📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍ #سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅حیات و زندگی نیز، سر زنده و با نشاط، پویا و جوشان، مرگ را البته - نه چندان چشمگیر و قابل بیان - احساس می‌کند!
و شاید گاه‌گاهی از دردِ مرگ، آن هنگام که او را گاز می‌گیرد! ناله‌ای سردهد و یا فریادی کند،
👈 اما، دیری نمی‌پاید که زخم‌هایش، التیام می‌یابد و خیلی زود، ناله‌هایش از نو، به حیاتی پر از آرامش و آسودگی تبدیل می‌شوند و....

👈انسان و حیوان، ماهی و پرنده، کرم و مورچه و درخت و گیاه، همه و همه، زمین را از حیات و زندگی و نشاط و سرزندگی، لبریز و سرشار می‌کنند.

➖ مرگ نیز، در آن سوی دیگر، خود را مخفی و پنهان داشته، حمله‌ای می‌کند، شبیخونی می‌زند و راهش را در پیش می‌گیرد تا از سفره‌ی پُر بَهره‌ی حیات، پس مانده‌ای برداشته آن را بخورد، تا از پا در نیاید و زنده بماند!

با طلوع و غروب همیشگیِ خورشید، شب و روز از پی‌هم می‌آیند و طبق معمول، و زمین به دور خورشید می‌گردد؛
👈 این‌جا و آن‌جا، حیات و زندگی می‌جهد؛ همه چیز در حال رشد و افزایش است؛ افزایش در تعدد و تنوع، در کمیت و کیفیت...

✔️ به راستی اگر از دستِ مرگ، کاری ساخته بود، تاکنون، این شکوفایی و این افزایش و بالندگی را از سرزمینِ (حیات) رانده بود و به این خاطر است که مرگ در مقابلِ حیات، بسیار پژمرده و بی رَمَق است!!

➖و راز آن، این است که سرچشمه‌ی بالندگی و شکوفاییِ حیات و زندگی، نیروی لایزالِ پروردگار جاویدان است.

🖇 ادامه دارد...

➣ T.me/islahweb