‍ 🔻شخصی‌ خواست دستِ #رسول‌الله را ببوسد، ایشان دستِ خـود را عقب كشيـد و فرمود: ايـن كارى است كه با #پادشاهان می‌كنند، من شاه نيستـم، مـن مردى از #خودتان هستم.

✍#کمال_رستمعلی

@antioligarchie

🍃پیدا شدم پیدا شدم
پیدای ناپیدا شدم

شیدا شیدا شیدا شدم
شیدا شیدا شیدا شدم

من او بدم، من او شدم
با او بدم، بی او شدم

در عشق او چون او شدم
زین رو چنین بی‌سو شدم🍃

🔻تمرین و اجرایِ آوازی از استاد شهرام ناظری توسطِ دانش‌آموزانِ شهر لیون فرانسه/هیچ‌یک از این دانش‌آموزان ایرانی نیستند.
گفتنی‌است برخلاف تصورِ غالب، شعرِ این آهنگِ زیبا از مولانا نیست و شعر وملودی این اثراز استاد شهرام ناظری‌ست که در سال ۸۴ به رهبریِ لوریس چکناوریان نیز آن را اجرا کرد.

#کمال_رستمعلی


@antioligarchie

#تلنگر

🔻خواستند روسپی را سنگسار کنند که مسیح پیش رفت و گفت اولین سنگ را کسی بزند که گناهی نکرده است!
همه رفتند عقب. دست‌ها شل شد و سنگ‌ها رها...
شما را به حسین، آزاده مردِ سرافراز، اولین سنگ را کسی بزند که پیشِ خود و خدای خود روسپید است، شما را به آن‌چه و آن‌که می‌پرستید اولین سنگ را کسی بزند که شیطان حسرت به‌دل مانده است که به زانویش در آورد، شما را به پاکی و شرافت و جوان‌مردی، اولین سنگ را کسی بزند که تا کنون پایش با دیدن زنی سست نشد، تا کنون به خصوصیِ بانویی نرفت، تاکنون چشم‌چرانی نکرد. اولین سنگِ سیاه را روسفید‌ها بردارند؛ بسم الله.

#کمال_رستمعلی

@antioligarchie

#تلنگر

🔻از شعارها و آرمان‌ها که عدول می‌کنید، به نیّتِ بقا، حواس‌تان نیست معنا و بقا و هویت‌تان بسته به همان شعارهاست.
شعارتان را که کنار می‌گذارید، در واقع دیگر بقا ندارید، اگرچه که به ظاهر هنوز دارید.

#کمال_رستمعلی

@antioligarchie

#دیدگاه

🔻از ویژگی‌های جالب و جذابِ سخن‌رانی‌هایِ صدرِ اسلام این بود که هرلحظه برای هر‌کدام از مردمی که گوشه و کنارِ مسجد یا محلِّ سخن‌رانی نشسته بودند این امکان فراهم بود که سخنانِ خطیب را قطع کنند، سوالی بپرسند، شبهه‌ای طرح کنند یا در تکمیل و تایید سخنانِ خطیب مطلبی بگویند.
حتا مردم می‌توانستند به خطیب یا محتوای سخنانش اعتراض کنند، می‌توانستند در همان لحظه در رد یا تاییدِ آن سخنان، خود نیمچه سخنرانی کنند.
فقط تصور کنید خلیفه‌ی دوم تا چهارم، حاکمِ چه سرزمینِ بزرگ و صاحب‌اختیارِ چه گستره‌ی جغرافیایی متنوع و وسیعی بودند و مردم حینِ خطبه‌های نماز‌جمعه یا دیگر سخن‌رانی‌های همین حاکمان به راحتی و آسودگی از جا بلند می‌شدند و حرف می‌زدند؛ سوال یا شبهه‌ای، یا اعتراض و نقدی طرح می‌کردند.
این روش و منش حتا در برخی حاکمان مستبد و ستم‌گرِ آن دوران نیز کم‌و‌بیش دیده می‌شد.
حالا اما دیرزمانی‌ست سخن‌گفتن وسطِ صحبتِ سخن‌ران بی‌ادبی تلقی می‌شود و اگر کسی به اعتراض یا نقد از جای برخیزد و نکته‌ای بگوید، خواهند گفت جلسه را برهم زده است.
سخن‌ران نیم‌ساعت، یک‌ساعت، کم‌تر، بیش‌تر سخن می‌گوید و جماعت هم گوش می‌دهد|یا این‌گونه به نظر می رسد که دارد گوش می‌دهد| بدون آن‌که کسی نقد و نظرش را بگوید؛ عده‌ای نقد و اعتراض و سوال‌شان را به نجوا به کناری‌شان می‌گویند، عده‌ای در دل و ذهن خود به سخن‌ران نکته‌ای می گویند و عده‌ای هم بعد از سخن‌رانی.
و این‌همه یعنی اگر جماعت ساکت‌اند به معنای این نیست که برخلافِ مردمانِ صدرِ اسلام سخن و نقد و حرفی ندارند، بلکه بیشتر و متنوع‌تر و عمیق‌تر هم دارند، به این معناست که خطبای امروز برخلافِ خطبا و امامان‌ِ جمعه‌ی صدرِ اسلام فرصتِ چنین چالشِ جذاب و بابرکتی را به مردم نمی‌دهند.

#کمال_رستمعلی


@antioligarchie