🔵ناديده‌گرفتن زنان، ريشه بي‌اخلاقي‌هاست
—-------------------
مسئله #عقيم‌کردن زنان آسيب‌ديده و کارتنخواب از مصاحبه مولاوردي در فروردين 95 شروع شد؛ طرحي که به نظر مي‌رسيد پاک‌کردن صورت‌مسئله و رفتن به‌دنبال آخرين راه‌حل براي حذف کارتن‌خواب‌ها از جامعه باشد. راه‌حلي که نه‌تنها اخلاقي نيست بلکه نمي‌توان برنامه‌اي بلندمدت يا ميان‌مدت را در چشم‌انداز آن ترسيم کرد. فعالان حوزه آسيب‌هاي اجتماعي معتقد هستند طرح چنين موضوعاتي، بيش از آنکه مسئله را حل کند، نوعي جريان‌سازي ازسوي مسئولان براي پنهان‌کردن مشکل و به نوعي فرار از پاسخگويي به افکار عمومي است. پروژه قانع‌کردن زنان کارتنخواب و عقيم‌سازي آنها، آن‌چنان‌که مسئولان طرح ادعا مي‌کنند، در راستاي کاهش #آسيب‌هاي_اجتماعي مطرح شده است. درواقع، اين گروه به‌دنبال عقيم‌کردن هدايت‌شده گروهي از زنان کارتنخواب هستند تا با اين راه‌حل بتوانند جلوي متولدشدن کودکان معتاد و آسيب‌ديده را بگيرند. اين درحالي است که طبق قانون اساسي، عقيم‌سازي جز در مواردي خاص که مربوط به بيماري است، کاملا غيرقانوني بوده و هيچ مجوزي براي آن وجود ندارد. در همين ميان، حلقه مطالعات مسائل اجتماعی زنان انجمن جامعه‌شناسی ايران در نشستي که با حضور سياوش شهريور، مديرکل امور اجتماعي و فرهنگي استانداري تهران؛ محمدامين قانعي‌راد، عضو هيأت‌علمي مرکز تحقيقات سياست علمي کشور و نيره توکلي، جامعه‌شناس و مدرس دانشگاه به بررسي بحث عقيم‌سازي پرداخت.
لزوم ايجاد يک نظام اجتماعي براي #زنان بي‌سرپرست
در ابتداي اين نشست، سياوش شهريور، مديرکل امور اجتماعي و فرهنگي استانداري تهران با اشاره به اينکه هيچ قانوني در کشور از عقيم‌سازي حمايت نکرده و نمي‌کند، ادامه مي‌دهد: «من معتقد هستم بايد يک نظام اجتماعي شکل گيرد که براي زنان بي‌سرپرست اقدام شود و جامعه به‌سمت عدالت اجتماعي سوق پيدا کند. درواقع، آسيب اجتماعي امري نيست که بتوان با آن شوخي کرد. ما داراي يک جامعه در حال‌گذار بوده که اين جامعه بحران‌هاي خاص خود را دارد و دچار يک پارادوکس هستيم؛ يک تضاد، بين جهاني که در آن زندگي مي‌کنيم و جهاني که در آن مي‌انديشيم؛ به عبارت ديگر، بين بستري که در آن زندگي مي‌کنيم و بستري که در آن مي‌انديشيم، تفاوت وجود دارد؛ به بياني ديگر، ما مدرن مي‌انديشيم اما در جامعه‌اي سنتي زندگي مي‌کنيم. بسياري از گزاره‌هاي ذهني هستند که به آنها فکر مي‌کنيم و باورشان داريم اما در جامعه‌اي سنتي نمي‌توانيم از آنها استفاده کرده يا به آنها عمل کنيم.»
در ساختار فضاي شهري، جايگاه زنان کجاست؟
در ادامه نشست، نيره توکلي، جامعه‌شناس و مدرس دانشگاه، گفت: «ما در جامعه شاهد سست‌شدن پيوندهاي اخلاقي هستيم اما وجود گورخوابان و زنان خياباني به‌علت سست‌شدن پيوندهاي اخلاقي نيست؟ ما در کشوري زندگي مي‌کنيم که براي زنان تصميم مي‌گيرند اما در اين ميان، حرفي از بيان مسائل از زبان زنان جامعه و دخيل‌بودنشان در کارشناسي اين امور نيست. او همچنين درباره عقيم‌سازي زنان آسيب‌ديده اجتماعي گفت: «عقيم‌سازي اين افراد بايد با رضايت خودشان باشد اما نه‌تنها به‌خاطر هزينه‌آوربودن فرزندآوري آنها بلکه به‌علت حمايت از خودشان و اين حمايت‌ها باید ادامه‌دار باشند؛ چه در سطح امکانات شهري و چه در سطح امکانات پزشکي درباره حفاظت و مراقبت از خود. بار ديگر تکرار مي‌کنم که جريان عقيم‌سازي بايد با رضايت خود فرد باشد، نه به اين صورت که براي او تصميم گرفته شود. خيلي کمتر مي‌بينيم که در سطح کلان براي تصميم‌گيري زنان از خود آنها استفاده‌اي شود و در حقيقت، ناديده گرفته مي‌شوند. بهتر آن است که تصميم‌گيري در حوزه زنان به خود آنها واگذار شود.».متن کامل http://vaghayedaily.ir/fa/News/61891
—------------------------
↩️ کانال مقاله ها و خبرهای آموزشی فرهنگی 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3
—-------------------
مسئله #عقيم‌کردن زنان آسيب‌ديده و کارتنخواب از مصاحبه مولاوردي در فروردين 95 شروع شد؛ طرحي که به نظر مي‌رسيد پاک‌کردن صورت‌مسئله و رفتن به‌دنبال آخرين راه‌حل براي حذف کارتن‌خواب‌ها از جامعه باشد. راه‌حلي که نه‌تنها اخلاقي نيست بلکه نمي‌توان برنامه‌اي بلندمدت يا ميان‌مدت را در چشم‌انداز آن ترسيم کرد. فعالان حوزه آسيب‌هاي اجتماعي معتقد هستند طرح چنين موضوعاتي، بيش از آنکه مسئله را حل کند، نوعي جريان‌سازي ازسوي مسئولان براي پنهان‌کردن مشکل و به نوعي فرار از پاسخگويي به افکار عمومي است. پروژه قانع‌کردن زنان کارتنخواب و عقيم‌سازي آنها، آن‌چنان‌که مسئولان طرح ادعا مي‌کنند، در راستاي کاهش #آسيب‌هاي_اجتماعي مطرح شده است. درواقع، اين گروه به‌دنبال عقيم‌کردن هدايت‌شده گروهي از زنان کارتنخواب هستند تا با اين راه‌حل بتوانند جلوي متولدشدن کودکان معتاد و آسيب‌ديده را بگيرند. اين درحالي است که طبق قانون اساسي، عقيم‌سازي جز در مواردي خاص که مربوط به بيماري است، کاملا غيرقانوني بوده و هيچ مجوزي براي آن وجود ندارد. در همين ميان، حلقه مطالعات مسائل اجتماعی زنان انجمن جامعه‌شناسی ايران در نشستي که با حضور سياوش شهريور، مديرکل امور اجتماعي و فرهنگي استانداري تهران؛ محمدامين قانعي‌راد، عضو هيأت‌علمي مرکز تحقيقات سياست علمي کشور و نيره توکلي، جامعه‌شناس و مدرس دانشگاه به بررسي بحث عقيم‌سازي پرداخت.
لزوم ايجاد يک نظام اجتماعي براي #زنان بي‌سرپرست
در ابتداي اين نشست، سياوش شهريور، مديرکل امور اجتماعي و فرهنگي استانداري تهران با اشاره به اينکه هيچ قانوني در کشور از عقيم‌سازي حمايت نکرده و نمي‌کند، ادامه مي‌دهد: «من معتقد هستم بايد يک نظام اجتماعي شکل گيرد که براي زنان بي‌سرپرست اقدام شود و جامعه به‌سمت عدالت اجتماعي سوق پيدا کند. درواقع، آسيب اجتماعي امري نيست که بتوان با آن شوخي کرد. ما داراي يک جامعه در حال‌گذار بوده که اين جامعه بحران‌هاي خاص خود را دارد و دچار يک پارادوکس هستيم؛ يک تضاد، بين جهاني که در آن زندگي مي‌کنيم و جهاني که در آن مي‌انديشيم؛ به عبارت ديگر، بين بستري که در آن زندگي مي‌کنيم و بستري که در آن مي‌انديشيم، تفاوت وجود دارد؛ به بياني ديگر، ما مدرن مي‌انديشيم اما در جامعه‌اي سنتي زندگي مي‌کنيم. بسياري از گزاره‌هاي ذهني هستند که به آنها فکر مي‌کنيم و باورشان داريم اما در جامعه‌اي سنتي نمي‌توانيم از آنها استفاده کرده يا به آنها عمل کنيم.»
در ساختار فضاي شهري، جايگاه زنان کجاست؟
در ادامه نشست، نيره توکلي، جامعه‌شناس و مدرس دانشگاه، گفت: «ما در جامعه شاهد سست‌شدن پيوندهاي اخلاقي هستيم اما وجود گورخوابان و زنان خياباني به‌علت سست‌شدن پيوندهاي اخلاقي نيست؟ ما در کشوري زندگي مي‌کنيم که براي زنان تصميم مي‌گيرند اما در اين ميان، حرفي از بيان مسائل از زبان زنان جامعه و دخيل‌بودنشان در کارشناسي اين امور نيست. او همچنين درباره عقيم‌سازي زنان آسيب‌ديده اجتماعي گفت: «عقيم‌سازي اين افراد بايد با رضايت خودشان باشد اما نه‌تنها به‌خاطر هزينه‌آوربودن فرزندآوري آنها بلکه به‌علت حمايت از خودشان و اين حمايت‌ها باید ادامه‌دار باشند؛ چه در سطح امکانات شهري و چه در سطح امکانات پزشکي درباره حفاظت و مراقبت از خود. بار ديگر تکرار مي‌کنم که جريان عقيم‌سازي بايد با رضايت خود فرد باشد، نه به اين صورت که براي او تصميم گرفته شود. خيلي کمتر مي‌بينيم که در سطح کلان براي تصميم‌گيري زنان از خود آنها استفاده‌اي شود و در حقيقت، ناديده گرفته مي‌شوند. بهتر آن است که تصميم‌گيري در حوزه زنان به خود آنها واگذار شود.».متن کامل http://vaghayedaily.ir/fa/News/61891
—------------------------
↩️ کانال مقاله ها و خبرهای آموزشی فرهنگی 👇
https://t.me/joinchat/AAAAAD5oqnmeI058AeE3