- از روشنفکریِ دینی نه مؤمنان راستین راضی‌اند و نه مدرن‌های راستین! نه دل این به دست آمد، نه دل آن. یک انسان مدرن امروزی می‌خواهد ارجاع همه چیز به استدلال باشد و می‌بیند در آثار روشنفکران دینی چنین چیزی نیست، پس راضی نیست. یک مؤمن راستین هم دلش می‌خواهد سخن خدا، رسول خدا، ائمه و پیشوایان دینی را بدون اینکه بخواهیم در آن چون‌وچرا کنیم بپذیریم، اما روشنفکر دینی به دلیل عقلانیتی که می‌خواهد به آن پایبند باشد، چون‌وچراهایی می‌کند. ازاین‌رو، روشنفکر دینی هیچ کدام را راضی نمی‌کند.

- این پروژه آدم‌های دوزیست ایجاد می‌کند که اینها واقعاً نه از فواید ایمانِ صرف و نه از فواید عقلانیتِ صرف برخوردار‌ند. از فواید هر دو بی‌بهره‌اند.

- این است که می‌بینید روشنفکران دینی ما چقدر باید دست‌وپا بزنند. هر روز باید یکجا را تعمیر و مرمت کنند. وقتی یکجا را تعمیر می‌کنند، پارگیِ دو جای دیگر ظاهر می‌شود. می‌خواهند پارگی‌ها را رفو کنند، سه پارگی دیگر ظاهر می‌شود و دائماً مشغول به این رفوکردن‌ها و تعمیرکردن‌ها هستند و هیچ وقت هم این مشک بی‌سوراخ نیست. سوراخی را می‌بندید، سه سوراخ دیگر پیدا می‌شود.

✍ مصطفی ملکیان
@islie

◀️ پروفسور شاندل!

▫️شریعتی هر حرفی که می‌زد و نمی‌تونست اثبات کنه، می‌گفت این رو دکتر شاندل گفته، پروفسور شاندل... بعدها من فهمیدم که chandelle در زبان فرانسه، همون candle در زبان انگلیسیه؛ یعنی چی؟ یعنی شمع.

▫️شریعتی، مزینانی، علی، شده شمع؛ شمع هم ترجمه فرانسه‌اش می‌شه chandelle، بعد اینها رو پروفسور شاندل گفته! همه هم می‌گفتن اگر پروفسور شاندل گفته دیگه حتماً حق همینه!
@islie

خواستم از «بوسوئه» تقلید کنم، و با شیوه او از «علی مزینانی» بگویم. باز درماندم. خواستم بگویم علی، دهقان‌نژاد است. دیدم که علی نیست. خواستم بگویم که علی، سبزوارزاده است. دیدم که علی نیست. خواستم بگویم که علی، سربداری است. دیدم که علی نیست. خواستم بگویم که علی، راهنماست. دیدم که علی نیست. خواستم بگویم که علی، خراسانی است. باز دیدم که علی نیست. نه! اینها همه هست و این همه علی نیست. علی، فقط «پروفسور شاندل» است..!