#نقدحال
رنجِ ما و گنجِ دیگران
#خیام_نامه / #سعید_رضادوست
«تمام افراد بشر آزاد به دنیا می‌آیند و از لحاظ حیثیت وحقوق با هم برابرند. همه داراي عقل و وجدان می‌باشند وباید نسبت به یکدیگر با روح برادري رفتار کنند.»
(ماده‌ی یکم اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر)
چنان‌که در ماده‌ی یکم از اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر خواندیم، همگان در داشتن "کرامتِ ذاتی" برابرند و هیچ‌کس نمی‌تواند به کرامتِ دیگری خدشه وارد کند. در نتیجه هر آن‌کس که چنین نماید گامی در راهِ "نقضِ حقوقِ بشر" برداشته است.
جامعه‌ی انسانی هرچه پیش می‌رود، حقوق بیشتری نیز برای یکایک افراد متصور گردیده و مورد شناسایی قرار می‌دهد. اگر روزی دسترسی به "اینترنت" امری لوکس به شمار می‌آمد، امروز این امر در زمره‌ی "حقوقِ بشر" به شمار آمده و دولت‌ها موظف‌اند دسترسی شهروندان‌شان را به شبکه‌ی اینترنت میسر کنند. به همین نسبت دقّت در رعایت کرامتِ افراد با جزئی‌نگری‌های بیشتر پیگیری می‌شود.
در خبرها آمده بود که دیروز (پنجشنبه) و در جلسه‌ی شورای اداری شهرستان، برنامه‌ی تجلیل از کارمندان نمونه به انجام رسیده. سپاس‌‌مند بودن مسوولان نسبت به کارمندان بسیار خوشحال‌کننده است و نشان می‌دهد ایشان به نخستین وظیفه‌ی خویش بینا شده‌اند امّا هنگامی که تصویری از نشست مزبور (که به پیوست نشان داده شده) را دیدم، متوجّه شدم که هنوز فرسنگ‌ها با رعایت کرامت افراد فاصله داریم و آن‌چنانی که باید، این نکته در وجود مسوولان نهادینه نشده است. مسوولان امر حتّی زحمت قاب گرفتن لوح تقدیر سپاس‌گزاری را بر خویش هموار نکرده و آن را داخل پوششی پلاستیکی قرار داده و به کارمندان اهدا کرده بودند. رعایتِ تشریفاتی که در برنامه‌های رسمی و به ویژه دولتی انجام می‌پذیرد نشان‌دهنده‌ی سطح احترام و ارجی است که به مخاطب گذارده می‌شود. چنان‌که برای رعایت تشریفات در سطوح مختلف بین‌المللی و ملّی و محلّی، پروتکل و آیین‌نامه‌هایی ویژه و رسمی داریم. چنین وضعیّتی نمایان کننده‌ی آن است که مسوولان، بیش از "تجلیل از کارمندانِ نمونه" در اندیشه‌ی "رفع تکلیف" و پربار سازی صفحاتِ تلگرام و دیگر شبکه‌های مجازی خویش‌اند و البتّه چنان‌که خواجه‌ی شیراز فرمود :
"شرمنده رهروی که عمل بر مَجاز کرد"
http://Telegram.me/khayyamnameh
رنجِ ما و گنجِ دیگران
#خیام_نامه / #سعید_رضادوست
«تمام افراد بشر آزاد به دنیا می‌آیند و از لحاظ حیثیت وحقوق با هم برابرند. همه داراي عقل و وجدان می‌باشند وباید نسبت به یکدیگر با روح برادري رفتار کنند.»
(ماده‌ی یکم اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر)
چنان‌که در ماده‌ی یکم از اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر خواندیم، همگان در داشتن "کرامتِ ذاتی" برابرند و هیچ‌کس نمی‌تواند به کرامتِ دیگری خدشه وارد کند. در نتیجه هر آن‌کس که چنین نماید گامی در راهِ "نقضِ حقوقِ بشر" برداشته است.
جامعه‌ی انسانی هرچه پیش می‌رود، حقوق بیشتری نیز برای یکایک افراد متصور گردیده و مورد شناسایی قرار می‌دهد. اگر روزی دسترسی به "اینترنت" امری لوکس به شمار می‌آمد، امروز این امر در زمره‌ی "حقوقِ بشر" به شمار آمده و دولت‌ها موظف‌اند دسترسی شهروندان‌شان را به شبکه‌ی اینترنت میسر کنند. به همین نسبت دقّت در رعایت کرامتِ افراد با جزئی‌نگری‌های بیشتر پیگیری می‌شود.
در خبرها آمده بود که دیروز (پنجشنبه) و در جلسه‌ی شورای اداری شهرستان، برنامه‌ی تجلیل از کارمندان نمونه به انجام رسیده. سپاس‌‌مند بودن مسوولان نسبت به کارمندان بسیار خوشحال‌کننده است و نشان می‌دهد ایشان به نخستین وظیفه‌ی خویش بینا شده‌اند امّا هنگامی که تصویری از نشست مزبور (که به پیوست نشان داده شده) را دیدم، متوجّه شدم که هنوز فرسنگ‌ها با رعایت کرامت افراد فاصله داریم و آن‌چنانی که باید، این نکته در وجود مسوولان نهادینه نشده است. مسوولان امر حتّی زحمت قاب گرفتن لوح تقدیر سپاس‌گزاری را بر خویش هموار نکرده و آن را داخل پوششی پلاستیکی قرار داده و به کارمندان اهدا کرده بودند. رعایتِ تشریفاتی که در برنامه‌های رسمی و به ویژه دولتی انجام می‌پذیرد نشان‌دهنده‌ی سطح احترام و ارجی است که به مخاطب گذارده می‌شود. چنان‌که برای رعایت تشریفات در سطوح مختلف بین‌المللی و ملّی و محلّی، پروتکل و آیین‌نامه‌هایی ویژه و رسمی داریم. چنین وضعیّتی نمایان کننده‌ی آن است که مسوولان، بیش از "تجلیل از کارمندانِ نمونه" در اندیشه‌ی "رفع تکلیف" و پربار سازی صفحاتِ تلگرام و دیگر شبکه‌های مجازی خویش‌اند و البتّه چنان‌که خواجه‌ی شیراز فرمود :
"شرمنده رهروی که عمل بر مَجاز کرد"
http://Telegram.me/khayyamnameh