#دیدگاه (اصلاح طلب)
⭕️ رییس‌جمهور هم از دولت پنهان می ترسد...❓
✍ #امید_فراغت:
⭕️حسن‌روحانی هم در بیان واقعیت‌های جامعه لکنت زبان دارد و به نوعی مجری قانون اساسی کشور جرات بیان حرف و نظر شفاف را ندارد و مانند گذشتگانش با ایما و اشاره سخن می‌گوید تا اذهان مردم همچنان در ابهام باقی بماند و پیام این گونه صحبت های ایما و اشاره‌ای این است که مردم مَحرم نیستند!
وقتی رییس جمهور از دولت پنهان ترس دارد آیا ترس مردم طبیعی نیست؟
ادبیات اینچنینی رییس دولت این پیام را به جامعه می‌دهد که جامعه سیاسی امن نیست و برای هرگونه اظهار نظری باید تاوان بپردازید ...
چرا مردم سال هاست که تاوان تصمیم سازی ها و تصمیم‌گیری‌های برخی مقامات عالی رتبه را می دهند ..
اما رییس‌جمهور مملکت حاضر به تاوان دادن نیست؟
مردم خسته و رنجیده خاطر هستند از حرف‌های پُر ابهام و چند وجهی...
اگر در بیان کاستی‌ها و مسببان آن لکنت زبان پیدا می‌کنید چرا باید این گونه شبهه‌ها مطرح شود؟
ذهن مردم پیاله مسی نیست که هر چه دوست دارید در آن می‌ریزید!
سال‌هاست که شخص اول مملکت، صحبت از فساد دارند و شعار کاندیدای ریاست‌جمهوری و مجلس و شورای شهر هم مبارزه با فساد است...
سئوال مهم این است که عموم فسادها در چه قشری اتفاق می‌افتد؟
مردم معمولی که توان این حجم از فساد را ندارند... بنابراین اگر مبارزه ای وجود داشته باشد این مبارزه با خودی‌هاست!
زیبنده یک نظام اسلامی نیست که مهم‌ترین شعار آن مبارزه با فساد است و پیام چنین واقعیتی این است که ساختار ایدئولوژیک هم نمی‌تواند ضامن سلامتی جامعه باشد... چراکه جوامع در حال توسعه پیوسته تحت داه‌های بیرونی هستند و به همین نقطه ثابتی کم تر در آن یافت می‌شود از طرفی هم اکثریت مسئولان نحوه مواجهه با ادبیات جدید را نمی دانند و در این فضای نادانی انواع و اقسام پنهان ها آشکار شد!
اعتبار برخی مقامات و فرزندان شان در ادبیات شبکه‌های اجتماعی به حراج گذاشته شد... ولی اکثریت بدون اینکه دوراندیشی داشته باشند همه چیز را بر وفق مراد پیوسته می‌دانستند و به سرمایه عمومی ملت به چشم ارث پدری نگاه انداخته که نتیجه سلب اعتماد و باور عمومی شد!
اگر ثمره ۴۰ سال فعالیت همچنان همه از فساد گله دارند، در واقع باید پذیرفت که یک جای کار می لَنگد و این لَنگی در فرآیند زمان آسیب‌زاست و باید به دنبال شیمی درمانی و جراحی رفت...
تعارف را کنار بگذاریم و همان طور که نقاط ضعف دوره پهلوی مشهود است نقاط ضعف دوره جدید نباید در ادامه گذشته باشد و برای ایجاد عدالت های نسبی در موضوعات مختلف باید به جنگ خودی های سوء استفاده گر رفت!
غیر خودی توان این حجم از فساد را ندارد... بنابراین شعر من از بیگانگان هرگز ننالم که با من هر چه کرد آن آشنا کرد می‌تواند مصداقی برای شرایط موجود باشد..
در آخر خطاب به حسن روحانی باید گفت که آقای‌رییس از کلمات و جملات راه در رویی برای خود نساز و این رویه در لفافه حرف زدن را کنار بگذار یا رومی رومی باش یا زنگی زنگی...
@antioligarchie
⭕️ رییس‌جمهور هم از دولت پنهان می ترسد...❓
✍ #امید_فراغت:
⭕️حسن‌روحانی هم در بیان واقعیت‌های جامعه لکنت زبان دارد و به نوعی مجری قانون اساسی کشور جرات بیان حرف و نظر شفاف را ندارد و مانند گذشتگانش با ایما و اشاره سخن می‌گوید تا اذهان مردم همچنان در ابهام باقی بماند و پیام این گونه صحبت های ایما و اشاره‌ای این است که مردم مَحرم نیستند!
وقتی رییس جمهور از دولت پنهان ترس دارد آیا ترس مردم طبیعی نیست؟
ادبیات اینچنینی رییس دولت این پیام را به جامعه می‌دهد که جامعه سیاسی امن نیست و برای هرگونه اظهار نظری باید تاوان بپردازید ...
چرا مردم سال هاست که تاوان تصمیم سازی ها و تصمیم‌گیری‌های برخی مقامات عالی رتبه را می دهند ..
اما رییس‌جمهور مملکت حاضر به تاوان دادن نیست؟
مردم خسته و رنجیده خاطر هستند از حرف‌های پُر ابهام و چند وجهی...
اگر در بیان کاستی‌ها و مسببان آن لکنت زبان پیدا می‌کنید چرا باید این گونه شبهه‌ها مطرح شود؟
ذهن مردم پیاله مسی نیست که هر چه دوست دارید در آن می‌ریزید!
سال‌هاست که شخص اول مملکت، صحبت از فساد دارند و شعار کاندیدای ریاست‌جمهوری و مجلس و شورای شهر هم مبارزه با فساد است...
سئوال مهم این است که عموم فسادها در چه قشری اتفاق می‌افتد؟
مردم معمولی که توان این حجم از فساد را ندارند... بنابراین اگر مبارزه ای وجود داشته باشد این مبارزه با خودی‌هاست!
زیبنده یک نظام اسلامی نیست که مهم‌ترین شعار آن مبارزه با فساد است و پیام چنین واقعیتی این است که ساختار ایدئولوژیک هم نمی‌تواند ضامن سلامتی جامعه باشد... چراکه جوامع در حال توسعه پیوسته تحت داه‌های بیرونی هستند و به همین نقطه ثابتی کم تر در آن یافت می‌شود از طرفی هم اکثریت مسئولان نحوه مواجهه با ادبیات جدید را نمی دانند و در این فضای نادانی انواع و اقسام پنهان ها آشکار شد!
اعتبار برخی مقامات و فرزندان شان در ادبیات شبکه‌های اجتماعی به حراج گذاشته شد... ولی اکثریت بدون اینکه دوراندیشی داشته باشند همه چیز را بر وفق مراد پیوسته می‌دانستند و به سرمایه عمومی ملت به چشم ارث پدری نگاه انداخته که نتیجه سلب اعتماد و باور عمومی شد!
اگر ثمره ۴۰ سال فعالیت همچنان همه از فساد گله دارند، در واقع باید پذیرفت که یک جای کار می لَنگد و این لَنگی در فرآیند زمان آسیب‌زاست و باید به دنبال شیمی درمانی و جراحی رفت...
تعارف را کنار بگذاریم و همان طور که نقاط ضعف دوره پهلوی مشهود است نقاط ضعف دوره جدید نباید در ادامه گذشته باشد و برای ایجاد عدالت های نسبی در موضوعات مختلف باید به جنگ خودی های سوء استفاده گر رفت!
غیر خودی توان این حجم از فساد را ندارد... بنابراین شعر من از بیگانگان هرگز ننالم که با من هر چه کرد آن آشنا کرد می‌تواند مصداقی برای شرایط موجود باشد..
در آخر خطاب به حسن روحانی باید گفت که آقای‌رییس از کلمات و جملات راه در رویی برای خود نساز و این رویه در لفافه حرف زدن را کنار بگذار یا رومی رومی باش یا زنگی زنگی...
@antioligarchie