📝 اخلاص، روح کعبه است
کعبه را که هر دَمی عزّی فزود
آن ز اخلاصات ابراهیم بود
فضل آن مسجد ز خاک و سنگ نیست
لیک در بنّاش حرص و جنگ نیست
(مثنوی، دفتر چهارم)
📍 معنای روان:
✓ شکوه فزاینده‌ی کعبه، نه از سنگ و مصالح، بلکه از اخلاص حضرت ابراهیم (علیه السلام) در ساختن آن سرچشمه می‌گیرد.
✓ ارزش مسجدالحرام از عناصر مادی نیست، بلکه از آن جهت والاست که در نیت و ساختش، هیچ حرص، رقابت یا نزاعی راه نیافت.
📍 مفهوم و درس زندگی:
✓ مولانا به ما یادآور می‌شود که آن‌چه به کارِ ما ارزش می‌دهد، نیت پاک ماست، نه شکل ظاهری اعمال.
✓ عبادت های ما، همچون یک سازه است؛ اگر در ساخت آن ریا، خودنمایی، یا حس رقابت باشد، از معنا تهی خواهد بود، اگرچه در ظاهر باشکوه باشد.
✓ کعبه از روز نخست، نماد صلح و توحید بود؛ هر بنای دینی و معنوی نیز باید از «حرص و جنگ» تهی باشد تا جلوه‌گاه خدا گردد.
✓ در زندگی روزمره ما هم، هر عمل کوچک یا بزرگی—اگر با نیت صادقانه و خالص انجام شود—می‌تواند چون کعبه، جایگاه حضور نور و توفیق و عزّت و رونق روز افزون شود.
📖 قرآن نیز این دعا و دغدغه و فروتنی سیدنا ابراهیم علیه السلام را چنین یادآوری می‌کند:
رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا، إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
(بقره: ۱۲۷)
⬅️ این دعای حضرت ابراهیم در حین بنای کعبه است؛ اگر چه کار بزرگی بود، اما ابراهیم خوب می دانست، اگر به حلیه‌ی قبول خداوند آراسته نشود، هیچ نمی ارزد، و رونقی نمی پذیرد، لذا از سر تضرع و تواضع خواهان پذیرش آن از جانب الله شد و نزد انجامش به او غرور دست نداد بلکه توبه کنان به سوی خداوند برگشت و به اتفاق فرزندش اسماعیل دعا کردند:«رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
پروردگارا! ما را [با همه وجود] تسلیم خود قرار ده، و نیز از دودمان ما امتی که تسلیم تو باشند پدید آر، و راه و رسم عبادتمان را به ما نشان ده، و توبه ما را بپذیر، که تو بسیار توبه پذیر و مهربانی
✍ الحاق جوادی
#مثنوی
#مولانا
#اخلاص
#حج
#کعبه
#توحید
#عبادت
#قلب_پاک
#نیت
📲 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:
🔸 اینستاگرام 🔸 تلگرام 🔸 وب‌سایت 🔸 آپارات
کعبه را که هر دَمی عزّی فزود
آن ز اخلاصات ابراهیم بود
فضل آن مسجد ز خاک و سنگ نیست
لیک در بنّاش حرص و جنگ نیست
(مثنوی، دفتر چهارم)
📍 معنای روان:
✓ شکوه فزاینده‌ی کعبه، نه از سنگ و مصالح، بلکه از اخلاص حضرت ابراهیم (علیه السلام) در ساختن آن سرچشمه می‌گیرد.
✓ ارزش مسجدالحرام از عناصر مادی نیست، بلکه از آن جهت والاست که در نیت و ساختش، هیچ حرص، رقابت یا نزاعی راه نیافت.
📍 مفهوم و درس زندگی:
✓ مولانا به ما یادآور می‌شود که آن‌چه به کارِ ما ارزش می‌دهد، نیت پاک ماست، نه شکل ظاهری اعمال.
✓ عبادت های ما، همچون یک سازه است؛ اگر در ساخت آن ریا، خودنمایی، یا حس رقابت باشد، از معنا تهی خواهد بود، اگرچه در ظاهر باشکوه باشد.
✓ کعبه از روز نخست، نماد صلح و توحید بود؛ هر بنای دینی و معنوی نیز باید از «حرص و جنگ» تهی باشد تا جلوه‌گاه خدا گردد.
✓ در زندگی روزمره ما هم، هر عمل کوچک یا بزرگی—اگر با نیت صادقانه و خالص انجام شود—می‌تواند چون کعبه، جایگاه حضور نور و توفیق و عزّت و رونق روز افزون شود.
📖 قرآن نیز این دعا و دغدغه و فروتنی سیدنا ابراهیم علیه السلام را چنین یادآوری می‌کند:
رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا، إِنَّكَ أَنْتَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
(بقره: ۱۲۷)
⬅️ این دعای حضرت ابراهیم در حین بنای کعبه است؛ اگر چه کار بزرگی بود، اما ابراهیم خوب می دانست، اگر به حلیه‌ی قبول خداوند آراسته نشود، هیچ نمی ارزد، و رونقی نمی پذیرد، لذا از سر تضرع و تواضع خواهان پذیرش آن از جانب الله شد و نزد انجامش به او غرور دست نداد بلکه توبه کنان به سوی خداوند برگشت و به اتفاق فرزندش اسماعیل دعا کردند:«رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ
پروردگارا! ما را [با همه وجود] تسلیم خود قرار ده، و نیز از دودمان ما امتی که تسلیم تو باشند پدید آر، و راه و رسم عبادتمان را به ما نشان ده، و توبه ما را بپذیر، که تو بسیار توبه پذیر و مهربانی
✍ الحاق جوادی
#مثنوی
#مولانا
#اخلاص
#حج
#کعبه
#توحید
#عبادت
#قلب_پاک
#نیت
📲 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:
🔸 اینستاگرام 🔸 تلگرام 🔸 وب‌سایت 🔸 آپارات