Forwarded from دنج
💢زادروز عبدالحسین زرین‌کوب، مردی از کوچه‌ی رندان
بسیاری از اهل مطالعه‌ی تاریخ و کتاب‌های تاریخی نام کتاب «دو قرن سکوت» را شنیده‌اند. این کتاب سرگذشت ایران در دو سده‌ی اول پس از سیطره‌ی اعراب بر ایران است. نویسنده‌ی این کتاب دکتر عبدالحسین زرین‌کوب ادیب و تاریخ‌نگار و منتقد ادبی ایران معاصر است.
عبدالحسین زرین‌کوب در ۲۷ اسفندماه ۱۳۰۱ در شهر #بروجرد به دنیا آمد. او تحصیلات ابتدایی و بخشی از متوسطه را در زادگاه خود به پایان رساند و پس از آن برای ادامه تحصیل به تهران آمد. زرین‌کوب در کنار تحصیل به تشویق پدرش که مردی دین‌دار بود در اوقات فراغت به فراگیری علوم دینی و حوزوی می‌پرداخت و تحصیل فقه و تفسیر ادبیات عرب می‌کرد. در این زمان کم‌تر کتابی در حوزه‌ی فلسفه و تاریخ و ادبیات به فارسی منتشر شده بود که زرین‌کوب آن را نخوانده باشد.
او در سال ۱۳۱۹ تحصیلات دبیرستانی را به پایان برد و پس از آن به بروجرد بازگشت و در دبیرستان‌های خرم‌آباد و بروجرد به تدریس پرداخت.
در همین زمان بود که نخستین کتاب زرین‌کوب به نام فلسفه، شعر یا تاریخ تطور شعر و شاعری در ایران در بروجرد منتشر شد. در سال ۱۳۲۰ زرین‌کوب در امتحان ورودی دانشکده‌ی حقوق شرکت کرد و رتبه‌ی اول را کسب کرد اما پدرش او را وادار کرد که به زادگاهش برگردد. در آن زمان علی‌اکبر دهخدا ریاست دانشگاه را برعهده داشت و از این‌که چنین دانشجوی اهل اندیشه‌ای را از دست می‌دهد اظهار تاسف کرده بود. اشتیاق به تحصیل بار دیگر زرین‌کوب را به تهران کشاند. در سال ۱۳۲۴ و پس از آن‌که در امتحان ورودی دانشکده‌ی علوم معقول و منقول و دانشکده‌ی ادبیات رتبه‌ی اول را کسب کرد وارد رشته‌ی ادبیات دانشگاه تهران شد. او در سال ۱۳۲۷ به عنوان دانشجوی رتبه‌ی اول دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و سال بعد وارد دوره‌ی دکترای رشته‌ی ادبیات دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۳۴ از رساله‌ی دکترای خود با عنوان «نقدالشعر، تاریخ و اصول آن» که زیر نظر بدیع‌الزمان فروزانفر تالیف شده بود با موفقیت دفاع کرد.
پس از کسب مدرک دکترا، زرین‌کوب به دعوت فروزانفر برای تدریس در دانشکده‌ی علوم معقول و منقول دعوت به کار شد که در سال ۱۳۳۵ با رتبه‌ی دانشیاری کار خود را در دانشگاه تهران آغاز کرد.
#دو_قرن_سکوت
@DeNnJj
بسیاری از اهل مطالعه‌ی تاریخ و کتاب‌های تاریخی نام کتاب «دو قرن سکوت» را شنیده‌اند. این کتاب سرگذشت ایران در دو سده‌ی اول پس از سیطره‌ی اعراب بر ایران است. نویسنده‌ی این کتاب دکتر عبدالحسین زرین‌کوب ادیب و تاریخ‌نگار و منتقد ادبی ایران معاصر است.
عبدالحسین زرین‌کوب در ۲۷ اسفندماه ۱۳۰۱ در شهر #بروجرد به دنیا آمد. او تحصیلات ابتدایی و بخشی از متوسطه را در زادگاه خود به پایان رساند و پس از آن برای ادامه تحصیل به تهران آمد. زرین‌کوب در کنار تحصیل به تشویق پدرش که مردی دین‌دار بود در اوقات فراغت به فراگیری علوم دینی و حوزوی می‌پرداخت و تحصیل فقه و تفسیر ادبیات عرب می‌کرد. در این زمان کم‌تر کتابی در حوزه‌ی فلسفه و تاریخ و ادبیات به فارسی منتشر شده بود که زرین‌کوب آن را نخوانده باشد.
او در سال ۱۳۱۹ تحصیلات دبیرستانی را به پایان برد و پس از آن به بروجرد بازگشت و در دبیرستان‌های خرم‌آباد و بروجرد به تدریس پرداخت.
در همین زمان بود که نخستین کتاب زرین‌کوب به نام فلسفه، شعر یا تاریخ تطور شعر و شاعری در ایران در بروجرد منتشر شد. در سال ۱۳۲۰ زرین‌کوب در امتحان ورودی دانشکده‌ی حقوق شرکت کرد و رتبه‌ی اول را کسب کرد اما پدرش او را وادار کرد که به زادگاهش برگردد. در آن زمان علی‌اکبر دهخدا ریاست دانشگاه را برعهده داشت و از این‌که چنین دانشجوی اهل اندیشه‌ای را از دست می‌دهد اظهار تاسف کرده بود. اشتیاق به تحصیل بار دیگر زرین‌کوب را به تهران کشاند. در سال ۱۳۲۴ و پس از آن‌که در امتحان ورودی دانشکده‌ی علوم معقول و منقول و دانشکده‌ی ادبیات رتبه‌ی اول را کسب کرد وارد رشته‌ی ادبیات دانشگاه تهران شد. او در سال ۱۳۲۷ به عنوان دانشجوی رتبه‌ی اول دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و سال بعد وارد دوره‌ی دکترای رشته‌ی ادبیات دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۳۴ از رساله‌ی دکترای خود با عنوان «نقدالشعر، تاریخ و اصول آن» که زیر نظر بدیع‌الزمان فروزانفر تالیف شده بود با موفقیت دفاع کرد.
پس از کسب مدرک دکترا، زرین‌کوب به دعوت فروزانفر برای تدریس در دانشکده‌ی علوم معقول و منقول دعوت به کار شد که در سال ۱۳۳۵ با رتبه‌ی دانشیاری کار خود را در دانشگاه تهران آغاز کرد.
#دو_قرن_سکوت
@DeNnJj