نیروهای عراقی در سی و یکم شهریور ۱۳۵۹ به نقاط مختلف در ایران از زمین و آسمان حمله کرده و جنگ تحمیلی را آغاز کردند.
جنگِ ایران و عراق یا جنگِ هشت‌ساله (در ادبیات جمهوری اسلامی جنگِ تحمیلی و دفاعِ مقدّس) که در عراق از آن با نام قادسیهٔ صدام یاد می‌شود، طولانی‌ترین جنگ متعارف قرن بیستم میلادی و دوّمین جنگ طولانی این قرن پس از جنگ ویتنام بود که نزدیک به هشت سال به طول انجامید.
جنگ در ۳۱ شهریورِ ۱۳۵۹ (۲۲ سپتامبرِ ۱۹۸۰) با حمله هوایی عراق به ده فرودگاه و حمله نیروی زمینی عراق در تمام مرزها به یک جنگ تمام عیار تبدیل شد. از نظر مقامات عراقی شروع جنگ در ۱۳ شهریور ۱۳۵۹–۴ سپتامبر ۱۹۸۰ و حملات توپخانه سنگین ایران به شهرهای خانقین و مندلی بود.

رهبران جمهوری اسلامی ایران بلافاصله جنگ را به یک دوگانه جنگ بین حق و باطل تبدیل کردند و با افزودن شعائر شیعی به این جنگ خواص یک جنگ مذهبی را دادند.
سازمان ملل از شش روز پس از شروع جنگ (۶ مهرماه) قطعنامه‌هایی صادر کرد، سازمان همکاری اسلامی و جنبش عدم تعهد و افراد و سازمان‌های دیگر ده‌ها پیشنهاد صلح ارائه دادند که همگی توسط عراق پذیرفته می‌شدند ولی مسئولان ایران اعلام می‌کردند که بدون برکناری و مجازات صدام حسین و تأسیس یک حکومت اسلامی در عراق آتش‌بس ممکن نیست.
سرانجام جمهوری اسلامی یکسال پس از صدور آخرین قطعنامه سازمان ملل (#قطعنامه۵۹۸ ) در اثر پایان یافتن منابع خود و در بدترین وضعیت سیاسی، استراتژیک و نظامی مجبور شد آن را بپذیرد و تداوم حکومت صدام حسین و تعیین متجاوز پسا آتش‌بس را نیز قبول کردند.
عدم قبول پیشنهادهای صلح ایران را در موضع یک کشور جنگ طلب قرار داده بود. ورود به خاک عراق از سال دوم جنگ ایران را در موضع مهاجم و عراق را در موضع مدافع نیز قرار داد و عدم عکس العمل بموقع جامعه جهانی نسبت به اقدامات غیراصولی عراق (حمله به شهرها - حمله به نفتکشها - حملات شیمیایی) یکی از پیامدهای آن بود. در برخی از موارد مقابله به مثل توسط ایران وضع را پیچیده‌تر کرد، جمهوری اسلامی پس از پایان جنگ هرگز تقاضای رسمی غرامت تحاوز عراق را انجام نداد، جنگی که نزدیک به نیم‌میلیون کشته و زخمی و ۷۰۰ میلیارد دلار خسارت برجای گذاشت.
#جنگ_ایران_عراق #غرامت_جنگ_ایران_عراق
‏
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing