🍁 #قطعیت و کامل بودن، یک #هدف نیست.
#روانپژوهشگر
اعترافاتی از ليهی
🔶پروفسور لیهی دست به خودفاش سازی زده است و برای توضیح این عنوان که "قطعیت، یک هدف نیست" از بخشی از زندگی و افکار منفی خودش نوشته بود:
✅به یاد دارم سال ها پیش، تصمیم گرفتم یک مطب خصوصی راه اندازی کنم. مدت ها بود استاد تمام وقت دانشگاه بودم و کارم هم خوب بود. اما تصمیم گرفتم زندگی دانشگاهی را ترک کنم تا آموزش های بالینی لازم را دنبال و در نهایت فعالیت بالینی خصوصی خود را در پیش بگیرم. شک و تردیدهای زیادی داشتم. تقریبا هیچ پولی نداشتم (تمام پس اندازم را صرف آموزش های بالینی کرده بودم) و تعداد بسیار کمی بیمار داشتم. یک بار در یک فروشگاه با دوستم مشغول خرید یک مبل برای آپارتمان جدیدم بودم که ناگهان نشستم و شروع به لرزیدن کردم. از دوستم پرسیدم: "اینجا سرد است؟" و او گفت: "نه". متوجه شدم من با حمله هراس (panic attack)
مواجه شده ام.
🔶به عنوان یک شناخت درمانگر تازه کار، از خودم پرسیدم: "افکار منفی ات چه چیزهایی هستند؟" من با سیلی از افکار و تصاویر منفی مواجه بودم. مانند: «خودت را مسخره می کنی؟ هرگز یک درمانگر موفق نخواهی شد. توانایی خرید این نیمکت را نداری، چه رسد به مطب. هیچ بیماری به سراغ تو نمی آید و اخرش هم فقیر می شوی و قرض زیادی بالا می آوری، داری شکست می خوری». بعد هم تصویری از خودم داشتم که: «در اپارتمان جدیدم روی این نیمکت (که قرار بود بخرم) نشسته بودم و خانه ام سرد بود، چون توانایی پرداخت هزینه اب و برق را نداشتم. در تاریکی نشسته بودم و سرما از یک پنجره شکسته وارد خانه می شد».
✅بنابراین اولین بیمارم، خودم بودم. تمام آموزش های شناخت درمانی ام را به کار گرفتم. با خودم گفتم : "باب، برای شروع کار، لازم نیست مطمئن باشی که موفق می شوی. چیزی که تو نیاز داری این است که در هفته ده بیمار داشته باشی تا بتوانی قبض ها را پرداخت کنی. تو در کارت خوب هستی و ادم های دیگری هم هستند که از این راه (کار بالینی خصوصی) روزگار می گذرانند. تو باید سخت کار کنی. باید شناخت درمانی را روی خودت پیاده کنی و اگر در این کار موفق نشدی، هر وقت خواستی می توانی شغل دیگری پیدا کنی، به دانشگاه برگردی یا در یک بیمارستان دولتی کار کنی".
🔶بنابراین، متوجه شدم که من به یقینِ کامل و یا نتایج عالی نیاز ندارم. فقط نیاز داشتم کمی زمان به خودم بدهم. حمله هراسم فروکش کرد. شک و تردیدم، اما ادامه داشت. در واقع، مانند بسیاری از درمانگران شاغل در مطب های خصوصی، در فصل تابستان تعداد بیمارانم کاهش یافته بود، اما من دچار شک و تردید شده بودم. پس از آن، زندگی نامه فروید (Freud) را خواندم. نه این که من یک فرویدی باشم، اما او زندگی جالبی داشته و خدمات فوق العاده ای انجام داده است و چیزی در زندگی نامه او واقعا به من کمک کرد. ظاهرا فروید در هر تابستان در مورد از دست دادن کار بالینی خصوصی اش نگران می شده، چون می ترسیده بعد از برگشتن از تعطیلات، بیمارانش دیگر حاضر به ادامه با او نباشند.
🔶"شک و تردید" ، "کامل نبودن" ، "زندگی در بلاتکلیفی و ابهام" همه و همه بخش های اجتناب ناپذیر زندگی هستند. هیچ اطمینانی در "جهان نامطمئن" وجود ندارد.
🔶برایم سوال است "اگر کریستف کلمب می خواست از نتیجه کارش اطمینان کامل داشته باشد، آیا سفرش به امریکای شمالی را آغاز می کرد؟ " احتمالا نه!
☑️ نسخه افسردگی را بپیچید
✔️ رابرت لیهی.
🔄 ترجمه اکبری و ضرغامی.
Ⓜ️ @FlourishingCenter
#روانپژوهشگر
اعترافاتی از ليهی
🔶پروفسور لیهی دست به خودفاش سازی زده است و برای توضیح این عنوان که "قطعیت، یک هدف نیست" از بخشی از زندگی و افکار منفی خودش نوشته بود:
✅به یاد دارم سال ها پیش، تصمیم گرفتم یک مطب خصوصی راه اندازی کنم. مدت ها بود استاد تمام وقت دانشگاه بودم و کارم هم خوب بود. اما تصمیم گرفتم زندگی دانشگاهی را ترک کنم تا آموزش های بالینی لازم را دنبال و در نهایت فعالیت بالینی خصوصی خود را در پیش بگیرم. شک و تردیدهای زیادی داشتم. تقریبا هیچ پولی نداشتم (تمام پس اندازم را صرف آموزش های بالینی کرده بودم) و تعداد بسیار کمی بیمار داشتم. یک بار در یک فروشگاه با دوستم مشغول خرید یک مبل برای آپارتمان جدیدم بودم که ناگهان نشستم و شروع به لرزیدن کردم. از دوستم پرسیدم: "اینجا سرد است؟" و او گفت: "نه". متوجه شدم من با حمله هراس (panic attack)
مواجه شده ام.
🔶به عنوان یک شناخت درمانگر تازه کار، از خودم پرسیدم: "افکار منفی ات چه چیزهایی هستند؟" من با سیلی از افکار و تصاویر منفی مواجه بودم. مانند: «خودت را مسخره می کنی؟ هرگز یک درمانگر موفق نخواهی شد. توانایی خرید این نیمکت را نداری، چه رسد به مطب. هیچ بیماری به سراغ تو نمی آید و اخرش هم فقیر می شوی و قرض زیادی بالا می آوری، داری شکست می خوری». بعد هم تصویری از خودم داشتم که: «در اپارتمان جدیدم روی این نیمکت (که قرار بود بخرم) نشسته بودم و خانه ام سرد بود، چون توانایی پرداخت هزینه اب و برق را نداشتم. در تاریکی نشسته بودم و سرما از یک پنجره شکسته وارد خانه می شد».
✅بنابراین اولین بیمارم، خودم بودم. تمام آموزش های شناخت درمانی ام را به کار گرفتم. با خودم گفتم : "باب، برای شروع کار، لازم نیست مطمئن باشی که موفق می شوی. چیزی که تو نیاز داری این است که در هفته ده بیمار داشته باشی تا بتوانی قبض ها را پرداخت کنی. تو در کارت خوب هستی و ادم های دیگری هم هستند که از این راه (کار بالینی خصوصی) روزگار می گذرانند. تو باید سخت کار کنی. باید شناخت درمانی را روی خودت پیاده کنی و اگر در این کار موفق نشدی، هر وقت خواستی می توانی شغل دیگری پیدا کنی، به دانشگاه برگردی یا در یک بیمارستان دولتی کار کنی".
🔶بنابراین، متوجه شدم که من به یقینِ کامل و یا نتایج عالی نیاز ندارم. فقط نیاز داشتم کمی زمان به خودم بدهم. حمله هراسم فروکش کرد. شک و تردیدم، اما ادامه داشت. در واقع، مانند بسیاری از درمانگران شاغل در مطب های خصوصی، در فصل تابستان تعداد بیمارانم کاهش یافته بود، اما من دچار شک و تردید شده بودم. پس از آن، زندگی نامه فروید (Freud) را خواندم. نه این که من یک فرویدی باشم، اما او زندگی جالبی داشته و خدمات فوق العاده ای انجام داده است و چیزی در زندگی نامه او واقعا به من کمک کرد. ظاهرا فروید در هر تابستان در مورد از دست دادن کار بالینی خصوصی اش نگران می شده، چون می ترسیده بعد از برگشتن از تعطیلات، بیمارانش دیگر حاضر به ادامه با او نباشند.
🔶"شک و تردید" ، "کامل نبودن" ، "زندگی در بلاتکلیفی و ابهام" همه و همه بخش های اجتناب ناپذیر زندگی هستند. هیچ اطمینانی در "جهان نامطمئن" وجود ندارد.
🔶برایم سوال است "اگر کریستف کلمب می خواست از نتیجه کارش اطمینان کامل داشته باشد، آیا سفرش به امریکای شمالی را آغاز می کرد؟ " احتمالا نه!
☑️ نسخه افسردگی را بپیچید
✔️ رابرت لیهی.
🔄 ترجمه اکبری و ضرغامی.
Ⓜ️ @FlourishingCenter