سید غفّار حسینی شاعر، مترجم، استاد دانشگاه و از فعالان کانون نویسندگان ایران و متولد ۱۳ فروردین ۱۳۱۳ است.
او در دوران ریاست کوتاه مدت بهرام بیضایی در دپارتمان تئاتر دانشکدهٔ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران مدتی استاد رشتهٔ جامعه‌شناسی هنر بودکه پس از برکناری‌اش از دانشگاه مدتی، به لندن و از آنجا به پاریس مهاجرت کرد و اوائل دهه ۷۰ مجددا به ایران بازگشت.
#غفار_حسینی که از جمله نویسندگان دعوت شده به مراسم مشهور ارمنستان بود ، اولین فردی است که از سفر به ارمنستان منصرف می‌شود و می‌گوید:«قصد جانمان را دارند»
او در جلسه جمع مشورتی کانون نویسندگان برای سفر به ارمنستان با اتوبوس، ضمن خودداری از پذیرش دعوت برای حضور در این سفر به دیگر اعضا به صراحت هشدار داده بود که «همه‌تان را می‌اندازند به ته دره»
پیش بینی او در ماجرای #اتوبوس_ارمنستان درست از آب درآمد.
سیدغفار حسینی، همچنین از امضاءکنندگان متن ۱۳۴ نویسنده معروف به «ما نویسنده‌ایم» نیز بود.
حسینی بیستم آبان‌ماه ۱۳۷۵ در خانه خود در تهران با تزریق آمپول پتاسیم کشته می‌شود و سه روز بعد همسایگان از مرگ وی در خانه‌اش در حالی مطلع می‌شوند که تلویزیون با صدای بلند روشن مانده بود.
محمد محمدعلی نویسنده ، در روایت خود از سفر نویسندگان به ارمنستان می‌گوید: غفار حسینی هم پیغام داده بود كه به این سفر نروید، ولی نگفت چرا؟
برخی هم معتقد بودند ، چون انجمن نویسندگان ارمنستان چنین بودجه‌هایی ندارد، به احتمال زیاد هزینه‌ی سفر را وزارت ارشاد می‌پردازد، غفار حسینی بار دیگر و این بار با جمله‌ای واضح و روشن و زنگ‌دار گفت: اگر با اتوبوس بروید پرت می‌شوید تو درّه... علی‌اشرف درویشیان هم پس از این حرف خواهش كرد اسمش را خط بزنند.
از مهم‌ترین فعالیت‌های فرهنگی غفار حسینی، پیشتازی و پیگیری او در طرح دیدگاه‌های نو در عرصه‌ی جامعه‌شناسی هنر و به‌ویژه جامعه‌شناسی ادبیات است، او ارتباطی قوی با روزنامه‌های فرانسوی و بریتانیایی داشت.
در «جزوه ۸۸ صفحه‌ای» نام غفار حسینی بارها در اعترافات متهمان #قتلهای_زنجیره_ای به عنوان جاسوس و خبرچین رسانه‌های بیگانه همچون ام.آی.سیکس آمده است.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
او در دوران ریاست کوتاه مدت بهرام بیضایی در دپارتمان تئاتر دانشکدهٔ هنرهای زیبا، دانشگاه تهران مدتی استاد رشتهٔ جامعه‌شناسی هنر بودکه پس از برکناری‌اش از دانشگاه مدتی، به لندن و از آنجا به پاریس مهاجرت کرد و اوائل دهه ۷۰ مجددا به ایران بازگشت.
#غفار_حسینی که از جمله نویسندگان دعوت شده به مراسم مشهور ارمنستان بود ، اولین فردی است که از سفر به ارمنستان منصرف می‌شود و می‌گوید:«قصد جانمان را دارند»
او در جلسه جمع مشورتی کانون نویسندگان برای سفر به ارمنستان با اتوبوس، ضمن خودداری از پذیرش دعوت برای حضور در این سفر به دیگر اعضا به صراحت هشدار داده بود که «همه‌تان را می‌اندازند به ته دره»
پیش بینی او در ماجرای #اتوبوس_ارمنستان درست از آب درآمد.
سیدغفار حسینی، همچنین از امضاءکنندگان متن ۱۳۴ نویسنده معروف به «ما نویسنده‌ایم» نیز بود.
حسینی بیستم آبان‌ماه ۱۳۷۵ در خانه خود در تهران با تزریق آمپول پتاسیم کشته می‌شود و سه روز بعد همسایگان از مرگ وی در خانه‌اش در حالی مطلع می‌شوند که تلویزیون با صدای بلند روشن مانده بود.
محمد محمدعلی نویسنده ، در روایت خود از سفر نویسندگان به ارمنستان می‌گوید: غفار حسینی هم پیغام داده بود كه به این سفر نروید، ولی نگفت چرا؟
برخی هم معتقد بودند ، چون انجمن نویسندگان ارمنستان چنین بودجه‌هایی ندارد، به احتمال زیاد هزینه‌ی سفر را وزارت ارشاد می‌پردازد، غفار حسینی بار دیگر و این بار با جمله‌ای واضح و روشن و زنگ‌دار گفت: اگر با اتوبوس بروید پرت می‌شوید تو درّه... علی‌اشرف درویشیان هم پس از این حرف خواهش كرد اسمش را خط بزنند.
از مهم‌ترین فعالیت‌های فرهنگی غفار حسینی، پیشتازی و پیگیری او در طرح دیدگاه‌های نو در عرصه‌ی جامعه‌شناسی هنر و به‌ویژه جامعه‌شناسی ادبیات است، او ارتباطی قوی با روزنامه‌های فرانسوی و بریتانیایی داشت.
در «جزوه ۸۸ صفحه‌ای» نام غفار حسینی بارها در اعترافات متهمان #قتلهای_زنجیره_ای به عنوان جاسوس و خبرچین رسانه‌های بیگانه همچون ام.آی.سیکس آمده است.
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
۲۲ بهمن ۱۳۵۷ روزنامه آیندگان به مدیریت داریوش همایون و معاونت حسین آهاری و سردبیری مسعود بهنود منتشر می‌‌شد ، خبر از انقراض شاهنشاهی در ایران داد.
این تیتر به انتخاب غلامحسین صالحیار نوشته شده بود.
آیندگان در حقیقت محصول فکری داریوش همایون و تعداد دیگری از روزنامه‌نگاران مشتاق آن دوران برای تأسیس یک روزنامه سراسری، که در آن دوران در انحصار کیهان و اطلاعات بود.
آیندگان با پیگیری و کمک‌های مالی هویدا منتشر شد.
اما جالب است بدانید؛ همین روزنامه ۶ ماه بعد از پیروزی انقلاب در مرداد ۵۸ توقیف شد.
#داریوش_همایون سه ماه بعد از کوه‌های غربی کشور بصورت غیرقانونی از ایران‌گریخت و #حزب_مشروطه_ایران را پایه گذاری کرد و بهمن ۱۳۸۹ در ژنو فوت کرد.
#مسعود_بهنود در طی سی سال اقامتش در ایران چندین بار به دادگاه و زندان رفت و در حادثه #اتوبوس_ارمنستان تا مرگ نیز پیش رفت و اواخر دهه ۷۰ از ایران خارج شد.
غلامحسین صالحیار از اواسط دهه ۶۰ ممنوع القلم شد چندین بار به دادگاه و زندان رفت و در جریان یکی از بازداشت‌ها که از او اعترافات ویدیویی برای مستند هویت گرفتند آنچنان بر کف پای وی ضربات کابل زده بودند، که تا زمان مرگش نمی‌توانست به درستی راه برود، وی در آذر ۱۳۸۲ در تهران درگذشت.
یعنی همین الان انقلابیون و پنجاه و هفتی‌ها برای دفاع از انقلاب ۵۷ از روزنامه‌ای سند می‌آورند که همان انقلاب شش ماه بعد توقیفش کرد!
۴۶ سال پس از انقلاب اسلامی تیترهای این روزنامه را بررسی کنیم:
هویدا و نصیری اعدام شدند و بختیار سالها بعد ترور!
انضباط انقلابی برقرار نشد!
سران ارتش تیرباران شدند و بازرگان منزوی!
آیت الله شریعتمداری در حصر فوت کرد!
رادیو و تلویزیون به دست مردم نیفتاد!
و روزنامه آیندگان توقیف شد!
#فتنه۵۷
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing
این تیتر به انتخاب غلامحسین صالحیار نوشته شده بود.
آیندگان در حقیقت محصول فکری داریوش همایون و تعداد دیگری از روزنامه‌نگاران مشتاق آن دوران برای تأسیس یک روزنامه سراسری، که در آن دوران در انحصار کیهان و اطلاعات بود.
آیندگان با پیگیری و کمک‌های مالی هویدا منتشر شد.
اما جالب است بدانید؛ همین روزنامه ۶ ماه بعد از پیروزی انقلاب در مرداد ۵۸ توقیف شد.
#داریوش_همایون سه ماه بعد از کوه‌های غربی کشور بصورت غیرقانونی از ایران‌گریخت و #حزب_مشروطه_ایران را پایه گذاری کرد و بهمن ۱۳۸۹ در ژنو فوت کرد.
#مسعود_بهنود در طی سی سال اقامتش در ایران چندین بار به دادگاه و زندان رفت و در حادثه #اتوبوس_ارمنستان تا مرگ نیز پیش رفت و اواخر دهه ۷۰ از ایران خارج شد.
غلامحسین صالحیار از اواسط دهه ۶۰ ممنوع القلم شد چندین بار به دادگاه و زندان رفت و در جریان یکی از بازداشت‌ها که از او اعترافات ویدیویی برای مستند هویت گرفتند آنچنان بر کف پای وی ضربات کابل زده بودند، که تا زمان مرگش نمی‌توانست به درستی راه برود، وی در آذر ۱۳۸۲ در تهران درگذشت.
یعنی همین الان انقلابیون و پنجاه و هفتی‌ها برای دفاع از انقلاب ۵۷ از روزنامه‌ای سند می‌آورند که همان انقلاب شش ماه بعد توقیفش کرد!
۴۶ سال پس از انقلاب اسلامی تیترهای این روزنامه را بررسی کنیم:
هویدا و نصیری اعدام شدند و بختیار سالها بعد ترور!
انضباط انقلابی برقرار نشد!
سران ارتش تیرباران شدند و بازرگان منزوی!
آیت الله شریعتمداری در حصر فوت کرد!
رادیو و تلویزیون به دست مردم نیفتاد!
و روزنامه آیندگان توقیف شد!
#فتنه۵۷
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing