📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍ #سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅خواهرم! اگر زندگی ما، تنها برای خودمان باشد، این زندگی، چیزی بسیار کوتاه و بی‌اثرخواهد بود و از لحظه‌ای که خود را می‌یابیم و می‌توانیم بفهمیم، شروع می‌شود و با پایان عمر نیز، پایان می‌پذیرد؛

👈اگر برای دیگران و به خاطر مردم، و یا به خاطر فکر و عقیده‌ای زندگی کنیم، حیات در نظر ما، آن چنان عمیق و طولانی می‌شود که از آغازِ خلقتِ انسان، شروع و پس از مرگ هم ادامه خواهد یافت.

➖در این صورت، ما بارها و بارها از زندگی شخصی خود بهره می‌گیریم و سود می‌بریم!
👈واقعاً هم سود می‌بریم و نه با خیال!
✔️ چون درک و فهم این گونه‌ی حیات، موجب می‌شود درک و دریافت ما از لحظه لحظه‌ی روزهای زندگی چندین برابر شود...

➖زندگی هم به تعداد سال‌هایِ سپری شده نیست، بلکه به میزانِ درک و فهم ما از آن است؛
👈همان چیزی که رئالیست‌ها و واقع‌گرایان، خیالش می‌نامند!!
ولی اگر راستش را بخواهی، واقعیتی است همچون دیگر واقعیت‌ها! و شاید (واقعی‌تر) از (واقعیت‌های) مورد نظر آنان.

➖زندگی چیزی جز درک و فهم آن نیست و هر انسانی که از این احساس و دریافت تهی شود حقیقتاً از خود زندگی دور و بی‌بهره می‌گردد و پیداست که هرگاه انسان درک و دریافت بیشتری از حیات داشته باشد.
👈 به همان نسبت هم عمرش طولانی تر خواهد شد....

➖به گمان من این موضوع به اندازه‌ای واضح و آشکار است که نیازی به جدل و بحث و گفت‌وگو ندارد.
👈هر وقت که ما برای مردم زندگی کنیم، عمر ما نیز چندین درجه افزایش می‌یابد و هر اندازه که مردم را بیشتر درک کنیم و در احساسات آنان شریک باشیم به همان میزان هم درک ودریافت ما از زندگی فزونی می‌گیرد و آن چنان «حیات» مان طولانی می‌شود، گویی که انسان هرگز نمی‌میرد...!!

🖇 ادامه دارد...

➣ T.me/Islahweb

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍️ #سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅خواهرم! شر و بدی قد عَلَم می‌کند؛ اما خیر و نیکی جلویش را می‌گیرد؛

➖ اولی خیلی زود رشد می‌کند و گسترش می‌یابد،
👈 اما ریشه‌هایش در کشتزار زندگی فرو نمی‌رود؛ شاید هم، گاه گاهی سایه‌اش مانعِ تابیدن نور و رسیدنِ هوا به درخت نیکی باشد؛

✔️اما درخت نیکی آهسته و پیوسته رشد می‌کند؛
👈 زیرا فرو رفتنِ ریشه‌هایش در خاکِ حیات، عدمِ گرما و نور را جبران می‌کند.

➖ هر اندازه، نقاب از چهره‌ی ظاهراً آراسته‌ی شر و بدی برداریم و با ژرف‌نگری و دقت تمام، نیرو و توانش را بکاویم، آن را تو خالی و پوچ و بی‌مایه و لوچ می‌یابیم؛

➖اما درختِ نیکی و معرفت، به هنگام گردبادها و طوفان‌ها، می‌ایستد و از پای نمی‌افتد؛ به رشدِ آهسته و پیوسته‌ی خود ادامه می‌دهد و در مقابلِ سنگ اندازی و گردبادهای بدخواهان، خم به ابرو نمی‌آورد و حتی بر سر و روی‌شان، میوه وگل می‌بارد!

🖇 ادامه دارد...

➣ T.me/Islahweb

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍ #سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅خواهرم! اگر به قدرت و توانِ (خیر و نیکی)، در درونِ انسان پی ببریم، می‌بینیم که خیرِ فراوانی در اندرونِ اوست؛ تا حدی که برای اولین‌بار، آن را احساس نمی‌کنیم؛ من این را آزمایش کرده‌ام، در خیلی‌ها هم امتحان کرده‌ام...
👈حتی با آن‌هایی که در ابتدا چنان وانمود می‌شود بدکار و شرورند و یا بی‌احساس را و بی‌شعوراند...

➖ اما کمی مهربانی و گذشت در مقابل گناه و تاوانشان و یا مقداری محبّتِ واقعی و دوست داشتن‌شان و یا کمی دلسوزی صادقانه و خالصانه برای رفع درد و رنج‌شان، کافی است تا چشمه‌ی خیر را در درونشان به جوش آورد و با اندک بخششی که بی‌ریا و تزویر باشد، آنان نیز، نسبت به تو مهر می‌ورزند و احساس اطمینان می‌کنند؛

✔️زیرا یقین داشته باش که شر و بدی در درون آدمی، آنقدر عمیق و ریشه‌دار نیست که ما فکر می‌کنیم؛
👈بلکه فقط در پوسته‌ی سختی از وجود انسان‌هاست که با آن به مقابله‌ی درد و رنج زندگی می‌شتابند، تا زنده بمانند...
و هرگاه به خود اعتماد و اطمنان کردند، این پوسته‌ی سخت هم می‌تواند بر و میوه‌ای شیرین و خوشمزه داشته باشد.

🔻این لذت را تنها کسانی می‌توانند بچشند، که مردم آنان را دلسوز و امانت‌دار خویش می‌دانند و به محبتِ چنین افرادی، ایمان و اطمینان دارند؛
👈چون به راستی آنان را در غم و دردهای خود، شریک می‌دانند و رأفت و گذشت‌شان را در مقابلِ حماقت و گناهانِ خویش، می‌بینند و با تمام وجود لمس می‌کنند...
اندک سعه‌ی صدر، چنین چیزی را تضمین می‌کند؛ به گونه‌ای که تصورش را هم نمی‌کردی!

💯 و من چنانکه گفتم، این را آزموده‌ام و تنها سخنان آب و تاب داری نیستند که از اوهام و خیالاتم برآمده باشند.... !

🖇 ادامه دارد...

➣ T.me/islahweb

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍ #سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅ آمنه خواهرم! اگر بذرِ محبت و اخلاص را در قلبمان بکاریم،
سنگینی و گرانیِ رنج و مشقت‌ها، از روح‌مان برداشته شده، احساسِ سبکبالی می‌کنیم و بدون اینکه نیازی به چاپلوسی و تملق‌گویی داشته باشیم، به گاهِ دوستی و اخلاص، تقدیر و سپاس ما از مردم، صادقانه و خالصانه خواهد بود؛ که از ته قلب می‌جوشد و با این کار گنجینه‌ی خیر و خوبی را در درونشان می‌یابیم.

➖هرگاه که صادقانه آن‌ها را سپاس بگوییم، حتماً مبتنی بر مشاهده‌ی کار نیکی از آنان بوده است؛

👈زیرا هیچ کس، خالی از صفتی پسندیده و کرداری نیکو نیست تا تحسین دیگران را برانگیزد ولی تا زمانی که تخم محبت و اخلاص در قلبمان جوانه نزند، ذهنمان نمی‌تواند چنین راهی را بپوید و (خیر و نیکی) را اندرون انسان‌ها بجوید!!

✔️ اگر اینگونه باشیم، سنگینی نفرت و فرارشان و گرانیِ صبر و تحمل در برابر اشتباهات و حماقت‌شان را احساس نخواهیم کرد؛
👈 زیرا کم و کاستی‌ها و و نقاط ضعف آن‌ها، احساسِ ترحم و دلسوزی را در ما ایجاد می‌کند.

➖و آنگاه که تخم محبّت و اخلاص در قلب ما روییده باشد، به دنبال این نقاط ضعف و ناتوانی‌ها نمی‌گردیم و عادت خواهیم کرد که خود را دچار رنج و مشقت تنفر و بیزاری از آنان ننمائیم؛

🔻چون هرگاه از دیگران احساس تنفر و بیزاری کردیم، خود پیداست که نه تنها دانه‌های محبت و اخلاص در قلب‌مان، کاشته نشده است، بلکه باد کرده‌ی هواییم!
👈 و اگر از آنان هم ترسی به دل راه دهیم، نشانه‌ی این است که از (خیر و نیکی‌شان) ناامیدیم و نسبت به آن‌ها بدبین و بدگمانیم...!

🖇 ادامه دارد...

🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:‌

🔸Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍️ #سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅ خواهرم! چه شیرین است آن هنگام که دانه‌هایِ محبّت و اخلاص، در درون‌مان سبز گشته و قلب‌مان لبریز و مالامال از دوستیِ بندگانِ پروردگار شده است و از این سرچشمه‌ی جوشان و منبعِ درخشان، به دیگران ایمان و آرامش و اطمینان می‌بخشیم و چون ماهِ تابان در شب‌های تاریک می‌درخشیم و از این دریایِ بیکران خداوندِ منان خود نیز، چه گوارا و نیکو می‌نوشیم....!!


➖اگر به بهانه‌ی اینکه ما از دیگران، روحی پاک‌تر، قلبی صاف‌تر، سینه‌ای گشاده‌تر و ذهنی تیزتر داریم،
👈از آنان کناره‌گیری کنیم و خود را دور بداریم؛ بدان و یقین داشته باش که کار مهمی نکرده‌ایم؛

👈زیرا این روش، تنها آسان‌ترین راه‌ها و بی‌مشکل‌ترین آن‌ها است و نه درست‌ترینشان!

✔️ در حقیقت، بزرگواری واقعی این است که با قلبی سرشار از عفو و گذشت و اخلاص و محبت و با دیده‌ی ترحم، به به کژی و کاستی‌های مردم بنگریم.

👈و با روحی آرزومند و امیدوار به تزکیه و تعلیم و رشد آن‌ها به میزانی که خود رسیده‌ایم، همت گماریم و تا می‌توانیم از این مردم دوری نکنیم و با آنان همدل و هم نوا شویم!

✔️این به معنای دست کشیدن از افق‌های بلند و اُسوه‌های والا نیست؛
👈به معنای تملق و چاپلوسی برای مردم و تعریف و تمجید از آنان به جهتِ کارهای ناپسندشان هم نیست و یا بخواهیم با این کار، چنین وانمود کنیم که ما دارای سعه‌ی صدر، همتی عالی و اخلاقی کریمانه هستیم،
❌ نه هرگز! چنین چیزی مد نظر ما نیست! و صد البته، بزرگواریِ حقیقی، در جمع کردنِ این تضادها و صبر و آرامشی که این کار می‌طلبد، نهفته است!

🖇 ادامه دارد...

➣ T.me/islahweb

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍️ #سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان


✅ آمنه! آن‌گاه که به میزانی از قدرت و توانایی رسیدیم، ابایی نداریم که از دیگران هم یاری بخواهیم، حتی از کسانی که از خودمان هم
ناتوان‌ترند!
🔻چون می‌دانیم که کمک و حمایت مردم، مایه‌ی رشد و تعالی ما شده است.
👈پس، نه تنها آن را عار و ننگ نمی‌دانیم، بلکه بدان اعتراف می‌کنیم.

➖گاه گاهی، سعی می‌کنیم هرکاری را با دستِ خویش انجام دهیم و از سرِ کِبر و غرور، مردم را به یاری نمی‌خوانیم و رنج و تلاش آن‌ها را، ضمیمه‌ی کار و کوشش خود نمی‌کنیم و چه بسا اگر یقین پیدا کنیم که کمک و یاریِ آنان در رشد و تعالیِ ما به سوی قله‌ی پیروزی مؤثر بوده است، احساس دل تنگی و فشار می‌کنیم!

✔️ پیداست، زمانی اینگونه خواهیم شد که نسبت به خود بی‌اعتماد شده و به راستی از جهتی کمبود داشته باشیم؛
👈اما اگر نیرومند و قوی باشیم، هرگز چنین احساسی نخواهیم داشت.
👈زیرا تنها کودکان خردسال اند که اگر چه
به تنهایی از راه رفتن ناتوانند، ولی از کمک و مساعدتِ دیگران روی بر می‌گردانند!

➖آنگاه که به میزانی از قدرت و توانایی رسیدیم، یاری و کمکِ مردم را آگاهانه و با شادی و سپاس می‌پذیریم؛
✔️ سپاس از اینکه به ما یاری می‌رسانند و شاد از این که در این راه و در این درد، دیگران نیز با ما همراه و شریک‌اند و چه میمون و مبارک است، (شادی) ناشی از زیستن با مردم و (احساسِ) ناشی از همدردی و همدلی با آنان!

🖇 ادامه دارد...

➣ T.me/islahweb

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍#سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅ خواهرم اگر روزی فرارسد که ما فکر و اندیشه‌هایمان را قُرُق کنیم و دوست نداشته باشیم که دیگران، خود را صاحب این اندیشه‌ها بدانند و بر‌انحصاری بودن آن‌ها پافشاری نماییم،

➖ آن روز، روزِ ضعف و زبونیِ ما و بی‌اعتمادی به
باورهایمان است و نشانه‌ی این است که این باورها، جوشیده و نشأت گرفته از اعماقِ قلبِ ما نیستند؛
👈 چون ناآگاهانه و بی‌اختیار، آن‌ها را از جان خویش دوست‌تر می‌داریم!

❗️البته؛ خوشحالی و شادی واقعی، هنگامی است که در زمان حیات خویش دیگران را ببینیم که صاحب افکار و اندیشه‌های ما شده اند؛

👈 چون تنها بازرگانان هستند که اجازه نمی‌دهند کالاهایشان، جز در روابط تجاری و به منظورِ سود بیشتر، به طریقی دیگر و به دست کسانی دیگر، رد و بدل شو،د تا مبادا دیگران، این سود ویژه را از دست آن‌ها بربایند!!

✔️ اما متفکران و صاحبان عقیده، تمام سعادت و خوشبختی خویش را در این می‌بینند که مردم در فکر و اندیشه‌ی آنان شریک و سهیم گردند و آن قدر در تبیین و تفهیم این باورها اصرار می‌ورزند که مردم (صاحبان جدید این افکار) آن‌ها را از خود بدانند و نه از صاحبان اصلی و قدیمی‌شان!!

👈 این اندیشمندان و متفکران، هیچگاه خود را صاحب این اندیشه‌ها و باورها نمی‌دانند؛
👈 بلکه خود را مرکزی برای انتقال و تبیین آن‌ها به حساب می‌آورند و احساس می‌کنند این منبعی که آن‌ها از آن تغذیه و سیراب می‌شوند، ساخته‌ی دست خودشان نیست و در تولید آن، هیچ نقشی برای خود قائل نیستند.

🔻 تنها خوشحالی و سعادت ایشان در پیوند و ارتباطشان با این منبع اصلی و اولیه است...

🖇 ادامه دارد...

➣ T.me/islahweb

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍#سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅ خواهر جان! میان دانستن چیزی و درک و فهم آن، فرق بسیاری است:

♡ اولی: دانش و آگاهی است.
♡ دومی: شناخت است و عرفان.

👈 در اولی، با چند کلمه و مفهومِ بی‌روح و یا چند آزمون جزئی سروکار داریم؛
👈 اما در دومی: سر و کار ما با ناله‌ها و فریادهای زنده و ادرکات کلی است...

♡ در اولی:
دانسته‌هایمان را از بیرون وارد می‌کنیم و سپس در عقل و در ذهن، ظاهر و ماندگار خواهند شد؛

♡ در دومی:
حقایق از درون ما سر بر می‌آورند و همان خونی در آن‌ها جاری است که در رگ‌های ماست و پژواک آن‌ها با تپش قلبمان هم آهنگ و هم آوا است.....

♡ اولی:
آدرس و نام و نشان دیده می‌شود این خانه‌ی دانش است با تمام عناوين و القاب گوناگون آن؛
آن دیگری، خانه‌ی دین است با همه‌ی نام‌ها، مذاهب و فرقه‌هایش!
و این یکی هم، خانه‌ی هنر است با همه‌ی انواع مکاتب و سبک‌های آن....

♡ دومی:
تنها یک نیروی بیکران است که به قدرت عظیم و لایزال هستی، متصل بوده و رود روانی است که از منبع اصلی و اولیه سرچشمه می‌گیرد!

🖇 ادامه دارد...

➣ T.me/islahweb

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍#سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅ عزیزم! ما نیاز بسیار شدیدی به دانشمندان متخصصان تمام بخش‌های علوم و دانش‌های بشری داریم؛
👈 آن‌هایی که آزمایشگاه‌ها و اتاق کار خود را چون پرستشگاه‌ها و کلیساها، می‌پندارند!
👈 و زندگی خویش را فدای تخصص‌شان می‌نمایاند؛ که البته نه فقط به نیت ایثار و فداکاری به خاطر دیگران،
🔻بلکه با انگیزه‌ی چشیدن طعم و مزه‌ی آن و با همان احساسی که خداپرست واقعی به هنگام تقدیم جانش به پروردگار خود دارد.....!

✔️ ولی با همه‌ی این‌ها بدان که چنین افرادی نمی‌توانند راه و رسم زندگی و خط مشی آینده‌ی بشریت را برای او ترسیم کنند.

➖ پیشوایان و رهبران واقعی، آن‌هایی هستند که همیشه دارای نیروی ایمان فوق‌العاده و روحی بسیار والا بوده‌اند و در آینده نیز، چنین خواهند بود.

➖ آنان حامل آن شعله‌ی مقدسی هستند که تمام اجزای علم و دانش در مقابل گرمی‌اش، آب می‌شود و نورش، راه کاروان بشری را روشنی می‌بخشد...

👈 آن شعله‌ی مقدسی که منبع آن، دارای تمام جزئیات علم و دانش و است؛ به کاروان، نیرو و توان می‌دهد و گام‌هایش را در طی این مسیر طولانی و سنگلاخ، استوار و پُرشتاب می‌کند.

➖ پیشوایان واقعی، کسانی هستند که با دیده‌ی دل، آن هماهنگی و اتفاق و اتحاد بین علم و هنر و باور و کردار را درک می‌کنند، که در ظاهر، متفرق و پراکنده می‌نمایند.

✔️ درک و دریافت پیشوایان حقیقی از این امور، به گونه‌ای است که نه هیچ کدام را مورد بی‌توجهی و یا کم توجهی قرار می‌دهند و نه به هیچ یک از آن‌ها، بهای اضافی می‌دهند؛
👈 بلکه همه را با هم و مکمل هم می‌بینند.

🖇 ادامه دارد...

➣ T.me/islahweb

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍#سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅ خواهرم! تسلیمِ محض و ایمانِ بی‌قید و شرط به کارهای خارق العاده و نیروهای ناشناخته، خطرناک است؛
👈 زیرا به خرافات و افکار پوچ و بی‌خاصیت منتهی می‌شود و آن وقت زندگی را به وادی خیالات می‌کشاند.....!

✔️ اما بی‌ایمانیِ مطلق هم به این موضوع، کم اهمیت‌تر از آن نیست؛
🔻 زیرا تمام روزنه‌های نگاه به دنیای مجهولات و اسرار ناشناخته‌ی جهان هستی، مسدود می‌گردند

➖ و این، یعنی انکارِ همه‌ی نیروهای غیبی و قدرت‌های نامرئی؛ تنها به این خاطر که در مرحله‌ای از حیات انسانی فراتر از احساسات و ادراکاتِ او هستند؛
👈 و بعضی‌ها با این اقدامات‌شان، هستی را با همه‌ی عظمت و قدرت و ارزشمندی‌اش، در دایره‌ی تنگ و محدود یک «معلوم» می‌گنجانند که اگر حالا هم، تمام دانسته؟ها و «معلومات» بشر را با «مجهولاتِ» جهانِ هستی مقایسه کنیم، بسیار حقیر و ناچیز می‌نماید.

✔️ بی‌گمان، زندگی انسان بر این کره‌ی خاکی، چیزی جز زنجیره‌ای از حلقه‌های دانایی و شناخت نیروهای جهان و یا جهالت و نادانی به این نیروها نیست و هر بار که حلقه‌ای از این زنجیرها را پاره می‌کند، گامی به پیش بر می‌دارد.

➖ البته هر بار که انسان از این طلسم، رازی را می‌گشاید که چند ساعت پیش، برایش ناشناخته و فراتر از احساس و اندیشه‌ی او بود، همین او، را تحریک و تلاشش را تضمین می‌کند که باز هم، نیروها و اسراری وجود دارند که به آن‌ها پی‌نبرده است، چون هنوز در دوران امتحان و آزمایش است.

🖇 ادامه دارد...

➣ T.me/islahweb

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍#سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅ به راستی، ارج نهادن به اندیشه‌ی انسان، خود به خود این را می‌طلبد که برای اسرار عالم و مجهولات هستی، حساب ویژه‌ای باز کنیم.

➖ ولی نه مثل کسانی که به خرافات و تأثیر نیروهای غیبی اعتقاد دارند تا از این طریق، مشکل گشایی کنند،
👈 بلکه به منظور درکِ عظمتِ هستی و شناختِ مقام و جایگاهِ خودمان در این دنیای بیکران که این هم، موجب فتح باب علوم و دانش‌هایی دیگر و همچنین شناسایی پیوندها و روابط درونی و روحی ما با این هستی می‌گردد.

✔️ این‌که آنچه هنوز کشف نشده، بسیار گسترده‌تر و عمیق‌تر از کشفیات و معلومات بشر است، شکی نیست؛
👈 به دلیل این‌که انسان، هر روز مجهول جدیدی را کشف می‌کند و هنوز هم مجهولات و ندانسته‌های بسیاری در انتظار کلیدِ جستجو و پژوهش اوست؛ تا هر دم رازی بگشاید.

🖇 ادامه دارد...

➣ T.me/islahweb

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍#سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅ آمنه عزیز! در این روزگار، عده‌ای چنان می‌پندارند که اعتراف نمودن به کبریاییِ مطلقِ پروردگار، به معنای تحقیر انسان و پایین آوردن ارزش و مقام او در این هستی است.

➖ تو گویی، خدا و انسان در عظمت و قدرت، ضد یکدیگرند و با هم در رقابت‌اند.....!
👈 اما باورِ من این است که هر اندازه ما انسان‌ها، کبریایی مطلق و عظمتِ پروردگار را احساس و درک کنیم به همان نسبت هم، احساس قدرت و ارزشمندی خواهیم کرد؛ زیرا ساخته‌ی دست این پروردگاریم!

✔️ آن‌هایی که گمان می‌کنند با انکار خداوند و با کوچک شمردن او می‌توانند خود را بالا بکشند، آدم‌های بی‌خاصیت و بی‌عرضه ای هستند که افق دیدشان آن قدر کوتاه و محدود است که به زحمت پیش پای خود را می‌بینند،
👈 و چنین می‌پندارند که انسان به هنگام ضعف و ناتوانی به موجودی ماوراء خود، به نام «خدا» پناه می‌برده است
❓و اکنون که در اوج قدرت و توانایی است، دیگر به او نیازی ندارد و تو چه می‌دانی؟!

➖ شاید هم، قدرت و مکنت، پرده‌ای است بر دیده و دلِ آنان که به هنگام عجز و ناتوانی برداشته می‌شود!
🔻 اما درست این است و بسیار به جاست که، آدمی‌زاد هر اندازه توان و سلطه‌ی بیشتری داشته باشد، بیشتر هم، کبریایی مطلقِ پروردگار را احساس و درک می‌نماید؛
👈 زیرا آنگاه که نیرو و قدرت بیشتری در خود می‌بیند، بایستی منبع آن را هم فراموش نکند!

➖ آن‌هایی که به کبریایی مطلق خداوند ایمان و باور دارند، نه تنها خود را کوچک و تحقیر شده نمی‌پندارند، بلکه احساس عزت و سربلندی هم می‌کنند؛
👈 چون به نیرویی که بر تمام هستی مسلّط است، تکیه دارند و نیک می‌دانند که میدان جَوَلان و اعتلای آنان در همین کره‌ی خاکی و در میان این مردم است و با عظمتِ بی‌مثالِ ذاتِ ربوبی، هیچ تصادم و تضادی نخواهد داشت
🔻 و همین‌ها با ایمانی عمیق، صاحب تکیه‌گاهی محکم و عظیم، از عزت و کرامت هستند؛
👈 و کسانی که فاقد چنین پایگاه و جایگاهی باشند، آن‌هایی هستند که همچون بادکنکی آن‌قدر باد کرده‌اند که پیش پایشان را نمی‌بینند و تمام افق‌هایِ هستی را گم کرده‌اند.

🖇 ادامه دارد...

➣ T.me/islahweb

چگونه سید قطب در تاریکی زندان، هم سید و هم قطب ماند؟

نویسنده: ایوب صبری
مترجم: اصلاحوب

مدت‌ها مردد بودم و قلم در دست، نمی‌دانستم آیا باید درباره سید قطب (رحمه‌الله) بنویسم یا نه. از یک سو، نیرویی مرا به نوشتن درباره این شخصیت بزرگ فرامی‌خواند، و از سوی دیگر، این فکر که چگونه می‌توانم زندگی مردی را در چند صفحه خلاصه کنم که علما ده‌ها کتاب درباره او نوشته‌اند، مرا بازمی‌داشت.

🔗 ادامه‌ی متن

#قرآن #دین #سید_قطب #اندیشه

🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:‌

🔸Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat

«من پس از گذراندن دوران زندگی در سایه‌ی قرآن به یقین قاطع و مسلمی رسیدم که هیچ اصلاحی برای این زمین، هیچ آرامشی برای این بشریت، هیچ اطمینانی برای این انسان و هیچ رفعت، برکت، پاکی یا هماهنگی با قوانین جهان و فطرت زندگی وجود ندارد، مگر با بازگشت به سوی خدا.»

وی ادامه داد:
«بازگشت به سوی خدا تنها یک شکل و یک راه دارد... راهی که جز آن نیست و آن بازگرداندن تمام زندگی به سوی روش و برنامه‌ای است که خداوند در کتاب کریمش برای بشریت ترسیم کرده است؛ یعنی تنها این کتاب در زندگی انسان‌ها حکمفرما شود و تنها به آن رجوع گردد در تمام امورشان؛ در غیر این صورت، فساد در زمین، بدبختی برای مردم و سقوط در لجن‌زار و جاهلیتی است که هوی و هوس را به جای خدا می‌پرستد.»

✍️#سید_قطب

🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:‌

🔸Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍️#سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅ خواهرم! گاه‌گاهی بردگی، خود را در لباسِ آزادی می‌نمایاند به این صورت که آزادی یعنی:
رهایی از هر قید و بندی، رهایی از هر قانون و عرف و عادتی، و رهایی از هرگونه تعهدات انسانی در این جهان و.....!

➖ شما هم، البته می‌دانی که بین آزاد شدنِ انسان، از زنجیرهای زبونی و ذلت و فشار، و رهایی از تعهدات و پایبندی‌های انسانی و مسؤولیت‌هایش، فرقِ بزرگی وجود دارد؛
👈 چون اولی، رستگاری حقیقی است،
👈 ولی دومی، دست کشیدن از اصول و بنیان‌های است که پایه‌ی انسانیت انسان و مایه‌ی رهایی او از غل و زنجیرهای سنگین حیوانیت‌اند.

➖ این نوع آزادی که آمیخته با شهواتِ حیوانی است یک (آزادی نقاب‌دار) است،
👈 چون در واقع، بردگی در مقابلِ آرزوها و هواهای نفسانی است؛ آرزوها و خواسته‌هایی که انسانیت، عمرِ طولانی‌اش را در راه مبارزه با آن‌ها سپری کرده تا از کویر سوزان و کشنده‌ی جبر شهوات، فرار کند و به قله‌ی بلند آزادی اصیل و انسانی خود برسد...!

❓راستی چرا انسان از اینکه نیازهایش را آشکار کند، شرم دارد؟ چرا؟
👈 زیرا به طور فطری احساس می‌کند که تعالی یافتن و فراتر رفتن از این نیازها، اولین مرتبه‌ی انسانیت بوده و رها شدن از قید و بندهایِ آن، آزادی حقیقی است و کنترل انگیزه‌هایِ حیوانی و نیز تسلط بر عواملِ ضعف و زبونی، هر دو در کرامت بخشیدن به انسان و تکریم او، مثل هم‌اند!

🖇 ادامه دارد...

➣ T.me/Islahweb

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍#سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅ آمنه من از آن‌هایی نیستم که به فکر و اندیشه‌ی مجرد و بریده از صاحبش باور دارند؛
👈 زیرا اندیشه، بدونِ وجودِ ایمانی زنده و پویا، بی‌معناست و چنین ایمانی نیز، جایی جز قلب و روح یک انسان ندارد و یقین دان.

🔻 که فکر و اندیشه بدون ایمانی پرجوش و خروش تنها یک سخن گزاف و پوچ است و یا حداکثر چند مفهوم مرده و بی‌روح!
👈 و آنچه به این مفاهیم جان می‌دهد، حرارت و گرمیِ ایمانی است، که از دل می جوشد و نور افشانی می‌کند.

➖ مردم به اندیشه‌ای که از ذهنی سرد و خشک و نه از قلبی گرم و نورانی می‌تراود، باور ندارند.

✔️ کافی است که خودت قبل از دیگران تا حد اعلای ایمانی عمیق و پرجوش، به فکر و اندیشه‌ات، باور داشته باشی؛ آنگاه مردم نیز به آن باور خواهند داشت.

❌ در غیر این صورت چیزی جز قالب‌ریزی و ریخته‌گری حروف و کلمات خشک و بی‌روح نخواهد بود!!

➖ هیچ اندیشه‌ای، مادامی که در روح یک انسان، آرام نگیرد، پابرجا نخواهد ماند و به موجودی جاندار که همانند انسان حرکت کند و به راه افتد تبدیل نخواهد شد.

➖ همچنین هر انسانی مادام که قلبش با (ایمانی) گرم و جوشان که خالصانه به آن باور و یقین دارد، آباد نگردیده باشد، زنده نیست و در خیل مردگان است.
✔️ پس بُریدنِ اندیشه از صاحب آن، مانند جداییِ روح از بدن و یا کلمه از معنا، گاهی اوقات غیر ممکن و بی‌معناست! و گاه، سرانجام آن نابودی و فناست...

➖ و هر اندیشه‌ای که زنده و پابرجاست، حیاتش مدیونِ قلبِ یک انسان است؛
👈 اما آن افکار و اندیشه‌هایی که از غذای روح و خوراک دل بی‌بهره‌اند، اصلاً، مرده از مادر متولد شده و حتی یک وجب هم، انسانیت را به پیش نبرده‌اند...!

🖇 ادامه دارد...

➣ T.me/islahweb

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍#سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅ آمنه چقدر برایم سخت است حتی اگر به ذهنم هم خطور کند که
❓ آیا می‌توان با استفاده از یک وسیله‌ی نامشروع، به هدفی پاک و مقدس دست یافت؟!
👈 چون اهدافِ پاک، از قلبی نورانی و روحی پاک نشأت می‌گیرند؛
👈 پس چگونه صاحبِ این قلب و این روح، برای رسیدن به مقاصدِ خویش، دست به چنین کاری می‌زند و با حتی به ذهنش هم خطور می‌کند؟!

➖ مگر ممکن است برای رفتن به رودباری، از باتلاق ولجن‌زاری، بگذریم بدون اینکه از آلودگی‌ها و گل‌و‌لای آن لجن زار، بر بدنِ ما باشد!

✔️ بر همین منوال، اگر وسایل نامشروع را بکار گیریم، درون‌مان را آلوده و لکه‌دار کرده‌ایم و آثار این آلودگی بر روح و روان، نیز به هدفی که به آن و نائل گشته‌ایم، آشکار و ماندگار خواهد شد.

• بی‌گمان، در جهان «معنا» و «روح»، وسیله هم، بخشی از «هدف» است؛
• و در جهان روح، هیچ نوع تجزیه شدن و بخشی‌نگری، پذیرفته نمی‌شود تا بتوان هدف را از وسیله جدا تقول نمود.

✅ فطرتِ انسان خود به خود اگر هدفی را عالی و پاک تشخیص داد، دیگر توانِ استفاده از وسیله‌ای ناپاک و نامشروع را برای دست‌یابی به آن نخواهد داشت؛
👈 بلکه به گونه‌ای فطری، حتی به ذهنش هم خطور نمی‌کند که:
هدف وسیله را توجیه می‌کند؛
✔️ و این در حالی است که در غرب، چنین دیدگاهی بسیار حکیمانه و بخردانه است!!
👈 البته جای شگفتی هم نیست، زیرا غرب با عقل و ذهن زندگی می‌کند و در عالم ذهن، هم جزئی‌نگری و بخش کردن امور، ممکن است!!

🖇 ادامه دارد...
➣ T.me/islahweb

📖 «پس امروز تو را با بدنت نجات می‌دهیم تا برای کسانی که بعد از تو هستند، نشانه‌ای باشی.» (یونس: ۹۲)
و این‌گونه آن طاغوتی که ادعای الوهیت کرد و خود را پروردگار مردم پنداشت، برای آنان قانون‌گذاری کرد، بر زندگی‌شان تسلط یافت و آنان را خوار و برده ساخت، سرانجام کارش به پایان رسید.
او در دریا غرق شد، خوار و شکسته، در حالی که هنگامِ ناامیدی درخواست نجات می‌کرد، زمانی که دیگر راه نجاتی نبود؛ و ایمانش را اعلام کرد، وقتی که دیگر ایمان پذیرفته نمی‌شد؛ و یقین یافت که بی‌گمان هلاک خواهد شد و از گمراهان بوده است! اما خداوندِ بلندمرتبه و بزرگ که به آنچه در دل‌هاست آگاه است، ایمانِ لحظه‌ی آخرِ او را نپذیرفت، زیرا ایمانی از روی یأس بود، نه از روی اختیار؛ بلکه پس از آن بود که کار از کار گذشته بود.
«آیا اکنون [ایمان می‌آوری]؟ در حالی که پیش از این نافرمانی کردی و از تبهکاران بودی!» (یونس: ۹۱)
پس سرانجام او، مایه‌ی عبرت شد برای هر کسی که نفسش او را به طغیان در زمین وسوسه کند و بپندارد که قدرت و عظمت در اختیار اوست.
همانا سنت خداوند هیچ‌کس را مورد عنایت خاص قرار نمی‌دهد، و همانا ظلم و تجاوز سرانجامی دارد، و بی‌گمان طغیان دوام نخواهد داشت، هرچند در نگاه مردم، گویی که زمام امور را در دست دارد.

﴿فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً﴾ [يونس: ٩٢].
(وَهَكَذَا انْتَهَى الطَّاغِيَةُ الَّذِي ادَّعَى الأُلُوهِيَّةَ، وَجَعَلَ نَفْسَهُ رَبًّا لِلنَّاسِ يُشَرِّعُ لَهُمْ، وَيَتَحَكَّمُ فِي حَيَاتِهِمْ، وَيَسْتَذِلُّهُمْ وَيَسْتَعْبِدُهُمْ.
انْتَهَى غَارِقًا فِي البَحْرِ، ذَلِيلًا كَسِيرًا، يَطْلُبُ النَّجَاةَ حِينَ لَا نَجَاةَ، وَيُعْلِنُ الإِيمَانَ حِينَ لَا يُقْبَلُ الإِيمَانُ، وَيَسْتَيْقِنُ أَنَّهُ هَالِكٌ لَا مَحَالَةَ، وَأَنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ! وَلَكِنَّ اللَّهَ العَلِيَّ الكَبِيرَ، الَّذِي يَعْلَمُ مَا فِي القُلُوبِ، رَفَضَ إِيمَانَهُ فِي السَّاعَةِ الأَخِيرَةِ، لِأَنَّهُ إِيمَانُ يَائِسٍ لَا يَنْبُعُ مِنِ اخْتِيَارٍ، وَإِنَّمَا يَأْتِي بَعْدَ فَوَاتِ الأَوَانِ.
﴿آلآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنتَ مِنَ المُفْسِدِينَ﴾ [يونس: ٩١].
فَكَانَتْ نِهَايَتُهُ عِبْرَةً لِكُلِّ مَنْ تُسَوِّلُ لَهُ نَفْسُهُ الطُّغْيَانَ فِي الأَرْضِ، وَظَنَّ أَنَّ القُوَّةَ وَالعَظَمَةَ مِلْكُ يَمِينِهِ.
إِنَّ سُنَّةَ اللَّهِ لَا تُحَابِي أَحَدًا، وَإِنَّ البَغْيَ لَابُدَّ لَهُ مِنْ نِهَايَةٍ، وَإِنَّ الطُّغْيَانَ لَا يَدُومُ، مَهْمَا تَرَاءَى لِلنَّاسِ أَنَّهُ مُمْسِكٌ بِزِمَامِ الأُمُورِ).

#في_ظلال_القرآن #سید_قطب #قطبیات

🌐 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید:‌

🔸Instagram🔸Telegram 🌐Web 🔸Aparat

📌 نامه سید قطب به خواهرش آمنه

✍#سید_قطب
🔖مترجم: #جلال_معروفیان

✅ آمنه! خواهر عزیزم، دیگر از مرگ نمی ترسم و اگر هم اکنون به سراغم بیاید، از آن نمی‌گریزم؛ چون به راستی از زندگی خیلی چیزها گرفته‌ام و شاید بهتر باشد که بگویم بخشیده‌ام....!!
جدایی بین گرفتن و بخشیدن، همیشه هم آسان نیست.

🔻 زیرا در جهانِ «روح» هر دو یک معنا دارند؛ هرگاه چیزی را بخشیده‌ام، همان را نیز گرفته‌ام!!
👈 البته نه به این معنا که کسی به من چیزی داده باشد، بلکه هرگاه چیزی را بخشیده‌ام، چیزی هم گرفته‌ام؛ یعنی من هم به اندازه‌ی کسانی که به آنان چیزی داده‌ام، در خوشحال شده‌ام!!

➖ پس دیگر از مرگ ترسی ندارم اگر هم اکنون به سراغم بیاید؛ چون هر چه که در توان من بود و از دستم بر می‌آمد، انجام داده‌ام و خیلی چیزها هستند که اگر زنده بمانم دوست دارم آن‌ها را نیز به انجام برسانم؛
👈 اما اگر نتوانستم انجامشان دهم، غم و غصه دلم را نمی‌گیرد؛ چون کسان دیگری هستند که این کار را می‌کنند.

➖ اگر این موضوعات، شایستگی بودن و ماندن را داشته باشند، هرگز نمی‌میرند؛
👈 زیرا مطمئنم ناظری که بر این هستی نظارت می‌کند، اجازه نمی‌دهد هیچ «خیری» و یا فکر مفیدی بمیرد و از بین برود.

✔️ دیگر از مرگ نمی‌ترسم، اگر هم اینک به سراغم بیاید، زیرا در راه خیر و نیکی آنچه در توان من بود و از دست من بر می‌آمد انجام داده‌ام، از خطاها و گناهانم نیز پشیمانم و آن‌ها را به خدای رحمان می‌سپارم. و به رحمت و رأفتش امیدوارم.

➖ تنبیه و سرزنش او، برایم نگران کننده نیست؛
👈 زیرا سرزنش هر گونه که باشد درست و به جاست.
من هم عادت کرده‌ام که عواقب کارهایم را به عهده بگیرم و تحمل کنم و در روز حساب هم نتایج خوب و بد اعمالم را می‌پذیرم...!

🖇 ادامه دارد...
➣ T.me/islahweb