#دیدگاه
⭕️ چگونه به شرایط کشور اعتراض کنیم؟
✍️ #احسان_محمدی
🔻مگه من چه گناهی کردم؟ برم جلو #صدام دهنمو آسفالت می‌کنه، برگردم اون جوری دهنم آسفالت میشه، مگه من جاده خاکی‌ام آخه! ( #بایرام لودر/ اخراجی‌ها؛ مسعود ده‌نمکی)
▫️ چند ماه پیش بعد از اعتراضات خیابانی سال ۹۶، بسیاری از مسئولان گفتند و نوشتند که «اعتراض حق مردم است و باید راهکار اعتراض در چارچوب قانون اندیشیده شود».
این «باید اندیشیده شود» در زبان فارسی یعنی «حالا بی‌خیال شید تا بعد ببینیم چکار میشه کرد»!
اعتراضات مهار شد اما مشکلات اقتصادی به قوت خود باقی است و گرانی #بنزین هم به آن افزوده شد.
الان بسیاری می‌پرسند چطور می‌شود به شرایط به هم ریخته اقتصادی کشور اعتراض کرد که؛
۱. متهم به همسویی با نقشه‌های استکبار جهانی نشویم.
۲. آب در آسیاب دشمن نریزیم.
۳. دل عربستان سعودی را شاد نکنیم.
۴. با تندروهایی که تشنه #آشوب هستند تعریف نشویم.
۵. به عنوان اغتشاشگر و فتنه‌گر دستگیر نشویم.
۶. برچسب مخالف دولت و سیاه‌نمایی را نچسبانند وسط پیشانی‌مان.
۷. لو نرود که از #داماد_صدام دلار گرفته‌ایم! و ...
▫️ واقعاً چطور می‌شود فریاد کرد؟ با چه ادبیاتی و کجا می‌شود داد زد که حضرات! استخوان‌مان زیر این همه فشار شکست! خُرد شد!
▫️ توصیه به صبر و مقاومت و امید هم اندازه‌ای دارد. ما مثل شما #باتقوا نیستیم که بر این همه مصیبت صبر کنیم!
ما آدم‌های معمولی کوچه و خیابان هستیم، با گناهان معمولی، با توان معمولی، با استخوان‌های معمولی که تاب این همه درد ندارد!
▫️ سکوت می‌کنیم و گرانی و تورم و احتکار و اختلاس دارد دهان‌مان را آسفالت می‌کند و مثل #بایرام می‌ترسیم اعتراض کنیم یک جور دیگر دهان‌مان آسفالت شود! ما جاده خاکی نیستیم. انسانیم!
▫️ لطفاً راهنمایی کنید که چطور و کجا فریاد بزنیم و فرکانس صدای‌مان چقدر باشد که خدای نکرده خوراک برای رسانه‌های بیگانه مهیا نکنیم.
@antioligarchie
⭕️ چگونه به شرایط کشور اعتراض کنیم؟
✍️ #احسان_محمدی
🔻مگه من چه گناهی کردم؟ برم جلو #صدام دهنمو آسفالت می‌کنه، برگردم اون جوری دهنم آسفالت میشه، مگه من جاده خاکی‌ام آخه! ( #بایرام لودر/ اخراجی‌ها؛ مسعود ده‌نمکی)
▫️ چند ماه پیش بعد از اعتراضات خیابانی سال ۹۶، بسیاری از مسئولان گفتند و نوشتند که «اعتراض حق مردم است و باید راهکار اعتراض در چارچوب قانون اندیشیده شود».
این «باید اندیشیده شود» در زبان فارسی یعنی «حالا بی‌خیال شید تا بعد ببینیم چکار میشه کرد»!
اعتراضات مهار شد اما مشکلات اقتصادی به قوت خود باقی است و گرانی #بنزین هم به آن افزوده شد.
الان بسیاری می‌پرسند چطور می‌شود به شرایط به هم ریخته اقتصادی کشور اعتراض کرد که؛
۱. متهم به همسویی با نقشه‌های استکبار جهانی نشویم.
۲. آب در آسیاب دشمن نریزیم.
۳. دل عربستان سعودی را شاد نکنیم.
۴. با تندروهایی که تشنه #آشوب هستند تعریف نشویم.
۵. به عنوان اغتشاشگر و فتنه‌گر دستگیر نشویم.
۶. برچسب مخالف دولت و سیاه‌نمایی را نچسبانند وسط پیشانی‌مان.
۷. لو نرود که از #داماد_صدام دلار گرفته‌ایم! و ...
▫️ واقعاً چطور می‌شود فریاد کرد؟ با چه ادبیاتی و کجا می‌شود داد زد که حضرات! استخوان‌مان زیر این همه فشار شکست! خُرد شد!
▫️ توصیه به صبر و مقاومت و امید هم اندازه‌ای دارد. ما مثل شما #باتقوا نیستیم که بر این همه مصیبت صبر کنیم!
ما آدم‌های معمولی کوچه و خیابان هستیم، با گناهان معمولی، با توان معمولی، با استخوان‌های معمولی که تاب این همه درد ندارد!
▫️ سکوت می‌کنیم و گرانی و تورم و احتکار و اختلاس دارد دهان‌مان را آسفالت می‌کند و مثل #بایرام می‌ترسیم اعتراض کنیم یک جور دیگر دهان‌مان آسفالت شود! ما جاده خاکی نیستیم. انسانیم!
▫️ لطفاً راهنمایی کنید که چطور و کجا فریاد بزنیم و فرکانس صدای‌مان چقدر باشد که خدای نکرده خوراک برای رسانه‌های بیگانه مهیا نکنیم.
@antioligarchie
#دیدگاه
⭕️ فصل خوبِ فحش‌دادن!
✍ #احسان_محمدی
🔻 انکار خشم سرگردان در فضای این روزها خطاست. انکار هر حقیقی خطاست. مثل کسی که مقابل پذیرش بیماری‌اش مقاومت می‌کند و تنها فایده این کار، دادن فرصت به بیماری برای عمیق‌تر و وسیع‌تر شدن است. برای اینکه در سلول‌های بیشتری تکثیر شود و درمان دشوارتر، پردردتر، پرهزینه‌تر.
وقتی آدم‌ها نومید و خشمگین می‌شوند دیگر کسی حوصله تحلیل ندارد. تیتر را می‌خوانند و فحش می‌دهند، عکس را می‌بینند و فحش می‌دهند، راه می‌روند و فحش می‌دهند، دیوار کوتاهی را پیدا می‌کنند و فحش می‌دهند، آدم بی‌خطری پیدا می‌کنند و فحش می‌دهند.فصل خوب فحش‌دادن!
نومیدی و خشم در کسی که توان تغییر و تاب تحمل ندارد «فحش» خلق می‌کند. این کار نوعی برون‌ریزی رنج و زهری است که استخوان می‌سوزاند. آدم‌ها نمی‌توانند آن را زیر پوست‌شان انبار کنند، به جایی می‌رسند که برای خلاصی از آن زهر باید به کسی فحش بدهند، فریادی بزنند، اشکی بریزند یا به خدا پناه ببرند.
رفتار انسان‌ها مقابل فشارها متفاوت است. یکی صبوری و شکوری پیشه می‌کند، یکی زندگی‌اش را می‌ریزد توی چمدان و می‌رود هر آنجا که به جز اینجا سرایش شود، یکی سکته می‌کند و می‌میرد، یکی میوه‌های وجودش پژمرده می‌شوند و در خودش فرو می‌رود، یکی به خیابان می‌آید، یکی به بیابان سر می‌گذارد ... تصور اینکه همه مثل هم رفتار کنند عقلانی نیست اما این روزها فصل خوب فحش‌دادن است!
«میدونم فحش، درمان نیست اما آدم رو سبک می‌کنه». این را خیلی از کسانی می‌گویند که در شبکه‌های اجتماعی به همه می‌تازند، هیچ جمله‌ای را بدون فحش شروع نمی‌کنند، بدون فحش تمام نمی‌کنند.
هم به استرماچونی فحش می‌دهند هم به هیات مدیره استقلال و وزارت ورزش، هم به اصلاح‌طلب، هم اصولگرا، هم به کسی که می‌گوید نباید ناامید شد و هم به کسی که نومیدانه می‌نالد، هم به هنرمندی که کنار مردم است، هم به آن یکی که انگار در کره دیگری زیست می‌کند... فحش می‌دهند و سبک می‌شوند. دستکم این بار رنج را از روی دوش خودشان برمی‌دارند و روی دوش دیگری می‌اندازند.
بسیاری از این فحش‌دادن‌ها دیگر نشانه بی‌ادب بودن فرد نیست. این نوع جدیدی از فحش است. انگار مکانیسمی است برای کاستن از رنج خود. اگر کسی حوصله کند و برود در توئیتر زیر نوشته‌های مسئولان دولتی و غیردولتی را بخواند به این نتیجه می‌رسد که انگار این فحش‌دادن گاهی همان «حق آخ گفتن» است. شاید محترمانه و مودبانه نباشد اما واقعیت دارد.
روزنامه‌نگار و فعال سیاسی، سینماگر و فوتبالیست، فعال اجتماعی داخل کشور و دل‌نگران آن طرف مرز این روزها فحش می‌خورند. فرقی ندارد که در ایجاد شرایط فعلی کشور مسئولیتی داشته باشند یا نه، از چپ و راست، از نوچوان و پیر، از زن و مرد فحش می‌خورند...
برای کسی که «واقعاً» می‌خواهد حال مردم را بفهمد، این روزها «فحش» هم جیوه درون دماسنج است. سرعت بالا رفتن آن طبیعی نیست. چیزی زیر پوست این شهر، این کشور، این مردم در حال جوشیدن است... البته شاید کسانی هم معتقدند «فحش» باد هواست و از کتک‌کاری بهتر است! مردم فحش بدهند سبک می‌شوند و فکرهای ناجور توی سرشان جولان نمی‌دهد!
@antioligarchie
⭕️ فصل خوبِ فحش‌دادن!
✍ #احسان_محمدی
🔻 انکار خشم سرگردان در فضای این روزها خطاست. انکار هر حقیقی خطاست. مثل کسی که مقابل پذیرش بیماری‌اش مقاومت می‌کند و تنها فایده این کار، دادن فرصت به بیماری برای عمیق‌تر و وسیع‌تر شدن است. برای اینکه در سلول‌های بیشتری تکثیر شود و درمان دشوارتر، پردردتر، پرهزینه‌تر.
وقتی آدم‌ها نومید و خشمگین می‌شوند دیگر کسی حوصله تحلیل ندارد. تیتر را می‌خوانند و فحش می‌دهند، عکس را می‌بینند و فحش می‌دهند، راه می‌روند و فحش می‌دهند، دیوار کوتاهی را پیدا می‌کنند و فحش می‌دهند، آدم بی‌خطری پیدا می‌کنند و فحش می‌دهند.فصل خوب فحش‌دادن!
نومیدی و خشم در کسی که توان تغییر و تاب تحمل ندارد «فحش» خلق می‌کند. این کار نوعی برون‌ریزی رنج و زهری است که استخوان می‌سوزاند. آدم‌ها نمی‌توانند آن را زیر پوست‌شان انبار کنند، به جایی می‌رسند که برای خلاصی از آن زهر باید به کسی فحش بدهند، فریادی بزنند، اشکی بریزند یا به خدا پناه ببرند.
رفتار انسان‌ها مقابل فشارها متفاوت است. یکی صبوری و شکوری پیشه می‌کند، یکی زندگی‌اش را می‌ریزد توی چمدان و می‌رود هر آنجا که به جز اینجا سرایش شود، یکی سکته می‌کند و می‌میرد، یکی میوه‌های وجودش پژمرده می‌شوند و در خودش فرو می‌رود، یکی به خیابان می‌آید، یکی به بیابان سر می‌گذارد ... تصور اینکه همه مثل هم رفتار کنند عقلانی نیست اما این روزها فصل خوب فحش‌دادن است!
«میدونم فحش، درمان نیست اما آدم رو سبک می‌کنه». این را خیلی از کسانی می‌گویند که در شبکه‌های اجتماعی به همه می‌تازند، هیچ جمله‌ای را بدون فحش شروع نمی‌کنند، بدون فحش تمام نمی‌کنند.
هم به استرماچونی فحش می‌دهند هم به هیات مدیره استقلال و وزارت ورزش، هم به اصلاح‌طلب، هم اصولگرا، هم به کسی که می‌گوید نباید ناامید شد و هم به کسی که نومیدانه می‌نالد، هم به هنرمندی که کنار مردم است، هم به آن یکی که انگار در کره دیگری زیست می‌کند... فحش می‌دهند و سبک می‌شوند. دستکم این بار رنج را از روی دوش خودشان برمی‌دارند و روی دوش دیگری می‌اندازند.
بسیاری از این فحش‌دادن‌ها دیگر نشانه بی‌ادب بودن فرد نیست. این نوع جدیدی از فحش است. انگار مکانیسمی است برای کاستن از رنج خود. اگر کسی حوصله کند و برود در توئیتر زیر نوشته‌های مسئولان دولتی و غیردولتی را بخواند به این نتیجه می‌رسد که انگار این فحش‌دادن گاهی همان «حق آخ گفتن» است. شاید محترمانه و مودبانه نباشد اما واقعیت دارد.
روزنامه‌نگار و فعال سیاسی، سینماگر و فوتبالیست، فعال اجتماعی داخل کشور و دل‌نگران آن طرف مرز این روزها فحش می‌خورند. فرقی ندارد که در ایجاد شرایط فعلی کشور مسئولیتی داشته باشند یا نه، از چپ و راست، از نوچوان و پیر، از زن و مرد فحش می‌خورند...
برای کسی که «واقعاً» می‌خواهد حال مردم را بفهمد، این روزها «فحش» هم جیوه درون دماسنج است. سرعت بالا رفتن آن طبیعی نیست. چیزی زیر پوست این شهر، این کشور، این مردم در حال جوشیدن است... البته شاید کسانی هم معتقدند «فحش» باد هواست و از کتک‌کاری بهتر است! مردم فحش بدهند سبک می‌شوند و فکرهای ناجور توی سرشان جولان نمی‌دهد!
@antioligarchie