‍ این انسانی که در این گردونه‌ی هستی، احساس نیاز به تکیه‌گاهی درونی کرده است؛ نیاز به نیرویی معنوی، ثبات و دل‌سپردنی عمیق که به آن پناه ببرد، متأسفانه از آن حقیقت‌هایی که ایمان بزرگ‌ترین پشتوانه‌ی او بود، دست کشیده است. حقیقت‌هایی که نیرویی معنوی، دل‌گرمی و رستگاری را برای او به ارمغان می‌آوردند. او میل به سرگردانی در برابر خورشید (هدایت) پیدا کرده و به پوچی و گم‌گشتگی دل بسته است.

همچنین، پیش از آنکه سودی از هویت اسلامی خود ببرد، دست به تخریب تمامیت خود و قدرت درونی‌اش زده است. دیگر به گونه‌ای، با نَفَسی سنگین و راهی وارونه در پی گمراهی، پوچی و سیاست‌های فریب‌کارانه، هرگونه دل‌سپردگی‌ای را از درون خود زدوده و تلاطم درونی‌اش را نیز تضعیف کرده است.

پس بی‌گمان، در آینده‌ای نزدیک، تمام بشریت، به‌ویژه مسلمانان، به این حقیقت پی خواهند برد که این کار چقدر از سود و منفعت انسانی دور بوده است. روزی فرا خواهد رسید - اگر جهان تا آن زمان باقی بماند - که انسان به حقیقت قرآن بازگردد و با شدت دست در دامن آن زند.

✍️بدیع‌الزمان سعید نورسی

#داوری‌ها
#بدیع_الزمان_نورسی
#پیامهای_نور
#بازگشت_به_قرآن
#هویت_اسلامی
#نیاز_معنوی
#سرگشتگی_مدرن
#ایمان_و_نجات
#انسان_معاصر
#رستگاری
#پوچی_مدرن

📲 در شبکه‌های اجتماعی همراه ما باشید: 

🔸 اینستاگرام 🔸 تلگرام 🔸 وب‌سایت 🔸 آپارات