اینکه عقاید شخصی و مذهبیِ نیوتن چه بود، اهمیت و وجهه‌ی علمی‌ای ندارد. آنچه در صفحه‌ی تاریخ رسم شده، این است که نیوتن مسیر تاریخ را به نحو جدی و عملی عوض کرد و از آسمان و ماوراء به زمین، سکولاریسم، فیزیک و ماده کشید. با سیب سقوط‌کرده‌ای، اسطوره‌ها و افسانه‌های آسمانی را به زمین فیزیک و ماده آورد و بعد زمین را به کهشکان پیوند زد. در جهانی که پر از افسانه و خرافه بود، او با نور تجربه، مسیر فیزیک را روشن کرد و آنچنان فیزیک و شیمی را بر تخت سلطنت نشاند که جهان، از آن پس، با زبان نیرو و جرم سخن گفت. آرزو و افتخار بسیاری از متدینان امروز این است که یک لایک و تأییدی خیلی کوچک از همین علوم تجربی بگیرند. به‌نظرم ناسا باید در اولین فتح ماه یک تندیس از سیبی سرخ را با خود می‌برد و روی سطحش قرار می‌داد. تاریخ دین می‌گوید انسان با یک سیب، مثل زباله از آسمان به زمین پرتاب شد‌؛ اما تاریخ علم می‌گوید انسان با یک سیب، مقتدرانه و باافتخار، از زمین به آسمان پرواز کرد و به کهشکان رسید. دکارت، نیوتن، کانت و... شاید خودشان نمی‌خواستند، اما در عمل، جدی‌تر و قوی‌تر از هر کس دیگری در تاریخ، جهان ما را از ماوراء مستقل کردند.
@islie

آخرین پادشاه ایران:

«طولی نخواهد کشید که مملکت ما از هر حیث با مترقی‌ترین و خوشبخت‌ترین ملل عالم برابری کند، عدالت قضائی و اجتماعی و انصاف و مساوات در این مملکت کاملاً حکمفرما شود، و ایرانی بعد از مدت‌ها زحمت و محنت، به آتیه‌ی سعادتمندی برسد.»
در هیئت رئیسه‌ی دانشگاه تهران

«هیچ کشوری در دنیا نمی‌تواند بیشتر از ایرانِ امروز به وضع آینده‌ی خویش خوشبین باشد. البته سال‌ها تجاوز خارجی و وضع ناگوار داخلی و خیانت‌های گوناگون، ایجاد روحیه‌ی یأس کرده است، ولی یقین دارم که با فداکاریِ ما و با کارهای مثبت، روز به روز مردم به آینده‌ی خود امیدوارتر خواهند شد و به همین نسبت نیز روز به روز ایران رو به ترقی خواهد رفت.»
در جمع نمایندگان مجلس سنا و شورای ملی
@islie