پدرام نوری
به هنگام آسیب جوانی ۲۶ ساله، اهل کرج

در تاریخ ۲ مهر ۱۴۰۱، تنها چند روز پس از قتل مهسا امینی، دچار آسیب شد.
آن روز، گروهی از مردم به‌صورت مسالمت‌آمیز در خیابان امام خمینی، میلاد ۱۳، در نزدیکی یکی از پایگاه‌های سپاه تجمع کرده بودند. هیچ‌گونه خشونتی از سوی مردم صورت نگرفته بود و پایگاه موردنظر نیز تسلیحات نظامی نداشت که حکومت برای حفاظت از آن مجبور به اعمال خشونت شود.
pedram_nooriii

ناگهان، نیروهای سرکوب‌گر از چند جهت با ماشین‌های جیپ و موتور با لباس های بک دست مشکی به معترضان حمله کردند.
مردم برای نجات جان خود در جهات مختلف فرار کردند. پدرام، در حالی که برای پیدا کردن دوستش به عقب نگاه می‌کرد، هدف اصابت گلوله ساچمه‌ای از ناحیه صورت قرار گرفت که به چشم راستش آسیب زد.
در لحظات اولیه، متوجه شدت جراحت خود نشد، اما سوزش ناشی از گاز اشک‌آور و هشدار دوستش او را متوجه آسیب‌دیدگی کرد.
پدرام ابتدا به بیمارستان نور در کرج مراجعه کرد، اما به دلیل نبود امکانات تخصصی، به بیمارستان فارابی تهران می رود.
آن شب، بیمارستان فارابی بسیار شلوغ بود و تعداد زیادی از مجروحان، از کودک تا بزرگسال، به دلیل آسیب‌ چشم به آنجا مراجعه کرده بودند. او پس از چهار ساعت انتظار معاینه شد و سپس بستری گردید. دو روز بعد، برای خارج کردن ساچمه و تزریق روغن به اتاق عمل رفت.
پس از گذشت حدود دو سال و نیم، در آخرین معاینه مشخص شد که چشم راست او دیگر هیچ واکنشی به نور ندارد و بینایی خود را به‌طور کامل از دست داده است.
پدرام می‌گوید هرگز نمی‌خواهد هیچ‌یک از هموطنانش چنین تجربه‌ای را از سر بگذرانند.


#پدرام_نوری
#چشم_برای_آزادی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech