📝 اخلاص، روح کعبه است

کعبه را که هر دَمی عزّی فزود
آن ز اخلاصات ابراهیم بود
فضل آن مسجد ز خاک و سنگ نیست
لیک در بنّاش حرص و جنگ نیست
(مثنوی، دفتر چهارم)
📍 معنای روان:
✓ شکوه فزاینده‌ی کعبه، نه از سنگ و مصالح، بلکه از اخلاص حضرت ابراهیم (علیه السلام) در ساختن آن سرچشمه می‌گیرد.
✓ ارزش مسجدالحرام از عناصر مادی نیست، بلکه از آن جهت والاست که در نیت و ساختش، هیچ حرص، رقابت یا نزاعی راه نیافت.

📍 مفهوم و درس زندگی:
✓ مولانا به ما یادآور می‌شود که آن‌چه به کارِ ما ارزش می‌دهد، نیت پاک ماست، نه شکل ظاهری اعمال.
✓ عبادت های ما، همچون یک سازه است؛ اگر در ساخت آن ریا، خودنمایی، یا حس رقابت باشد، از معنا تهی خواهد بود، اگرچه در ظاهر باشکوه باشد.
✓ کعبه از روز نخست، نماد صلح و توحید بود؛ هر بنای دینی و معنوی نیز باید از «حرص و جنگ» تهی باشد تا جلوه‌گاه خدا گردد.
✓ در زندگی روزمره ما هم، هر عمل کوچک یا بزرگی—اگر با نیت صادقانه و خالص انجام شود—می‌تواند چون کعبه، جایگاه حضور نور و توفیق و عزّت و رونق روز افزون شود.
📖 قرآن نیز این دعا و دغدغه و فروتنی سیدنا ابراهیم علیه السلام را چنین یادآوری می‌کند:
رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا، إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
(بقره: ۱۲۷)
⬅️ این دعای حضرت ابراهیم در حین بنای کعبه است؛ اگر چه کار بزرگی بود، اما ابراهیم خوب می دانست، اگر به حلیه‌ی قبول خداوند آراسته نشود، هیچ نمی ارزد، و رونقی نمی پذیرد، لذا از سر تضرع و تواضع خواهان پذیرش آن از جانب الله شد و نزد انجامش به او غرور دست نداد بلکه توبه کنان به سوی خداوند برگشت و به اتفاق فرزندش اسماعیل دعا کردند:«رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
پروردگارا! ما را [با همه وجود] تسلیم خود قرار ده، و نیز از دودمان ما امتی که تسلیم تو باشند پدید آر، و راه و رسم عبادتمان را به ما نشان ده، و توبه ما را بپذیر، که تو بسیار توبه پذیر و مهربانی

✍ الحاق جوادی

#مثنوی
#مولانا
#اخلاص
#حج
#کعبه
#توحید
#عبادت
#قلب_پاک
#نیت

📲 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید: 

🔸 اینستاگرام 🔸 تلگرام 🔸 وب‌سایت 🔸 آپارات

#دعا در روز عرفه:
پیامبر اکرم ﷺ فرمودند:
«بهترین دعا، دعای روز عرفه است. و بهترین ذکری که من و پیامبران پیش از من گفته‌ایم، این است:
«لا إلهَ إلاّ الله وحدَه لا شريكَ له، له الملكُ وله الحمدُ، وهو على كلِّ شيءٍ قدير.»
                    🌹🌹

📝 به درگاه آزموده روی آر

معنیِ اللَّه گفت آن سیبَوَیه
👈یولهون فی الحَوائج هُم لَدَیه

گفت: اَلِهنا فی حَوایِجِنا اِلَیک
وَالتَمَسناها، وَجَدناها لَدَیک

گفت: وقتِ فقر و تنگیِ دو دست
جُست و جُوی آزموده بهتر است
درگَهی را کآزمودم در کرم
حاجتِ نو را بدآن جانب بَرم
صد هزاران عاقل اندر وقتِ دَرد
جمله نالان پیشِ آن دیّانِ فَرد
هیچ دیوانه‌ی فَلیوی این کُنَد
بر بخیلی، عاجزی کُدیه تَنَد؟
گر ندیدندی هزاران بار بیش
عاقلان، کی جان کشیدندیش پیش؟
( مثنوی،دفتر چهارم)

📍 معنای روان:
✓ سیبویه، نحو دان و زبان شناس بزرگ، در شرح واژه‌ی الله می‌گوید: کسی است که مردم، در وقت نیاز، به او پناه می‌برند و حاجت خود را نزد او می‌جویند و همان‌جا می‌یابند.
✓ در زمان فقر و گرفتاری، انسان خردمند به کسی رجوع می‌کند که پیش‌تر کرم و احسانش را آزموده باشد.
✓ پس شاعر نیز می‌گوید: اکنون که حاجت تازه‌ای دارم، باز به همان درگاه آشنا بازمی‌گردم.
✓ از همین‌روست که صدها هزار خردمند، چون به درد و بلا دچار می‌شوند، زبان به ناله در پیشگاه آن پاداش‌دهنده‌ی یگانه می‌گشایند
✓ حتی دیوانگان هم سراغ بخیل نمی‌روند؛ پس عاقلان که جای خود دارند.
✓ حقیقت این است که اگر بارها از لطف و عنایت خدا چیزی ندیده بودند، هرگز این‌چنین مشتاقانه جانشان به سوی او پر نمی کشید .

📍 مفهوم و درس زندگی:
✓ این ابیات یادآور حقیقتی‌اند که در زندگی بسیار تجربه شده:
دل، سوی کسی می‌رود که امتحانِ وفا و بخشش را پس داده باشد. تجربۀ کرمِ الهی، محرّکِ و مشوق رجوع مکرّر انسان به سوی اوست.
✓ آن‌که بارها اجابت کرده، بار دیگر نیز اجابت خواهد کرد. این اطمینان، از جنس توهم یا تقلید نیست؛ بلکه از تکرارِ دیدن، شنیدن، چشیدن و لمسِ کردن این کرم است.
✓ درگاه خدا، درگاهی است که نه یک بار، که هزاران بار، عاقلان به آن پناه برده‌اند و دست خالی بازنگشته‌اند.
✓ این‌چنین رجوعی نه نشانه‌ی ضعف، بلکه حاصل تجربه‌ی روشنِ مهر خداوند است؛ مولانا با این ابیات درخشان کوشیده است تا ما را به این جانب روشن و گرمابخش زندگی متوجه سازد.
✓ او می گوید: حتی ساده‌دلان هم می‌فهمند که نباید پیش بخیل برود، چگونه ممکن است خردمندان، جز به کریمِ مطلق دل بندد؟
✓مولانا در پی این ابیات در دفتر چهارم مثنوی گفته: این رجوعِ عاشقانه و امیدوارانه، تنها خاص خردمندان نیست؛ سراسر آفرینش به او پناه می‌برد. از ماهی در دلِ موج گرفته تا پرنده در بلندای اوج، از پیل و شیر و مور و مار، تا زمین و آسمان، همگان از او می‌خواهند و به او تکیه دارند. چون همه دریافته‌اند که روزی آنها و رفع نیاز آنها از یک دست می‌رسد، چه بهانه‌اش خلق باشد و چه مستقیم، حقیقت همان بخششِ بی‌دریغ اوست.«الحمدلله» همه حمدها و ستایش از آن الله است.
👌هین، از او خواهید، نه از غیر او
آب در یم جو، مجو در خشک جو

✓ روز عرفه را مخصوصا مغتنم بشماریم، امروز — بیش از هر وقت دیگر — وقتِ آن است که حاجت نو را به همان درگاهِ کهن ببری؛ با دلی آشنا، زبانی فروتن، و نگاهی امیدوار.

✍ الحاق جوادی
                                     
#مولانا
#پناه_آزموده
#عرفه
#دعای_عرفه
#دعای_عارفانه
#رجوع_دل
#الله_کریم

https://t.me/islahweb