#امیری‌خوانی؛ هویت موسیقی #مازندرانی
🔹امیری یا امیری‌خوانی که بتازگی به عنوان میراث ناملموس فرهنگی ثبت ملی شد ، از کهن‌ترین آواز سنتی مردم #تبرستان و مازندران کنونی است که ریشه در هنر موسیقایی و همچنین افسانه‌های مازندرانی دارد.
🔹مازندران زادگاه گونه های متعدد آوازی و موسیقایی است. موسیقی آوازی مازندران را می‌توان به سه دستهٔ اصلی تغزلی، حماسی و آیینی تقسیم کرد. آواز امیری یا امیر خوانی همانند #طالبا ، #نجما و #لگن‌سری و #کتولی در رسته آواز تغزلی قرار می گیرد.
🔹استاد جمشید قلی نژاد نویسنده کتاب "موسیقی بومی مازندران" معتقد است که آواز تبری به خاطر این که بعدها در آن اشعار شاعر بلندآوازه مازندران شیخ العجم امیر پازواری خوانده می شده به نام امیری معروف و ماندگار شد.
🔹اشعار امیری خوانی آکنده از امثال و حکم پارسی است که بیشتر دو بیتی بوده و مطلع آن عبارت «#امیرگته» (امیر می گفت) است.
🔹در روایت عامیانه ، آواز امیری یا امیری خوانی ریشه در عشق امیر پازواری به گوهر آملی دارد. امیر و گوهر جزو افسانه های عشقی است که به جز نسل های جدید، هر مازندرانی از آن با خبر بوده و با آن زندگی کرده است. امروز مازندرانی های سالخورده زمانی که بخواهند درباره عشق آتشین صحبت کنند، آن را با عشق امیر و گوهر مقایسه می کنند و یا مثال می زنند.
🔹بنا به اعتقاد عموم مردم مازندران ، امیر نام و لقبی است که امام علی(ع) به او عطا کرد و سوار این داستان همان امام علی (ع) بود. شاعر شدن امیر نیز به خاطر خربزه ای که امام به او می دهد اتفاق می افتد و همین رخداد سبب ایجاد مثلی در مازندران شده که می گویند "خروزه بخردی شاعر بیی ؟" ( خربزه خوردی شاعر شدی ؟).
🔹انتظار امیر در طول تاریخ این افسانه با شعر و موسیقی و ترانه سرایی همراه است که امروز با زبان تبری در روستاهای مازندران به خصوص مناطق کوهستانی توسط مردم محلی خوانده می شود و زنده است.
🔷🔶#خبرگزاری_رسمی_بندپی_بزرگ
@bandpeysarayeman
🔶🔷ما را در #اینستاگرام دنبال کنید
https://www.instagram.com/bandpeysarayeman
🔹امیری یا امیری‌خوانی که بتازگی به عنوان میراث ناملموس فرهنگی ثبت ملی شد ، از کهن‌ترین آواز سنتی مردم #تبرستان و مازندران کنونی است که ریشه در هنر موسیقایی و همچنین افسانه‌های مازندرانی دارد.
🔹مازندران زادگاه گونه های متعدد آوازی و موسیقایی است. موسیقی آوازی مازندران را می‌توان به سه دستهٔ اصلی تغزلی، حماسی و آیینی تقسیم کرد. آواز امیری یا امیر خوانی همانند #طالبا ، #نجما و #لگن‌سری و #کتولی در رسته آواز تغزلی قرار می گیرد.
🔹استاد جمشید قلی نژاد نویسنده کتاب "موسیقی بومی مازندران" معتقد است که آواز تبری به خاطر این که بعدها در آن اشعار شاعر بلندآوازه مازندران شیخ العجم امیر پازواری خوانده می شده به نام امیری معروف و ماندگار شد.
🔹اشعار امیری خوانی آکنده از امثال و حکم پارسی است که بیشتر دو بیتی بوده و مطلع آن عبارت «#امیرگته» (امیر می گفت) است.
🔹در روایت عامیانه ، آواز امیری یا امیری خوانی ریشه در عشق امیر پازواری به گوهر آملی دارد. امیر و گوهر جزو افسانه های عشقی است که به جز نسل های جدید، هر مازندرانی از آن با خبر بوده و با آن زندگی کرده است. امروز مازندرانی های سالخورده زمانی که بخواهند درباره عشق آتشین صحبت کنند، آن را با عشق امیر و گوهر مقایسه می کنند و یا مثال می زنند.
🔹بنا به اعتقاد عموم مردم مازندران ، امیر نام و لقبی است که امام علی(ع) به او عطا کرد و سوار این داستان همان امام علی (ع) بود. شاعر شدن امیر نیز به خاطر خربزه ای که امام به او می دهد اتفاق می افتد و همین رخداد سبب ایجاد مثلی در مازندران شده که می گویند "خروزه بخردی شاعر بیی ؟" ( خربزه خوردی شاعر شدی ؟).
🔹انتظار امیر در طول تاریخ این افسانه با شعر و موسیقی و ترانه سرایی همراه است که امروز با زبان تبری در روستاهای مازندران به خصوص مناطق کوهستانی توسط مردم محلی خوانده می شود و زنده است.
🔷🔶#خبرگزاری_رسمی_بندپی_بزرگ
@bandpeysarayeman
🔶🔷ما را در #اینستاگرام دنبال کنید
https://www.instagram.com/bandpeysarayeman