فواد محمدی در اول شهریور ۱۳۵۹ در روستای ماویان کامیاران به دنیا آمد.
او عاشق کوهنوردی بود و هر سال چندین بار به کوه‌های بلند کردستان، به‌ویژه زادگاهش کامیاران، می‌رفت.
فواد همچنین علاقه زیادی به فوتبال داشت و همیشه مسابقات را دنبال می‌کرد.
در شامگاه ۲۴ آبان ۱۴۰۱، #فواد_محمدی و دیگر جوانان شهر به خیابان‌ها آمدند و علیه حکومت تظاهرات کردند.
خیابان‌ها در آتش شعله‌ور بود و فواد با دیدن این شور و خروش، در استوری خود نوشت که #خیابان خروشان است.
درگیری با نیروهای حکومتی آغاز شد و جوانان به یک پایگاه بسیج حمله کردند. در این درگیری‌ها، فواد و نوجوان همشهری‌اش #سعید_مرادی هدف شلیک نیروهای حکومتی قرار گرفتند و فواد با اصابت هشت گلوله جنگی دوشکا به قتل می‌رسد.
پیکر فواد از شدت اصابت‌های بر تنش نشسته متلاشی شده بود.
فواد یک مبارز واقعی برای برقراری عدالت و برابری بود.
بعد از شهادتش، جوانان شهر در خیابان‌ها فریاد می‌زدند:«فرزندان آتش و خونیم، انتقام شهید را می‌گیریم»
فردای آن روز، مردم جلوی خانه فواد جمع شدند و مراسم بزرگی برای او برگزار کردند. اما این مراسم نیز با حمله وحشیانه نیروهای حکومتی به خاک و خون کشیده شد و یکی دیگر از جوانان شهر، #برهان_کرمی، به شهادت رسید.
فواد دو فرزند داشت به نامهای ویان ۱۶ساله و ژیوانا ۶ساله که امروز راه پدر را ادامه میدهند.
#علیه_فراموشی
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing