#دروغگویی_انقلابیون
نجفی تهرانی از روحانیون منتقد در توئیتی در سال گذشته حکایتی از دروغگویی انقلابیون تعریف کرد که هرگز تکذیب نشد.
"حاج یحیی بچه درکه شمیران و از طرفدارهای پروپا قرص روزنامه #کیهان_شریعتمداری و از همرزمان جبهه و جنگ که هنوز زنده است تعریف میکرد زمان #انقلاب۵۷ به زور جنازه ای از سردخانه بیمارستان تجریش گرفتیم و آوردیم در راهپیمایی به عنوان شهید جا زدیم و شعار میدادیم این سند جنایت پهلوی."
پیش از آن هم آقای عمادالدین باقی، روزنامه‌نگار و فعال مدنی، پژوهشی درباره تعداد جان‌باختگان در جریان انقلاب ۵۷ انجام داده و در این زمینه آماری ارائه کرده بود که نشان از دروغ بودن ادعاهای انقلابیون درباره‌ی تعداد کشته‌شده‌های انقلاب می‌داد.
او تعداد کل کشته‌شدگان نظام پیشین را در فاصله‌ی قیام خرداد ۱۳۴۲ تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ دست بالا ۳۴۱ تن، بر اساس "آمار بنیاد شهید" که مدتی در آن کار کرده، برآورد می‌کند؛ با این پرانتز که خود او معتقد است: "چون این آمار با گفته‌های امام امت در تناقض می‌افتاد، تا سال ۲۰۰۳ میلادی نمی‌توانست انتشار بیرونی پیدا کند".
با این که انقلابیون بارها اعلام کرده بودند که در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، پانزده هزار نفر کشته شده‌اند، عمادالدین باقی نوشته است که تمامی کشته‌شدگان این روز، تنها ۳۲ تن بوده است که در ۱۹ نقطه‌ی مختلف تهران کشته شده‌اند.
در "جمعه‌ی سیاه" هم، در ۱۷ شهریور ماه ۱۳۵۷ روی داد، باقی تعداد کل کشته‌شدگان این رخداد را تنها ۶۴ تن، با توجه به کل "آمار بنیاد شهید" اعلام می‌کند و حتا می‌افزاید: «این ارقام مربوط به کسانی است که در بنیاد شهید پرونده دارند و با توجه به گستره‌ی جغرافیایی این بنیاد و نیز با گذشت بیش از دو دهه از انقلاب ممکن است [تنها] نام قربانیان بسیار معدودی ضبط نشده باشد، ولی این آمار بیانگر تعداد کل شهداست.»
آقای عمادالدين باقی شایعه‌ها و دروغ‌پردازی‌ها را چنین توضیح می‌دهد:
"شایعات وسیع در همان روزها، حاکی از رقم بیش از سه هزار شهید بود و حتا برخی رقم بیش از ۴۰۰۰ [چهار هزار] و یا ۱۰۰۰۰ [ده هزار] شهید را هم ذکر کرده و گفته‌اند: تنها ۱۰۰ کودک کمتر از ۲ سال کشته شده‌اند!"
عمادالدين باقی، ضمن این که کل تعداد کشته شدگان ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ در میدان ژاله‌ی تهران (میدان شهدا) را تنها ۶۴ تن اعلام می‌کند، این را هم می‌افزاید که "در این روز، روی هم در ۱۵ نقطه‌ی دیگر تهران [بجز میدان ژاله]، ۲۴ تن دیگر هم کشته شده‌اند.
جالب این که به گفته‌ی باقی: «بر اساس آمارِ دولت وقت ایران در این روز تنها ۸۶ تن کشته و ۲۰۵ تن زخمی شده‌اند، اما با این که آمار بنیاد شهید با آمار دولت وقت ایران مطابقت دارد، ولی هیچکس آمار کشته شدگان را از زبان حکومت [پیشین ایران] باور نکرد."
.
✔ کشته شدن حتی یک نفر منتقد، توسط حکومت‌ها امری پذیرفته نیست، ولی طبعا دروغ‌پردازی در تعداد کشته‌ها نقش زیادی در افزایش خشم توده‌های مردم و وقوع جریان انقلاب ۵۷ داشته است و باید به عنوان یک واقعیت مورد توجه قرار گیرد.
از نظر برخی فقیهان شیعه، نسبت خلاف واقع دادن یا همان بهتان و تهمت و دروغ درباره اهل بدعت نه تنها حرام نیست، بلکه به قصد دفاع از اسلام و دین حق مستوجب ثواب اخروی هم هست! این روش کماکان در برخورد با مخالفان نظام جمهوری اسلامی ادامه دارد و روحانیتی که دم از اخلاق می‌زند حکومت خود را بر پایه‌ی دروغ و بهتان بنا نهاده است.
@gurd_shah
نجفی تهرانی از روحانیون منتقد در توئیتی در سال گذشته حکایتی از دروغگویی انقلابیون تعریف کرد که هرگز تکذیب نشد.
"حاج یحیی بچه درکه شمیران و از طرفدارهای پروپا قرص روزنامه #کیهان_شریعتمداری و از همرزمان جبهه و جنگ که هنوز زنده است تعریف میکرد زمان #انقلاب۵۷ به زور جنازه ای از سردخانه بیمارستان تجریش گرفتیم و آوردیم در راهپیمایی به عنوان شهید جا زدیم و شعار میدادیم این سند جنایت پهلوی."
پیش از آن هم آقای عمادالدین باقی، روزنامه‌نگار و فعال مدنی، پژوهشی درباره تعداد جان‌باختگان در جریان انقلاب ۵۷ انجام داده و در این زمینه آماری ارائه کرده بود که نشان از دروغ بودن ادعاهای انقلابیون درباره‌ی تعداد کشته‌شده‌های انقلاب می‌داد.
او تعداد کل کشته‌شدگان نظام پیشین را در فاصله‌ی قیام خرداد ۱۳۴۲ تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ دست بالا ۳۴۱ تن، بر اساس "آمار بنیاد شهید" که مدتی در آن کار کرده، برآورد می‌کند؛ با این پرانتز که خود او معتقد است: "چون این آمار با گفته‌های امام امت در تناقض می‌افتاد، تا سال ۲۰۰۳ میلادی نمی‌توانست انتشار بیرونی پیدا کند".
با این که انقلابیون بارها اعلام کرده بودند که در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، پانزده هزار نفر کشته شده‌اند، عمادالدین باقی نوشته است که تمامی کشته‌شدگان این روز، تنها ۳۲ تن بوده است که در ۱۹ نقطه‌ی مختلف تهران کشته شده‌اند.
در "جمعه‌ی سیاه" هم، در ۱۷ شهریور ماه ۱۳۵۷ روی داد، باقی تعداد کل کشته‌شدگان این رخداد را تنها ۶۴ تن، با توجه به کل "آمار بنیاد شهید" اعلام می‌کند و حتا می‌افزاید: «این ارقام مربوط به کسانی است که در بنیاد شهید پرونده دارند و با توجه به گستره‌ی جغرافیایی این بنیاد و نیز با گذشت بیش از دو دهه از انقلاب ممکن است [تنها] نام قربانیان بسیار معدودی ضبط نشده باشد، ولی این آمار بیانگر تعداد کل شهداست.»
آقای عمادالدين باقی شایعه‌ها و دروغ‌پردازی‌ها را چنین توضیح می‌دهد:
"شایعات وسیع در همان روزها، حاکی از رقم بیش از سه هزار شهید بود و حتا برخی رقم بیش از ۴۰۰۰ [چهار هزار] و یا ۱۰۰۰۰ [ده هزار] شهید را هم ذکر کرده و گفته‌اند: تنها ۱۰۰ کودک کمتر از ۲ سال کشته شده‌اند!"
عمادالدين باقی، ضمن این که کل تعداد کشته شدگان ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ در میدان ژاله‌ی تهران (میدان شهدا) را تنها ۶۴ تن اعلام می‌کند، این را هم می‌افزاید که "در این روز، روی هم در ۱۵ نقطه‌ی دیگر تهران [بجز میدان ژاله]، ۲۴ تن دیگر هم کشته شده‌اند.
جالب این که به گفته‌ی باقی: «بر اساس آمارِ دولت وقت ایران در این روز تنها ۸۶ تن کشته و ۲۰۵ تن زخمی شده‌اند، اما با این که آمار بنیاد شهید با آمار دولت وقت ایران مطابقت دارد، ولی هیچکس آمار کشته شدگان را از زبان حکومت [پیشین ایران] باور نکرد."
.
✔ کشته شدن حتی یک نفر منتقد، توسط حکومت‌ها امری پذیرفته نیست، ولی طبعا دروغ‌پردازی در تعداد کشته‌ها نقش زیادی در افزایش خشم توده‌های مردم و وقوع جریان انقلاب ۵۷ داشته است و باید به عنوان یک واقعیت مورد توجه قرار گیرد.
از نظر برخی فقیهان شیعه، نسبت خلاف واقع دادن یا همان بهتان و تهمت و دروغ درباره اهل بدعت نه تنها حرام نیست، بلکه به قصد دفاع از اسلام و دین حق مستوجب ثواب اخروی هم هست! این روش کماکان در برخورد با مخالفان نظام جمهوری اسلامی ادامه دارد و روحانیتی که دم از اخلاق می‌زند حکومت خود را بر پایه‌ی دروغ و بهتان بنا نهاده است.
@gurd_shah