آیا درخواست اجتماعی برای کنترل موالید بی سرو سامان درخواستی غیر اخلاقی است؟
مدتی پیش خانم ملاوردی از طرح کنترل بارداری زنان کارتن خواب سخن گفتند طرحی که بدون واکاوی و چند وچون با برچسب هایی نظیر نسل کشی فاشیستی مسکوت گذارده شد. با خبری شدن موضوع #گورخوابی بار دیگر بحث عقیم سازی افراد فرودست مطرح و مخالفان و موافقان در حال گفتگو(!) در این زمینه اند.
موضوعی که اینجا مطرح می شود بحث «حق» است. 1) حق تکثیر نسل برای هر انسانی از هر طبقه و قشری 2) حق سلامت و امنیت و شادی حداقلی برای کودکان.
وقتی بحث بر سر چیستی و الویت «حق» است فیلسوفان ، اخلاقیون و حقوقدانها به سراغ مفهوم حق و عدالت می روند. اما مرزهای این مساله فقط در ساحت سخن نیست و همین بیرون کنار زیرگذر، سر چهار راه ، در واگن قطار مترو زنانی را میبینیم با سوتغذیه حاد که نوزادی خوابیده به خود بسته و در سرما و گرما بیخ گوش حق جویان و حق پویان تکدی گری میکنند. نوزادانی که به منظور گدایی ساخته شده اند بین 200 هزار تومان تا یک میلیون فروخته میشوند از والدینی معتاد که عموما به ایدز و هپاتیت و بیماری های دیگر مبتلا هستند.
سوال سوم این است: * آیا برای جلوگیری از« فرزند آوری ابزاری» باید قانونی طراحی کرد و ضمانت اجرایی در نظر گرفت؟
پاسخ من این است: بله. دولت موظف است مهمترین عوامل بازتولید زیست نکبت بار در جامعه را حل و فصل کند اما تا این امر میسر شود در این میان کودکانی که قربانی فقر و اعتیاد میشوند و ناخواسته از بدو تولد بدون داشتن حداقل های سلامت و امنیت زاده می شوند هم باید کنترل شوند.
چگونه؟ با طرح پیشگیری های مدت دار و قابل بازگشت داوطلبانه و رایگان. یعنی زنان معتاد و بیمار به شکل موقت با ابزارهایی مثل (دستگاه های پیشگیری رحمی IUD) داوطلبانه و بهداشتی و امن خود را عقیم کنند. به محض بازپروری و بازگشت به حداقل های زیست با کرامت انسانی به ساحت فرزندآوری باز گردند.
آیا این چنین طرح هایی عقیم سازی و نسل کشی است؟ از شما می پرسم. به تک تک نوزادانی فکر کنید که بیمار و رنجور فقط با یک هدف ساخته می شوند. جلب ترحم شما.
#گورخوابی
#عقیم_سازی_موقت_داوطلبانه
#حق_کودکی #سحرسلطانی
مدتی پیش خانم ملاوردی از طرح کنترل بارداری زنان کارتن خواب سخن گفتند طرحی که بدون واکاوی و چند وچون با برچسب هایی نظیر نسل کشی فاشیستی مسکوت گذارده شد. با خبری شدن موضوع #گورخوابی بار دیگر بحث عقیم سازی افراد فرودست مطرح و مخالفان و موافقان در حال گفتگو(!) در این زمینه اند.
موضوعی که اینجا مطرح می شود بحث «حق» است. 1) حق تکثیر نسل برای هر انسانی از هر طبقه و قشری 2) حق سلامت و امنیت و شادی حداقلی برای کودکان.
وقتی بحث بر سر چیستی و الویت «حق» است فیلسوفان ، اخلاقیون و حقوقدانها به سراغ مفهوم حق و عدالت می روند. اما مرزهای این مساله فقط در ساحت سخن نیست و همین بیرون کنار زیرگذر، سر چهار راه ، در واگن قطار مترو زنانی را میبینیم با سوتغذیه حاد که نوزادی خوابیده به خود بسته و در سرما و گرما بیخ گوش حق جویان و حق پویان تکدی گری میکنند. نوزادانی که به منظور گدایی ساخته شده اند بین 200 هزار تومان تا یک میلیون فروخته میشوند از والدینی معتاد که عموما به ایدز و هپاتیت و بیماری های دیگر مبتلا هستند.
سوال سوم این است: * آیا برای جلوگیری از« فرزند آوری ابزاری» باید قانونی طراحی کرد و ضمانت اجرایی در نظر گرفت؟
پاسخ من این است: بله. دولت موظف است مهمترین عوامل بازتولید زیست نکبت بار در جامعه را حل و فصل کند اما تا این امر میسر شود در این میان کودکانی که قربانی فقر و اعتیاد میشوند و ناخواسته از بدو تولد بدون داشتن حداقل های سلامت و امنیت زاده می شوند هم باید کنترل شوند.
چگونه؟ با طرح پیشگیری های مدت دار و قابل بازگشت داوطلبانه و رایگان. یعنی زنان معتاد و بیمار به شکل موقت با ابزارهایی مثل (دستگاه های پیشگیری رحمی IUD) داوطلبانه و بهداشتی و امن خود را عقیم کنند. به محض بازپروری و بازگشت به حداقل های زیست با کرامت انسانی به ساحت فرزندآوری باز گردند.
آیا این چنین طرح هایی عقیم سازی و نسل کشی است؟ از شما می پرسم. به تک تک نوزادانی فکر کنید که بیمار و رنجور فقط با یک هدف ساخته می شوند. جلب ترحم شما.
#گورخوابی
#عقیم_سازی_موقت_داوطلبانه
#حق_کودکی #سحرسلطانی