🔴 امیر المومنین و زندانیان سیاسی!
(به بهانه فضای امنیتی پیش از انتخابات)
.....
.....
✅در دولت علوی، #زندانی_سیاسی، دیده نمیشود. فهم این امر برای ما که ادعای #حکومت_علوی داریم بسیار مهم است. اینکه #حاکمیت چگونه با #مخالفین و #منتقدین خود برخورد می کند.
این بدان معنا نیست که در حکومت حضرت، کسی مرتکب #جرم_سیاسی علیه #حکومت نمیشد، بلکه به عکس، در آن دوره به دلیل #فتنه خوارج، شورش طلحه و زبیر، و شرارتهای معاویه، اوضاع جامعه از نظر سیاسی بسیار ملتهب بود، به خصوص که چون خوارج و اصحاب جمل، از میان یاران حضرت انشعاب پیدا کردند و با تبلیغات گمراهکنندهی ضدِ حضرت، عضو گیری میکردند، ارتکاب جرائم علیه حکومت فراوان اتفاق میافتاد.
آن گروهها، پس از شورش مسلحانه، با مقابلهی حضرت و جنگ رو به رو شدند، ولی قبل از آن، زندانی نداشتند در حالی که برخی از آنها #به_حضرت_دشنام_میدادند، برخی دیگر به #نشر_اکاذیب و #تشویش_اذهان میپرداختند، برخی هم #تجمعات_علیه_حکومت تشکیل میدادند و….
شگفت آور است که در آن شرائط حادّ امنیتی و سیاسی، حتی نام “چند نفر” که زندانی شده باشند، دیده نمیشود! در حالی که مخالفان، افراد سرشناسی بودند و حبس آنها در تاریخ ثبت میشد.
شگفت آورتر آنکه در همان اوضاع، افراد متعددی از مسئولان دولتی به دلیل تخلفات خود، در زندان بودند!
🔵 کثیر حضرمی، میگوید فضای آزاد سیاسی به حدی بود که در مسجد کوفه، گروهی علیه امیرالمؤمنین که حاکم حکومت بود، صحبت میکردند و یکی از آنها قسم خورد که حضرت را خواهد کشت، من او را گرفتم وخدمت حضرت آوردم
حضرت فرمود: آزادش کن! توقعداری که قبل از اقدام به قتل، او را بکشم!?
گفتم: به شما اهانت میکرد!
فرمود: تو هم به او اهانت کن یا رهایش کن.
این را بگذارید کنار قوانین خودمان که جرمی به نام #توهین_به_مقامات در دادگاه ها داریم. حضرت امیر اصلا چنین تخلفی را جرم نمی دانستند.
🔴 نکته بسیار حیرت انگیز دیگر که امروزه یک عرف پذیرفته شده امنیتی است، حضرت امیر .ع. آن را ظلم می دانست.
امروزه حکومتها معمولاً، مخالفان را پیش از اقدام علیه حکومت دستگیر میکنند، سایت هاشان را تعطیل می کنند، رهبرانشان را بازداشت می کنند، تا فرصت اقدامات ضد حکومتی را از آنان بگیرند، ولی امیرالمؤمنین شیوهی دیگری داشت.
مثلاً خرّیت بن راشد، سر به عصیان برداشت و خروج کرد، برخی اصحاب اصرار داشتند که حضرت او را دستگیر کند و حتی در این باره به حضرت اعتراض کردند، ولی پاسخ حضرت این بود که تا جنایتی اتفاق نیفتاده نمیتوان کسی را زندانی کرد، و الّا باید زندان را از متهمان پر کنیم:
انا لو فعلنا هذا لکل من نتهمّه من الناس ملأنا السجون منهم.
....
...
@khamenism
https://telegram.me/joinchat/B2MpND7vXdj_QcOR9C0pCQ
(به بهانه فضای امنیتی پیش از انتخابات)
.....
.....
✅در دولت علوی، #زندانی_سیاسی، دیده نمیشود. فهم این امر برای ما که ادعای #حکومت_علوی داریم بسیار مهم است. اینکه #حاکمیت چگونه با #مخالفین و #منتقدین خود برخورد می کند.
این بدان معنا نیست که در حکومت حضرت، کسی مرتکب #جرم_سیاسی علیه #حکومت نمیشد، بلکه به عکس، در آن دوره به دلیل #فتنه خوارج، شورش طلحه و زبیر، و شرارتهای معاویه، اوضاع جامعه از نظر سیاسی بسیار ملتهب بود، به خصوص که چون خوارج و اصحاب جمل، از میان یاران حضرت انشعاب پیدا کردند و با تبلیغات گمراهکنندهی ضدِ حضرت، عضو گیری میکردند، ارتکاب جرائم علیه حکومت فراوان اتفاق میافتاد.
آن گروهها، پس از شورش مسلحانه، با مقابلهی حضرت و جنگ رو به رو شدند، ولی قبل از آن، زندانی نداشتند در حالی که برخی از آنها #به_حضرت_دشنام_میدادند، برخی دیگر به #نشر_اکاذیب و #تشویش_اذهان میپرداختند، برخی هم #تجمعات_علیه_حکومت تشکیل میدادند و….
شگفت آور است که در آن شرائط حادّ امنیتی و سیاسی، حتی نام “چند نفر” که زندانی شده باشند، دیده نمیشود! در حالی که مخالفان، افراد سرشناسی بودند و حبس آنها در تاریخ ثبت میشد.
شگفت آورتر آنکه در همان اوضاع، افراد متعددی از مسئولان دولتی به دلیل تخلفات خود، در زندان بودند!
🔵 کثیر حضرمی، میگوید فضای آزاد سیاسی به حدی بود که در مسجد کوفه، گروهی علیه امیرالمؤمنین که حاکم حکومت بود، صحبت میکردند و یکی از آنها قسم خورد که حضرت را خواهد کشت، من او را گرفتم وخدمت حضرت آوردم
حضرت فرمود: آزادش کن! توقعداری که قبل از اقدام به قتل، او را بکشم!?
گفتم: به شما اهانت میکرد!
فرمود: تو هم به او اهانت کن یا رهایش کن.
این را بگذارید کنار قوانین خودمان که جرمی به نام #توهین_به_مقامات در دادگاه ها داریم. حضرت امیر اصلا چنین تخلفی را جرم نمی دانستند.
🔴 نکته بسیار حیرت انگیز دیگر که امروزه یک عرف پذیرفته شده امنیتی است، حضرت امیر .ع. آن را ظلم می دانست.
امروزه حکومتها معمولاً، مخالفان را پیش از اقدام علیه حکومت دستگیر میکنند، سایت هاشان را تعطیل می کنند، رهبرانشان را بازداشت می کنند، تا فرصت اقدامات ضد حکومتی را از آنان بگیرند، ولی امیرالمؤمنین شیوهی دیگری داشت.
مثلاً خرّیت بن راشد، سر به عصیان برداشت و خروج کرد، برخی اصحاب اصرار داشتند که حضرت او را دستگیر کند و حتی در این باره به حضرت اعتراض کردند، ولی پاسخ حضرت این بود که تا جنایتی اتفاق نیفتاده نمیتوان کسی را زندانی کرد، و الّا باید زندان را از متهمان پر کنیم:
انا لو فعلنا هذا لکل من نتهمّه من الناس ملأنا السجون منهم.
....
...
@khamenism
https://telegram.me/joinchat/B2MpND7vXdj_QcOR9C0pCQ
🔴 امیر المومنین و فضای آزاد سیاسی!
.....
.....
✅در دولت علوی، #زندانی_سیاسی، دیده نمیشود. فهم این امر برای ما که ادعای #حکومت_علوی داریم بسیار مهم است. اینکه #حاکمیت چگونه با #مخالفین و #منتقدین خود برخورد می کند. این روش و منش باید الگوی امروز ما باشد.
این بدان معنا نیست که در حکومت حضرت، کسی مرتکب #جرم_سیاسی علیه #حکومت نمیشد، بلکه به عکس، در آن دوره به دلیل #فتنه خوارج، شورش طلحه و زبیر، و شرارتهای معاویه، اوضاع جامعه از نظر سیاسی بسیار ملتهب بود، به خصوص که چون خوارج و اصحاب جمل، از میان یاران حضرت انشعاب پیدا کردند و با تبلیغات گمراهکنندهی ضدِ حضرت، عضو گیری میکردند، ارتکاب جرائم علیه حکومت فراوان اتفاق میافتاد.
آن گروهها، پس از شورش مسلحانه، با مقابلهی حضرت و جنگ رو به رو شدند، ولی قبل از آن، زندانی نداشتند در حالی که برخی از آنها #به_حضرت_دشنام_میدادند، برخی دیگر به #نشر_اکاذیب و #تشویش_اذهان میپرداختند، برخی هم #تجمعات_علیه_حکومت تشکیل میدادند و….
شگفت آور است که در آن شرائط حادّ امنیتی و سیاسی، حتی نام “چند نفر” که زندانی شده باشند، دیده نمیشود! در حالی که مخالفان، افراد سرشناسی بودند و حبس آنها در تاریخ ثبت میشد.
شگفت آورتر آنکه در همان اوضاع، افراد متعددی از مسئولان دولت منصوب خود امیر المومنین به دلیل تخلفات خود، در زندان بودند!
🔵 کثیر حضرمی، میگوید فضای آزاد سیاسی به حدی بود که در مسجد کوفه، گروهی علیه امیرالمؤمنین که حاکم حکومت بود، صحبت میکردند و یکی از آنها قسم خورد که حضرت را خواهد کشت، من او را گرفتم وخدمت حضرت آوردم
حضرت فرمود: آزادش کن! توقعداری که قبل از اقدام به قتل، او را بکشم!?
گفتم: به شما اهانت میکرد!
فرمود: تو هم به او اهانت کن یا رهایش کن.
این را بگذارید کنار قوانین خودمان که جرمی به نام #توهین_به_مقامات در دادگاه ها داریم. حضرت امیر اصلا چنین تخلفی را جرم نمی دانستند.
🔴 نکته بسیار حیرت انگیز دیگر که امروزه یک عرف پذیرفته شده امنیتی است، حضرت امیر .ع. آن را ظلم می دانست.
امروزه حکومتها معمولاً، مخالفان را پیش از اقدام علیه حکومت دستگیر میکنند، سایت هاشان را تعطیل می کنند، رهبرانشان را بازداشت می کنند، تا فرصت اقدامات ضد حکومتی را از آنان بگیرند، ولی امیرالمؤمنین شیوهی دیگری داشت.
مثلاً خرّیت بن راشد، سر به عصیان برداشت و خروج کرد، برخی اصحاب اصرار داشتند که حضرت او را دستگیر کند و حتی در این باره به حضرت اعتراض کردند، ولی پاسخ حضرت این بود که تا جنایتی اتفاق نیفتاده نمیتوان کسی را زندانی کرد، و الّا باید زندان را از متهمان پر کنیم:
انا لو فعلنا هذا لکل من نتهمّه من الناس ملأنا السجون منهم.
یا روایاتی مبنی بر اطلاع حضرت از نقشه ابن مجلم برای قتلشان و امتناع ایشان از قصاص پیش از جنایت آن ملعون، همگی سیره ای را نقش کرده که امروزه برای ما عجیب می نماید.
🔵 امیرالمومنین تا لحظه ای که دشمنان دست به اقدام عملی نمی زدند، یا دست به سلاح نمی بردند، با آنها درگیر نمی شد.
....
...
@khamenism
.....
.....
✅در دولت علوی، #زندانی_سیاسی، دیده نمیشود. فهم این امر برای ما که ادعای #حکومت_علوی داریم بسیار مهم است. اینکه #حاکمیت چگونه با #مخالفین و #منتقدین خود برخورد می کند. این روش و منش باید الگوی امروز ما باشد.
این بدان معنا نیست که در حکومت حضرت، کسی مرتکب #جرم_سیاسی علیه #حکومت نمیشد، بلکه به عکس، در آن دوره به دلیل #فتنه خوارج، شورش طلحه و زبیر، و شرارتهای معاویه، اوضاع جامعه از نظر سیاسی بسیار ملتهب بود، به خصوص که چون خوارج و اصحاب جمل، از میان یاران حضرت انشعاب پیدا کردند و با تبلیغات گمراهکنندهی ضدِ حضرت، عضو گیری میکردند، ارتکاب جرائم علیه حکومت فراوان اتفاق میافتاد.
آن گروهها، پس از شورش مسلحانه، با مقابلهی حضرت و جنگ رو به رو شدند، ولی قبل از آن، زندانی نداشتند در حالی که برخی از آنها #به_حضرت_دشنام_میدادند، برخی دیگر به #نشر_اکاذیب و #تشویش_اذهان میپرداختند، برخی هم #تجمعات_علیه_حکومت تشکیل میدادند و….
شگفت آور است که در آن شرائط حادّ امنیتی و سیاسی، حتی نام “چند نفر” که زندانی شده باشند، دیده نمیشود! در حالی که مخالفان، افراد سرشناسی بودند و حبس آنها در تاریخ ثبت میشد.
شگفت آورتر آنکه در همان اوضاع، افراد متعددی از مسئولان دولت منصوب خود امیر المومنین به دلیل تخلفات خود، در زندان بودند!
🔵 کثیر حضرمی، میگوید فضای آزاد سیاسی به حدی بود که در مسجد کوفه، گروهی علیه امیرالمؤمنین که حاکم حکومت بود، صحبت میکردند و یکی از آنها قسم خورد که حضرت را خواهد کشت، من او را گرفتم وخدمت حضرت آوردم
حضرت فرمود: آزادش کن! توقعداری که قبل از اقدام به قتل، او را بکشم!?
گفتم: به شما اهانت میکرد!
فرمود: تو هم به او اهانت کن یا رهایش کن.
این را بگذارید کنار قوانین خودمان که جرمی به نام #توهین_به_مقامات در دادگاه ها داریم. حضرت امیر اصلا چنین تخلفی را جرم نمی دانستند.
🔴 نکته بسیار حیرت انگیز دیگر که امروزه یک عرف پذیرفته شده امنیتی است، حضرت امیر .ع. آن را ظلم می دانست.
امروزه حکومتها معمولاً، مخالفان را پیش از اقدام علیه حکومت دستگیر میکنند، سایت هاشان را تعطیل می کنند، رهبرانشان را بازداشت می کنند، تا فرصت اقدامات ضد حکومتی را از آنان بگیرند، ولی امیرالمؤمنین شیوهی دیگری داشت.
مثلاً خرّیت بن راشد، سر به عصیان برداشت و خروج کرد، برخی اصحاب اصرار داشتند که حضرت او را دستگیر کند و حتی در این باره به حضرت اعتراض کردند، ولی پاسخ حضرت این بود که تا جنایتی اتفاق نیفتاده نمیتوان کسی را زندانی کرد، و الّا باید زندان را از متهمان پر کنیم:
انا لو فعلنا هذا لکل من نتهمّه من الناس ملأنا السجون منهم.
یا روایاتی مبنی بر اطلاع حضرت از نقشه ابن مجلم برای قتلشان و امتناع ایشان از قصاص پیش از جنایت آن ملعون، همگی سیره ای را نقش کرده که امروزه برای ما عجیب می نماید.
🔵 امیرالمومنین تا لحظه ای که دشمنان دست به اقدام عملی نمی زدند، یا دست به سلاح نمی بردند، با آنها درگیر نمی شد.
....
...
@khamenism
Forwarded from فلاخن||سلمان کدیور (سلمان کدیور)
Forwarded from دادنوشت || حسین شهبازی زاده
⬅️سقف مطالبه ما ابدا تبرئه نیست!
:::::::::
▪️ در طول ماه های گذشته آنچنان که میدانید بابت شکایت امام جمعه شیراز، به همراه سه نفر دیگر از رفقا درگیر پرونده قضائی بوده ام.
اکنون که به زمان صدور حکم نزدیک میشویم لازم است به نکته ای اشاره کنم.
▪️در طول تمام این ماه ها که شرحش مجال دیگری میطلبد، هیچ کدام از رسانه های رسمی و خبرگزاری های بزرگ (حتی خبرگزاری های تخصصی حوزه ی دانشگاه) با یک لشکر خبرنگار و کارمند و میلیاردها بودجه و امکانات، حاضر نشدند در میان انبوه مطالبشان که کسر معتنابهی از آن ها زرد و پوچ و بی ارزش است، حتی اصل خبر دادگاه ما را مورد توجه قرار بدهند.
▪️حقیر نیز با این وجود که با بسیاری از فعالان اصلی رسانه ای ارتباط دارم، در این خصوص با نزدیک ترین دوستان نیز کوچک ترین تماسی نگرفتم.
تا ذره ای به این تصور دامن نزنم که غرض اصلی ما دفاع از خودمان است.
▪️در این میان بارها واسطه هایی آمدند و از ما خواستند برای حل موضوع عذرخواهی کنیم و یک بار که دوست دلسوزی گفت: آقا بیا یه خط عذرخواهی بنویس قضیه تمام بشه بره پی کارش!
پاسخ دادم: #عذرخواهی_میکنم! اما نه از تو. بلکه از وجدان خودم.که کجا و کدام اشتباه از من سر زده و تو را دوچار این سوءتفاهم کرده که درصدی امکان دارد صرفا برای رهایی خودم توبه نامه بنویسم!
اکنون و در آستانه صدور حکم نیز باید تاکید کنم سقف و اصل مطالبه و مساله، ابدا تبرئه ی ما نیست.
▪️بلکه اتفاقا مشکل اصلی آن فرآیندی است که تبرئه را به مطالبه اصلی تبدیل میکند!!
▪️آ.سلطانی در خصوص خاصه بخشی در شهرداری تهران اسنادی منتشر میکند، به سرعت بازداشت میشود، تحت فشار قرار میگیرد، مطالبات روی آزادی ایشان متمرکز میشود، و بی آنکه بالاخره معلوم بشود سرنوشت پرونده ی ویژه خواری ها چه شد(؟)، شهردار وقت تهران، بی گزند و آسوده وارد رقابت انتخاباتی میشود برای کسب جایگاه مدیریتی رفیع تر!
در ماجرای منصور نظری و میثم صفائیان و جاهای دیگر نیز کمابیش همینطور است.
▪️بنابر این #سقف_مطالبه به هیچ وجه و عنوان تبرئه هیچ عدالت طلب و منتقدی نیست، بلکه درخواست اصلی آنست که این فرآیند دقیقا به عکس خود تبدیل بشود!
▪️یعنی از این به بعد به جای منتقد و آرمانخواه، مدیر و مسئول و حاکم، برود دادگاه و مثلا قاضی بر او سخت بگیرد و محاکمه اش کند که: این که آقازاده ی بی ذوق و هنر و رانتخوارت و نفتخوارت نوزده شغل دارد موجب #تشویش_اذهان_عمومی شده! عملکرد جنابعالی_ و نه افشاء کننده و منتقد عملکرد تو_ به حیثیت مملکت لطمه زده...اگر روی دفاع کردن داری، بسم الله!
:::::::::
@daadnevesht
:::::::::
▪️ در طول ماه های گذشته آنچنان که میدانید بابت شکایت امام جمعه شیراز، به همراه سه نفر دیگر از رفقا درگیر پرونده قضائی بوده ام.
اکنون که به زمان صدور حکم نزدیک میشویم لازم است به نکته ای اشاره کنم.
▪️در طول تمام این ماه ها که شرحش مجال دیگری میطلبد، هیچ کدام از رسانه های رسمی و خبرگزاری های بزرگ (حتی خبرگزاری های تخصصی حوزه ی دانشگاه) با یک لشکر خبرنگار و کارمند و میلیاردها بودجه و امکانات، حاضر نشدند در میان انبوه مطالبشان که کسر معتنابهی از آن ها زرد و پوچ و بی ارزش است، حتی اصل خبر دادگاه ما را مورد توجه قرار بدهند.
▪️حقیر نیز با این وجود که با بسیاری از فعالان اصلی رسانه ای ارتباط دارم، در این خصوص با نزدیک ترین دوستان نیز کوچک ترین تماسی نگرفتم.
تا ذره ای به این تصور دامن نزنم که غرض اصلی ما دفاع از خودمان است.
▪️در این میان بارها واسطه هایی آمدند و از ما خواستند برای حل موضوع عذرخواهی کنیم و یک بار که دوست دلسوزی گفت: آقا بیا یه خط عذرخواهی بنویس قضیه تمام بشه بره پی کارش!
پاسخ دادم: #عذرخواهی_میکنم! اما نه از تو. بلکه از وجدان خودم.که کجا و کدام اشتباه از من سر زده و تو را دوچار این سوءتفاهم کرده که درصدی امکان دارد صرفا برای رهایی خودم توبه نامه بنویسم!
اکنون و در آستانه صدور حکم نیز باید تاکید کنم سقف و اصل مطالبه و مساله، ابدا تبرئه ی ما نیست.
▪️بلکه اتفاقا مشکل اصلی آن فرآیندی است که تبرئه را به مطالبه اصلی تبدیل میکند!!
▪️آ.سلطانی در خصوص خاصه بخشی در شهرداری تهران اسنادی منتشر میکند، به سرعت بازداشت میشود، تحت فشار قرار میگیرد، مطالبات روی آزادی ایشان متمرکز میشود، و بی آنکه بالاخره معلوم بشود سرنوشت پرونده ی ویژه خواری ها چه شد(؟)، شهردار وقت تهران، بی گزند و آسوده وارد رقابت انتخاباتی میشود برای کسب جایگاه مدیریتی رفیع تر!
در ماجرای منصور نظری و میثم صفائیان و جاهای دیگر نیز کمابیش همینطور است.
▪️بنابر این #سقف_مطالبه به هیچ وجه و عنوان تبرئه هیچ عدالت طلب و منتقدی نیست، بلکه درخواست اصلی آنست که این فرآیند دقیقا به عکس خود تبدیل بشود!
▪️یعنی از این به بعد به جای منتقد و آرمانخواه، مدیر و مسئول و حاکم، برود دادگاه و مثلا قاضی بر او سخت بگیرد و محاکمه اش کند که: این که آقازاده ی بی ذوق و هنر و رانتخوارت و نفتخوارت نوزده شغل دارد موجب #تشویش_اذهان_عمومی شده! عملکرد جنابعالی_ و نه افشاء کننده و منتقد عملکرد تو_ به حیثیت مملکت لطمه زده...اگر روی دفاع کردن داری، بسم الله!
:::::::::
@daadnevesht
🔴 تاملی در وجوب حفظ نظام!
....
....
🔶 حفظ نظام از اوجب واجبات است، به این معنی نیست که نظام هر سیاست و روش و منشی را پیش گرفت، حتی اگر با شعارها و مبانیش تضاد داشت، در هر حال تو از آن حمایت کنی.
به این معنی نیست که به بهانه امنیت، همه دهان ها را ببندیم و قلم ها را بشکنیم.
به این معنی نیست که سر هر کوی و گذر، چند کلانتری و آدم امنیتی و جاسوس بگماریم.
به این معنی نیست که اعتراضات مشروع مردم را تهدید فرض کرده و با گاز اشک آور به آنها حمله کنیم.
به معنی این نیست که با هر وسیله می شود دشمن یا معترض را ساکت و منکوب کنیم.
اگر این باشد، که دیگر اصلا نظام، نظام اسلامی نیست. نظام از انقلاب جدا شده و دیگر دفاع از آن مشروع نیست. یک ساختار توتالیتر شده است.
🔶 ما موظف به دفاع از نظام هستیم منتها این نظام #قید دارد، قید اسلامی بودن دارد. یعنی اگر خلاف اسلام عمل کرد، تو حق نداری دفاع کنی، در مقام توجیح وارد شوی، بلکه باید علم اصلاح و #نهی_از_منکر را بلند کنی. پای آرمان ها بایستی و مسیر صحیح را فریاد بزنی و اذهان را به آن متوجه کنی.
اصلا باید اذهان را نسبت به انحرافات، مشوش کنی. کار همه مصلحین و پیامبران و اولیا، همین بوده، #تشویش_اذهان_عمومی. متوجه ساختن آنها به سوی #حق. و کار مستکبران هم این بوده، که اذهان مردم را صرفا متوجه خود کنند و مصلحان را کذاب بخوانند. نباید از این ها ترسید.
🔶 حفظ نظام از اوجب واجبات است، یعنی حفظ نظام از انحراف، از اوجب واجبات است. از رفتن خلاف اسلام و انقلاب. نه منطق باتوم و زندان و دادگاه. نه منطق امنیتی کردن جامعه که بله می خواهیم نظام حفظ بشود، ولو اینکه انگ #استبداد_دینی به پیشانی جمهوری اسلامی بزنیم.
نه اینکه در قبال دستان شیطانی که می خواهد در پوستین اسلام، با اسلام بجنگد، با نقاب انقلاب، بر انقلاب بشورد، به نام رهبری، با اصل ولایت فقیه مخاصمه کند، تو از آن حفاظت و حراست نمایی و گمان کنی نزد خداوند تو را اجر و پاداشی هم هست.
🔶 شما ببینید حضرت امام به کرات به مسئولین تذکر می دهد که مبادا چنان رفتار کنند که انفجاری رخ دهد و مردم بر آنها بشورند. در تمام این نصیحت ها، امام به مردم حق داده و حاکمان را محکوم کرده.
امام به آن روز که مردم قیام می کنند علیه مسئولین جمهوری اسلامی، یوم الله می گوید. یعنی به آن مشروعیت می دهد. این یعنی حفظ نظام، به مفهومی که دو دهه اخیر رایج کرده اند برخی نهادها و شخصیت ها، آنچنان هم واجب نیست.
حضرت آقا به کرات می گویند، اگر عدالت نباشد، نظام مشروعیت ندارد.
http://l1l.ir/3ejr
🔶 حفظ نظام از اوجب واجبات است، یعنی نگذاری کار انقلاب در اثر انحراف، در اثر #اشرافیت حاکمان، بی عدالتی و دوری از مردم، به اینجاها بکشد. به آن #انفجار بکشد. که در آن صورت به تعبیر امام، اسلام آن #سیلی_تاریخی غیر قابل جبران را خواهد خورد.
🔆 وقتی پای آبروی اسلام در میان است، نباید ملاحظه آبروی اشخاص مفسد را کرد. وقتی پای آبروی رسول الله در میان است، آبروی فلان آقا و فلان شیخ که دارد ضربه می زند، خردلی ارزش نباید داشته باشد.
این یعنی حفظ نظام.
#سلمان_کدیور
....
....
@khamenism
....
....
🔶 حفظ نظام از اوجب واجبات است، به این معنی نیست که نظام هر سیاست و روش و منشی را پیش گرفت، حتی اگر با شعارها و مبانیش تضاد داشت، در هر حال تو از آن حمایت کنی.
به این معنی نیست که به بهانه امنیت، همه دهان ها را ببندیم و قلم ها را بشکنیم.
به این معنی نیست که سر هر کوی و گذر، چند کلانتری و آدم امنیتی و جاسوس بگماریم.
به این معنی نیست که اعتراضات مشروع مردم را تهدید فرض کرده و با گاز اشک آور به آنها حمله کنیم.
به معنی این نیست که با هر وسیله می شود دشمن یا معترض را ساکت و منکوب کنیم.
اگر این باشد، که دیگر اصلا نظام، نظام اسلامی نیست. نظام از انقلاب جدا شده و دیگر دفاع از آن مشروع نیست. یک ساختار توتالیتر شده است.
🔶 ما موظف به دفاع از نظام هستیم منتها این نظام #قید دارد، قید اسلامی بودن دارد. یعنی اگر خلاف اسلام عمل کرد، تو حق نداری دفاع کنی، در مقام توجیح وارد شوی، بلکه باید علم اصلاح و #نهی_از_منکر را بلند کنی. پای آرمان ها بایستی و مسیر صحیح را فریاد بزنی و اذهان را به آن متوجه کنی.
اصلا باید اذهان را نسبت به انحرافات، مشوش کنی. کار همه مصلحین و پیامبران و اولیا، همین بوده، #تشویش_اذهان_عمومی. متوجه ساختن آنها به سوی #حق. و کار مستکبران هم این بوده، که اذهان مردم را صرفا متوجه خود کنند و مصلحان را کذاب بخوانند. نباید از این ها ترسید.
🔶 حفظ نظام از اوجب واجبات است، یعنی حفظ نظام از انحراف، از اوجب واجبات است. از رفتن خلاف اسلام و انقلاب. نه منطق باتوم و زندان و دادگاه. نه منطق امنیتی کردن جامعه که بله می خواهیم نظام حفظ بشود، ولو اینکه انگ #استبداد_دینی به پیشانی جمهوری اسلامی بزنیم.
نه اینکه در قبال دستان شیطانی که می خواهد در پوستین اسلام، با اسلام بجنگد، با نقاب انقلاب، بر انقلاب بشورد، به نام رهبری، با اصل ولایت فقیه مخاصمه کند، تو از آن حفاظت و حراست نمایی و گمان کنی نزد خداوند تو را اجر و پاداشی هم هست.
🔶 شما ببینید حضرت امام به کرات به مسئولین تذکر می دهد که مبادا چنان رفتار کنند که انفجاری رخ دهد و مردم بر آنها بشورند. در تمام این نصیحت ها، امام به مردم حق داده و حاکمان را محکوم کرده.
امام به آن روز که مردم قیام می کنند علیه مسئولین جمهوری اسلامی، یوم الله می گوید. یعنی به آن مشروعیت می دهد. این یعنی حفظ نظام، به مفهومی که دو دهه اخیر رایج کرده اند برخی نهادها و شخصیت ها، آنچنان هم واجب نیست.
حضرت آقا به کرات می گویند، اگر عدالت نباشد، نظام مشروعیت ندارد.
http://l1l.ir/3ejr
🔶 حفظ نظام از اوجب واجبات است، یعنی نگذاری کار انقلاب در اثر انحراف، در اثر #اشرافیت حاکمان، بی عدالتی و دوری از مردم، به اینجاها بکشد. به آن #انفجار بکشد. که در آن صورت به تعبیر امام، اسلام آن #سیلی_تاریخی غیر قابل جبران را خواهد خورد.
🔆 وقتی پای آبروی اسلام در میان است، نباید ملاحظه آبروی اشخاص مفسد را کرد. وقتی پای آبروی رسول الله در میان است، آبروی فلان آقا و فلان شیخ که دارد ضربه می زند، خردلی ارزش نباید داشته باشد.
این یعنی حفظ نظام.
#سلمان_کدیور
....
....
@khamenism
🔴مدعی العموم کجاست؟ چه کسی از حیثیت قرآن دفاع می کند؟
....
....
🔶چند روز پیش یکی از دوستان فعال قرآن را زیارت کردم و از احوال کارش پرسیدم که جواب داد از وقتی که مسئله آقای #طوسی مطرح شده، از کانون های تربیت قرآن کمتر استقبال می شود. گلایه می کرد که این موضوع شدیدا به حیثیت و جایگاه متولیان امور کتاب الله لطمه زده چنان که برخی افراد، بنا براینکه مورد تمسخر و کنایه واقع می شوند، با شرم و خجالت عنوان می کنند که مشغول آموزش قرآن هستند.
🔶حالا امروز حکم دادگاه تجدید نظر آقای طوسی و تبرئه ایشان از اتهامات اعلام شد که با واکنش منفی مردم روبرو شده است.
🔶بنده در امور قضایی متخصص نیستم که بخواهم رای صادره را از این منظر نقد کنم. فقط میدانم که جناب متهم، بیش از ده شاکی خصوصی داشته و پرونده برای حداقل پنج سال پیش است. از متن منتشر شده حکم دادگاه بدوی و نظر قاضی (که متهم را مجرم دانسته و محکوم کرده بود) هم واضح است که ماجرا یک حقیقت مسلم بوده.
حالا اینکه چه شده که رای نهایی، در یک عمل غیر معمول، بدون امضای قاضی تجدید نظر، اعلام شده هم قضاوتی نمیکنم.
🔶از متن حکم دادگاه ثانویه هم روشن است که متهم در حداقل ترین حد، مبادرت به ملاعبه (که فعلی جنسی است) با نوجوانان قرآن آموز کرده است.
آیا در حداقل ترین حکم، نباید متهم از هرگونه فعالیت قرآنی منع می شد؟ آیا جامعه خواهد پذیرفت که نامبرده، پس از این نیز مبادرت به فعالیت قرآنی کند؟ آیا به تبعات آن اندیشیده اند؟
🔶 به فرض که واقعا آقای طوسی مجرم نبوده اند، اما این ضربه ای که به حیثیت جامعه قرآنی زده اند را چه کسی باید جبران کند؟ آیا این نیز قابل کتمان و نیاز به اثبات دارد؟
آیا این پرونده از حیث عمومی جرم قابل پیگیری نیست؟ و آیا دادستان در قبال این امر خطیر و مهم وظیفه ندارد؟
🔶آیا اینکه قوه محترم قضایی در شیراز به عنوان دفاع از آبروی امام جمعه تمام قد ورود کرده و احکامی سنگین (سه ماه حبس و پنج سال ممنوعیت هرگونه فعالیت سیاسی، حتی ممنوعیت حضور در فضای مجازی) را صادر می نماید، جا ندارد که برای دفاع از #آبروی_قرآن ماجرا را مختومه اعلام ننماید؟
🔆 به راستی وقتی افکار عمومی ماجرای سعید طوسی و پروند عدالتخواهان (از جمله منصور نظری، صفائیان و ...) را از سه جنبه اتهامات، نحوه برخورد و نتیجه، مقایسه کند، به چه نتیجه و قضاوتی نسبت به وضعیت #عدالت و #شفافیت خواهد رسید؟
یکی برای اقامه مهمترین اصل قرآن که همان امر به معروف و نهی از منکر حاکمان است محاکمه می شود و دیگری به اتهام رابطه نامشروع، یکی با اغماض تمام با او برخورد می شود در حالی که ضربات جبران ناپذیری به جامعه وارد کرده، و با دیگری با ساعت ها بازجویی و بازپرسی و دادگاه و ...!!!
آیا این روند، مصداق #تشویش_اذهان_عمومی نیست؟
#سلمان_کدیور
....
....
@khamenism
....
....
🔶چند روز پیش یکی از دوستان فعال قرآن را زیارت کردم و از احوال کارش پرسیدم که جواب داد از وقتی که مسئله آقای #طوسی مطرح شده، از کانون های تربیت قرآن کمتر استقبال می شود. گلایه می کرد که این موضوع شدیدا به حیثیت و جایگاه متولیان امور کتاب الله لطمه زده چنان که برخی افراد، بنا براینکه مورد تمسخر و کنایه واقع می شوند، با شرم و خجالت عنوان می کنند که مشغول آموزش قرآن هستند.
🔶حالا امروز حکم دادگاه تجدید نظر آقای طوسی و تبرئه ایشان از اتهامات اعلام شد که با واکنش منفی مردم روبرو شده است.
🔶بنده در امور قضایی متخصص نیستم که بخواهم رای صادره را از این منظر نقد کنم. فقط میدانم که جناب متهم، بیش از ده شاکی خصوصی داشته و پرونده برای حداقل پنج سال پیش است. از متن منتشر شده حکم دادگاه بدوی و نظر قاضی (که متهم را مجرم دانسته و محکوم کرده بود) هم واضح است که ماجرا یک حقیقت مسلم بوده.
حالا اینکه چه شده که رای نهایی، در یک عمل غیر معمول، بدون امضای قاضی تجدید نظر، اعلام شده هم قضاوتی نمیکنم.
🔶از متن حکم دادگاه ثانویه هم روشن است که متهم در حداقل ترین حد، مبادرت به ملاعبه (که فعلی جنسی است) با نوجوانان قرآن آموز کرده است.
آیا در حداقل ترین حکم، نباید متهم از هرگونه فعالیت قرآنی منع می شد؟ آیا جامعه خواهد پذیرفت که نامبرده، پس از این نیز مبادرت به فعالیت قرآنی کند؟ آیا به تبعات آن اندیشیده اند؟
🔶 به فرض که واقعا آقای طوسی مجرم نبوده اند، اما این ضربه ای که به حیثیت جامعه قرآنی زده اند را چه کسی باید جبران کند؟ آیا این نیز قابل کتمان و نیاز به اثبات دارد؟
آیا این پرونده از حیث عمومی جرم قابل پیگیری نیست؟ و آیا دادستان در قبال این امر خطیر و مهم وظیفه ندارد؟
🔶آیا اینکه قوه محترم قضایی در شیراز به عنوان دفاع از آبروی امام جمعه تمام قد ورود کرده و احکامی سنگین (سه ماه حبس و پنج سال ممنوعیت هرگونه فعالیت سیاسی، حتی ممنوعیت حضور در فضای مجازی) را صادر می نماید، جا ندارد که برای دفاع از #آبروی_قرآن ماجرا را مختومه اعلام ننماید؟
🔆 به راستی وقتی افکار عمومی ماجرای سعید طوسی و پروند عدالتخواهان (از جمله منصور نظری، صفائیان و ...) را از سه جنبه اتهامات، نحوه برخورد و نتیجه، مقایسه کند، به چه نتیجه و قضاوتی نسبت به وضعیت #عدالت و #شفافیت خواهد رسید؟
یکی برای اقامه مهمترین اصل قرآن که همان امر به معروف و نهی از منکر حاکمان است محاکمه می شود و دیگری به اتهام رابطه نامشروع، یکی با اغماض تمام با او برخورد می شود در حالی که ضربات جبران ناپذیری به جامعه وارد کرده، و با دیگری با ساعت ها بازجویی و بازپرسی و دادگاه و ...!!!
آیا این روند، مصداق #تشویش_اذهان_عمومی نیست؟
#سلمان_کدیور
....
....
@khamenism
🔴 دوشنبه 21 اسفند تاریخ دادگاه
🔆ما ممکن است محکوم شویم، اما بازنده نخواهیم بود!
#محاکمه_عدالتخواهان به اتهام #تشویش_اذهان_خواص و #بالانشینان
....
...
@khamenism
🔆ما ممکن است محکوم شویم، اما بازنده نخواهیم بود!
#محاکمه_عدالتخواهان به اتهام #تشویش_اذهان_خواص و #بالانشینان
....
...
@khamenism
✳️ توهین به مقامات و تشویش اذهان، اتهام یا ابزار؟
....
....
🔶طی سال های متمادی افراد زیادی از فعالین سیاسی و عدالتخواه بوده و هستند که به اتهام توهین به مقامات سیاسی یا تشویش اذهان عمومی، مورد تعقیب و برخورد قضایی واقع شده اند. و همیشه برای من سوال بوده است که ریشه فلسفی این اتهام که همواره ها مورد سو استفاده اصحاب قدرت برای برخورد و سرکوب آزاده های مستقل بوده، از کجا نشات می گیرد.
🔶برای من سوال است که اسلام، که حاکمان را موظف کرده در سطح عوام زندگی کنند و بر آنها حرام کرده که از حقی بیشتر از حقوق عمومی برخوردار شوند، چگونه در حکومت اسلامی، والیان حکومت، میان توهین به خودشان و توهین به یک فرد عامی تفاوت قائل شده و مجازات جداگانه ای به نفع خودشان وضع نموده اند.
🔶و از این سخت تر آنکه هر گاه فرضا مورد توهین قرار بگیرند، نه خود شخص آنها (که انگار شانشان اجل از اینها است) بلکه در غالب اوقات دستگاه قضایی به عنوان مدعی العموم برای شخص خاطی پرونده تشکیل داده و او را مجازات می کند.
🔶 آیا در این حالت دیگر می شود به نهاد قضایی مدعی العموم یعنی کسی که مدافع حقوق عموم است، اتلاق کرد وقتی همواره در پی دفاع از خواص و بالانشینان بوده است؟
🔶به راستی کسی که از ناسزای مردمان بیم دارد و خوش ندارد که کسی بر او فریاد بکشد، چرا باید در حکومت اسلامی پست و مقام بگیرد؟ در حالی که قرآن حق داده است به مردم که اگر مورد ستم واقع شوند، صدایشان را به ناسزا به ظالم، چه عامی باشد چه مسئول حکومت، باز کنند.
🔷 لَا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا»
خداوند دوست ندارد کسی زبان به ناسزا بگشاید، مگر آنکه مورد ستم واقع شده باشد.
🔶مگر ما در سیره امیرالمؤمنین نداریم که در زمان حکومتشان مخالفین داخلی ایشان، در مسجد و بازار حتی حضرت را قتل تهدید می کردند و حتی زبان به ناسزا باز می کردند، اما هرگز مورد بازخواست قرار حکومتی قرار نگرفتند چرا که امام آن را جرمی عمومی و نه سیاسی می پنداشت.
🔶مگر در سیره حضرت نبود که چون از کسی شکایت داشت، خودشان شخصا به قاضی شکایت می بردند، شخصا در دادگاه شرکت می کردند و شخصا از حق خودشان دفاع می کرند، نه اینکه دستگاه قضایی را برای احقاق حق شخصی خودشان مکلف نمایند.
🔶آنچه در فقه اسلامی تحت عنوان توهین، برای آن مجازات تعیین شده، توهین به مقدسات (ائمه، پیامبران الهی، کتب آسمانی) است، نه افراد غیر معصوم که از هیچ خطا و اشتباه و حتی ستم کردنی، مصون نیستند.
🔷جرم دیگری که مبنای درستی از لحاظ فقهی نداشته و همواره دست مایه اهالی قدرت قرار گرفته، اتهام #تشویش_اذهان_عمومی است.
🔶متاسفانه این اصل امروز در تقابل با اصل امر به معروف و نهی از منکر حاکمان قرار گرفته است.
🔶مگر می شود که ما بخواهیم از منکری فراگیر ممانعت به عمل آوریم، مگر آنکه اذهان را نسبت به آن مشوش کنیم؟ نهی از منکر، در حقیقت، مفهومی جز مشوش ساختن اذهان عمومی ندارند.
🔶اصولا بزرگترین مشوش اذهان عمومی در کل تاریخ پیامبران و ائمه الهی بوده اند و آخرین آنها حضرت روح الله بوده که با تشویش اذهان علیه یک تباهی تاریخی، انقلاب اسلامی را رقم زد.
🔶نمی شود که وقتی حکومت در دست ما نیست، به دعوت مردم به اعتراض علیه حاکمیت، لقب "قیام لله" بدهیم، اما اگر همان مردم ، ما که حالا حکومت را به دست گرفته ایم، را نصیحت کرده و از انحراف بیم دهند، مشوش اذهان عمومی قلمداد کنیم و با دادگاه پاسخشان را بدهیم.
🔶ما سال هاست که عادت کرده ایم مسئولینی که با سو عملکردشان اذهان عمومی را نسبت به اسلام و انقلاب، مشوش کرده اند، بدون هیچ پیگرد قضایی مشاهده کنیم و در عوض آزادگانی که به چنین مسئولینی تاخته و ماخذه شان کرده اند، را به اتهام تشویش اذهان عمومی (که در حقیقت تشویش اذهان خصوصی کرده اند را) در محکمه ها مشاهده نماییم.
🔶افراد بسیاری که به اتهام تشویش اذهان عمومی، محکوم شده اند، در حقیقت خواب و خوراک و اذهان خصوصی تعدادی از مسئولان را مکدر کرده اند وگرنه اذهان عمومی برای بسیاری از مسئولان ما، بی ارزش ترین مسئله بوده است.
#سلمان_کدیور
....
....
@Falaakhon
....
....
🔶طی سال های متمادی افراد زیادی از فعالین سیاسی و عدالتخواه بوده و هستند که به اتهام توهین به مقامات سیاسی یا تشویش اذهان عمومی، مورد تعقیب و برخورد قضایی واقع شده اند. و همیشه برای من سوال بوده است که ریشه فلسفی این اتهام که همواره ها مورد سو استفاده اصحاب قدرت برای برخورد و سرکوب آزاده های مستقل بوده، از کجا نشات می گیرد.
🔶برای من سوال است که اسلام، که حاکمان را موظف کرده در سطح عوام زندگی کنند و بر آنها حرام کرده که از حقی بیشتر از حقوق عمومی برخوردار شوند، چگونه در حکومت اسلامی، والیان حکومت، میان توهین به خودشان و توهین به یک فرد عامی تفاوت قائل شده و مجازات جداگانه ای به نفع خودشان وضع نموده اند.
🔶و از این سخت تر آنکه هر گاه فرضا مورد توهین قرار بگیرند، نه خود شخص آنها (که انگار شانشان اجل از اینها است) بلکه در غالب اوقات دستگاه قضایی به عنوان مدعی العموم برای شخص خاطی پرونده تشکیل داده و او را مجازات می کند.
🔶 آیا در این حالت دیگر می شود به نهاد قضایی مدعی العموم یعنی کسی که مدافع حقوق عموم است، اتلاق کرد وقتی همواره در پی دفاع از خواص و بالانشینان بوده است؟
🔶به راستی کسی که از ناسزای مردمان بیم دارد و خوش ندارد که کسی بر او فریاد بکشد، چرا باید در حکومت اسلامی پست و مقام بگیرد؟ در حالی که قرآن حق داده است به مردم که اگر مورد ستم واقع شوند، صدایشان را به ناسزا به ظالم، چه عامی باشد چه مسئول حکومت، باز کنند.
🔷 لَا يُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ وَكَانَ اللَّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا»
خداوند دوست ندارد کسی زبان به ناسزا بگشاید، مگر آنکه مورد ستم واقع شده باشد.
🔶مگر ما در سیره امیرالمؤمنین نداریم که در زمان حکومتشان مخالفین داخلی ایشان، در مسجد و بازار حتی حضرت را قتل تهدید می کردند و حتی زبان به ناسزا باز می کردند، اما هرگز مورد بازخواست قرار حکومتی قرار نگرفتند چرا که امام آن را جرمی عمومی و نه سیاسی می پنداشت.
🔶مگر در سیره حضرت نبود که چون از کسی شکایت داشت، خودشان شخصا به قاضی شکایت می بردند، شخصا در دادگاه شرکت می کردند و شخصا از حق خودشان دفاع می کرند، نه اینکه دستگاه قضایی را برای احقاق حق شخصی خودشان مکلف نمایند.
🔶آنچه در فقه اسلامی تحت عنوان توهین، برای آن مجازات تعیین شده، توهین به مقدسات (ائمه، پیامبران الهی، کتب آسمانی) است، نه افراد غیر معصوم که از هیچ خطا و اشتباه و حتی ستم کردنی، مصون نیستند.
🔷جرم دیگری که مبنای درستی از لحاظ فقهی نداشته و همواره دست مایه اهالی قدرت قرار گرفته، اتهام #تشویش_اذهان_عمومی است.
🔶متاسفانه این اصل امروز در تقابل با اصل امر به معروف و نهی از منکر حاکمان قرار گرفته است.
🔶مگر می شود که ما بخواهیم از منکری فراگیر ممانعت به عمل آوریم، مگر آنکه اذهان را نسبت به آن مشوش کنیم؟ نهی از منکر، در حقیقت، مفهومی جز مشوش ساختن اذهان عمومی ندارند.
🔶اصولا بزرگترین مشوش اذهان عمومی در کل تاریخ پیامبران و ائمه الهی بوده اند و آخرین آنها حضرت روح الله بوده که با تشویش اذهان علیه یک تباهی تاریخی، انقلاب اسلامی را رقم زد.
🔶نمی شود که وقتی حکومت در دست ما نیست، به دعوت مردم به اعتراض علیه حاکمیت، لقب "قیام لله" بدهیم، اما اگر همان مردم ، ما که حالا حکومت را به دست گرفته ایم، را نصیحت کرده و از انحراف بیم دهند، مشوش اذهان عمومی قلمداد کنیم و با دادگاه پاسخشان را بدهیم.
🔶ما سال هاست که عادت کرده ایم مسئولینی که با سو عملکردشان اذهان عمومی را نسبت به اسلام و انقلاب، مشوش کرده اند، بدون هیچ پیگرد قضایی مشاهده کنیم و در عوض آزادگانی که به چنین مسئولینی تاخته و ماخذه شان کرده اند، را به اتهام تشویش اذهان عمومی (که در حقیقت تشویش اذهان خصوصی کرده اند را) در محکمه ها مشاهده نماییم.
🔶افراد بسیاری که به اتهام تشویش اذهان عمومی، محکوم شده اند، در حقیقت خواب و خوراک و اذهان خصوصی تعدادی از مسئولان را مکدر کرده اند وگرنه اذهان عمومی برای بسیاری از مسئولان ما، بی ارزش ترین مسئله بوده است.
#سلمان_کدیور
....
....
@Falaakhon
Forwarded from فلاخن||سلمان کدیور (سلمان کدیور)
🔴 امیر المومنین و فضای آزاد سیاسی!
.....
.....
✅در دولت علوی، #زندانی_سیاسی، دیده نمیشود. فهم این امر برای ما که ادعای #حکومت_علوی داریم بسیار مهم است. اینکه #حاکمیت چگونه با #مخالفین و #منتقدین خود برخورد می کند. این روش و منش باید الگوی امروز ما باشد.
این بدان معنا نیست که در حکومت حضرت، کسی مرتکب #جرم_سیاسی علیه #حکومت نمیشد، بلکه به عکس، در آن دوره به دلیل #فتنه خوارج، شورش طلحه و زبیر، و شرارتهای معاویه، اوضاع جامعه از نظر سیاسی بسیار ملتهب بود، به خصوص که چون خوارج و اصحاب جمل، از میان یاران حضرت انشعاب پیدا کردند و با تبلیغات گمراهکنندهی ضدِ حضرت، عضو گیری میکردند، ارتکاب جرائم علیه حکومت فراوان اتفاق میافتاد.
آن گروهها، پس از شورش مسلحانه، با مقابلهی حضرت و جنگ رو به رو شدند، ولی قبل از آن، زندانی نداشتند در حالی که برخی از آنها #به_حضرت_دشنام_میدادند، برخی دیگر به #نشر_اکاذیب و #تشویش_اذهان میپرداختند، برخی هم #تجمعات_علیه_حکومت تشکیل میدادند و….
شگفت آور است که در آن شرائط حادّ امنیتی و سیاسی، حتی نام “چند نفر” که زندانی شده باشند، دیده نمیشود! در حالی که مخالفان، افراد سرشناسی بودند و حبس آنها در تاریخ ثبت میشد.
شگفت آورتر آنکه در همان اوضاع، افراد متعددی از مسئولان دولت منصوب خود امیر المومنین به دلیل تخلفات خود، در زندان بودند!
🔵 کثیر حضرمی، میگوید فضای آزاد سیاسی به حدی بود که در مسجد کوفه، گروهی علیه امیرالمؤمنین که حاکم حکومت بود، صحبت میکردند و یکی از آنها قسم خورد که حضرت را خواهد کشت، من او را گرفتم وخدمت حضرت آوردم
حضرت فرمود: آزادش کن! توقعداری که قبل از اقدام به قتل، او را بکشم!?
گفتم: به شما اهانت میکرد!
فرمود: تو هم به او اهانت کن یا رهایش کن.
این را بگذارید کنار قوانین خودمان که جرمی به نام #توهین_به_مقامات در دادگاه ها داریم. حضرت امیر اصلا چنین تخلفی را جرم نمی دانستند.
🔴 نکته بسیار حیرت انگیز دیگر که امروزه یک عرف پذیرفته شده امنیتی است، حضرت امیر .ع. آن را ظلم می دانست.
امروزه حکومتها معمولاً، مخالفان را پیش از اقدام علیه حکومت دستگیر میکنند، سایت هاشان را تعطیل می کنند، رهبرانشان را بازداشت می کنند، تا فرصت اقدامات ضد حکومتی را از آنان بگیرند، ولی امیرالمؤمنین شیوهی دیگری داشت.
مثلاً خرّیت بن راشد، سر به عصیان برداشت و خروج کرد، برخی اصحاب اصرار داشتند که حضرت او را دستگیر کند و حتی در این باره به حضرت اعتراض کردند، ولی پاسخ حضرت این بود که تا جنایتی اتفاق نیفتاده نمیتوان کسی را زندانی کرد، و الّا باید زندان را از متهمان پر کنیم:
انا لو فعلنا هذا لکل من نتهمّه من الناس ملأنا السجون منهم.
یا روایاتی مبنی بر اطلاع حضرت از نقشه ابن مجلم برای قتلشان و امتناع ایشان از قصاص پیش از جنایت آن ملعون، همگی سیره ای را نقش کرده که امروزه برای ما عجیب می نماید.
🔵 امیرالمومنین تا لحظه ای که دشمنان دست به اقدام عملی نمی زدند، یا دست به سلاح نمی بردند، با آنها درگیر نمی شد.
....
...
@khamenism
.....
.....
✅در دولت علوی، #زندانی_سیاسی، دیده نمیشود. فهم این امر برای ما که ادعای #حکومت_علوی داریم بسیار مهم است. اینکه #حاکمیت چگونه با #مخالفین و #منتقدین خود برخورد می کند. این روش و منش باید الگوی امروز ما باشد.
این بدان معنا نیست که در حکومت حضرت، کسی مرتکب #جرم_سیاسی علیه #حکومت نمیشد، بلکه به عکس، در آن دوره به دلیل #فتنه خوارج، شورش طلحه و زبیر، و شرارتهای معاویه، اوضاع جامعه از نظر سیاسی بسیار ملتهب بود، به خصوص که چون خوارج و اصحاب جمل، از میان یاران حضرت انشعاب پیدا کردند و با تبلیغات گمراهکنندهی ضدِ حضرت، عضو گیری میکردند، ارتکاب جرائم علیه حکومت فراوان اتفاق میافتاد.
آن گروهها، پس از شورش مسلحانه، با مقابلهی حضرت و جنگ رو به رو شدند، ولی قبل از آن، زندانی نداشتند در حالی که برخی از آنها #به_حضرت_دشنام_میدادند، برخی دیگر به #نشر_اکاذیب و #تشویش_اذهان میپرداختند، برخی هم #تجمعات_علیه_حکومت تشکیل میدادند و….
شگفت آور است که در آن شرائط حادّ امنیتی و سیاسی، حتی نام “چند نفر” که زندانی شده باشند، دیده نمیشود! در حالی که مخالفان، افراد سرشناسی بودند و حبس آنها در تاریخ ثبت میشد.
شگفت آورتر آنکه در همان اوضاع، افراد متعددی از مسئولان دولت منصوب خود امیر المومنین به دلیل تخلفات خود، در زندان بودند!
🔵 کثیر حضرمی، میگوید فضای آزاد سیاسی به حدی بود که در مسجد کوفه، گروهی علیه امیرالمؤمنین که حاکم حکومت بود، صحبت میکردند و یکی از آنها قسم خورد که حضرت را خواهد کشت، من او را گرفتم وخدمت حضرت آوردم
حضرت فرمود: آزادش کن! توقعداری که قبل از اقدام به قتل، او را بکشم!?
گفتم: به شما اهانت میکرد!
فرمود: تو هم به او اهانت کن یا رهایش کن.
این را بگذارید کنار قوانین خودمان که جرمی به نام #توهین_به_مقامات در دادگاه ها داریم. حضرت امیر اصلا چنین تخلفی را جرم نمی دانستند.
🔴 نکته بسیار حیرت انگیز دیگر که امروزه یک عرف پذیرفته شده امنیتی است، حضرت امیر .ع. آن را ظلم می دانست.
امروزه حکومتها معمولاً، مخالفان را پیش از اقدام علیه حکومت دستگیر میکنند، سایت هاشان را تعطیل می کنند، رهبرانشان را بازداشت می کنند، تا فرصت اقدامات ضد حکومتی را از آنان بگیرند، ولی امیرالمؤمنین شیوهی دیگری داشت.
مثلاً خرّیت بن راشد، سر به عصیان برداشت و خروج کرد، برخی اصحاب اصرار داشتند که حضرت او را دستگیر کند و حتی در این باره به حضرت اعتراض کردند، ولی پاسخ حضرت این بود که تا جنایتی اتفاق نیفتاده نمیتوان کسی را زندانی کرد، و الّا باید زندان را از متهمان پر کنیم:
انا لو فعلنا هذا لکل من نتهمّه من الناس ملأنا السجون منهم.
یا روایاتی مبنی بر اطلاع حضرت از نقشه ابن مجلم برای قتلشان و امتناع ایشان از قصاص پیش از جنایت آن ملعون، همگی سیره ای را نقش کرده که امروزه برای ما عجیب می نماید.
🔵 امیرالمومنین تا لحظه ای که دشمنان دست به اقدام عملی نمی زدند، یا دست به سلاح نمی بردند، با آنها درگیر نمی شد.
....
...
@khamenism
🔴 امیر المومنین و زندانیان سیاسی!
.....
.....
✅در دولت علوی، #زندانی_سیاسی، دیده نمیشود. فهم این امر برای ما که ادعای #حکومت_علوی داریم بسیار مهم است. اینکه #حاکمیت چگونه با #مخالفین و #منتقدین خود برخورد می کند.
این بدان معنا نیست که در حکومت حضرت، کسی مرتکب #جرم_سیاسی علیه #حکومت نمیشد، بلکه به عکس، در آن دوره به دلیل #فتنه خوارج، شورش طلحه و زبیر، و شرارتهای معاویه، اوضاع جامعه از نظر سیاسی بسیار ملتهب بود، به خصوص که چون خوارج و اصحاب جمل، از میان یاران حضرت انشعاب پیدا کردند و با تبلیغات گمراهکنندهی ضدِ حضرت، عضو گیری میکردند، ارتکاب جرائم علیه حکومت فراوان اتفاق میافتاد.
آن گروهها، پس از شورش مسلحانه، با مقابلهی حضرت و جنگ رو به رو شدند، ولی قبل از آن، زندانی نداشتند در حالی که برخی از آنها #به_حضرت_دشنام_میدادند، برخی دیگر به #نشر_اکاذیب و #تشویش_اذهان میپرداختند، برخی هم #تجمعات_علیه_حکومت تشکیل میدادند و….
شگفت آور است که در آن شرائط حادّ امنیتی و سیاسی، حتی نام “چند نفر” که زندانی شده باشند، دیده نمیشود! در حالی که مخالفان، افراد سرشناسی بودند و حبس آنها در تاریخ ثبت میشد.
شگفت آورتر آنکه در همان اوضاع، افراد متعددی از مسئولان دولتی به دلیل تخلفات خود، در زندان بودند!
🔵 کثیر حضرمی، میگوید فضای آزاد سیاسی به حدی بود که در مسجد کوفه، گروهی علیه امیرالمؤمنین که حاکم حکومت بود، صحبت میکردند و یکی از آنها قسم خورد که حضرت را خواهد کشت، من او را گرفتم وخدمت حضرت آوردم
حضرت فرمود: آزادش کن! توقعداری که قبل از اقدام به قتل، او را بکشم!?
گفتم: به شما اهانت میکرد!
فرمود: تو هم به او اهانت کن یا رهایش کن.
این را بگذارید کنار قوانین خودمان که جرمی به نام #توهین_به_مقامات در دادگاه ها داریم. حضرت امیر اصلا چنین تخلفی را جرم نمی دانستند.
🔴 نکته بسیار حیرت انگیز دیگر که امروزه یک عرف پذیرفته شده امنیتی است، حضرت امیر .ع. آن را ظلم می دانست.
امروزه حکومتها معمولاً، مخالفان را پیش از اقدام علیه حکومت دستگیر میکنند، سایت هاشان را تعطیل می کنند، رهبرانشان را بازداشت می کنند، تا فرصت اقدامات ضد حکومتی را از آنان بگیرند، ولی امیرالمؤمنین شیوهی دیگری داشت.
مثلاً خرّیت بن راشد، سر به عصیان برداشت و خروج کرد، برخی اصحاب اصرار داشتند که حضرت او را دستگیر کند و حتی در این باره به حضرت اعتراض کردند، ولی پاسخ حضرت این بود که تا جنایتی اتفاق نیفتاده نمیتوان کسی را زندانی کرد، و الّا باید زندان را از متهمان پر کنیم:
انا لو فعلنا هذا لکل من نتهمّه من الناس ملأنا السجون منهم.
🔷زندان علی ابن ابیطالب از مخالفین سیاسی اش تهی بود و از دوستان و منصوبان متخلف حکومتی، پر.
....
...
@Falaakhon
.....
.....
✅در دولت علوی، #زندانی_سیاسی، دیده نمیشود. فهم این امر برای ما که ادعای #حکومت_علوی داریم بسیار مهم است. اینکه #حاکمیت چگونه با #مخالفین و #منتقدین خود برخورد می کند.
این بدان معنا نیست که در حکومت حضرت، کسی مرتکب #جرم_سیاسی علیه #حکومت نمیشد، بلکه به عکس، در آن دوره به دلیل #فتنه خوارج، شورش طلحه و زبیر، و شرارتهای معاویه، اوضاع جامعه از نظر سیاسی بسیار ملتهب بود، به خصوص که چون خوارج و اصحاب جمل، از میان یاران حضرت انشعاب پیدا کردند و با تبلیغات گمراهکنندهی ضدِ حضرت، عضو گیری میکردند، ارتکاب جرائم علیه حکومت فراوان اتفاق میافتاد.
آن گروهها، پس از شورش مسلحانه، با مقابلهی حضرت و جنگ رو به رو شدند، ولی قبل از آن، زندانی نداشتند در حالی که برخی از آنها #به_حضرت_دشنام_میدادند، برخی دیگر به #نشر_اکاذیب و #تشویش_اذهان میپرداختند، برخی هم #تجمعات_علیه_حکومت تشکیل میدادند و….
شگفت آور است که در آن شرائط حادّ امنیتی و سیاسی، حتی نام “چند نفر” که زندانی شده باشند، دیده نمیشود! در حالی که مخالفان، افراد سرشناسی بودند و حبس آنها در تاریخ ثبت میشد.
شگفت آورتر آنکه در همان اوضاع، افراد متعددی از مسئولان دولتی به دلیل تخلفات خود، در زندان بودند!
🔵 کثیر حضرمی، میگوید فضای آزاد سیاسی به حدی بود که در مسجد کوفه، گروهی علیه امیرالمؤمنین که حاکم حکومت بود، صحبت میکردند و یکی از آنها قسم خورد که حضرت را خواهد کشت، من او را گرفتم وخدمت حضرت آوردم
حضرت فرمود: آزادش کن! توقعداری که قبل از اقدام به قتل، او را بکشم!?
گفتم: به شما اهانت میکرد!
فرمود: تو هم به او اهانت کن یا رهایش کن.
این را بگذارید کنار قوانین خودمان که جرمی به نام #توهین_به_مقامات در دادگاه ها داریم. حضرت امیر اصلا چنین تخلفی را جرم نمی دانستند.
🔴 نکته بسیار حیرت انگیز دیگر که امروزه یک عرف پذیرفته شده امنیتی است، حضرت امیر .ع. آن را ظلم می دانست.
امروزه حکومتها معمولاً، مخالفان را پیش از اقدام علیه حکومت دستگیر میکنند، سایت هاشان را تعطیل می کنند، رهبرانشان را بازداشت می کنند، تا فرصت اقدامات ضد حکومتی را از آنان بگیرند، ولی امیرالمؤمنین شیوهی دیگری داشت.
مثلاً خرّیت بن راشد، سر به عصیان برداشت و خروج کرد، برخی اصحاب اصرار داشتند که حضرت او را دستگیر کند و حتی در این باره به حضرت اعتراض کردند، ولی پاسخ حضرت این بود که تا جنایتی اتفاق نیفتاده نمیتوان کسی را زندانی کرد، و الّا باید زندان را از متهمان پر کنیم:
انا لو فعلنا هذا لکل من نتهمّه من الناس ملأنا السجون منهم.
🔷زندان علی ابن ابیطالب از مخالفین سیاسی اش تهی بود و از دوستان و منصوبان متخلف حکومتی، پر.
....
...
@Falaakhon
Forwarded from فلاخن||سلمان کدیور (سلمان کدیور)
🔴 امیر المومنین و زندانیان سیاسی!
.....
.....
✅در دولت علوی، #زندانی_سیاسی، دیده نمیشود. فهم این امر برای ما که ادعای #حکومت_علوی داریم بسیار مهم است. اینکه #حاکمیت چگونه با #مخالفین و #منتقدین خود برخورد می کند.
این بدان معنا نیست که در حکومت حضرت، کسی مرتکب #جرم_سیاسی علیه #حکومت نمیشد، بلکه به عکس، در آن دوره به دلیل #فتنه خوارج، شورش طلحه و زبیر، و شرارتهای معاویه، اوضاع جامعه از نظر سیاسی بسیار ملتهب بود، به خصوص که چون خوارج و اصحاب جمل، از میان یاران حضرت انشعاب پیدا کردند و با تبلیغات گمراهکنندهی ضدِ حضرت، عضو گیری میکردند، ارتکاب جرائم علیه حکومت فراوان اتفاق میافتاد.
آن گروهها، پس از شورش مسلحانه، با مقابلهی حضرت و جنگ رو به رو شدند، ولی قبل از آن، زندانی نداشتند در حالی که برخی از آنها #به_حضرت_دشنام_میدادند، برخی دیگر به #نشر_اکاذیب و #تشویش_اذهان میپرداختند، برخی هم #تجمعات_علیه_حکومت تشکیل میدادند و….
شگفت آور است که در آن شرائط حادّ امنیتی و سیاسی، حتی نام “چند نفر” که زندانی شده باشند، دیده نمیشود! در حالی که مخالفان، افراد سرشناسی بودند و حبس آنها در تاریخ ثبت میشد.
شگفت آورتر آنکه در همان اوضاع، افراد متعددی از مسئولان دولتی به دلیل تخلفات خود، در زندان بودند!
🔵 کثیر حضرمی، میگوید فضای آزاد سیاسی به حدی بود که در مسجد کوفه، گروهی علیه امیرالمؤمنین که حاکم حکومت بود، صحبت میکردند و یکی از آنها قسم خورد که حضرت را خواهد کشت، من او را گرفتم وخدمت حضرت آوردم
حضرت فرمود: آزادش کن! توقعداری که قبل از اقدام به قتل، او را بکشم!?
گفتم: به شما اهانت میکرد!
فرمود: تو هم به او اهانت کن یا رهایش کن.
این را بگذارید کنار قوانین خودمان که جرمی به نام #توهین_به_مقامات در دادگاه ها داریم. حضرت امیر اصلا چنین تخلفی را جرم نمی دانستند.
🔴 نکته بسیار حیرت انگیز دیگر که امروزه یک عرف پذیرفته شده امنیتی است، حضرت امیر .ع. آن را ظلم می دانست.
امروزه حکومتها معمولاً، مخالفان را پیش از اقدام علیه حکومت دستگیر میکنند، سایت هاشان را تعطیل می کنند، رهبرانشان را بازداشت می کنند، تا فرصت اقدامات ضد حکومتی را از آنان بگیرند، ولی امیرالمؤمنین شیوهی دیگری داشت.
مثلاً خرّیت بن راشد، سر به عصیان برداشت و خروج کرد، برخی اصحاب اصرار داشتند که حضرت او را دستگیر کند و حتی در این باره به حضرت اعتراض کردند، ولی پاسخ حضرت این بود که تا جنایتی اتفاق نیفتاده نمیتوان کسی را زندانی کرد، و الّا باید زندان را از متهمان پر کنیم:
انا لو فعلنا هذا لکل من نتهمّه من الناس ملأنا السجون منهم.
🔷زندان علی ابن ابیطالب از مخالفین سیاسی اش تهی بود و از دوستان و منصوبان متخلف حکومتی، پر.
....
...
@Falaakhon
.....
.....
✅در دولت علوی، #زندانی_سیاسی، دیده نمیشود. فهم این امر برای ما که ادعای #حکومت_علوی داریم بسیار مهم است. اینکه #حاکمیت چگونه با #مخالفین و #منتقدین خود برخورد می کند.
این بدان معنا نیست که در حکومت حضرت، کسی مرتکب #جرم_سیاسی علیه #حکومت نمیشد، بلکه به عکس، در آن دوره به دلیل #فتنه خوارج، شورش طلحه و زبیر، و شرارتهای معاویه، اوضاع جامعه از نظر سیاسی بسیار ملتهب بود، به خصوص که چون خوارج و اصحاب جمل، از میان یاران حضرت انشعاب پیدا کردند و با تبلیغات گمراهکنندهی ضدِ حضرت، عضو گیری میکردند، ارتکاب جرائم علیه حکومت فراوان اتفاق میافتاد.
آن گروهها، پس از شورش مسلحانه، با مقابلهی حضرت و جنگ رو به رو شدند، ولی قبل از آن، زندانی نداشتند در حالی که برخی از آنها #به_حضرت_دشنام_میدادند، برخی دیگر به #نشر_اکاذیب و #تشویش_اذهان میپرداختند، برخی هم #تجمعات_علیه_حکومت تشکیل میدادند و….
شگفت آور است که در آن شرائط حادّ امنیتی و سیاسی، حتی نام “چند نفر” که زندانی شده باشند، دیده نمیشود! در حالی که مخالفان، افراد سرشناسی بودند و حبس آنها در تاریخ ثبت میشد.
شگفت آورتر آنکه در همان اوضاع، افراد متعددی از مسئولان دولتی به دلیل تخلفات خود، در زندان بودند!
🔵 کثیر حضرمی، میگوید فضای آزاد سیاسی به حدی بود که در مسجد کوفه، گروهی علیه امیرالمؤمنین که حاکم حکومت بود، صحبت میکردند و یکی از آنها قسم خورد که حضرت را خواهد کشت، من او را گرفتم وخدمت حضرت آوردم
حضرت فرمود: آزادش کن! توقعداری که قبل از اقدام به قتل، او را بکشم!?
گفتم: به شما اهانت میکرد!
فرمود: تو هم به او اهانت کن یا رهایش کن.
این را بگذارید کنار قوانین خودمان که جرمی به نام #توهین_به_مقامات در دادگاه ها داریم. حضرت امیر اصلا چنین تخلفی را جرم نمی دانستند.
🔴 نکته بسیار حیرت انگیز دیگر که امروزه یک عرف پذیرفته شده امنیتی است، حضرت امیر .ع. آن را ظلم می دانست.
امروزه حکومتها معمولاً، مخالفان را پیش از اقدام علیه حکومت دستگیر میکنند، سایت هاشان را تعطیل می کنند، رهبرانشان را بازداشت می کنند، تا فرصت اقدامات ضد حکومتی را از آنان بگیرند، ولی امیرالمؤمنین شیوهی دیگری داشت.
مثلاً خرّیت بن راشد، سر به عصیان برداشت و خروج کرد، برخی اصحاب اصرار داشتند که حضرت او را دستگیر کند و حتی در این باره به حضرت اعتراض کردند، ولی پاسخ حضرت این بود که تا جنایتی اتفاق نیفتاده نمیتوان کسی را زندانی کرد، و الّا باید زندان را از متهمان پر کنیم:
انا لو فعلنا هذا لکل من نتهمّه من الناس ملأنا السجون منهم.
🔷زندان علی ابن ابیطالب از مخالفین سیاسی اش تهی بود و از دوستان و منصوبان متخلف حکومتی، پر.
....
...
@Falaakhon