دو سال پیش در چنین روزی جنگیدند و شعله وجودشان راه آزادی را روشن و ماندگار کرد:
۱۷ مهر ۱۴۰۱
#نادیا_عارفانی، فردیس کرج
#کیانا_آتش_زر تهران
#اسماعیل_دزوار، سقز
#آرین_مریدی، ثلاث باباجانی
#عارف_عاشوری #زندان_لاکان_رشت
#میلان_درخشان_خمام #زندان_لاکان_رشت
#مهران_عباسپور_اقدم زندان لاکان رشت
#مهرزاد_بهروز زندان لاکان رشت
#میثم_پدیدار زندان لاکان رشت
#محمد_انوش زندان لاکان رشت
#مهرگان_زحمتکش زندان لاکان رشت
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
۱۷ مهر ۱۴۰۱
#نادیا_عارفانی، فردیس کرج
#کیانا_آتش_زر تهران
#اسماعیل_دزوار، سقز
#آرین_مریدی، ثلاث باباجانی
#عارف_عاشوری #زندان_لاکان_رشت
#میلان_درخشان_خمام #زندان_لاکان_رشت
#مهران_عباسپور_اقدم زندان لاکان رشت
#مهرزاد_بهروز زندان لاکان رشت
#میثم_پدیدار زندان لاکان رشت
#محمد_انوش زندان لاکان رشت
#مهرگان_زحمتکش زندان لاکان رشت
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
عارف عاشوری، جوانی اهل رشت و ۲۷ ساله بود که تحصیلاتش را تا مقطع دیپلم ادامه داده بود.
او مدتی در کیش در صنعت «ام.دی.اف» کار کرد و همزمان به عنوان نگهبان برج فعالیت می‌کرد. عارف همچنین برای مدتی در رشت به عنوان نگهبان فروشگاه مسکن مهر مشغول به کار بود.
#عارف_عاشوری به خاطر مهربانی‌اش شناخته شده بود، به طوری که حتی آخرین جیره نان خود را در زندان با دیگران تقسیم می‌کرد. او به دلیل ناتوانی در پرداخت مهریه، به زندان افتاده بود ، خانواده‌اش با مشقت‌های فراوان توانستند در عرض چهار ماه مبلغی را برای آزادی او فراهم کنند و قرار بود که او در تاریخ ۱۹ مهر ۱۴۰۱ آزاد شود.
مادرش که برای دیدار با او به زندان آمده بود، از شنیدن خبر آزادی‌اش بسیار خوشحال شد، چرا که عارف تنها فرزند او بود.
اما در عصر همان روز ۱۷مهر ۱۴۰۱ ، عارف در #زندان_لاکان_رشت توسط گلوله‌های نیروهای حکومتی جان باخت و شادی مادرش به عزا تبدیل شد. مادرش که در انتظار دیدار با تنها فرزندش بود، سه روز به دنبال او در بیمارستان‌ها گشت. به او دروغ گفته شد که عارف زنده است، تا اینکه در تاریخ ۲۰ مهر، پیکر بی‌جان او را به او تحویل دادند.
کسانی که در آن روز عارف و دیگران را کشتند، هرگز به خانواده‌هایشان نگفتند که بر آن‌ها چه گذشته است. در زندان لاکان، نیروهای حکومتی جوانانی را که در اعتراضات دستگیر شده بودند، شکنجه می‌کردند.
عارف و دوستانش که نمی‌توانستند شاهد کتک خوردن این جوانان معترض باشند، به آن‌ها اعتراض کردند. سرکوبگران گاز اشک‌آور به داخل بندهای آن‌ها پرتاب کردند و آن‌ها در حال خفگی بودند. آتش روشن کردند تا گاز را خنثی کنند، اما دود زیاد شد و مجبور شدند به راهرو بروند. وقتی خواستند به محوطه بروند، مزدوران مسلح به آن‌ها شلیک کردند. در ساعت ۴ عصر، عارف و تعدادی دیگر از زندانیان گلوله خوردند
عارف عاشوری در آستانه اشرفیه، وادی اشرف، بهشت جلالیه، روبروی مزار شهدا بخاک سپرده شد.
او متولد ۱۲ خرداد ۷۴ بود، عارف اگر چه زندانی سیاسی نبود اما بخاطر دفاع از زندانیان سیاسی جان باخت و نامش در ردیف جاوید نامان انقلاب ملی ایران ثبت است.
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
او مدتی در کیش در صنعت «ام.دی.اف» کار کرد و همزمان به عنوان نگهبان برج فعالیت می‌کرد. عارف همچنین برای مدتی در رشت به عنوان نگهبان فروشگاه مسکن مهر مشغول به کار بود.
#عارف_عاشوری به خاطر مهربانی‌اش شناخته شده بود، به طوری که حتی آخرین جیره نان خود را در زندان با دیگران تقسیم می‌کرد. او به دلیل ناتوانی در پرداخت مهریه، به زندان افتاده بود ، خانواده‌اش با مشقت‌های فراوان توانستند در عرض چهار ماه مبلغی را برای آزادی او فراهم کنند و قرار بود که او در تاریخ ۱۹ مهر ۱۴۰۱ آزاد شود.
مادرش که برای دیدار با او به زندان آمده بود، از شنیدن خبر آزادی‌اش بسیار خوشحال شد، چرا که عارف تنها فرزند او بود.
اما در عصر همان روز ۱۷مهر ۱۴۰۱ ، عارف در #زندان_لاکان_رشت توسط گلوله‌های نیروهای حکومتی جان باخت و شادی مادرش به عزا تبدیل شد. مادرش که در انتظار دیدار با تنها فرزندش بود، سه روز به دنبال او در بیمارستان‌ها گشت. به او دروغ گفته شد که عارف زنده است، تا اینکه در تاریخ ۲۰ مهر، پیکر بی‌جان او را به او تحویل دادند.
کسانی که در آن روز عارف و دیگران را کشتند، هرگز به خانواده‌هایشان نگفتند که بر آن‌ها چه گذشته است. در زندان لاکان، نیروهای حکومتی جوانانی را که در اعتراضات دستگیر شده بودند، شکنجه می‌کردند.
عارف و دوستانش که نمی‌توانستند شاهد کتک خوردن این جوانان معترض باشند، به آن‌ها اعتراض کردند. سرکوبگران گاز اشک‌آور به داخل بندهای آن‌ها پرتاب کردند و آن‌ها در حال خفگی بودند. آتش روشن کردند تا گاز را خنثی کنند، اما دود زیاد شد و مجبور شدند به راهرو بروند. وقتی خواستند به محوطه بروند، مزدوران مسلح به آن‌ها شلیک کردند. در ساعت ۴ عصر، عارف و تعدادی دیگر از زندانیان گلوله خوردند
عارف عاشوری در آستانه اشرفیه، وادی اشرف، بهشت جلالیه، روبروی مزار شهدا بخاک سپرده شد.
او متولد ۱۲ خرداد ۷۴ بود، عارف اگر چه زندانی سیاسی نبود اما بخاطر دفاع از زندانیان سیاسی جان باخت و نامش در ردیف جاوید نامان انقلاب ملی ایران ثبت است.
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing