سیاوشی که تبدیل به حسین شد!!
فرنگیسی که تبدیل به زینب شد!!
گرامی که تبدیل به ابوالفضل شد!!
از زمانیکه تیغ تازی بر گردن ایرانی نشست، عنصر ایرانی با چیره دستی مخصوص به خود تلاش کرد تا هر اندازه از فرهنگ خود را که میتواند حفظ کند. نمونه بارز آن آیین #سیاووشان است که امروزه به نام حسین تازی برپا میگردد. سخن دراز نمیکنم و مستقیم به سراغ شاهنامه میروم:
پس از آنکه #سیاوش پور کیکاووس، شاهزاده دلیر ایران زمین بدلیل مکر و حیله های سودابه مجبور به ترک ایران و پناهنده شدن در توران شد، در آنجا دست به سازندگی بسیار زد. شهرها و باغستانهای بسیار ساخت و مورد توجه افراسیاب قرار گرفت تا جایی که مورد حسد دیگران واقع شد و در نهایت بدستور گرسیوز سرش را داخل تشتی قرار داده و بریدند. (فرتور نخست)
#فرنگیس همسر باردار او زمانیکه از این رخداد آگاه شد، شیون آغاز کرد، اما بدستور افراسیاب او را کشان کشان به کوی و برزن آوردند و به باد کتک گرفتند تا کودکش از بین برود که در این میان به کمک وزیر افراسیاب نجات پیدا کرد. (فرتور دوم)
سالها پس از این واقعه، در زمان شاه گشتاسپ تورانیان بار دیگر به ایران تازش کردند و باج و خراج خواستند. در این زمان #اشوزرتشت و اسفندیار و جاماسپ و دیگر بزرگان ایران زمین بر این اتفاق کردند که باید جنگید و نباید باج و خراج داد. ایران وارد جنگ میشود و در این میان بسیاری از بزرگان ایران از جمله خود زرتشت، لهراسپ شاه، زریر پسر لهراسپ، #گرامی پسر جاماسپ و پورچیستا و نوه اشوزرتشت، نستور پسر زریر و... در این میان کشته میشوند.
از صحنه های حماسی جنگ که در #یادگار_زریران هم به تصویر کشیده شده است، صحنه کشته شدن گرامی میباشد. او که از پهلوانان دلیر ایران زمین است، هنگامی که میبیند در گیر و دار نبرد، #درفش سرافراز کاویانی از دست ایرانیان بر زمین میفتد، بسرعت خود را به درفش میرساند و آنرا دوباره برافراشته میکند. در این زمان سپاه توران او را دوره میکند و دستش را قطع مینمایند، اما گرامی درفش را به دندان میگیرد و با دستی دیگر میجنگد و آنقدر وقاومت میکند تا کشته شود. (فرتور سوم)
اینها تاریخ واقعی ایران زمین است که ایرانی امروز نمیداند. ایرانی نمیداند که حسین تازشگر به خاکش بوده و آیین عاشورا در واقع سوگ سیاوش است. ایرانی نمیداند پرهای علم همان گیاه پرسیاووشان است که از خون سیاوش رویید. ایرانی نمیداند که زینب همان فرنگیس است که تنها و بیکس بدست دشمن افتاد. و ایرانی نمیداند که ابوالفضل عرب به او ارتباطی ندارد، اما گرامی بود که برای بالا نگه داشتن پرچم مقدس ایران سرزمین جان خود را تقدیم نمود! ایکاش کمی تاریخ بخوانیم!
@Kohandyar_iran
فرنگیسی که تبدیل به زینب شد!!
گرامی که تبدیل به ابوالفضل شد!!
از زمانیکه تیغ تازی بر گردن ایرانی نشست، عنصر ایرانی با چیره دستی مخصوص به خود تلاش کرد تا هر اندازه از فرهنگ خود را که میتواند حفظ کند. نمونه بارز آن آیین #سیاووشان است که امروزه به نام حسین تازی برپا میگردد. سخن دراز نمیکنم و مستقیم به سراغ شاهنامه میروم:
پس از آنکه #سیاوش پور کیکاووس، شاهزاده دلیر ایران زمین بدلیل مکر و حیله های سودابه مجبور به ترک ایران و پناهنده شدن در توران شد، در آنجا دست به سازندگی بسیار زد. شهرها و باغستانهای بسیار ساخت و مورد توجه افراسیاب قرار گرفت تا جایی که مورد حسد دیگران واقع شد و در نهایت بدستور گرسیوز سرش را داخل تشتی قرار داده و بریدند. (فرتور نخست)
#فرنگیس همسر باردار او زمانیکه از این رخداد آگاه شد، شیون آغاز کرد، اما بدستور افراسیاب او را کشان کشان به کوی و برزن آوردند و به باد کتک گرفتند تا کودکش از بین برود که در این میان به کمک وزیر افراسیاب نجات پیدا کرد. (فرتور دوم)
سالها پس از این واقعه، در زمان شاه گشتاسپ تورانیان بار دیگر به ایران تازش کردند و باج و خراج خواستند. در این زمان #اشوزرتشت و اسفندیار و جاماسپ و دیگر بزرگان ایران زمین بر این اتفاق کردند که باید جنگید و نباید باج و خراج داد. ایران وارد جنگ میشود و در این میان بسیاری از بزرگان ایران از جمله خود زرتشت، لهراسپ شاه، زریر پسر لهراسپ، #گرامی پسر جاماسپ و پورچیستا و نوه اشوزرتشت، نستور پسر زریر و... در این میان کشته میشوند.
از صحنه های حماسی جنگ که در #یادگار_زریران هم به تصویر کشیده شده است، صحنه کشته شدن گرامی میباشد. او که از پهلوانان دلیر ایران زمین است، هنگامی که میبیند در گیر و دار نبرد، #درفش سرافراز کاویانی از دست ایرانیان بر زمین میفتد، بسرعت خود را به درفش میرساند و آنرا دوباره برافراشته میکند. در این زمان سپاه توران او را دوره میکند و دستش را قطع مینمایند، اما گرامی درفش را به دندان میگیرد و با دستی دیگر میجنگد و آنقدر وقاومت میکند تا کشته شود. (فرتور سوم)
اینها تاریخ واقعی ایران زمین است که ایرانی امروز نمیداند. ایرانی نمیداند که حسین تازشگر به خاکش بوده و آیین عاشورا در واقع سوگ سیاوش است. ایرانی نمیداند پرهای علم همان گیاه پرسیاووشان است که از خون سیاوش رویید. ایرانی نمیداند که زینب همان فرنگیس است که تنها و بیکس بدست دشمن افتاد. و ایرانی نمیداند که ابوالفضل عرب به او ارتباطی ندارد، اما گرامی بود که برای بالا نگه داشتن پرچم مقدس ایران سرزمین جان خود را تقدیم نمود! ایکاش کمی تاریخ بخوانیم!
@Kohandyar_iran