🎓🎓دانشگاه متهم اصلي سرقت علمي
—-------------------
فرانک فوردي ـ ترجمه: نرگس نخجواني
هر از گاهی، موجی از نگرانی دربارۀ مصیبت سرقت علمی در آموزش عالی به راه می‌افتد. طیف گسترده‌ای از عوامل به‌عنوان متهمان سرقت علمی مطرح می‌شوند، اما به نظر می‌رسد مثل همیشه متهم اصلی با تردستی از مظان اتهام فرار می‌کند. فروش علنی پایان‌نامه و مقاله در پیاده‌روهای شهر، کار را برای متقلبان آسان کرده اما این تنها بخش کوچکی از فرهنگ تقلب در آموزش عالی است. تقلب، بسیار پیش‌تر از تجاری‌سازی سرقت علمی، در نظام آموزشی معمول بوده است.
نوک حملۀ این جنگ صلیبیِ کوچک متوجه وب‌سایت‌های مقاله‌سازی است که #مقالات «دستِ‌اولی» را می‌فروشند که حرفه‌ای نگاشته شده‌اند و به دانشجویان این امکان را می‌دهند که سامانۀ تقلب‌یابِ دانشگاهِ خود را دور بزنند. این مقالاتِ پولی دانشجویان را قادر می‌کند مدرک بخرند.
احتمالاً همه‌گیرترین توجیهی که عنوان شده اینترنت است. همان رویۀ کپی پیست‌کردن، که دانش‌آموزان در مدرسه استفاده می‌کرده‌اند، برای توجیه ادامۀ آن دوباره در آموزش عالی مورد ارجاع قرار می گیرد.
وقتی که با #دانشجو به‌مثابۀ مشتری رفتار شود، او نیز رابطۀ خود با #دانشگاه را مبادله‌ای مالی می‌داند نه رابطه‌ای فکری.
نفع دانشگاه در جایگاه خود، که آن هم براساس نتایج کمی ارزیابی می‌شود، در این است که همان خلقیات حسابگرانه‌ای را به دانشجویان تلقین کند که تاکنون هم دنباله‌رو آن بوده‌اند.
اگر دانشگاه به دانشجویان می‌آموخت که پذیرای ارزش‌های دانش‌پژوهی شوند و تشویقشان می‌کرد که در طلب دانایی باشند، کسب‌وکار شرکت‌های حرفه‌ای مقاله‌نویسی کساد می‌شد. با این همه اگر آموزش عالی همچنان با دانشجویان در چارچوب الگویی تجاری تعامل کند، کمی که زمان بگذرد سرقت علمی دیگر کاری ناشایست نخواهد بود.
متن کامل با ذکرمنبع در سایت بانک مقاله ها 👈 https://eduarticle.me/?p=3677
================
↩️ کانال مقاله ها 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
—-------------------
فرانک فوردي ـ ترجمه: نرگس نخجواني
هر از گاهی، موجی از نگرانی دربارۀ مصیبت سرقت علمی در آموزش عالی به راه می‌افتد. طیف گسترده‌ای از عوامل به‌عنوان متهمان سرقت علمی مطرح می‌شوند، اما به نظر می‌رسد مثل همیشه متهم اصلی با تردستی از مظان اتهام فرار می‌کند. فروش علنی پایان‌نامه و مقاله در پیاده‌روهای شهر، کار را برای متقلبان آسان کرده اما این تنها بخش کوچکی از فرهنگ تقلب در آموزش عالی است. تقلب، بسیار پیش‌تر از تجاری‌سازی سرقت علمی، در نظام آموزشی معمول بوده است.
نوک حملۀ این جنگ صلیبیِ کوچک متوجه وب‌سایت‌های مقاله‌سازی است که #مقالات «دستِ‌اولی» را می‌فروشند که حرفه‌ای نگاشته شده‌اند و به دانشجویان این امکان را می‌دهند که سامانۀ تقلب‌یابِ دانشگاهِ خود را دور بزنند. این مقالاتِ پولی دانشجویان را قادر می‌کند مدرک بخرند.
احتمالاً همه‌گیرترین توجیهی که عنوان شده اینترنت است. همان رویۀ کپی پیست‌کردن، که دانش‌آموزان در مدرسه استفاده می‌کرده‌اند، برای توجیه ادامۀ آن دوباره در آموزش عالی مورد ارجاع قرار می گیرد.
وقتی که با #دانشجو به‌مثابۀ مشتری رفتار شود، او نیز رابطۀ خود با #دانشگاه را مبادله‌ای مالی می‌داند نه رابطه‌ای فکری.
نفع دانشگاه در جایگاه خود، که آن هم براساس نتایج کمی ارزیابی می‌شود، در این است که همان خلقیات حسابگرانه‌ای را به دانشجویان تلقین کند که تاکنون هم دنباله‌رو آن بوده‌اند.
اگر دانشگاه به دانشجویان می‌آموخت که پذیرای ارزش‌های دانش‌پژوهی شوند و تشویقشان می‌کرد که در طلب دانایی باشند، کسب‌وکار شرکت‌های حرفه‌ای مقاله‌نویسی کساد می‌شد. با این همه اگر آموزش عالی همچنان با دانشجویان در چارچوب الگویی تجاری تعامل کند، کمی که زمان بگذرد سرقت علمی دیگر کاری ناشایست نخواهد بود.
متن کامل با ذکرمنبع در سایت بانک مقاله ها 👈 https://eduarticle.me/?p=3677
================
↩️ کانال مقاله ها 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3WA
