#نکته

🔻تمدّن و فرهنگ در سرزمینهای خاصّی امکان رشد بهتر می‌یافته‌اند، و آن سرزمینهایی بوده‌اند که زندگی در آنها نه خیلی آسان و نه زیاد مشکل باشد.
نه خیلی آسان، تا ساکنانِ خود را به تنبلی و تن‌آسایی سوق ندهد؛ نه خیلی دشوار، تا همه‌ی نیروی فکری و بدنیِ آنها را معطوف به رفعِ حوائجِ اوّلیّه نکند.

📚کلمه‌ها/ #اسلامی‌_نُدوشن

@antioligarchie

#نکته

🔻عبّاسیان، گاه با زور و گاه با مکر، همه‌ی تلاش‌های استقلال طلبانه‌ی ایران را بی‌ثمر می‌گذاشتند. گرچه گاه در آستانه‌ی اضمحلال قرار می‌گرفتند (چون زمانی که یعقوب لیث تا پشت دروازه‌ی بغداد پیش رفت و یا زمانی که احمد بن بویه مقرّ خلافت را اشغال کرد)، لیکن سرانجام جریان به سود آنان تغییر می‌یافت، و رشته‌ی حکومتشان از گسیختگی در امان می‌ماند.
با این حال، روحِ ایرانی از تب و تاب نیفتاده بود و برای زنده ماندن دست و پا می‌زد. شاهنشاهیِ ایران و عظمتِ گذشته در یادها موج می‌زد و می‌دانیم که گذشته، همیشه زیباتر و پسندیده‌تر از آنچه بوده، جلوه می‌کند.
ایرانیان که برای ایجاد جامعه‌ای آزاد و عادلانه، از بنی‌امیّه و بنی عبّاس هر‌دو، سرخورده بودند، در گذشته‌ی افتخارآمیزِ خویش پناه گرفتند و پس از گذراندن یک دوران بُهت‌زدگی و انتظار، از نو حافظه‌ی خود را باز یافتند و خواستار آن شدند که لااقل از جهت روحی و معنوی، شخصیّتِ خویش را احیاء کنند.

📚زندگی و‌ مرگ پهلوانان در شاهنامه / #اسلامی‌_نُدوشن

@antioligarchie

#تلنگر

🔻جریان‌هایی که با سرشتِ انسان در معارضه قرار می‌گیرند اگر بخواهند به نحوی با زور یا تبلیغ، بر او تحمیل گردند، تحت هر اسم که باشند، با واکنشِ شدید روبه‌رو خواهند شد.
- روسیه‌ی استالینی آهنین‌ترین دستی بود که تا آن زمان بر قومی حکومت کرده بود، ولی فرجامش از نظرها پنهان نیست (تفصیلِ موضوع در کتاب «استالین» اثر «ادوارد رادزینسکی» آمده است). شوروی که دوّمین قدرتِ جهان بود و می‌خواست همه‌ی دنیا را زیر بیرق خود درآورد، اکنون پول ندارد که حقوق سربازان و کارگران خود را بپردازد.

- انقلابِ فرهنگیِ چین می‌خواست همان‌گونه که در دوره‌ی امپراتوری پای دخترانِ چینی را در قالب می‌گذارد، روحِ مردمش را در قالب بگذارد، ولی هنوز خاکسترِ سرنوشتی که بر سرِ آن آمد گرم است.
کنفوسیوس بعد از ۲۵۰۰ سال بر جای است، ولی کارگزارانِ انقلاب فرهنگی به کنجِ عبرت خزیدند.

خواستیم از دو نمونه که آخرین نمونه‌های نزدیک به ما هستند نام ببریم، وگرنه مشابهانشان در تماشاخانه‌ی تاریخ کم نیستند.

📚ایران چه حرفی برای گفتن دارد/ #اسلامی_نُدوشن



@antioligarchie

#داستانک

🔻‍ از بیست و پنجم اسفند دیگر زمستان رفته و بهار سر زده بود. پنج روز آخر اسفند را "پنجه" می‌گفتیم، که از قدیم‌ترین زمان از روزهای پُر معنای سال بوده بود، زیرا می‌بایست مقدّمات آمدن نوروز را فراهم کند. این نوروز، به هر حال و در هر خانه، ولو با مقداری گرفتاری، عادت شده بود و جزو حکم بود که امید تازه برانگیزد.

در کنار خانه تکانی، سایر نظافت‌هایِ گاه بگاهی نیز که در طیّ سال نشده بود، می‌شد: چراغ ها و لامپاها، سماور، و شیشه‌های پنجره و ظرف‌های مس را می‌دادند سفید کنند. همه‌ی گوشه‌های دور دستِ منزل رُفته می‌شد. رخت‌های بهاری را می‌شستند و روی بند می‌انداختند، و آنگاه تهیّه‌ی خوراکی های خاصّ نوروز بود.
شیرینی که به آن «حلوا» می‌گفتند البتّه از شهر آورده می‌شد. ولی این شیرینی پادزهری داشت که می‌بایست آن را در همان خانه تهیّه کرد و آن عبارت بود از آنچه که در مجموع «آب کرده» می‌گفتند، یعنی میوه‌های خشکِ ترش و شیرین چون آلو، قیسی، آلبالو، برگه‌ی شفتالو و زرد آلو که در آب خیس می‌شد. از این «آب کرده» رسم بود که یک ليوان به هر مهمانی که وارد خانه می‌شد خورانده شود، زیرا فرض بر این بود که اشخاص با خوردن شیرینی و تنقّلات گرمیشان می‌کند و نوشابه‌ی میوه‌ی خشک، آن گرمی را دفع خواهد نمود. بنابراین تغارهائی توی خانه بود، مخصوص این کار، و کمچه‌ای روی آن که در آن می‌زدند و توی نیم کاسه یا لیوان برای تازه وارد می‌آوردند.

📚روزها/ #اسلامی‌_نُدوشن

@antioligarchie

#نکته

🔻شاید بشود گفت که نیمی از جنگ های عالَم بر سرِ «نان» در گرفته است، ولی نیمِ دیگر بر سر همین چیزِ دیگر بوده است، یعنی بر سر این که انسان "هویّتِ انسانیِ" خود را از دست ندهد.

📚گفته‌ها و ناگفته‌ها/ #اسلامی‌_نُدوشن


@antioligarchie

#تلنگر

🔻چون نیک بنگری ،همه تزویر می کنند!

تعزیه که نام دیگرش شبیه است، چیست؟
یاد و خاطره است، ولی آنجا که اصل را از یاد ببرد، محلّ تأمّل می‌شود...
شخص در تعزیّه می‌نشیند و بر مظلومیّت امام حسین می‌گِرید و بر سر و سینه می‌زند و شِمر و عبیداللّهِ زیاد را لعن می‌کند، ولی چه بسا که در همان چند قدمیِ او شِمرها و عبیداللّه‌ها نشسته‌اند و او نه ‌تنها با آنها کاری ندارد بلکه در برابر آنان تعظیم و کُرنش می‌کند! هربار که آب می‌خورد می‌گوید: «سلام بر لب تشنه‌ات یا ابا عبداللّه و لعنت بر یزید»، امّا خودِ او شیفته‌ی زوری است که در دستِ وزرا و اُمرای یزید صفت است.

📚دیروز‌ امروز فردا/ #اسلامی‌_نُدوشن


@antioligarchie