#کوره_های_آدم_سوزی_نازیان
#کوره_های_رؤيا_سوزی_امروزی
#ارزش_رنج_و_سختی
#قدرت_انسان
✍ سامان دیناری
📕 کتاب #انسان_در_جستجوی_معنا، مربوط به خاطرات تلخ و #وحشتناک یکی از زندانیان اردوگاه های کار اجباری به نام #ویکتور_فرانکل هست. پدر، مادر و همسر دکتر فرانکل که تو این اردوگاه ها #اسیر بودند به بدترین شکل ممکن یا به #کوره_های_آدم_سوزی نازیان انداخته شدن و یا در اثر #بیماری و #شکنجه کشته شدند.
📖 تو این کتاب در مورد اتفاقات #خوفناکی که تو این اردوگاه ها رقم خورده صحبت شده که حتی خوندن و تصورشون هم آدم رو به #وحشت میندازه.
💀 تو چنین شرایطی #انسان هرچی که داره رو از دست میده. #ارزش_انسان به حدی پایین میاد که با #حیوانات دیگه هیچ تفاوتی نداره. تنها دارایی انسان #جونشه که با تمام وجود مراقبشه که اون رو #به_هر_قیمتی حفظ کنه. حتی با خوردن #گوشت_هم_نوعش! اینجاست که #شباهت انسان به سایر حیوانات بیشتر و بیشتر میشه. اونجا کسی اسم افراد رو هم صدا نمیزنه. انسان بودن #مفهومش از بین میره و هر فرد رو تنها با یک شماره میشناسن و صدا میزنن.
🔗 تو همچین شرایطی #احساسات_انسان کم کم رختش رو میبنده و میره. فردی که هیچوقت نمیتونسته ناراحتی #هم_نوعش رو تحمل کنه، تو اون شرایط، نسبت به شکنجه دادن وحشتناک دوستاش #بی_تفاوت میشه و دیدن #مرگ آدم ها به بدترین شکل، براش عادی میشه.
☑️ تنها چیزی که اهمیت داره #زنده_موندن خود فرده و تمام اتفاقای دیگه تو #حاشیه قرار میگیره. تمام #امیدها و #آرزوها از بین میره و تمام روياي یک فرد اینه که بتونه چند ساعت تو یه جای گرم و راحت #بخوابه و یا #غذایی غیر از سوپ و نون خشک #بخوره.
♥️ در این بین، انسانهایی وجود دارن که نمیذارن چراغ امید ما به #هم_نوعامون خاموش بشه! کسایی که نشون میدن #تو_هر_شرایطی این #خود_انسانه که #سرنوشتش رو رقم میزنه. این #انتخاب با خودشه که #ارزشهای_انسانی رو حفظ کنه و یا تبدیل به یک #حیوان_بی_ارزش بشه که تنها دغدغه اش #زنده موندنه!
📣 در صفحه 82 این کتاب اومده:
« چنین زندگی ای همواره ارزشی قهرمانانه دارد و چه بسیار انسانهایی که در راه مبارزه برای بقا، ارزش های انسانی خود را از دست دادند و عظمت بشری خود را فراموش کردند و همسان چهارپایان شدند. در این میانه تنها عده معدودی هستند که برای رسیدن به ارزش های اخلاقی خود از فرصتهایی که شرایط سخت پیش روی او مینهد بهره میبرد و یا از آنها روی برمیتابد. و همین انتخاب است که مشخص میکند که آيا او شایستگی تحمل رنجهایش را دارد یا خیر... در میان زندانیان افراد معدودی بودند که آزادي درونی خود را نگه داشتند و به ارزش های والایی که پاداش رنجهایشان بود، رسیدند... این گونه موارد تنها در اردوگاه کار اجباری اتفاق نمیفتد. به هرکجا که بنگریم انسان را در برابر سرنوشتش مشاهده میکنیم. و این اوست که میتواند با تحمل ناملایمات و رنجهای فراوان، ارزش بیافریند. »
👈 ادامه دارد...
@karnil
#کوره_های_رؤيا_سوزی_امروزی
#ارزش_رنج_و_سختی
#قدرت_انسان
✍ سامان دیناری
📕 کتاب #انسان_در_جستجوی_معنا، مربوط به خاطرات تلخ و #وحشتناک یکی از زندانیان اردوگاه های کار اجباری به نام #ویکتور_فرانکل هست. پدر، مادر و همسر دکتر فرانکل که تو این اردوگاه ها #اسیر بودند به بدترین شکل ممکن یا به #کوره_های_آدم_سوزی نازیان انداخته شدن و یا در اثر #بیماری و #شکنجه کشته شدند.
📖 تو این کتاب در مورد اتفاقات #خوفناکی که تو این اردوگاه ها رقم خورده صحبت شده که حتی خوندن و تصورشون هم آدم رو به #وحشت میندازه.
💀 تو چنین شرایطی #انسان هرچی که داره رو از دست میده. #ارزش_انسان به حدی پایین میاد که با #حیوانات دیگه هیچ تفاوتی نداره. تنها دارایی انسان #جونشه که با تمام وجود مراقبشه که اون رو #به_هر_قیمتی حفظ کنه. حتی با خوردن #گوشت_هم_نوعش! اینجاست که #شباهت انسان به سایر حیوانات بیشتر و بیشتر میشه. اونجا کسی اسم افراد رو هم صدا نمیزنه. انسان بودن #مفهومش از بین میره و هر فرد رو تنها با یک شماره میشناسن و صدا میزنن.
🔗 تو همچین شرایطی #احساسات_انسان کم کم رختش رو میبنده و میره. فردی که هیچوقت نمیتونسته ناراحتی #هم_نوعش رو تحمل کنه، تو اون شرایط، نسبت به شکنجه دادن وحشتناک دوستاش #بی_تفاوت میشه و دیدن #مرگ آدم ها به بدترین شکل، براش عادی میشه.
☑️ تنها چیزی که اهمیت داره #زنده_موندن خود فرده و تمام اتفاقای دیگه تو #حاشیه قرار میگیره. تمام #امیدها و #آرزوها از بین میره و تمام روياي یک فرد اینه که بتونه چند ساعت تو یه جای گرم و راحت #بخوابه و یا #غذایی غیر از سوپ و نون خشک #بخوره.
♥️ در این بین، انسانهایی وجود دارن که نمیذارن چراغ امید ما به #هم_نوعامون خاموش بشه! کسایی که نشون میدن #تو_هر_شرایطی این #خود_انسانه که #سرنوشتش رو رقم میزنه. این #انتخاب با خودشه که #ارزشهای_انسانی رو حفظ کنه و یا تبدیل به یک #حیوان_بی_ارزش بشه که تنها دغدغه اش #زنده موندنه!
📣 در صفحه 82 این کتاب اومده:
« چنین زندگی ای همواره ارزشی قهرمانانه دارد و چه بسیار انسانهایی که در راه مبارزه برای بقا، ارزش های انسانی خود را از دست دادند و عظمت بشری خود را فراموش کردند و همسان چهارپایان شدند. در این میانه تنها عده معدودی هستند که برای رسیدن به ارزش های اخلاقی خود از فرصتهایی که شرایط سخت پیش روی او مینهد بهره میبرد و یا از آنها روی برمیتابد. و همین انتخاب است که مشخص میکند که آيا او شایستگی تحمل رنجهایش را دارد یا خیر... در میان زندانیان افراد معدودی بودند که آزادي درونی خود را نگه داشتند و به ارزش های والایی که پاداش رنجهایشان بود، رسیدند... این گونه موارد تنها در اردوگاه کار اجباری اتفاق نمیفتد. به هرکجا که بنگریم انسان را در برابر سرنوشتش مشاهده میکنیم. و این اوست که میتواند با تحمل ناملایمات و رنجهای فراوان، ارزش بیافریند. »
👈 ادامه دارد...
@karnil
#کوره_های_آدم_سوزی_نازیان
#کوره_های_رؤيا_سوزی_امروزی
#ارزش_رنج_و_سختی
#ارزش_و_قدرت_انسان
✍ سامان دیناری
📕 کتاب #انسان_در_جستجوی_معنا، مربوط به خاطرات تلخ و وحشتناک یکی از زندانیان اردوگاه های کار اجباری به نام #ویکتور_فرانکل هست. پدر، مادر و همسر دکتر فرانکل که تو این اردوگاه ها اسیر بودند به بدترین شکل ممکن یا به کوره های آدم سوزی نازیان انداخته شدن و یا در اثر بیماری و شکنجه کشته شدند.
📖 تو این کتاب در مورد اتفاقات خوفناکی که تو این اردوگاه ها رقم خورده صحبت شده که حتی خوندن و تصورشون هم آدم رو به وحشت میندازه.
💀 تو چنین شرایطی انسان هرچی که داره رو از دست میده. ارزش انسان به حدی پایین میاد که با حیوانات دیگه هیچ تفاوتی نداره. تنها دارایی انسان جونشه که با تمام وجود مراقبشه که اون رو به هر قیمتی حفظ کنه. حتی با خوردن گوشت هم نوعش! اینجاست که شباهت انسان به سایر حیوانات بیشتر و بیشتر میشه. اونجا کسی اسم افراد رو هم صدا نمیزنه. انسان بودن مفهومش از بین میره و هر فرد رو تنها با یک شماره میشناسن و صدا میزنن.
🔗 تو همچین شرایطی احساسات انسان کم کم رختش رو میبنده و میره. فردی که هیچوقت نمیتونسته ناراحتی هم نوعش رو تحمل کنه، تو اون شرایط، نسبت به شکنجه دادن وحشتناک دوستاش بی تفاوت میشه و دیدن مرگ آدم ها به بدترین شکل، براش عادی میشه.
☑️ تنها چیزی که اهمیت داره زنده موندن خود فرده و تمام اتفاقای دیگه تو حاشیه قرار میگیره. تمام امیدها و آرزوها از بین میره و تمام روياي یک فرد اینه که بتونه چند ساعت تو یه جای گرم و راحت بخوابه و یا غذایی غیر از سوپ و نون خشک بخوره.
♥️ در این بین، انسانهایی وجود دارن که نمیذارن چراغ امید ما به هم نوعامون خاموش بشه! کسایی که نشون میدن تو هر شرایطی این خود انسانه که سرنوشتش رو رقم میزنه. این انتخاب با خودشه که ارزشهای انسانی رو حفظ کنه و یا تبدیل به یک حیوان بی ارزش بشه که تنها دغدغه اش زنده موندنه!
📣 در صفحه 82 این کتاب اومده:
« چنین زندگی ای همواره ارزشی قهرمانانه دارد و چه بسیار انسانهایی که در راه مبارزه برای بقا، ارزش های انسانی خود را از دست دادند و عظمت بشری خود را فراموش کردند و همسان چهارپایان شدند. در این میانه تنها عده معدودی هستند که برای رسیدن به ارزش های اخلاقی خود از فرصتهایی که شرایط سخت پیش روی او مینهد بهره میبرد و یا از آنها روی برمیتابد. و همین انتخاب است که مشخص میکند که آيا او شایستگی تحمل رنجهایش را دارد یا خیر... در میان زندانیان افراد معدودی بودند که آزادي درونی خود را نگه داشتند و به ارزش های والایی که پاداش رنجهایشان بود، رسیدند... این گونه موارد تنها در اردوگاه کار اجباری اتفاق نمیفتد. به هرکجا که بنگریم انسان را در برابر سرنوشتش مشاهده میکنیم. و این اوست که میتواند با تحمل ناملایمات و رنجهای فراوان، ارزش بیافریند. »
👈 ادامه دارد...
@karnil
#کوره_های_رؤيا_سوزی_امروزی
#ارزش_رنج_و_سختی
#ارزش_و_قدرت_انسان
✍ سامان دیناری
📕 کتاب #انسان_در_جستجوی_معنا، مربوط به خاطرات تلخ و وحشتناک یکی از زندانیان اردوگاه های کار اجباری به نام #ویکتور_فرانکل هست. پدر، مادر و همسر دکتر فرانکل که تو این اردوگاه ها اسیر بودند به بدترین شکل ممکن یا به کوره های آدم سوزی نازیان انداخته شدن و یا در اثر بیماری و شکنجه کشته شدند.
📖 تو این کتاب در مورد اتفاقات خوفناکی که تو این اردوگاه ها رقم خورده صحبت شده که حتی خوندن و تصورشون هم آدم رو به وحشت میندازه.
💀 تو چنین شرایطی انسان هرچی که داره رو از دست میده. ارزش انسان به حدی پایین میاد که با حیوانات دیگه هیچ تفاوتی نداره. تنها دارایی انسان جونشه که با تمام وجود مراقبشه که اون رو به هر قیمتی حفظ کنه. حتی با خوردن گوشت هم نوعش! اینجاست که شباهت انسان به سایر حیوانات بیشتر و بیشتر میشه. اونجا کسی اسم افراد رو هم صدا نمیزنه. انسان بودن مفهومش از بین میره و هر فرد رو تنها با یک شماره میشناسن و صدا میزنن.
🔗 تو همچین شرایطی احساسات انسان کم کم رختش رو میبنده و میره. فردی که هیچوقت نمیتونسته ناراحتی هم نوعش رو تحمل کنه، تو اون شرایط، نسبت به شکنجه دادن وحشتناک دوستاش بی تفاوت میشه و دیدن مرگ آدم ها به بدترین شکل، براش عادی میشه.
☑️ تنها چیزی که اهمیت داره زنده موندن خود فرده و تمام اتفاقای دیگه تو حاشیه قرار میگیره. تمام امیدها و آرزوها از بین میره و تمام روياي یک فرد اینه که بتونه چند ساعت تو یه جای گرم و راحت بخوابه و یا غذایی غیر از سوپ و نون خشک بخوره.
♥️ در این بین، انسانهایی وجود دارن که نمیذارن چراغ امید ما به هم نوعامون خاموش بشه! کسایی که نشون میدن تو هر شرایطی این خود انسانه که سرنوشتش رو رقم میزنه. این انتخاب با خودشه که ارزشهای انسانی رو حفظ کنه و یا تبدیل به یک حیوان بی ارزش بشه که تنها دغدغه اش زنده موندنه!
📣 در صفحه 82 این کتاب اومده:
« چنین زندگی ای همواره ارزشی قهرمانانه دارد و چه بسیار انسانهایی که در راه مبارزه برای بقا، ارزش های انسانی خود را از دست دادند و عظمت بشری خود را فراموش کردند و همسان چهارپایان شدند. در این میانه تنها عده معدودی هستند که برای رسیدن به ارزش های اخلاقی خود از فرصتهایی که شرایط سخت پیش روی او مینهد بهره میبرد و یا از آنها روی برمیتابد. و همین انتخاب است که مشخص میکند که آيا او شایستگی تحمل رنجهایش را دارد یا خیر... در میان زندانیان افراد معدودی بودند که آزادي درونی خود را نگه داشتند و به ارزش های والایی که پاداش رنجهایشان بود، رسیدند... این گونه موارد تنها در اردوگاه کار اجباری اتفاق نمیفتد. به هرکجا که بنگریم انسان را در برابر سرنوشتش مشاهده میکنیم. و این اوست که میتواند با تحمل ناملایمات و رنجهای فراوان، ارزش بیافریند. »
👈 ادامه دارد...
@karnil