بعد از فتح خرمشهر، ایران به‌عنوان طرف پیروز جنگ، این حق را برای خود محفوظ می‌دانست که شرایط خود را برای پذیرش آتش‌بس و صلح که از جانب صدام و حامیان منطقه‌ای و بین‌المللی آن پیشنهاد شده بود؛ اعلام و بر روی آن‌ها پافشاری کند.
«شرایط ایران برای پایان دادن به جنگ شامل خروج بی‌قیدوشرط نیروهای عراقی از سرزمین‌های اشغالی، شناسایی و مجازات متجاوز و پرداخت غرامت جنگی بود.
پی گیری این خواسته‌ها برای ایران حیاتی بود و حتی کسانی که مایل به ادامه جنگ تا سرنگونی صدام نبودند و تااندازه‌ای عملی‌تر فکر می‌کردند نیز به چیزی کمتر از این خواسته‌ها نمی‌توانستند راضی شوند.»
واقعیت امر این بود که رژیم بعثی صدام به‌طور مرموزانه‌ای در جهت اجرای ناقص یکی از شروط جمهوری اسلامی یعنی خروج از مناطق اشغالی ایران و عدم اعتنا و تصمیم به پذیرش دیگر شروط ایران حرکت می‌کرد.
سید احمد خمینی در خاطراتش نوشته است:«امام میگفتند فتح خرمشهر بهترین زمان برای پایان جنگ است اما مسئولین جنگ [#اکبر_هاشمی_رفسنجانی و‌#محسن_رضایی_میرقائد ] گفتند باید تا کنار اروند رود برویم تا بتوانیم غرامت خودمان را از عراق بگیریم.
بعد از مدتی هم بحث آتش بس پیش آمد و‌ماجرا کلا عوض شد
در کتاب خاطرات سید احمد خمینی همچنین آمده است: در مسائل بعد از خرمشهر امام معتقد بودند که بهتر است جنگ تمام شود، اما وقتی فرماندهان گفتند تا اروند رود پیش برویم‌و‌غرامت بگیریم ، امام اصلاً با این کار موافق نبودند و می‌گفتند اگر بناست که شما جنگ را ادامه بدهید بدانید که اگر این جنگ با این وضعی که شما دارید ادامه یابد و شما موفق نشوید دیگر این جنگ تمام شدنی نیست و ما باید این جنگ را تا نقطه‌ای خاص ادامه بدهیم و الان هم که قضیه فتح خرمشهر پیش آمده بهترین موقع برای پایان جنگ است»

درباره آن آتش بس کوتاه مدت امروز در ایران بریفینگ مفصل خواهیم نوشت.

#فتح_خرمشهر #پایان_جنگ #جنگ_ایران_عراق
🌐 irbr.news
🆔 @irbriefing