▪️«هنر هست ولی کم هست»
🖋علی پوررجبی| کارشناس ارشد مطالعات معماری ایران از دانشگاه تهران
در انتهای قرن نوزدهم و ابتدای قرن بیستم بشر در حال کشف بود. کشف طبیعت و بهره‌برداری از آن. نفت، سنگ‌های معدنی، اکسیژن هوا، الماس، همه و همه در حال کشف و بهره‌برداری بودند. در آن تاریخ هیچ کس فکر نمی کرد که ممکن است روزی عناصر طبیعی تمام شوند. حدوداً یک قرن طول کشید تا بشر بفهمد ذخایر نفت محدود است. آب شیرین ممکن است تمام شود و کمبود یخ‌های قطبی می‌تواند زندگی در زمین را تهدید کند. ازاین‌رو کم‌کم سازمان‌های حفظ محیط‌زیست و انجمن‌های ملی و بین‌المللی شکل گرفتند. این سازمان‌ها به‌مثابه نفس لوامۀ بشر مهارکنندۀ خواسته‌های نامحدود او از منابع محدود طبیعی هستند.
بد نیست نگاهی گذار به اتفاقات هنر در همین دوران بیندازیم. در موسیقی دبوسی از گام‌های پنج صدایی موسیقی شرق آسیا برای خلق آثارش استفاده کرد، کمی بعد موسیقی جز از ترکیب عناصر بومی موسیقی آفریقا با موسیقی غربی در آمریکا شکل گرفت. در نقاشی ایده‌های هنر انتزاعی قوام یافت و از صورتک‌های آفریقایی در خلق آثار جدید تأثیر گرفتند و در معماری نیز کم‌وبیش کشف ایده‌های هنری در جریان بود و همۀ این جریان‌ها چهرۀ جهان را در آغاز قرن بیستم به سرعت تغییر می‌دادند. سازمان‌های حفظ میراث‌فرهنگی همچون قوۀ لوامۀ مهارکنندۀ بشر در مقابل خواست نامحدود نوسازی هنر و فرهنگ شکل گرفت. سازمان‌هایی که سعی کردند افسارِ گسیختهٔ بشر را مهار کنند و میراث هنری را حفظ کنند.
خلاصه‌ای بسیار گذرا از منظری خاص از آن چه بر فرهنگ و هنر جهان گذشته گفتیم. سرگذشت آن چه بر طبیعت و هنر گذشته است به نظر مشابه می‌آیند اما موضوع بحث ما این تشابه نیست، می‌خواهیم دربارۀ تفاوت نگاه به میراث طبیعی و میراث هنری بحث کنیم.
#معماری_مدرن #میراث_فرهنگی #هنر_مدرن
⭕️ ادامۀ متن را می‌توانید در سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:
http://koubeh.com/ap4-2/
@Koubeh
🖋علی پوررجبی| کارشناس ارشد مطالعات معماری ایران از دانشگاه تهران
در انتهای قرن نوزدهم و ابتدای قرن بیستم بشر در حال کشف بود. کشف طبیعت و بهره‌برداری از آن. نفت، سنگ‌های معدنی، اکسیژن هوا، الماس، همه و همه در حال کشف و بهره‌برداری بودند. در آن تاریخ هیچ کس فکر نمی کرد که ممکن است روزی عناصر طبیعی تمام شوند. حدوداً یک قرن طول کشید تا بشر بفهمد ذخایر نفت محدود است. آب شیرین ممکن است تمام شود و کمبود یخ‌های قطبی می‌تواند زندگی در زمین را تهدید کند. ازاین‌رو کم‌کم سازمان‌های حفظ محیط‌زیست و انجمن‌های ملی و بین‌المللی شکل گرفتند. این سازمان‌ها به‌مثابه نفس لوامۀ بشر مهارکنندۀ خواسته‌های نامحدود او از منابع محدود طبیعی هستند.
بد نیست نگاهی گذار به اتفاقات هنر در همین دوران بیندازیم. در موسیقی دبوسی از گام‌های پنج صدایی موسیقی شرق آسیا برای خلق آثارش استفاده کرد، کمی بعد موسیقی جز از ترکیب عناصر بومی موسیقی آفریقا با موسیقی غربی در آمریکا شکل گرفت. در نقاشی ایده‌های هنر انتزاعی قوام یافت و از صورتک‌های آفریقایی در خلق آثار جدید تأثیر گرفتند و در معماری نیز کم‌وبیش کشف ایده‌های هنری در جریان بود و همۀ این جریان‌ها چهرۀ جهان را در آغاز قرن بیستم به سرعت تغییر می‌دادند. سازمان‌های حفظ میراث‌فرهنگی همچون قوۀ لوامۀ مهارکنندۀ بشر در مقابل خواست نامحدود نوسازی هنر و فرهنگ شکل گرفت. سازمان‌هایی که سعی کردند افسارِ گسیختهٔ بشر را مهار کنند و میراث هنری را حفظ کنند.
خلاصه‌ای بسیار گذرا از منظری خاص از آن چه بر فرهنگ و هنر جهان گذشته گفتیم. سرگذشت آن چه بر طبیعت و هنر گذشته است به نظر مشابه می‌آیند اما موضوع بحث ما این تشابه نیست، می‌خواهیم دربارۀ تفاوت نگاه به میراث طبیعی و میراث هنری بحث کنیم.
#معماری_مدرن #میراث_فرهنگی #هنر_مدرن
⭕️ ادامۀ متن را می‌توانید در سایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:
http://koubeh.com/ap4-2/
@Koubeh