🔴 آیا افزایش حقوق کارگران، کمر کارفرما را می‌شکند؟/ #علیرضا_ملوندی
🔸یکی از مهمترین دلایل مخالفت با افزایش #حقوق_کارگران آن است که کارفرمایان توان پرداخت مبلغ بیشتر را ندارند و اگر حقوق اضافه شود ناچار به تعدیل نیرو خواهند شد.
اما آیا واقعا این طور است؟
🔹 کارفرما قاعدتا یا تولیدکننده محصول است یا ارائه دهنده یک خدمت خاص و نرخ‌گذاری روی محصولات و خدمات هم با احتساب سرجمع هزینه‌ها+حاشیه سود صورت می‌گیرد که یکی از این هزینه‌ها، حقوق کارگران است و در واقع حقوق کارگران، از خریداران محصول یا خدمت اخذ می‌شود.
🔸 حالا فرض کنید حقوق یکی از کارگران کارخانه، دو میلیون تومان بیش از حقوق دریافتی سال 98 آنها شود؛ یعنی چیزی حدود 5 میلیون تومان.
🔹اگر کارخانه به ازای هر کارگر در یک ماه هزار عدد از محصول تولید و به بازار عرضه کند، این 2 میلیون تومان اضافه شده، چقدر بر روی محصول اضافه می‌کند؟
2000000/1000= 2000
🔸به ازای هر عدد محصول، تنها دو هزار تومان بر روی قیمت اضافه خواهد شد.
بماند که بسیاری از کارخانه‌ها، تیراژ محصول به مراتب بالاتری دارند و این عدد روی تعداد بیشتری سرشکن می‌شود.
🔹 اما اینجا نکته مهم‌تری وجود دارد. چیزی که معمولا مغفول واقع شده و کمتر در مورد آن صحبت می‌شود: حاشیه سود کارفرماست.
🔸چرا هر بار برای جلوگیری از افزایش قیمت محصولات، تلاش می‌شود سفره کارگران کوچک شود و کسی از کم کردن حاشیه سود کارفرمایان در شرایط سخت صحبت نمی‌کند؟
🔹هر بار صحبت از افزایش حقوق کارگران می‌شود، خیلی زود تولیدکنندگان خرده‌پا و نحیف مثال زده می‌شوند و انذارها به این سمت می‌رود که اگر حقوق کارگران افزایش پیدا کند این تولیدکنندگان ناچار به تعدیل نیرو یا ورشکستگی می‌شوند در صورتی که هزاران کارگر، در کارخانه‌ها و بنگاه‌های بزرگ مشغول به کارند. بنگاه‌هایی که سالانه گردش مالی هنگفتی دارند و همیشه منتفع از استثمار کارگرانند.
🔸آن چیز که کمر بنگاه‌ها و تولیدکنندگان خرد را شکسته نه #حقوق_کارگران بلکه بی‌کفایتی و بی‌تدبیری‌های مختلف دولت در حمایت از مشاغل خرد و متوسط است. بماند که وقتی کارگران در عین اینکه بخشی از تولیدند، بخشی از مصرف هم هستند و فقر روز افزون آنها یعنی کاهش قدرت خرید میلیون‌ها نفر، فروش نرفتن خیلی از محصولات و خدمات و در نهایت ورشکستگی و فروپاشی کارخانه‌ها و کارگاه‌های کوچک! همان چیزی که به بهانه آن، #حقوق_کارگران پامال می‌شود.
@maktubaat
🔸یکی از مهمترین دلایل مخالفت با افزایش #حقوق_کارگران آن است که کارفرمایان توان پرداخت مبلغ بیشتر را ندارند و اگر حقوق اضافه شود ناچار به تعدیل نیرو خواهند شد.
اما آیا واقعا این طور است؟
🔹 کارفرما قاعدتا یا تولیدکننده محصول است یا ارائه دهنده یک خدمت خاص و نرخ‌گذاری روی محصولات و خدمات هم با احتساب سرجمع هزینه‌ها+حاشیه سود صورت می‌گیرد که یکی از این هزینه‌ها، حقوق کارگران است و در واقع حقوق کارگران، از خریداران محصول یا خدمت اخذ می‌شود.
🔸 حالا فرض کنید حقوق یکی از کارگران کارخانه، دو میلیون تومان بیش از حقوق دریافتی سال 98 آنها شود؛ یعنی چیزی حدود 5 میلیون تومان.
🔹اگر کارخانه به ازای هر کارگر در یک ماه هزار عدد از محصول تولید و به بازار عرضه کند، این 2 میلیون تومان اضافه شده، چقدر بر روی محصول اضافه می‌کند؟
2000000/1000= 2000
🔸به ازای هر عدد محصول، تنها دو هزار تومان بر روی قیمت اضافه خواهد شد.
بماند که بسیاری از کارخانه‌ها، تیراژ محصول به مراتب بالاتری دارند و این عدد روی تعداد بیشتری سرشکن می‌شود.
🔹 اما اینجا نکته مهم‌تری وجود دارد. چیزی که معمولا مغفول واقع شده و کمتر در مورد آن صحبت می‌شود: حاشیه سود کارفرماست.
🔸چرا هر بار برای جلوگیری از افزایش قیمت محصولات، تلاش می‌شود سفره کارگران کوچک شود و کسی از کم کردن حاشیه سود کارفرمایان در شرایط سخت صحبت نمی‌کند؟
🔹هر بار صحبت از افزایش حقوق کارگران می‌شود، خیلی زود تولیدکنندگان خرده‌پا و نحیف مثال زده می‌شوند و انذارها به این سمت می‌رود که اگر حقوق کارگران افزایش پیدا کند این تولیدکنندگان ناچار به تعدیل نیرو یا ورشکستگی می‌شوند در صورتی که هزاران کارگر، در کارخانه‌ها و بنگاه‌های بزرگ مشغول به کارند. بنگاه‌هایی که سالانه گردش مالی هنگفتی دارند و همیشه منتفع از استثمار کارگرانند.
🔸آن چیز که کمر بنگاه‌ها و تولیدکنندگان خرد را شکسته نه #حقوق_کارگران بلکه بی‌کفایتی و بی‌تدبیری‌های مختلف دولت در حمایت از مشاغل خرد و متوسط است. بماند که وقتی کارگران در عین اینکه بخشی از تولیدند، بخشی از مصرف هم هستند و فقر روز افزون آنها یعنی کاهش قدرت خرید میلیون‌ها نفر، فروش نرفتن خیلی از محصولات و خدمات و در نهایت ورشکستگی و فروپاشی کارخانه‌ها و کارگاه‌های کوچک! همان چیزی که به بهانه آن، #حقوق_کارگران پامال می‌شود.
@maktubaat