، در بهداری زندان انجام شد.

او به جرم کشیدن پیکر روح‌الله عجمیان از وسط اتوبان به کنار جاده در چهلم حدیث نجفی، به پنج سال حبس و تبعید محکوم شده است.

این حکم در حالی صادر شده که بر اساس مستندات پرونده، محمدامین نه درگیری‌ای با نیروهای امنیتی داشته و نه در خشونت‌های آن روز مشارکت کرده است. تنها اقدام او، کشیدن پیکر بسیجی جان‌باخته از وسط اتوبان به کنار بود، تا جسد زیر چرخ ماشین‌ها نرود. او در دادگاه نیز صراحتاً گفته بود:
«من از روی دلسوزی این کار را کردم که بدنش وسط جاده نماند و ماشین‌ها از روی آن عبور نکنند.»

با این وجود، دستگاه قضایی جمهوری اسلامی او را به معاونت در محاربه متهم کرده است، در حالی که حتی طبق ماده ۲۷۹ قانون مجازات اسلامی، جرم محاربه تنها زمانی محقق می‌شود که فرد با استفاده از سلاح، قصد ایجاد ناامنی و ترس در جامعه داشته باشد.

نه محمدامین و نه هیچ‌یک از متهمان این پرونده در روز حادثه، هیچ سلاحی—حتی سنگ یا چوب—در دست نداشته‌اند. بنابراین اساساً محاربه‌ای رخ نداده که محمدامین به معاونت در آن محکوم شود.

با وجود این تناقض آشکار، او اکنون در شرایطی بحرانی، تحت فشار شدید روانی و جسمی در زندان نگه داشته شده، و پس از تصمیم به خودکشی، دست‌وپایش را به تخت بسته‌اند.

حبس، تبعید، و زنجیر؛ این است سرنوشت کسی که تنها برای یک دلسوزی قدم برداشت.

#محمدامین_اخلاقی #بچه‌های_اکباتاند
#بچه_های_اکباتان #نه_به_اعدام #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech