💠فاکت مهمی که یکی از دلایل مهم رکود انقلاب زن زندگی آزادیست!
#جمعیت

✍️ مسعود فروزنده، تاریخ‌پژوه و تحلیلگر سیاسی در یک رویکرد آماری به #انقلاب_ ۱۴۰۱ نوشته است: “اکثریت معترضان جوانان  کلانشهرها هستند که سن آنها بین ۱۷ تا ۲۳ سال است، اما در صحنه‌ی عمل شاید ۱.۵ تا ۲ درصدشان وارد صحنه شدند. از نظر جمعیت‌شناسی کمتر از یک درصد جمعیت ایران وارد خیابان‌ها شده است. تخمین من از کل کشور، حداکثر ۶۰۰ هزار نفر در داخل ایران است و البته خارج ایران هم جداگانه است. این با میزان دستگیری‌ها هم تطابق دارد. من برآوردم از کل دستگیری‌ها براساس اخبار رسانه‌ها، ده تا یازده هزار نفر است. مرکزیت شهرها شیراز اصفهان تهران رشت و مشهد است که در این شهرها طبقه‌ی متوسط اجتماعی قدرتمندی وجود دارد.”

✍️ فروزنده مینویسد؛ این حرکت با جنبش معیشتی، صنفی بنزینی که در ۹۸ و ۹۶ رخ داد و به ویژه خط جغرافیایی زاگرس را در بر می‌گرفت، متفاوت است و ربطی به جنبش‌ها و گسل‌های حاشیه – مرکز ندارد. حرکت آنها فورانی – انفجاری بود و در یک بازه‌ی ۱۰ تا ۲۰ روزه رو به افول می‌رفت و انباشت تجربه هم نداشت. اما این حرکت هم تولید ادبیات کرده، هم انباشت تجربه دارد، هم شبکه دارد و هم فرهیختگان و اهل فرهنگ و هنر وارد آن شدند. برای همین باید آن را یک جنبش اجتماعی – فرهنگی نیز دانست.

📌📌‌ پی نوشت؛ باید جمعیت افزایش پیدا کند. رهبران میدانی به عنصر #جمعیت توجه بیشتری کنند. در ایران هیچ تحولی بدون حضور میلیونی و مشارکت حداکثری مردم کف خیابان صورت نخواهد گرفت. اما چه اقداماتی برای پیشبرد این مبارزه سیاسی باید صورت بگیرد؟ کلیه اقداماتی که برای بسترسازی یک انقلاب باید صورت بگیرد اعم از اعتصاب، اعتراضات خیابانی، پیگیری مطالبات صنفی، شعارنویسی، نافرمانی مدنی صورت گرفته و در حال اعتلاست اما ابعاد آن چگونه گسترده تر میشود؟ با رشد کمّی جمعیت و افزایش حضور معترضین چه در کف خیابان چه در فضای مجازی معادلات کاملا تغییر خواهد کرد. این اتفاق به تدریج خواهد افتاد زیرا وضعیت اقتصادی مردم هر روز بدتر خواهد شد و آستانه تحمل مردم هر روز کمتر. مردم کم کم متوجه میشوند راهی جز خیابان نیست. همزمان برای سازماندهی آنروز که همه می آیند باید مشعل به دست آماده شد.

💎 @iranyarannetwork1398