آن نعمت‌بخشِ راستین در برابر این‌همه گونه‌های نعمت و روزی فراوان، سه چیز از ما می‌خواهد:
نخست: یاد و نام بردن از خدا (ذکر)
دوم: شکر و ستایش (شکر)
سوم: اندیشیدن در عظمت آن خداوند (فکر)
وقتی در آغاز می‌گوییم «بسم الله»، این همان «ذکر» است.
وقتی در پایان می‌گوییم «الحمد لله»، این همان «شکر» است.
و وقتی میان «بسم الله» و «الحمد لله» به اندیشه می‌پردازیم دربارۀ قدرت و معجزات خدای مهربان در آن نعمت‌ها که هر یک خود معجزه‌ای از توانایی خدای یکتای بی‌همتاست، و نشانه‌ای از نشانه‌های مهربانی فراگیر اوست، آن‌گاه این «فکر» است.

بدیع‌الزمان سعید نورسی
#گفته‌ها
مجموعه پیام‌های نور

https://t.me/islahweb