این نمودار از یک مطالعه بزرگ در سوئد که در NEJM در سال ۲۰۲۰ چاپ شد، نشان می‌دهد که واکسیناسیون پاپیلوما (HPV) قبل از ۱۸ سالگی، بروز سرطان دهانه رحم را در این گروه سنی تقریباً به صفر رسانده است. تفاوت با افراد واکسینه‌نشده خارق‌العاده است. این یعنی پیشگیری واقعی از سرطان، نه فقط تشخیص زودتر. یک موفقیت علمی تمام‌عیار!
#واکسن
#سرطان


_Dr Shahram Kordasti_


@utmeds

✅رئیس ستاد فرزند آوری کشور رفته شهرستان میناب ببینید به مردم میناب چی گفته!


@kherad_jensi

آمار تجرد قطعی در کشور ۷ برابر شده است/ فاصله فرزند اول و دوم به ۶ سال رسید

دبیر ستاد ملی جمعیت:

در دهه‌ ۶۰، مثلاً در سال‌های ۱۳۶۵ و ۱۳۶۶، به‌طور متوسط ۶.۸ فرزند برای هر زن در سن باروری متولد می‌شد؛ اما اگر سال ۱۴۰۳ را نگاه کنیم، این عدد به کمتر از ۱.۵ فرزند رسیده است.

همین شیب در ازدواج هم وجود دارد. مثلاً در سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲، حدود ۸۰۰ هزار ازدواج ثبت می‌شد؛ اما این رقم در سال ۱۴۰۳ به ۴۸۰ هزار ازدواج رسیده است.

آمار متوسط سن ازدواج زنان ایرانی ۲۴.۵ سال است، فاصله‌ ازدواج تا فرزند اول حدود ۴.۵ سال شده و فاصله‌ فرزند اول تا دوم حدود ۶ سال است.

در سال ۱۳۶۵، حدود ۱.۱ درصد زنان ۵۰ ساله دچار تجرد قطعی بودند یعنی در ۵۰ سالگی هنوز ازدواج نکرده بودند اما در سال ۱۴۰۲، این رقم به ۷.۷ درصد رسیده یعنی ۷ برابر شده است.
باشگاه خبرنگاران جوان

@kherad_jensi

پای هیچ زنی در میان نیست!

@kherad_jensi

دیروز به رویا گفتم ماشاالله حسنا دیگه بزرگ شده از چی می‌ترسی؟ بذار خودش از خیابان اصلی بیاد خونه دیگه! تا کی میخواهی ببری و بیاریش راهی نیست که تا مدرسه‌اش!

رویا گفت مشکل قد بلندش هست!
فکری شدم که چه ربطی دارد به ١٣ آبان؟
که خودش اضافه کرد. پسرها و مردها نمی‌فهمند این بچه پنجم دبستان است و به عنوان یک دختر اول دبيرستانی بهش تکه‌های بی‌ادبی و حرفهای جنسی می‌زنند!
خوب این بچه اصلا در شرایطی نیست که این چیزها براش عادی شده باشد. استرس می‌گیرد و روی لکنت‌زبانش تاثیر می‌گذارد.

پرسیدم مگر هنوز کسی توی خیابان به دخترها متلک می‌گوید؟
تلخندی زد و چند نمونه از حرفهای رایج مردها در پیاده رو را گفت که با شنیدنش سرخ شدم!

آن روز خودم به دنبال حسنا رفتم و در راه بسیار فکری بودم!
من به عنوان یک مرد از واقعه‌ای که کنار گوش خودم و برای همه دختران و زنان به عنوان رخدادی طبیعی است غافل بودم. دقیقا به همین علت که مرد هستم و کسی چنین چیزی به من نمی‌گوید یا وقتی دخترم کنار من است جرائت گفتنش به او را ندارد!

از شما چه پنهان واقعا فکر می‌کردم فرهنگ متلک گویی و پرتاب سخنان زشت جنسی برای زمان تک چرخ زدن پسرهایی بوده که الان خودشان پدر هستند!
غافل از اینکه این ناهنجاری همچنان ادامه دارد!


البته اینها مهم نیست!
اینکه این جامعه در چه منجلاب اخلاقی دست و پا می‌زند و علل این قهقرا برای مردمی که قرار بود 《دلخوش به این مقدار نباشند!》چیست؟ اینها موضوعات فرعی است...

مگر نمی‌بینید موضوعات مهمی که این روزها راجع به آن مناظره برپا شده و رگ گردن‌ها بلند می‌شود چیست؟

جامعه‌ای که دختر پنجم دبستانش از دهان آلوده پسران و مردان آن در امان نباشد الحق بسیار هم نیازمند این است که سرگرم چنین دوگانه‌هایی مذهبی شود!

@yaser_arab57

🔖روسپیگری و بحران‌های اجتماعی

🎙️سعید مدنی
نویسنده، جامعه‌شناس، زندانی سیاسی
☑️در گفت‌وگو با یاسر عرب

🔘 این برنامه سال ۹۷ ضبط شده است.

🔗 فیلم کامل را اینجا ببینید

📌 #استودیو_پات را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
🔗کانال اینستاگرام
🔗کانال یوتیوب
🔗 کست باکس
🔗کانال ایکس (توئیتر)


@studio_patt

✅رقابت ۲ برادر برای خدمت به مادر

در عربستان سعودی ماجرایی کم‌سابقه رخ داد؛ دو برادر سالمند در دادگاه مقابل هم قرار گرفتند، اما نه برای ارث یا زمین، بلکه برای افتخار مراقبت از مادر سالخورده‌شان.

پسر بزرگ‌تر، حزام الغامدی، اصرار داشت که همچنان از مادرش نگهداری کند، اما برادر کوچک‌تر می‌گفت او خود پیر شده و نیاز به استراحت دارد. فضای دادگاه احساسی شد و هر دو برادر برای خدمت‌گزاری به مادر التماس می‌کردند.

قاضی مادر را وارد دادگاه کرد تا خودش انتخاب کند، اما او گفت نمی‌تواند تصمیم بگیرد، چون «هر دو پسرش مانند چشم چپ و راستش هستند».

در نهایت قاضی با توجه به توان جسمی بیشتر، مراقبت را به پسر کوچک‌تر سپرد. پس از اعلام حکم، پسر بزرگ‌تر در اشک فرو رفت؛ نه به‌خاطر شکست، بلکه چون فکر می‌کرد «فرصت خدمت به مادر» را از دست داده است.
‏

@kherad_jensi

✳️ آنچه سبب حساسیت بیش از اندازه پیرامون مراسم ماراتن کیش شد، ابدا مسئله حجاب نبود. همه می‌دانند طبقه ای که به کیش سفر می‌کند، غالبا دارای سبک زندگی خاصی هستند که حجاب اجباری در آن مطرود است. در این جزیره هم همواره این آزادی وجود داشته و هیچگاه خبری هم از گشت ارشاد و... نبوده.

مسئله اصلی بروز نشانه ای از خارج شدن خیابان از انحصار یک طیف خاص است.
در ج. اسلامی خیابان چه برای جشن، چه تجمع چه تظاهرات چه مراسم مذهبی همواره در اختیار یک جریان بوده و حالا خروج تصاویری از هزاران زن و مرد که خیابان را تسخیر کرده و از قضا مشی شان خلاف مشی فرهنگی حاکمیت است، سبب بروز نگرانی شده است.

✍سلمان‌کدیور

🔹قبلا اینجا هم در این مورد نوشته بودم

https://t.me/falaakhon/3656


@Falaakhon
@kherad_jensi

حرف قالیباف طنز سیاسی است

قالیباف: «لایحه حمایت از ⁧ #زنان ⁩ نباید معطل بماند.»
‏ اما واقعیت این است که ۱۵ سال معطل ماندن این لایحه نشان می‌دهد که اراده واقعی برای تغییر نیست؛ حتی اگر تصویب شود هم ، دیگر فاصله زیادی با نیازها و واقعیت امروز زنان دارد.
‏این حرف بیشتر طنز سیاسی و ژست سیاسی است تا اقدام عملی

@kherad_jensi

ایران
دهه چهل
دستگیری افراد ول‌گرد در مقابل مدارس دخترانه!

@kherad_jensi

🔺پزشکیان در مراسم روز زن‌خطاب به زنان؛

- اگر شما نخواید از این غلطا نمیکنن!
@kherad_jensi

نسبت حکمرانی با سیاست گذاری در امر جنسی چیست؟
گفتگوی ویدئویی د. محسن بدره با د. پرویز امینی.

🔗پیوند ویدئوی کامل در فرهیختگان:
https://farhikhtegandaily.com/news/219590
🔗پیوند ویدئوی کامل در یوتیوب:
https://youtu.be/lc4skedU6fE?si=OQslvjpD7Uvj6JEb

تحمیل تجرد

«فاطمه موسوی» در گفت‌وگو با «پیام ما» کاهش میل به ازدواج در ایران را بیشتر ساختاری و نتیجه فشارهای اقتصادی و عدم شور و اشتیاق اجتماعی معرفی می‌کند. موسوی با انتقاد از سخنان دستجردی می‌گوید: «آمار ارائه‌شده توسط دبیر ستاد ملی جمعیت، تنها بر افزایش تجرد قطعی زنان متمرکز است. این رویکرد دارای یک ایراد اساسی است؛ زیرا مردان دچار تجرد قطعی در این آمار غایب‌اند، درحالی‌که در آخرین داده‌های جمعیت‌شناسی، تفاوت چشمگیری میان تعداد زنان و مردان مجرد بالای ۱۵ سال وجود دارد و مردان مجرد حدود ۵۰۰ هزار نفر بیشتر از زنان هستند.»

این جامعه‌شناس توضیح می‌دهد: «تمرکز بر «مجرد ماندن زنان» و تبدیل آن به یک مسئله اجتماعی جداگانه، برپایه پیش‌فرض‌های فرهنگی و مردسالارانه‌ای شکل گرفته که در ذهن بسیاری از مسئولان و سیاستگذاران نهادینه شده است. در چنین پیش‌فرض‌هایی، تصور می‌شود اگر زنی تا سن میانسالی ازدواج نکند، «زندگی‌اش هدر رفته»، درحالی‌که جامعه برای مردان حتی در ۵۰ یا ۶۰سالگی نیز امکان ازدواج را طبیعی و محتمل می‌داند و هیچ‌گاه «تجرد قطعی» آنها را بحران تلقی نمی‌کند.

عضو انجمن جامعه‌شناسی ایران با بیان اینکه مسئله واقعی این نیست که «چرا زنان ازدواج نمی‌کنند»، بلکه باید پرسید «چرا مردان میانسال وارد فرایند ازدواج نمی‌شوند»، می‌گوید: «زنان در ساختار فرهنگی ایران معمولاً آغازگر روند ازدواج نیستند و انتظار می‌رود خواستگار به سراغ آنها بیاید. بسیاری از زنان دچار تجرد قطعی، ساکن روستاها یا شهرهای کوچک هستند که به‌دلیل مهاجرت مردان در جست‌وجوی کار، بدون همسر مانده‌اند.» بنابراین، اگر تعداد زیادی از زنان به سن تجرد قطعی می‌رسند، باید پرسید چرا مردان در همان سنین قصد ازدواج ندارند یا چرا به‌جای انتخاب همتایان سنی خود، به‌دنبال ازدواج با زنانی کم‌سن‌تر هستند؟

او با بیان اینکه بحران‌های عمیق اقتصادی کشور اصلی‌ترین دلیل کاهش ازدواج تصریح می‌کند: «اکنون حدود ۴۵ درصد جامعه ایران زیر خط فقر زندگی می‌کنند و دهک‌های پنجم و ششم نیز در آستانه سقوط به زیر خط فقر قرار دارند. بسیاری از خانواده‌ها تنها در صورتی می‌توانند از خط فقر بالاتر بمانند که هیچ حادثه پیش‌بینی‌نشده‌ای مانند بیماری سخت، بیکاری، تصادف یا افزایش ناگهانی هزینه‌ها رخ ندهد؛ در غیر این‌صورت، به سرعت از لحاظ اقتصادی فرو می‌ریزند.»

به‌گفته موسوی، نبود چشم‌انداز روشن، نبود امید به آینده و بی‌ثباتی مداوم، جامعه را در نوعی «بُن‌بست» روانی، اقتصادی و اجتماعی قرار داده است: «این بن‌بست مانع از آن می‌شود که افراد بتوانند برای آینده دورتر خود برنامه‌ریزی کنند یا تصمیم‌های بزرگی مانند ازدواج و فرزندآوری بگیرند. ما ۲۰ سال است در وضعیت برهه حساس کنونی مانده‌ایم؛ وضعیتی که امروزه به مرحله بحرانی رسیده و مردم را در حالت تعلیق و بی‌تصمیمی نگه داشته است.»

این جامعه‌شناس همچنین در پاسخ به این پرسش که چرا تجرد در میان طبقه متوسط که کمتر درگیر مشکلات مالی‌اند، نیز دیده می‌شود؟ می‌گوید: «بیشتر این افراد به سبک زندگی فردگرایانه، آزادی‌های شخصی و لذت‌طلبی تمایل دارند و حاضر نیستند زیر بار نظام حقوقی ازدواج بروند. قوانین موجود در حوزه خانواده، چه برای زنان و چه برای مردان، بازدارنده است؛ هرچند این قوانین بیشتر به زیان زنان عمل می‌کند. نظام حقوقی فعلی، ازدواج را به رابطه‌ای نابرابر تبدیل می‌کند و بسیاری از زنان را در معرض نوعی بردگی و وابستگی قرار می‌دهد.»

موسوی ادامه می‌دهد: «همین وضعیت سبب شده است شماری از زنان و مردان ترجیح دهند بدون ثبت رسمی، با شریک عاطفی خود زندگی کنند؛ مفهومی که در ایران به «ازدواج سفید» مشهور و در کشورهای غربی «هم‌باشی» تلقی می‌شود. در این کشورها، این نوع روابط با اصلاح قوانین به رسمیت شناخته شده و بسیاری از حقوق مالی و مسئولیت‌های اجتماعی میان دو طرف تعریف شده است؛ حتی اگر ازدواج رسمی ثبت نشده باشد.»

او در پایان یادآور می‌شود: «دولت نباید و نمی‌تواند مردم را به ازدواج مجبور کند، اگر نگران معاش زنان مجرد است؛ باید زمینه اشتغال آنها را فراهم کند. اساساً وظیفه دولت ایجاد نظام حقوقی عادلانه و فراهم کردن شرایط اقتصادی و اجتماعی شایسته است، تا هر کسی بتواند برای زندگی بالغانه خود تصمیم بگیرد، ازدواج کند و بچه‌دار شود. تنها با ایجاد ثبات، اصلاح ساختارها و بازگشت امید به جامعه است که مردم بار دیگر می‌توانند تصمیم‌هایی بگیرند که به زندگی آرام، پایدار و شاد منتهی شود.»

متن کامل را اینجا بخوانید.
@kherad_jensi

📄اعتراف ناخواسته رحیم پور ازغدی /  صغیرپنداری مردم

✍امتداد - گروه سیاسی: اظهارات اخیر رحیم‌پور ازغدی درباره «شوخی، عاطفه و لغزش جنسی» اگرچه در ظاهر یک هشدار اخلاقی است، اما در لایه زیرین خود، اعترافی صریح به منطق حاکم بر بخش مهمی از تصمیم گیرندگان فرهنگی در سال‌های گذشته به شمار می‌آید. منطقی که بستن، مسدود کردن، جداسازی و محدودسازی را تنها راه «صیانت» از جامعه می‌داند. چرا که از نگاه آنها مردم صغیرهستند و توانایی تشخیص خوب و بد را ندارند.

🔹در این نگاه، انسان موجودی است که اگر رها شود، نمی‌تواند خود را کنترل کند؛ اگر زن و مرد نزدیک هم باشند شوخی میکنند، اگر شوخی کنند، شهوت به‌دنبال می‌آید و نهایتاً «کنترل از دست می‌رود». نتیجه چنین زنجیره‌ای روشن است: پس باید از ابتدا جلوی هر نوع  اختلاط، ارتباط و حتی انتخاب را گرفت. این همان ریشه فکری است که فیلترینگ، جداسازی جنسیتی، نظارت‌های سلبی و حتی نظارت استصوابی را توجیه می‌کند.

🔹اما آنچه در این اظهارات بیش از هر چیز خودنمایی می‌کند، فرض نابالغ بودن جامعه است.

🔹این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در اظهارات خود گفته است که « مسائل جنسی و خیانت در قشر روشنفکر و فرهیخته بیشتر رخ می‌دهد؛ دلیلش هم اختلاط‌های غیر ضروری و شوخی است. وقتی شوخی می‌کنید، عاطفه به وجود می‌آید، یک مقدار بیشتر پیش برویم شهوت پیش می‌آید و نمی‌شود کنترل کنی!»

🔹درست است که این اظهارات از یک نوع توهین به بخشی از جامعه تلقی می شود اما با این حال حاوی این اعتراف است که جامعه‌ از نگاه این جریان، مجموعه‌ای از افراد صغیر است؛ مردمی که نمی‌توان به قوه تشخیص، مسئولیت‌پذیری و بلوغ‌شان اعتماد کرد و ناچار باید گروهی دیگر به نیابت از آن‌ها تصمیم بگیرند که مردم چه ببینند، کجا بروند، با چه کسی و تا چه حد ارتباط داشته باشند.

🔹مسأله اصلی دقیقاً همین‌جاست. اگر مبنای هر رابطه انسانی، از ابتدا با عینک «مسائل جنسی» تحلیل شود، طبیعی است که هر نوع ارتباط سالم، گفت‌وگو، همکاری و نزدیکی اجتماعی، بالقوه خطر تلقی شود. در چنین نگاهی، انسان اصولاً قادر نیست رابطه‌ای نزدیک داشته باشد که الزاماً به ساحت جنسی ختم نشود. این نه تحلیل اخلاقی، بلکه نوعی بدبینی بنیادین به انسان و جامعه است.

🔹تناقض ماجرا آنجاست که تجربه‌های عینی، بارها خلاف این منطق را نشان داده‌اند. اتفاقاتی مانند پرونده مدیر ارشاد گیلان ـ که از دل همان جریان‌های مدعی سخت‌گیری اخلاقی بیرون آمد ـ بیش از هر چیز نشان داد قداست‌سازی و قیم‌مآبی، خود می‌تواند زمینه‌ساز فساد شود. کسانی که خود را در جایگاه برتر اخلاقی می‌نشانند و برای دیگران حد و مرز تعیین می‌کنند، الزاماً مصون‌تر نیستند؛ چه‌بسا آسیب‌پذیرتر هم باشند.

🔹حتی اگر ـ صرفاً برای بحث ـ بپذیریم که جامعه ممکن است در صورت آزادی، تصمیم‌ها یا رفتارهای نادرستی داشته باشد، راه‌حل آن «صغیر نگه داشتن» جامعه نیست. بلوغ، محصول تجربه، مسئولیت و خطاست، نه نتیجه حبس و محدودیت دائمی. جامعه‌ای که مدام از ترس لغزش، در وضعیت طفولیت نگه داشته می‌شود، هرگز به بلوغ نمی‌رسد.

🔹پرسش اساسی اما همچنان بی‌پاسخ مانده است: این حق از کجا به گروهی خاص رسیده که خود را صالحِ تصمیم‌گیری برای دیگران بدانند؟ چرا آنان خود را واجد تشخیص می‌دانند، اما همین صلاحیت را برای جامعه قائل نیستند؟

🔹در نهایت، شاید مهم‌ترین دستاورد این‌گونه اظهارات، روشن‌تر شدن این واقعیت باشد که بخشی از جریان تصمیم‌گیر فرهنگی، جامعه را نه بالغ، نه در حال بلوغ، بلکه اساساً ناتوان از بلوغ می‌بیند. و دقیقاً از همین‌جا، بستن‌ها، فیلترها و نظارت‌های قیم‌مآبانه آغاز می‌شود.

@kherad_jensi
@emtedadnet

مخالفت سعید جلیلی با کافه‌ زدن در تهران:

می‌خواهند خانواده را از بین ببرند!

@kherad_jensi

تمام دارایی خانواده الهه حسین‌نژاد خانه‌ای است که باید برای تفاضل دیه قاتل بفروشند/ پدر الهه یک کارگر ساختمانی است که درآمد چندانی ندارد

امیرحافظ سلیمانی، وکیل پرونده الهه حسین‌نژاد:
🔹ما در بدو ارسال پرونده از دیوان عالی کشور به دادسرای اسلامشهر، در همان لحظات اول درخواست اعمال ماده ۴۲۸ قانون مجازات اسلامی که در خصوص تفاضل دیه است را هم به دادستان اسلامشهر تقدیم کردم و دادستان هم پس از بررسی زوایای پرونده آن درخواست را به القاصی مهر رئیس کل دادگستری ارسال کرد.

🔹آقای القاصی مهر هم پس از نامه‌نگاری‌ها و مکاتباتی که انجام دادند، درخواست پرداخت تفاضل دیه ما را به دفتر ریاست قوه قضائیه فرستادند و مورد تشخیص با رئیس قوه بود که موافقت نکرد.

🔹موضوع را در خانواده الهه حسین‌نژاد مطرح کردم و پدرش گفت که اگر شده خانه‌ام را بفروشم، تفاضل دیه را پرداخت می‌کنم.

🔹خانواده الهه حسین‌نژاد توان پرداخت مالی در پرداخت تفاضل دیه را ندارند؛ دار و ندار این خانواده یک واحد آپارتمان بسیار کوچک در اسلامشهر  است که در آن سکونت دارند.

🔹خانواده الهه یک فرزند معلول دارد و پدر یک کارگر ساده ساختمانی است؛ قوه قضاییه در آن اتفاقات حامی بود و کنار خانواده بود و واقعا هم پشتیبان این قضیه بوده است؛ من سر دیه تعجب کردم که چرا پرداخت تفاضل دیه را نپذیرفت و دلیل نپذیرفتن را هم هنوز به ما نگفتند.

🔹در هر صورت ما شنبه یک درخواست و اعتراض را (در خصوص عدم توانایی خانواده الهه در پرداخت تفاضل دیه) ثبت می‌کنیم. /خبرآنلاین

@kherad_jensi
@EveDaughters

🔻چرا نقد سعیدجلیلی به کافه رفتن را کسی جدی نمی گیرد؟

اطلاعات نوشت:

سعید جلیلی می‌گوید کافه‌ها «سبک زندگی جدید» می‌سازند، خانواده را از هم می‌پاشند و افراد را به تنهایی دو سه‌ساعته عادت می‌دهند.

این ادعا، اگر قرار است جدی گرفته شود، نیاز به شواهد دارد؛ اما جلیلی هیچ آماری، هیچ پژوهشی و هیچ استدلالی ارائه نمی‌دهد. فقط یک قضاوت ارزشی از بالا به پایین: چیزی که من دوست ندارم، لابد مضر است.

نقد واقعی کافه‌نشینی باید از دل جامعه بیاید، نه از زبان کسی که سال‌ها در قدرت بوده و مسئول وضع موجود است. وگرنه این حرف‌ها بیشتر شبیه فرافکنی است: انداختن تقصیر بحران‌های عمیق اجتماعی گردن چند صندلی چوبی و دستگاه اسپرسوساز.

مسئله کافه نیست، مسئله سیاستی است که بلد نیست انسانِ معاصر را بفهمد. جامعه تغییر کرده، حتی اگر برخی هنوز دوست دارند آن را به زور به دهه‌های قبل برگردانند.

@kherad_jensi
@eskannews_com

‍ حکم دیوان عالی ترکیه: «لایک کردن عکس زنان دیگر توسط شوهر» دلیل موجه برای طلاق است

ترجمه: کانون زنان ایرانی

دیوان عالی ترکیه-بخش مدنی حکم داده است که «لایک کردن عکس زنان دیگر» در شبکه‌های اجتماعی توسط شوهر خانواده، در شرایط خاص می‌تواند رسماً و قانونا در حکم «زیر سوال بردن اعتماد زناشویی/ بی‌وفایی عاطفی/ تضعیف بنیاد خانواده» تلقی شود و مصداق قانونی «رفتار مخل اعتماد زناشویی» باشد و بنابراین به‌عنوان «دلیلی موجه برای طلاق» پذیرفته می‌شود.

قضیه از این قرار بود که در پرونده‌ای مربوط به طلاق در شهر کایسری (قیصریه) ترکیه، دادگاه ابتدا درخواست طلاق زن را پذیرفت و برای او نفقه موقت و غرامت مادی و معنوی در نظر گرفت. سپس در دادگاه تجدیدنظر و نهایتاً در دیوان عالی، حکم «تضعیف اعتماد زناشویی» به خاطر لایک زنان دیگر صادر شد و تصمیم آن دادگاه در مورد طلاق و غرامت تأیید گردید.
به عبارت دیگر، این حکم از این پس به‌عنوان سابقه‌ی رسمی حقوقی پذیرفته شده است، یعنی «لایک کردن عکس زنان دیگر» می‌تواند در زمره‌ی شواهد قانونی در دعوی طلاق در نظر گرفته شود.
اگرچه این حکم به معنی این نیست که لایک زدن به زنان دیگر در ترکیه معادل خیانت جنسی محسوب می‌شود، در متن حکم هم آمده است که «لایک به خودی خود زنا نیست»، بلکه «رفتاری است که ممکن است به اعتماد زناشویی آسیب بزند» و بنابراین «می‌تواند به‌عنوان دلیلی موجه برای طلاق» پذیرفته شود.

@Kherad_jensi

عدالت بدون پیش شرط!


ریاست محترم قوه قضائیه
جناب آقای دکتر غلامحسین محسنی اژه‌ای
با سلام،
مستحضرید براساس ماده ۳۸۲ قانون مجازات اسلامی، در صورتی که مردی مرتکب قتل زن شود، خانوادهٔ مقتول برای اجرای حق قصاص، ملزم به پرداخت مابه‌التفاوت دیهٔ زن و مرد هستند.

این شرط مالی، در عمل اجرای عدالت را برای بسیاری از خانواده‌های زنان مقتول—به‌ویژه خانواده‌هایی با توان اقتصادی محدود—دشوار یا غیرممکن می‌سازد و دسترسی برابر شهروندان به عدالت کیفری را با مانعی تبعیض‌آمیز مواجه می‌کند.

بدین‌وسیله، ما امضاکنندگان این کارزار، با توجه به ظرفیت‌های فقهی و قانونی موجود، خواستار بازنگری در مقررات مربوط و حذف شرط پرداخت تفاضل دیه برای اعمال حق قصاص در قتل زنان هستیم تا حق قصاص، بدون تبعیض و به‌صورت برابر برای همهٔ خانواده‌های مقتولان، فارغ از جنسیت، قابل اجرا باشد.

لازم به تصریح است که این کارزار به‌هیچ‌وجه در مقام تشویق، ترویج یا تأیید اجرای مجازات قصاص نیست، بلکه هدف آن صرفاً جلب توجه افکار عمومی و مسئولان به وجود تبعیض‌ها و نابرابری‌های قانونی در مقررات مختلف و طرح مطالبهٔ اصلاح آن‌ها در چارچوب عدالت، قانون و موازین حقوقی است.
با احترام؛
جمعی از مردم ایران


امضای کارزار👇


https://www.karzar.net/278744



@kherad_jensi

📣 نشست بررسی مسئله کودک همسری

📅 دوشنبه ۱ دی ۱۴۰۴
🕕 ۱۷ تا ۲۰
📍 کافه‌رویداد کارزار

🔗 ثبت‌نام رایگان:

http://evand.com/karzar

🔸در پی انتشار گزارشی از روزنامه شرق درباره فعالیت یک پلتفرم همسریابی که امکان ثبت‌نام و ازدواج کودکان زیر ۱۸ سال را فراهم می‌کند، بار دیگر مسئله‌ی کودک‌همسری به‌عنوان یک بحران اجتماعی و حقوقی جدی مطرح شد. هم‌زمان با این گزارش، در سال‌های اخیر کارزارهای متعددی علیه کودک‌همسری شکل گرفته‌اند.

🔸از درخواست ممنوعیت قانونی کودک‌همسری گرفته تا اعتراض به ازدواج کودکان ۱۳ تا ۱۸ سال. این کارزارها مجموعاً هزاران امضا از شهروندان دریافت کرده‌اند؛ در ادامه‌ی انتشار این خبر و در امتداد همین کارزارها، قصد داریم در این رویداد به‌طور مشخص به مسئله کودک‌همسری و راه‌های مواجهه با آن گفت‌وگو کنیم.

🔸این رویداد با مشارکت روزنامه شرق و با حضور دکتر محمد روشن، دکتر فاطمه اسماعیلی، مرضیه مددی دارستانی، شیما قوشه، شیرین احمدنیا، الهه خوشنویس، ایوب اسلامیان، زهرا افتخارزاده، لیلی ارشد و باقی کارشناسان است.

#قدرت_بی_قدرتان ✌🏻
@karzarnet
@sharghdaily