«در حال شعار دادن بودم که ناگهان دیدم سیل جمعیت مردم دارند به سمت پایین بلوار، جایی که من ایستاده بودم میآیند و فریاد میزنند میکُشم، میکُشم، آن که برادرم کشت. جسد پویا را روی دست گرفته بودند.
صورت خونی پویا در حالی که بدنش روی دست مردم حمل میشود، آخرین تصویری است که من از او در ذهن دارم. فوراً او را به بیمارستان قائم کرج رساندیم که دیدیم دیر شده و او در همان لحظه شلیک گلوله جان داده است...»
این بخشی از مصاحبه #ناهید_شیرپیشه ، مادر #پویا_بختیاری است.
امروز ۱۹ شهریور، زادروز پویا است، جوان ۲۸ سالهای که در نخستین روز اعتراضات مردمی آبان ۱۳۹۸ جان خود را با شلیک گلوله از سوی مأموران گارد ویژه از دست داد.
او ۳۲ ساله شد.
ناهید شیرپیشه که به «جرم» دادخواهی خون فرزندش در زندان است، پیشتر در گفتوگویی از نحوه مرگ پسرش و روز حادثه به ایرانوایر گفته بود: «من یک معلم هستم و معمولاً هر روز با وسیله شخصی خودم حدود ساعت یک بعدازظهر از سر کار به منزل میرسم. روز ۲۵ آبان به خاطر این که تازه بنزین سهمیهبندی و اعتراض مردم شروع شده بود، ساعت پنج بعدازظهر که به خانه رسید، خیلی خوشحال بود و گفت بیرون شلوغ است. رفتیم بیرون. دستم را دور دست پسرم حلقه کردم و با هم به خیابان و در میان مردم رفتیم تا رسالت خودمان را انجام دهیم.
در حال شعار دادن بودیم که شلیک گاز اشکآور و تیر هوایی باعث شد دست من و پسرم از هم جدا شود. من هیچ ترسی به دل خودم راه ندادم چون مطمئن بودیم راهی که در پی گرفتهایم، راه درستی است. در حال شعار دادن بودم که ناگهان دیدم سیل جمعیت مردم دارند به سمت پایین بلوار، جایی که من ایستاده بودم میآیند و فریاد میزنند: «میکشم، میکشم، آن که برادرم کشت.
جسد پویا را روی دست گرفته بودند. صورت خونی پویا در حالی که بدنش روی دست مردم حمل میشود، آخرین تصویری است که من از او در ذهن دارم. فوراً او را به بیمارستان قائم کرج رساندیم که دیدیم دیر شده و او در همان لحظه شلیک گلوله جان داده است.
وقتی پزشکان گفتند پویا تمام کرده است، با صدای بلند در بیمارستان شعار دادم. فاجعه بسیار بزرگ بود.شلیک گلوله به صورت مستقیم به مغز پویا انجام شده بود.»
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
صورت خونی پویا در حالی که بدنش روی دست مردم حمل میشود، آخرین تصویری است که من از او در ذهن دارم. فوراً او را به بیمارستان قائم کرج رساندیم که دیدیم دیر شده و او در همان لحظه شلیک گلوله جان داده است...»
این بخشی از مصاحبه #ناهید_شیرپیشه ، مادر #پویا_بختیاری است.
امروز ۱۹ شهریور، زادروز پویا است، جوان ۲۸ سالهای که در نخستین روز اعتراضات مردمی آبان ۱۳۹۸ جان خود را با شلیک گلوله از سوی مأموران گارد ویژه از دست داد.
او ۳۲ ساله شد.
ناهید شیرپیشه که به «جرم» دادخواهی خون فرزندش در زندان است، پیشتر در گفتوگویی از نحوه مرگ پسرش و روز حادثه به ایرانوایر گفته بود: «من یک معلم هستم و معمولاً هر روز با وسیله شخصی خودم حدود ساعت یک بعدازظهر از سر کار به منزل میرسم. روز ۲۵ آبان به خاطر این که تازه بنزین سهمیهبندی و اعتراض مردم شروع شده بود، ساعت پنج بعدازظهر که به خانه رسید، خیلی خوشحال بود و گفت بیرون شلوغ است. رفتیم بیرون. دستم را دور دست پسرم حلقه کردم و با هم به خیابان و در میان مردم رفتیم تا رسالت خودمان را انجام دهیم.
در حال شعار دادن بودیم که شلیک گاز اشکآور و تیر هوایی باعث شد دست من و پسرم از هم جدا شود. من هیچ ترسی به دل خودم راه ندادم چون مطمئن بودیم راهی که در پی گرفتهایم، راه درستی است. در حال شعار دادن بودم که ناگهان دیدم سیل جمعیت مردم دارند به سمت پایین بلوار، جایی که من ایستاده بودم میآیند و فریاد میزنند: «میکشم، میکشم، آن که برادرم کشت.
جسد پویا را روی دست گرفته بودند. صورت خونی پویا در حالی که بدنش روی دست مردم حمل میشود، آخرین تصویری است که من از او در ذهن دارم. فوراً او را به بیمارستان قائم کرج رساندیم که دیدیم دیر شده و او در همان لحظه شلیک گلوله جان داده است.
وقتی پزشکان گفتند پویا تمام کرده است، با صدای بلند در بیمارستان شعار دادم. فاجعه بسیار بزرگ بود.شلیک گلوله به صورت مستقیم به مغز پویا انجام شده بود.»
#علیه_فراموشی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
مونا بختیاری، خواهر جاویدنام #پویا_بختیاری در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: هفت صبح چندین مامور اطلاعات به خانه داییم آرین شیرپیشه در تهران یورش برده و ایشان را به همراه تمامی گوشیها و وسایل الکترونیکی از منزل ربودهاند.
در حال حاضر خبری از وضعیتشان نداریم.
بعد از عموی پویا این بار دایی پویا ربوده شده.
#سرکوب_دادخواهان #اخبار_زندانیان_سیاسی_عقیدتی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
در حال حاضر خبری از وضعیتشان نداریم.
بعد از عموی پویا این بار دایی پویا ربوده شده.
#سرکوب_دادخواهان #اخبار_زندانیان_سیاسی_عقیدتی
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing