دستهایم سایبان حصاردردهاییست که درکودکی زمین خورده ام درکودکی کفشهایم را گم کرده ام
حال که بزرگترشده ام دیگراندازه ام نیستند
میخواهندپیداشوند وگم...
دیروزدردهای کاغذیم رادرجمعه بازارسیاه،شهر
به حراج گذاشتم انجاهم خریدارنداشت
ومن هنوز درحیرت این چندواژه ام
نان،بابا،مادروکمی عشق
وبغض های کالی که طعم انارنارس میدهد
راستی یک تکه نان چگونه به ده بخش تقسیم
میشود نان که یک بخش دارد؟
واین خاصیت عشق است که مادرباخودازبهشت
اورده است
وسوال همیشگی باباازمن که دخترمشق شبت
رانوشته ای؟
ودریغ که بابانمیداند مشق شب من ناله هاو
هق هق شبانه ی مادراست که اززنبیل خاطراتش
به جامانده است
مادربازهم دیشب گریه کرده بودومن اینرا از
اشکی که درگوشه ی چشمش به جامانده بود
فهمیدم واین دستاوردعشقی بود که نم نم از
گوشه ی چشم مادرم به زمین می افتاد
ومن چون دانه های تسبیح انهارابه هم وصل
میکنم این اشکهاروزی گواه تنهایی من خواهدبود
نمیدانم روزتقسیم غنایم کجاسرگرم بازی شدم
که نصیبم یک مشت شعروغزل شد همین وبس
واین رازسربه مهرروزی درتن من شعله میشود
ومن بازهم ازعشق خواهم سرود
وبازهم مشق شب خواهم نوشت
امااینبارسرمشق هایم ازجنس تمدن خواهدبود
وشب نشینی هایی که فیلم هایش ازجنس
آجراست راستی چرااجر گرانترازنان به
فروش می رسد ؟مگرنان مادرآجراست؟
شاعرتونیزبس کن بنویس اب جاربزن نان تمام شد
باداس وکبوتروتصمیم کبرا چه میتوان نوشت
وقتی که حوصله هامان تمام شد
راستی طعم لواشک به یادت هست؟
انجاکه خاطره هامان تمام شد....

#م:کوهنورد
#ابراهیم ایل خانی
#دکترصبوری
#امیرساعی
#مهدی گوزلی