#چارلی_چاپلین :

وقتی بچه بودم کنار مادرم می‌خوابیدم و هرشب یک آرزو می‌کردم.

مثلاً آرزو می‌کردم برایم اسباب بازی بخرد؛ می‌گفت «می‌خرم به شرط اینکه بخوابی.» یا آرزو می‌کردم برم بزرگترین شهربازیِ دنیا؛ می‌گفت «می‌برمت به شرط اینکه بخوابی.»

یک شب پرسیدم «اگر بزرگ بشوم به آرزوهایم می‌رسم؟» گفت «می‌رسی به شرط اینکه بخوابی.»

هر شب با خوشحالی می‌خوابیدم. اِنقدر خوابیدم که بزرگ شدم و آرزوهایم کوچک شدند.

دیشب مادرمو خواب دیدم؛
پرسید «هنوز هم شب‌ها قبل از خواب به آرزوهایت فکر می‌کنی؟» گفتم «شب‌ها نمی‌خوابم.» گفت «مگر چه آرزویی داری؟» گفتم «تو اینجا باشی و هیچ آرزویی نداشته باشم.»

گفت «سعی خودم را می‌کنم به خوابت بیایم به شرط آنکه بخوابی.

‍ 🔹«دیکتاتور بزرگ» زمانی ساخته شد که هنوز افکار عمومی متوجه خطر آلمان نازی نشده بود. این اثر یکی از شاهکارهای چاپلین و از جنجالی‌ترین فیلم‌های اوست. فیلم، اثری ضدنازی و دیکتاتوری است که در قالب تاریخچهٔ زندگی «آدنوید هینکل»، دیکتاتور کشور خیالیِ «تامانیا» است. چاپلین در این فیلم، که انتقادی به روحیه استیلاجویی و تمامیت خواهی سیاستمداران بالاخص نازی هاست، همانند سایر فیلم های خود از «انسانیت» و «آزادی» می گوید. بخش پایانی این فیلم مربوط به زمانی است که به دلیل شباهت چاپلین به دیکتاتور، او را اشتباه می گیرند و او از این فرصت برای بیان عقاید خود استفاده می کند. اکران یا پخش این فیلم در آلمان آن زمان ، ممنوع اعلام شد.
🔸امروز زادروز#چارلی_چاپلین است.
@sahandiranmehr

#فلسفه


"من نیازی به محاورات ندارم. آنچه من دوست دارم، دیدن لبخند گاه‌گدار کسی است."


(ویتگنشتاین / فوریه ۱۹۴۸ - نامه به نورمن مالکوم)

🎥#چارلی_چاپلین


https://t.me/taft_Iran

یکی از صحنه‌‌های ماندگار تاريخ سينما در فيلم «ديكتاتور بزرگ» زمانی است كه چاپلين در نقش ديكتاتور در خلوت خود شروع به بازی و رقصيدن با بادکنک کره‌ زمین می‌كند آن را به هوا می‌اندازد و بر روی انگشت می‌چرخاند و مواظب است صدمه‌ای به آن نرسد. ولی در نهایت زمین می‌ترکد و بادکنک ترکیده در دستش آویزان می‌ماند، در این سکانس جنون و توهم هیتلر به زیبایی تمام و در قالب طنز بیان شده است. سکانسی که با ترکیدن بادکنک خاتمه می‌یابد و گویی فرجام شوم رویاهای هیتلر را پیش‌بینی می‌کند.

#چارلی_چاپلین


@NazariyehAdabi