#نکته
⭕️هیولای فساد و تملق گویی نزد ایرانیان...!
#ناصر_امینی از دیپلمات های ارشد زمان شاه که مدتی کنسول ایران در استانبول بوده در خاطره ای جالب درباره #فسادناپذیری مقامات ترکی نوشته است :
روزی #مهندس_ریاضی ، رئیس مجلس ایران به همراه خانمش به دعوت رئیس مجلس ترکیه به استانبول آمدند و مدت یک هفته از آنان پذیرایی شایانی شد در زمان بازگشت به ایران، رئیس مجلس ایران از من خواست فرش نفیسی را که به عنوان هدیه برای رئیس مجلس ترکیه آورده اند ، تحویلشان بدهم...
به همراه راننده سفارت ، فرش را به خانه آنها بردیم. رئیس مجلس ترکیه در طبقه دوم آپارتمانی می نشست. خانمش، پس از تعارف چایی گفت همسرش یک ربع دیگر می آید. در این مدت قالیچه را آوردیم وسط سالن پهن کردیم خانم رئیس مجلس ترکیه، چراغ ها را روشن کرد او آنقدر شیفته قالی شده بود که نمی توانست لحظه ای از آن چشم بردارد و مرتب می گفت چوخ گوزل[ خیلی زیباست]...نیم ساعت بعد رئیس مجلس ترکیه رسید و او نیز خیلی خوشش آمد و بخاطر این هدیه سپاسگزاری کرد. من قلبا شاد بودم که توانسته ام خانوده ای را خوشحال کنم. یک مرتبه خانمِ رئیس مجلس گفت: من فقط امشب فرصت دارم که تا صبح نخوابم و به نقش و نگارهای زیبای این قالی نگاه کنم، چون فردا صبح همسرم باید آنرا ببرد و تحویل مجلس دهد.
در جوابش گفتم: این هدیه شخصی آقای مهندس ریاضی برای خانه شماست اگر به مجلس تعلق داشت آنرا به مجلس می بردم.
خانم گفت: این هدیه را بخاطر شغل شوهرم به او داده اید...
ناصر امینی می نویسد که من هرچه اصرار کردم نتوانستم آنها را قانع کنم و رئیس مجلس گفت ما در کشوری زندگی می کنیم که همه چیز حساب و کتاب دارد...
داستان به اینجا ختم نمی شود بلکه رئیس مجلس ترکیه داستانِ #جلال_بایار رئیس جمهور اسبق ترکیه را برای ناصر امینی کنسول ایران نقل می کند و می گوید:
#جلال_بایار رئیس جمهور ترکیه پس از پایان ریاست جمهوری، بازنشسته و خانه نشین شده بود و در آپارتمانی زندگی می کرد و وضع مالی چندان خوبی نداشت. تصمیم می گیرد سگ خود را به باغ وحش آنکارا بفروشد و مبلغ ناچیزی بگیرد...
مدتی بعد، #جلال_بایار را که هشتاد سال داشت به دادگاه احضار می؛کنند ؛اتهام او این بود که چرا سگی را که پادشاه افغانستان در مقام ریاست جمهوری ترکیه به او هدیه کرده فروخته است؟ و او حق فروش آن را نداشته است و سرانجام، دادگاه با رعایت سنش ، او را به پرداخت جریمه نقدی محکوم می کند...
#جلال_بایار، کسی بود که برجسته ترین خدمات را به ترکیه کرده و بالاترین مقام ها را در آن کشور دارا بوده اما سرانجام، به جرم فروش یک سگ و آنهم بخاطر فشار مالی، قوه قضائیه کشورش او را محکوم می کند!
جالب اینجاست که سالهای نخست وزیری #جلال_بایار در ترکیه، مصادف با ۱۹۳۷ الی۱۹۳۹ یعنی اواخر دوران رضاشاه در ایران بود
بهتر است نظری به آن زمان و میزانِ چاپلوسی هایِ مقامات و نمایندگان مجلس ایران از رضاشاه در یکی از مراسم عید نوروز بیندازیم :
...تعطیلات عید نوروز است اما به اجبار، تمامی نمایندگان مجلس را برای یک جلسه فوق العاده در مجلس جمع کرده اند. موضوع جلسه، خواندن تلگرافات و تبریکات عید نوروزی سلاطین عالم به رضاشاه است! با خواندن هر کدام از تلگرافات، نمایندگان مجلس به به و احسنت میدگویند و سپس، پشت تریبون رفته تملق می گویند و کف زدنها شروع می گردد... اما در خاتمه، وکیل پیرمردی گوی سبقت را در چاپلوسی از همگان می رباید و چنین می گوید:
«افلاطون گفته است وجود نوابغ منشا قدرت در روی زمین است و اطاعت او به حکم عقل و منطق برو و برگرد ندارد ما هم به شهادت دوست و دشمن زیر سایه یکی از بزرگترین نوابغ عالم(رضاشاه کبیر) هستیم پس چه زحمتی است که هیئت دولت و نمایندگان مجلس برای تهیه قوانین متحمل زحمات شوند، همان بهتر است که الهامات نابغه را ابلاغ نمایند و دولت و ملت هم عمل کنند، من قول می دهم خارجی ها هم از آن استفاده می کنند...»
📚 روزها در پی سالها ، خاطرات ناصر امینی ، صفحات ۹۳، ۹۴ ،۲۲۴
@antioligarchie
⭕️هیولای فساد و تملق گویی نزد ایرانیان...!
#ناصر_امینی از دیپلمات های ارشد زمان شاه که مدتی کنسول ایران در استانبول بوده در خاطره ای جالب درباره #فسادناپذیری مقامات ترکی نوشته است :
روزی #مهندس_ریاضی ، رئیس مجلس ایران به همراه خانمش به دعوت رئیس مجلس ترکیه به استانبول آمدند و مدت یک هفته از آنان پذیرایی شایانی شد در زمان بازگشت به ایران، رئیس مجلس ایران از من خواست فرش نفیسی را که به عنوان هدیه برای رئیس مجلس ترکیه آورده اند ، تحویلشان بدهم...
به همراه راننده سفارت ، فرش را به خانه آنها بردیم. رئیس مجلس ترکیه در طبقه دوم آپارتمانی می نشست. خانمش، پس از تعارف چایی گفت همسرش یک ربع دیگر می آید. در این مدت قالیچه را آوردیم وسط سالن پهن کردیم خانم رئیس مجلس ترکیه، چراغ ها را روشن کرد او آنقدر شیفته قالی شده بود که نمی توانست لحظه ای از آن چشم بردارد و مرتب می گفت چوخ گوزل[ خیلی زیباست]...نیم ساعت بعد رئیس مجلس ترکیه رسید و او نیز خیلی خوشش آمد و بخاطر این هدیه سپاسگزاری کرد. من قلبا شاد بودم که توانسته ام خانوده ای را خوشحال کنم. یک مرتبه خانمِ رئیس مجلس گفت: من فقط امشب فرصت دارم که تا صبح نخوابم و به نقش و نگارهای زیبای این قالی نگاه کنم، چون فردا صبح همسرم باید آنرا ببرد و تحویل مجلس دهد.
در جوابش گفتم: این هدیه شخصی آقای مهندس ریاضی برای خانه شماست اگر به مجلس تعلق داشت آنرا به مجلس می بردم.
خانم گفت: این هدیه را بخاطر شغل شوهرم به او داده اید...
ناصر امینی می نویسد که من هرچه اصرار کردم نتوانستم آنها را قانع کنم و رئیس مجلس گفت ما در کشوری زندگی می کنیم که همه چیز حساب و کتاب دارد...
داستان به اینجا ختم نمی شود بلکه رئیس مجلس ترکیه داستانِ #جلال_بایار رئیس جمهور اسبق ترکیه را برای ناصر امینی کنسول ایران نقل می کند و می گوید:
#جلال_بایار رئیس جمهور ترکیه پس از پایان ریاست جمهوری، بازنشسته و خانه نشین شده بود و در آپارتمانی زندگی می کرد و وضع مالی چندان خوبی نداشت. تصمیم می گیرد سگ خود را به باغ وحش آنکارا بفروشد و مبلغ ناچیزی بگیرد...
مدتی بعد، #جلال_بایار را که هشتاد سال داشت به دادگاه احضار می؛کنند ؛اتهام او این بود که چرا سگی را که پادشاه افغانستان در مقام ریاست جمهوری ترکیه به او هدیه کرده فروخته است؟ و او حق فروش آن را نداشته است و سرانجام، دادگاه با رعایت سنش ، او را به پرداخت جریمه نقدی محکوم می کند...
#جلال_بایار، کسی بود که برجسته ترین خدمات را به ترکیه کرده و بالاترین مقام ها را در آن کشور دارا بوده اما سرانجام، به جرم فروش یک سگ و آنهم بخاطر فشار مالی، قوه قضائیه کشورش او را محکوم می کند!
جالب اینجاست که سالهای نخست وزیری #جلال_بایار در ترکیه، مصادف با ۱۹۳۷ الی۱۹۳۹ یعنی اواخر دوران رضاشاه در ایران بود
بهتر است نظری به آن زمان و میزانِ چاپلوسی هایِ مقامات و نمایندگان مجلس ایران از رضاشاه در یکی از مراسم عید نوروز بیندازیم :
...تعطیلات عید نوروز است اما به اجبار، تمامی نمایندگان مجلس را برای یک جلسه فوق العاده در مجلس جمع کرده اند. موضوع جلسه، خواندن تلگرافات و تبریکات عید نوروزی سلاطین عالم به رضاشاه است! با خواندن هر کدام از تلگرافات، نمایندگان مجلس به به و احسنت میدگویند و سپس، پشت تریبون رفته تملق می گویند و کف زدنها شروع می گردد... اما در خاتمه، وکیل پیرمردی گوی سبقت را در چاپلوسی از همگان می رباید و چنین می گوید:
«افلاطون گفته است وجود نوابغ منشا قدرت در روی زمین است و اطاعت او به حکم عقل و منطق برو و برگرد ندارد ما هم به شهادت دوست و دشمن زیر سایه یکی از بزرگترین نوابغ عالم(رضاشاه کبیر) هستیم پس چه زحمتی است که هیئت دولت و نمایندگان مجلس برای تهیه قوانین متحمل زحمات شوند، همان بهتر است که الهامات نابغه را ابلاغ نمایند و دولت و ملت هم عمل کنند، من قول می دهم خارجی ها هم از آن استفاده می کنند...»
📚 روزها در پی سالها ، خاطرات ناصر امینی ، صفحات ۹۳، ۹۴ ،۲۲۴
@antioligarchie