This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
بعضی به هیچ تغییر خاصی در #زیست_جنسی مان باور ندارند. عده ای اما از نگرش بر مبنای #انقلاب_جنسی هم فراتر رفته و به #کودتای_جنسی معتقدند.
آیا لزوما همه تغییرات دراین حوزه بد یا خوب است؟
@kherad_jensi
آیا لزوما همه تغییرات دراین حوزه بد یا خوب است؟
@kherad_jensi
مظلومیت مضاعف امر جنسی در ایران
یاسرعرب
1: از دهه ها پیش تا همین سالهای اخیر زیست جنسی ما ایرانیان محقق و متولی مشخصی نداشت. و دلسوزان و آگاهان باید در خلوت و پستو اصرار به پژوهش و رصد و مدیریت در این حوزه می داشتند. نتیجه این اصرار دلسوزانه البته چیزی جز تکرار مکرر فرایند #انکار نبود!
2: مدتهاست برایم این سوال مطرح است که چرا به ناگهان امر جنسی درایران ظرف چند سال صاحب صدها متولی و کرسی تبیینی شده و چرا بیشترین تحلیل های دوستانم در این حوزه، امنیتی،حکومتی و مصلحت گرایانه است؟ چرا دوستان دغدغه مند قبل از داشتن حداقل های یک توصیف درست در این زمینه، مثلا حکم به وجود یک #کودتای_جنسی در ایران می دهند و یا بعضی اساتید به راحتی از انتزاع دخول برج میلاد در تونل توحید! به انضمام طرح نشاط جنسی می رسند و راه حل را تا حد نبود مکان در دسترس برای نزدیکی و کاندوم تقلیل می دهند؟
3: اجازه بدهید همینجا پرانتزی باز کنم و سوال مهم تری را نیز مطرح کنم!. باز مدتهاست پرسشی ذهنم را درگیر کرده است که چرا اگر بیشترین مزخرفات و نظریات غیر علمی و حتی غیر کاربردی و اشتباه توسط اساتید، صاحب نظران و یا مسئولین ارزشی طرح و اجرا شود، و درنتیجه شرایط نیز رو به وخامت نهد، شاهد هیچ گونه واکنشی از بدنه امت حزب الله و دلواپسان دین و فرهنگ مردم نیستیم!. اما اگر فردی با نگاه علمی و از سر پژوهش و بر مبنای #عقلانیت_جنسی بخواهد حتی توصیفی ساده کند قبل از بیان سخنش موضع می گیریم و متهمش می کنیم به داشتن #پیام_پنهان و سوء نیت و غربزدگی؟! چرا جزای دهان طیفی دائما مهر سکوت است! و پاداش اشتباهات طیفی دیگر بلند گو شدن رسانه ها و خبرگزاری های رسمی و در اختیار گرفتن منابر و شبکه های تلویزیونی؟
گو همه دشنام ده، کز لب شیرین دعاست؟
آیا هر شخصی که قرار است در این امور دغدغه ای داشته باشد باید مثل ما ریش بگذارد و پیراهن روی شلوار بیندازد و دائم از بیانات رهبری فکت بیاورد و به جانِ سند چشم انداز قسم بخورد؟ تا صادقش بدانیم و اجازه اظهار نظر به او بدهیم؟
4: البته ما به عنوان طیف ارزشی نباید به روی خودمان بیاوریم که اکثر این دغدغه ها از سال هشتاد و هشت و بعد از درگیری های آن سال، برای ما به وجود آمد ( آورده شد! ) و دقیقا به علت همین ریشه بنیانی است که ثمر ها اکثرا با توهم توطئه پیوند می خورد!
اما آیا سخن من این است که ما به عنوان طیف ارزشی نباید وارد این معرکه شویم؟
به هیچ عنوان!. اتفاقا از آنجا که به تجربه دیده ام ما نوعا با اعتقاد، پشتکار و جدیت بیشتر برای رفع مشکل تلاش می کنیم، از این باب بخاطر ورود رفقای ارزشی به این حوزه خرسندم!. منتها حرف اینجاست که آیا می خواهیم به سر عقل بیاییم و تازه شروع به فهم شرایط کنیم یا نه!؟
آیا باز ازهمان ابتدا بعد چند جلسه درون گفتمانی نسخه پیچ به میدان آمده ایم؟ و باز طبق نتیجه سابقه ی برخوردمان با ویدئو و ماهواره و اینترنت و حجاب و ... با خاطره ای تلخ از مردم و خاطری عصبانی از شرایط ، درعمل خسته شده و به روزگار لعن خواهیم فرستاد و امر را به دست تقدیر حواله خواهیم داد؟
آیا از همه ی مدیریت های فرهنگی شکست خورده قبلی عبرت خواهیم گرفت؟ آیا می فهمیم که مشکل در نگاه و روش است و نه مدیریت پشت میزی و نهادی که بخواهیم تبدیلش کنیم به مدیریت پشت سنگری و نهضتی؟
5: بگذاراین دست نوشته را به دلنوشته تبدیل کنم!
خیر! امید آنچنانی برای بر سر عقل آمدن دوستان ندارم الا اینکه ببینم سالها با ممارست بسیار از کرسی تعیین کنندگی به پله ی تحقیق رفته، لباس ادعای استادی را با جامه ی دانشجویی و زبان تحکم و محاکمه را با بیان سوال متواضعانه تعویض کرده باشند.
یا مگر اینکه زین پس ببینم دیگراز فیلسوف این حوزه مطالبه ی راهکار انضمامی نمی کنند و از پزشک سکسولوژیست یا جراح ترنس ها، توقع ترسیم روحانیت جنسی ندارند!.
شاید فهمش سخت باشد پس مثالی میزنم:
( همانطور که از نیروی انتظامی با تحصن های فصلی توقعی جز ازدیاد گشت های ارشاد و بازداشتگاه های پلیس امنیت اخلاقی ندارند! )
پ.ن:
دوستان عزیز بعضی جبهه ها جبهه جنگ نظامی نیست که با فشار و نقشه و تلفات در نیروی انسانی و هزار زحمت دیگر بشود در آن توفیقی حاصل کرد!. شرایط به نحوی است که تمام تلاش شما می تواند به نحوی شرایط را بدتر کند که هزار نقشه و عملیات فرهنگی دشمن نمی توانست!
پ.ن2: تذکرا صاحب این قلم بیشترین اثر را در حوزه فیلم سازی مستند در همین ژانر داشته و موفق به دریافت جایزه برای برگزیده شدن مجموعه سه گانه اش ( یک پیشنهاد ساده ) از جشنواره کشوری عفاف و حجاب شده و اثرش ( به عنوان اولین قابلیت دراین حوزه ) از سیمای جمهوری اسلامی پخش شده است!
@kherad_jensi
http://uupload.ir/files/yuhs_90.jpg
یاسرعرب
1: از دهه ها پیش تا همین سالهای اخیر زیست جنسی ما ایرانیان محقق و متولی مشخصی نداشت. و دلسوزان و آگاهان باید در خلوت و پستو اصرار به پژوهش و رصد و مدیریت در این حوزه می داشتند. نتیجه این اصرار دلسوزانه البته چیزی جز تکرار مکرر فرایند #انکار نبود!
2: مدتهاست برایم این سوال مطرح است که چرا به ناگهان امر جنسی درایران ظرف چند سال صاحب صدها متولی و کرسی تبیینی شده و چرا بیشترین تحلیل های دوستانم در این حوزه، امنیتی،حکومتی و مصلحت گرایانه است؟ چرا دوستان دغدغه مند قبل از داشتن حداقل های یک توصیف درست در این زمینه، مثلا حکم به وجود یک #کودتای_جنسی در ایران می دهند و یا بعضی اساتید به راحتی از انتزاع دخول برج میلاد در تونل توحید! به انضمام طرح نشاط جنسی می رسند و راه حل را تا حد نبود مکان در دسترس برای نزدیکی و کاندوم تقلیل می دهند؟
3: اجازه بدهید همینجا پرانتزی باز کنم و سوال مهم تری را نیز مطرح کنم!. باز مدتهاست پرسشی ذهنم را درگیر کرده است که چرا اگر بیشترین مزخرفات و نظریات غیر علمی و حتی غیر کاربردی و اشتباه توسط اساتید، صاحب نظران و یا مسئولین ارزشی طرح و اجرا شود، و درنتیجه شرایط نیز رو به وخامت نهد، شاهد هیچ گونه واکنشی از بدنه امت حزب الله و دلواپسان دین و فرهنگ مردم نیستیم!. اما اگر فردی با نگاه علمی و از سر پژوهش و بر مبنای #عقلانیت_جنسی بخواهد حتی توصیفی ساده کند قبل از بیان سخنش موضع می گیریم و متهمش می کنیم به داشتن #پیام_پنهان و سوء نیت و غربزدگی؟! چرا جزای دهان طیفی دائما مهر سکوت است! و پاداش اشتباهات طیفی دیگر بلند گو شدن رسانه ها و خبرگزاری های رسمی و در اختیار گرفتن منابر و شبکه های تلویزیونی؟
گو همه دشنام ده، کز لب شیرین دعاست؟
آیا هر شخصی که قرار است در این امور دغدغه ای داشته باشد باید مثل ما ریش بگذارد و پیراهن روی شلوار بیندازد و دائم از بیانات رهبری فکت بیاورد و به جانِ سند چشم انداز قسم بخورد؟ تا صادقش بدانیم و اجازه اظهار نظر به او بدهیم؟
4: البته ما به عنوان طیف ارزشی نباید به روی خودمان بیاوریم که اکثر این دغدغه ها از سال هشتاد و هشت و بعد از درگیری های آن سال، برای ما به وجود آمد ( آورده شد! ) و دقیقا به علت همین ریشه بنیانی است که ثمر ها اکثرا با توهم توطئه پیوند می خورد!
اما آیا سخن من این است که ما به عنوان طیف ارزشی نباید وارد این معرکه شویم؟
به هیچ عنوان!. اتفاقا از آنجا که به تجربه دیده ام ما نوعا با اعتقاد، پشتکار و جدیت بیشتر برای رفع مشکل تلاش می کنیم، از این باب بخاطر ورود رفقای ارزشی به این حوزه خرسندم!. منتها حرف اینجاست که آیا می خواهیم به سر عقل بیاییم و تازه شروع به فهم شرایط کنیم یا نه!؟
آیا باز ازهمان ابتدا بعد چند جلسه درون گفتمانی نسخه پیچ به میدان آمده ایم؟ و باز طبق نتیجه سابقه ی برخوردمان با ویدئو و ماهواره و اینترنت و حجاب و ... با خاطره ای تلخ از مردم و خاطری عصبانی از شرایط ، درعمل خسته شده و به روزگار لعن خواهیم فرستاد و امر را به دست تقدیر حواله خواهیم داد؟
آیا از همه ی مدیریت های فرهنگی شکست خورده قبلی عبرت خواهیم گرفت؟ آیا می فهمیم که مشکل در نگاه و روش است و نه مدیریت پشت میزی و نهادی که بخواهیم تبدیلش کنیم به مدیریت پشت سنگری و نهضتی؟
5: بگذاراین دست نوشته را به دلنوشته تبدیل کنم!
خیر! امید آنچنانی برای بر سر عقل آمدن دوستان ندارم الا اینکه ببینم سالها با ممارست بسیار از کرسی تعیین کنندگی به پله ی تحقیق رفته، لباس ادعای استادی را با جامه ی دانشجویی و زبان تحکم و محاکمه را با بیان سوال متواضعانه تعویض کرده باشند.
یا مگر اینکه زین پس ببینم دیگراز فیلسوف این حوزه مطالبه ی راهکار انضمامی نمی کنند و از پزشک سکسولوژیست یا جراح ترنس ها، توقع ترسیم روحانیت جنسی ندارند!.
شاید فهمش سخت باشد پس مثالی میزنم:
( همانطور که از نیروی انتظامی با تحصن های فصلی توقعی جز ازدیاد گشت های ارشاد و بازداشتگاه های پلیس امنیت اخلاقی ندارند! )
پ.ن:
دوستان عزیز بعضی جبهه ها جبهه جنگ نظامی نیست که با فشار و نقشه و تلفات در نیروی انسانی و هزار زحمت دیگر بشود در آن توفیقی حاصل کرد!. شرایط به نحوی است که تمام تلاش شما می تواند به نحوی شرایط را بدتر کند که هزار نقشه و عملیات فرهنگی دشمن نمی توانست!
پ.ن2: تذکرا صاحب این قلم بیشترین اثر را در حوزه فیلم سازی مستند در همین ژانر داشته و موفق به دریافت جایزه برای برگزیده شدن مجموعه سه گانه اش ( یک پیشنهاد ساده ) از جشنواره کشوری عفاف و حجاب شده و اثرش ( به عنوان اولین قابلیت دراین حوزه ) از سیمای جمهوری اسلامی پخش شده است!
@kherad_jensi
http://uupload.ir/files/yuhs_90.jpg
