Forwarded from اقتصاد و نفت
🔵 حرف‌های جدید مدیرعامل توتال درباره ایران
پاتریک پویان، مدیرعامل توتال، پس از امضاء HOA فاز 11 گفت‌وگویی با mees داشته است. گزیده‌ای از آن را ترجمه کردم که در ادامه می‌آید. به نظر من صراحت آقای پویان در بخش‌هایی از این گفت‌وگو، یک مساله کلیدی است. او از جذابیت ایران باوجود ریسک‌های ژئوپولیتیک می‌گوید.
(بخش‌های گزیده دیگری از صحبت‌های پویان را، که می‌تواند آموزشی برای شیوه برنامه‌ریزی استراتژیک و تصمیم‌گیری یک شرکت نفتی در خاورمیانه باشد، به تدریج منتشر خواهم کرد. صحبت‌های مدیرعامل توتال از این جنبه واجد اهمیت مضاعف است که شرکت یادشده، فعال‌ترین غول نفتی در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا به شمار می‌رود.)
1⃣ سه تا شش ماه طول می‌کشد تا تفاهم‌نامه با ایران نهایی شود؛ اما همه مفاد تجاری و مالی و ... در HOA تعیین شده است. تنها مساله این است که این مفاد را در IPC قرار دهیم. ما می‌خواهیم بتوانیم قراردادهای مهندسی ساخت سکوها را به محض امضاء قرارداد اصلی، اعطا (award) کنیم.
2⃣ ما پیشینه‌ای طولانی در ایران داریم، این میدان را بسیار خوب می‌شناسیم و خوب است که بتوانیم تجربه خود را به ایران بیاوریم.
3⃣ پاداش باید متناسب با ریسکی باشد که در حال پذیرش آن هستیم. فاز 11 یک پروژه بسیار بزرگ است: 1.8 میلیارد فوت مکعب در روز؛ و آن را در گذشته مطالعه کردیم. درباره پارس جنوبی می‌توانم بگویم که در واقع «بازگشت به آینده» است. ما این میدان را در ابتدای دهه اول 2000 توسعه دادیم، و زمانی که مجبور شدیم در 2010 کار را متوقف کنیم، در حال مطالعه فاز 11 بودیم.
4⃣ موافقت‌نامه آزادگان جنوبی درباره دسترسی به اطلاعات است. اولویت ما در ایران، گاز است؛ چراکه در آن تجربه‌هایی برای ارائه داریم؛ همین‌طور در پتروشیمی. هم‌اکنون تمام تیم‌ها به اولویت فاز 11 پارس جنوبی تخصیص داده شده‌اند.
5⃣ با IPC، مشکل اصلی قراردادهای بیع متقابل رفع شده است. طول مدت قرارداد 20 سال است؛ که در بیع متقابل تنها 7 سال بود. در عملیات‌ها مشارکت نداشتیم، و اکنون مشارکت داریم. نکته اصلی این‌که تمامی حق‌الزحمه به تولید و قیمت وابسته است، درحالی که در بیع متقابل تابع هزینه سرمایه‌ای بود. بیع متقابل بیشتر از نوع پیمانکاری به شمار می‌رفت، و به عنوان یک شرکت نفت و گاز مورد پسند ما نبود.
6⃣ می‌خواهیم تجربه خود را برای مدیریت مناسب مخزن، مدیریت تولید و همراستایی درآمدها با قیمت نفت، به میان آوریم. آنچه ما می‌آوریم، تجربه مدیریت مخزن است؛ و نه پیمانکاری ساخت. کسب‌وکار اصلی ما این نیست که بسازیم و برویم. آنها و بقیه صنعت، حرف ما را شنیدند و آنچه اکنون پیشنهاد می‌دهند، OK است.
7⃣ استراتژی ما، تکاپو برای گاز و دسترسی به نفت ارزان است که تصمیم‌های‌مان آن را نشان می‌دهد: اول، ADCO در ابوظبی برای نفت ارزان؛ دوم، الشاهین، که با وجود پیچیدگی‌ها هزینه تولید آن کمتر از 10 دلار در هر بشکه است؛ و بعد پارس جنوبی که میدان بزرگ گازی با هزینه پایین است.
8⃣ ایران بزرگ‌ترین ذخایر نفت و گاز جهان را در اختیار دارد. آیا می‌توان از رفتن به آنجا امتناع کرد؟ پروژه پارس جنوبی در دو مرحله انجام خواهد شد و ما باید حدود یک میلیارد دلار [در مرحله اول] بیاوریم که در مقایسه با پایه دارایی‌های شرکت قابل پذیرش است. اکنون 150 میلیارد دلار دارایی را در سراسر جهان مدیریت می‌کنیم.
9⃣ ایران در ریسک ژئوپولیتیک خاصی قرار دارد؛ ولی از همکاران من در BP بپرسید که آیا در آمریکا ریسک حقوقی وجود ندارد. من می‌توانم مثل بقیه شرکت‌ها در آمریکا دارایی‌هایی را بخرم که در گذشته نیز این کار را کردیم و همگی پول زیادی از دست دادیم. در حوزه پرمین امروزه قیمت فروش اراضی به 50هزار دلار در هر هکتار رسیده است. فکر می‌کنید پرداختن چنین رقمی منطقی است؟ این ریسک ژئوپولیتیک نیست، ولی ریسک بازار است.
🔟 اولین شرکت بزرگی هستیم که توانستیم در ایران قرارداد امضا کنیم و این فرصتی بزرگ است چراکه می‌دانیم شرکای ایرانی ما این موضوع را به یاد خواهند داشت. باید جایی پروژه انتخاب کنیم که بتوانیم ارزش افزوده بیشتری به وجود آوریم. برای سرمایه‌گذاران، پارس جنوبی بیش از خرید زمین به قیمت 50هزار دلار در پرمین آمریکا ارزشمند است.
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#MEES
#Total #Iran #Oil #Gas #SouthPars #US #Permian
پاتریک پویان، مدیرعامل توتال، پس از امضاء HOA فاز 11 گفت‌وگویی با mees داشته است. گزیده‌ای از آن را ترجمه کردم که در ادامه می‌آید. به نظر من صراحت آقای پویان در بخش‌هایی از این گفت‌وگو، یک مساله کلیدی است. او از جذابیت ایران باوجود ریسک‌های ژئوپولیتیک می‌گوید.
(بخش‌های گزیده دیگری از صحبت‌های پویان را، که می‌تواند آموزشی برای شیوه برنامه‌ریزی استراتژیک و تصمیم‌گیری یک شرکت نفتی در خاورمیانه باشد، به تدریج منتشر خواهم کرد. صحبت‌های مدیرعامل توتال از این جنبه واجد اهمیت مضاعف است که شرکت یادشده، فعال‌ترین غول نفتی در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا به شمار می‌رود.)
1⃣ سه تا شش ماه طول می‌کشد تا تفاهم‌نامه با ایران نهایی شود؛ اما همه مفاد تجاری و مالی و ... در HOA تعیین شده است. تنها مساله این است که این مفاد را در IPC قرار دهیم. ما می‌خواهیم بتوانیم قراردادهای مهندسی ساخت سکوها را به محض امضاء قرارداد اصلی، اعطا (award) کنیم.
2⃣ ما پیشینه‌ای طولانی در ایران داریم، این میدان را بسیار خوب می‌شناسیم و خوب است که بتوانیم تجربه خود را به ایران بیاوریم.
3⃣ پاداش باید متناسب با ریسکی باشد که در حال پذیرش آن هستیم. فاز 11 یک پروژه بسیار بزرگ است: 1.8 میلیارد فوت مکعب در روز؛ و آن را در گذشته مطالعه کردیم. درباره پارس جنوبی می‌توانم بگویم که در واقع «بازگشت به آینده» است. ما این میدان را در ابتدای دهه اول 2000 توسعه دادیم، و زمانی که مجبور شدیم در 2010 کار را متوقف کنیم، در حال مطالعه فاز 11 بودیم.
4⃣ موافقت‌نامه آزادگان جنوبی درباره دسترسی به اطلاعات است. اولویت ما در ایران، گاز است؛ چراکه در آن تجربه‌هایی برای ارائه داریم؛ همین‌طور در پتروشیمی. هم‌اکنون تمام تیم‌ها به اولویت فاز 11 پارس جنوبی تخصیص داده شده‌اند.
5⃣ با IPC، مشکل اصلی قراردادهای بیع متقابل رفع شده است. طول مدت قرارداد 20 سال است؛ که در بیع متقابل تنها 7 سال بود. در عملیات‌ها مشارکت نداشتیم، و اکنون مشارکت داریم. نکته اصلی این‌که تمامی حق‌الزحمه به تولید و قیمت وابسته است، درحالی که در بیع متقابل تابع هزینه سرمایه‌ای بود. بیع متقابل بیشتر از نوع پیمانکاری به شمار می‌رفت، و به عنوان یک شرکت نفت و گاز مورد پسند ما نبود.
6⃣ می‌خواهیم تجربه خود را برای مدیریت مناسب مخزن، مدیریت تولید و همراستایی درآمدها با قیمت نفت، به میان آوریم. آنچه ما می‌آوریم، تجربه مدیریت مخزن است؛ و نه پیمانکاری ساخت. کسب‌وکار اصلی ما این نیست که بسازیم و برویم. آنها و بقیه صنعت، حرف ما را شنیدند و آنچه اکنون پیشنهاد می‌دهند، OK است.
7⃣ استراتژی ما، تکاپو برای گاز و دسترسی به نفت ارزان است که تصمیم‌های‌مان آن را نشان می‌دهد: اول، ADCO در ابوظبی برای نفت ارزان؛ دوم، الشاهین، که با وجود پیچیدگی‌ها هزینه تولید آن کمتر از 10 دلار در هر بشکه است؛ و بعد پارس جنوبی که میدان بزرگ گازی با هزینه پایین است.
8⃣ ایران بزرگ‌ترین ذخایر نفت و گاز جهان را در اختیار دارد. آیا می‌توان از رفتن به آنجا امتناع کرد؟ پروژه پارس جنوبی در دو مرحله انجام خواهد شد و ما باید حدود یک میلیارد دلار [در مرحله اول] بیاوریم که در مقایسه با پایه دارایی‌های شرکت قابل پذیرش است. اکنون 150 میلیارد دلار دارایی را در سراسر جهان مدیریت می‌کنیم.
9⃣ ایران در ریسک ژئوپولیتیک خاصی قرار دارد؛ ولی از همکاران من در BP بپرسید که آیا در آمریکا ریسک حقوقی وجود ندارد. من می‌توانم مثل بقیه شرکت‌ها در آمریکا دارایی‌هایی را بخرم که در گذشته نیز این کار را کردیم و همگی پول زیادی از دست دادیم. در حوزه پرمین امروزه قیمت فروش اراضی به 50هزار دلار در هر هکتار رسیده است. فکر می‌کنید پرداختن چنین رقمی منطقی است؟ این ریسک ژئوپولیتیک نیست، ولی ریسک بازار است.
🔟 اولین شرکت بزرگی هستیم که توانستیم در ایران قرارداد امضا کنیم و این فرصتی بزرگ است چراکه می‌دانیم شرکای ایرانی ما این موضوع را به یاد خواهند داشت. باید جایی پروژه انتخاب کنیم که بتوانیم ارزش افزوده بیشتری به وجود آوریم. برای سرمایه‌گذاران، پارس جنوبی بیش از خرید زمین به قیمت 50هزار دلار در پرمین آمریکا ارزشمند است.
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#MEES
#Total #Iran #Oil #Gas #SouthPars #US #Permian
Forwarded from اقتصاد و نفت
توتال برنامه‌های خود را برای سال 2017 اعلام کرد:
فاز 11 پارس جنوبی، یکی از ده اولویت توتال در بخش بالادستی
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#TOTAL
#Iran #SouthPars #MOU
فاز 11 پارس جنوبی، یکی از ده اولویت توتال در بخش بالادستی
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#TOTAL
#Iran #SouthPars #MOU
Forwarded from اقتصاد و نفت
توتال برنامه‌های خود را برای سال 2017 اعلام کرد:
امارات، قطر و ایران، سه بازار هدف
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#TOTAL
#Iran #SouthPars #MOU
امارات، قطر و ایران، سه بازار هدف
🔴 منبع: @EconomicsandOil
#TOTAL
#Iran #SouthPars #MOU