مرا دو چشم به راه و دو گوش بر پیغام

تو فارغی و به افسوس می‌رود ایام

#سعدی

تناقض ‏
@TwitterMamnoe

یکی را دست حسرت بر بناگوش

یکی با آن که میخواهد در آغوش

#سعدی


t.co/l30hAKs4kq
شعر / فارسی
@TwitterMamnoe

عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت ...

همه سهلست، تحمل نکنم بار جدایی ... !!!!

#سعدی

Frequency
@TwitterMamnoe

خیال ‌روی ‌كسی‌
در سر است ‌هر كس ‌را

مرا خیال ‌كسی‌
كَز خیال ‌بیرون ‌است‌...

#سعدی

mehraveh
@TwitterMamnoe

🇮🇷 غلامعلی حدادعادل:
بودجه #بنیاد_سعدی که وظیفه گسترش زبان فارسی در جهان را دارد به تومان نیست و نوسانات دلار و بازار ارز باعث می‌شود این بنیاد هم شناور در این نوسانات باشد.
۲/۴

محمد مساعد:
وظیفه گسترش زبان فارسی -> وظیفه گستراندن زبان فارسی

در جهان را دارد -> را در جهان دارد

بودجه بنیاد به تومان نیست -> هزینه‌های بنیاد به تومان نیست

نوسانات دلار -> نوسانات قیمت دلار

شناور در این نوسانات -> شناور در این نوسانات آخه؟؟؟

بیچاره #سعدی، بیچاره #فارسی، بیچاره ما


محمد مساعد
@TwitterMamnoe

هر کسی را سِرّ چیزی‌و تمنای کسی است
ما به غیرِ تو نداریم تمنای دِگر

#سعدی

علی احمدنیا
@TwitterMamnoe

کَس به چشمم در نمی‌آید
که گویم مثلِ اوست...
#سعدی

شعر / فارسی
@TwitterMamnoe

‏چرا شبکه ‎@manototv را بایکوت میکنیم؟
شاید عده ای بفرمایند تا وقتی مستند خاندان سلطنتی را نشان میداد خوب بود الان شد بد؟
خیر این طور نیست هر کس به ارزش های ایرانی حتی کوچکترین اهانتی بکند نه تنها بایکوت میشود بلکه باید پاسخگو هم باشد
‏البته باید اضافه کنم ارزش های ایرانی دریایی نیست که به دهان شغالان (به سگ توهین نشود که حیوان با وفایی است) نجس شود
‎#بایکوت_منوتو
‎#IranRegimeChange
‎#بایکوت_موتور
‎@PahlaviReza
Soren
‏سعدی کجاو تفکرآخوندی کجا؟
‎#سعدی:
جماعتی که نظر را حرام میگویند
نظر حرام بکردند و خون خلق حلال!
‎#هویت_ایرانی بر بزرگان ایرانی چون سعدی وادبیات گرانبهایشان تکیه کرده است
وماانساندوستی را درمکتب این بزرگان میآموزیم
هوشیارباشیم
تحقیربزرگان ایرانی یعنی تحقیرهویت ایرانی
‎#بایکوت_منوتو

Vida

‌‌‌‎نظرشان را می گویند، معلوم است ایشان اطلاع کافی از شعر و ادب ندارند. شیخ اجل سعدی از تحصیل در مدرسه نظامیه بغداد به خداوندگاری آسمان سخن رسید. هم در پارسی و هم در عربی. ‎#شاه کار سروده های سعدی در پارسی به یک سو، اشعار سعدی به عربی خارق العاده است.
به پایندگی ایران، ‎#جاویدشاه
PersianGriffin
‌‌‌‌‏
‌‌‌‌‎

‏ترس رژیم از بزرگمرد ‎#سعدی

در روز بزرگداشت سعدی (یکم اردیبهشت)، مزدوران نظام به مردم اجازه ورود به آرامگاه سعدی نمیدهند

دشمنی نظام با ایران و فرهنگ باستان ایرانی‌ آشکار است

Tiger

@TwitterMamnoe

‏وقتی میگوییم ‎#ایرانی_بیاندیشیم اینجاست

دست رو دست گذاشتن و به مقدرات آسمانی و طبیعی چشم دوختن اندیشه انیرانی است

در ادب ‎#پارسی ودر اندیشه ‎#ایرانی کوچیکترین اثر از تنبلی وسهل انگاری دیده نمیشود

سعدی میگوید:
که اگر نفع کس در نهاد تو نیست
چنین جوهر و سنگ خارا یکیست

‌‎#سعدی حتی پا را فراتر میگذارد و سنگ را برتر از چنین اشخاصی میداند

غلط گفتم ای یار شایسته خوی
که نفع است در آهن و سنگ و روی

چنین آدمی مرده به ننگ را
که بر وی فضیلت بود سنگ را

‎#ویروس_کورنا

Vida

@TwitterMamnoe

ازدفتر« بیداری ها و بیقراری ها »
علی #میرفطروس
«کرونا» هستیِ ملّت ما را نیز درهم نوردیده و جامعۀ ما را دچارِ فاجعه ای مرگبار کرده است.دراین میان، رژیمی که هماره «بحران زا» و«بحران زی» بوده و جنگ را «برکت» شمرده، در بی لیاقتی و بی کفایتیِ آشکار، بر ابعادِ این فاجعه افزوده است

بی آنکه هنوز به بحران های گذشته ( سرکوبِ مطالبات کارگران هفت تپه ، کشتارِ آبان ماه 98 ، سرنگون کردن هواپیمای اوکراینی، قربانیان زلزلۀ کرمانشاه و پُل ذهاب ، سیلزدگان سیستان و بلوچستان و…) پاسخی داده باشد.
تقابل نیروهای متعصّب مذهبی در مقابلۀ درست و بهنگام با این
« ویروسِ چینی » ، یک باردیگر نشان می دهد که فرزانگان سیاست و فرهنگِ ایران ( مانند محمدعلی فروغی ، احمد کسروی و علی اکبردهخدا ) برای خارج کردن ایران از قرون وسطای تاریخ چه رنج ها بُرده و چه شکنج ها دیده اند .
-ما با خونِ دل « غولِ مذهب » را در شیشه کرده ایم ، بر شما آیندگان است که مگذارید این «غول » ازشیشه خارج شود!
دریغا که درهنگامۀ انقلاب اسلامی ، بسیاری از روشنفکران و رهبران سیاسی ایران این سخن دهخدا را ناشنیده گرفتند و « معمارانِ تباهیِ امروز» گردیدند.
«کرونا» به بحران های اقتصادی، زوال اجتماعی و سقوطِ ارزش های اخلاقی جامعه خواهد افزود، امّا تجربیّات تاریخی نشان می دهد که ملّت ما ازاین« دهلیزِ تاریک » نیز عبور خواهدکرد و بارِ دیگر زندگی و برازندگی ازسرخواهد گرفت.این یادداشت ها برای یادآوریِ برخی از این « تجربه های تاریخی » است.
دمشق در عصرِ سعدی( قرن 7هجری/13میلادی)از مراکز مهم بازرگانی و فرهنگ بود.این شهرِ شاد وُ آباد وُ پُرجمعیّت ، پُلی بود که بازارهای تجاری خاورمیانه را به اروپا متّصل می کرد.

بسیاری از شاعران برجسته- ازجمله مولوی،شمس تبریزی، سعدی ، خاقانی شروانی و…از دمشق ، به عنوانِ شهرِ شادی ها وُ شیدائی ها و «دمشقِ عشق» یاد کرده اند و لذا، طبیعی بود که بهنگامۀ قحطسالی ، سعدی ازآن شهر با حسرت وُ اندوه یاد کند.
سعدی قحطسالیِ دمشق را درگفتگو با دوستی مطرح میکند که با آنکه« خداوند جاه وُ زر وُ مال » است، « غمِ بینوایان رخش زرد کرد ». گوئی که سعدی با طرح این حکایت می خواهد ضرورت عشق ورزیدن به همنوع و لزوم همبستگی های انسانی درعصرهای عُسرت را یادآوری کند ،

موضوعی که با اعتقاد اساسیِ سعدی مبنی بر« بنی آدم اعضای یکدیگرند » هماهنگی دارد.
شعراندوهبارِ #سعدی شباهت شگفتی با اوضاع اجتماعی #ایران در قحطسالی های متعدّد دارد؛ از جمله در گزارش قحط وُ غلای کرمان پس ازهجوم قبایل غُز(درقرن 11میلادی) و تهران در سال 1917 – 1918 میلادی می خوانیم :

– قحطی مفرط ظاهر شد و سفرۀ وجود، از مطعومات(خوردنی ها) چنان خالی که دانه در هیچ خانه نماند.چندگاهی [هسته] ی خرما بود که آن را آرد می‌کردند و می‌خوردند و می‌مُردند.چون [هسته] نیز به آخر رسید؛ گرسنگان، نطع‌های کهنه و دَلوهای پوسیده و دبّه‌های دریده، می‌سوختند

و می‌خوردند و هر روز چند کودک در شهر گم می‌شدند که گرسنگان، ایشان را به مذبحِ هلاک می‌بردند و چند کس فرزند خویش طعمه ساخت و بخوُرد. درهمه شهر وُ حومه، یک گربه نماند و…(نگاه کنید به : بدایع الزمان فی وقایع کرمان(تاریخ افضل)، ابوحامدکرمانی ، دانشگاه تهران ،1326،

ص 91 و مقایسه کنید با مشاهدات جعفرشهری درقحط وُ غلای تهران (سال های 1917- ۱۹۱۸میلادی): تهران قدیم، ج 1، تهران، 1370، ص 148؛ روزنامۀ شهروند، ۳۱ خرداد 1396).

داوم اینگونه حوادثِ مرگبار- چنانکه در کتاب ملاحظاتی در تاریخ ایران نشان داده ام – رَوَندِ تکاملیِ جامعۀ ایران را دچار وقفه ها و رکود ساخت به طوری که – بارها – ما مجبورشدیم از« صفر » آغاز کنیم . این امر یکی از علل عدم توسعه و رشدِ جامعۀ مدنی درایران بود…

هرحال ، مدتی است که این شعرِ شریف سعدی را زمزمه می کنم و آنرا ترجمان حالِ پریشانِ ایرانِ امروز می یابم:
چنان قحط سالی شد اندر دمشق!
که یاران فراموش کردند عشق
چنان آسمان بر زمین شد بخیل!
که لب تر نکردند زرع وُ نخیل

[بخشکید] سرچشمه های قدیم
نماند آب جز آبِ چشمِ یتیم
اگر بَرشدی دودی از روزنی
نبودش به جز آهِ بیوه زنی
نه در کوه؛ سبزی ، نه درباغ ؛ شَخ[شاخه]
ملخ بوستان خورد وُ مردم ملخ

@TwitterMamnoe