ابراهیم صفایی در کتاب( زمینه های اجتماعی کودتا) وضع ایران قبل از کودتا را چنین توصیف می کند:
در آن هنگام کارهای مملکت به کلی از هم گسیخته و کشور ما شبیه مستعمره بود.
قدرت سیاسی و نظامی انگلیس در ایران چیرگی داشت، آذربایجان دستخوش تجاوزات سیمیتقو بود، قسمت عمده گیلان و شمال را بلشویکها به نام حکومت مستقل در اختیار داشتند، عبور از قزوین به رشت بدون اجازه بیگانگان ممکن نبود، آوارگان گیلانی در قزوین و تهران با حال رقت بار سرگردان بودند. در مازندران جمعیت اتحاد ملی طبرستان دم از خودمختاری میزد. راههای کشور نا امن بود، حقوق کارمندان دولت ماه ها عقب افتاده و دولت قادر به پرداخت نبود.
سیاست خارجی ایران با قرارداد ۱۹۱۹ ( قرارداد منعقد شده بین وثوق الدوله با دولت انگلیس) پیوسته بود و هیچ زمامداری جرات و توان آن را نداشت که این زنجیر استعماری را پاره کند.و با همسایگان بزرگ شمالی که با رژیم جدید و قدرت نو قد برافراشته بود، قرارداد دوستانه ای امضا کند و تشنجات مملکت را بکاهد و نیروی بیگانه را از ایران بیرون کند.
مالیاتها وصول نمیشد، خانها و زورمندان محلی هر کدام به نوبه خود حکومتی نیمه مستقل داشتند ، فقر و گرسنگی و قحطی که از آغاز جنگ اول جهانی به صورت وحشتناکی گسترش یافته بود هنوز در سراسر کشور هیولای شوم خود را نشان میداد. هیچ کس امیدی نداشت که ایران بتواند روی پای خود بایستد و از پرتگاه زوال و انقراض خود را نجات دهد.حکومت مرکزی چنان ظعیف و ناتوان بود که اگر نیروی انگلیس در حوالی قزوین پایگاه نداشت بلشویکهای گیلان می توانستند به آسانی به تهران حمله کنند و دولت حتی توانایی دفاع از پایتخت را هم نداشت، مرکزیت مملکت در هم شکسته و قدرت رهبری و اداره مملکت از دست زمامداران کشور بیرون رفته بود.
هرگاه مختصر کمک و مساعدت بیگانگان نبود( کمک مالی که انگلیس هر ماه به صورت وام می پرداخت) حقوق وزیران و دربار نیز میسر نمی شد، وطن خواهان و روشنفکران خطر اضمحلال ایران را آشکارا می دیدند و از هر سو نجات و چاره می جستند. ابن الوقت ها با سر سپردن به سفارتخانه های بیگانگان به منافع کوچک و پست خود می اندیشیدند ودر فکر مقام و پول بودند.
فعودالها با اصول قرون وسطایی و جور و ستم بر کشاورزان گرسنه بر وسعت املاک خود می افزودند، محتکرین به قیمت جان مردم آذوقه عمومی را احتکار می کردند. توده مردم پناهگاهی نداشتند و از دولت جز اسمی بی رسم چیزی بر جای نمانده بود و حتی در پایتخت فرمانش نفوذ نداشت.
#رضا_شاه_پهلوی
#از_آلاشت_تا_ژوهانسبورگ
#نوشته_نادر_پیمانی
#قسمت_چهارم
@mobarezan_vatannews
در آن هنگام کارهای مملکت به کلی از هم گسیخته و کشور ما شبیه مستعمره بود.
قدرت سیاسی و نظامی انگلیس در ایران چیرگی داشت، آذربایجان دستخوش تجاوزات سیمیتقو بود، قسمت عمده گیلان و شمال را بلشویکها به نام حکومت مستقل در اختیار داشتند، عبور از قزوین به رشت بدون اجازه بیگانگان ممکن نبود، آوارگان گیلانی در قزوین و تهران با حال رقت بار سرگردان بودند. در مازندران جمعیت اتحاد ملی طبرستان دم از خودمختاری میزد. راههای کشور نا امن بود، حقوق کارمندان دولت ماه ها عقب افتاده و دولت قادر به پرداخت نبود.
سیاست خارجی ایران با قرارداد ۱۹۱۹ ( قرارداد منعقد شده بین وثوق الدوله با دولت انگلیس) پیوسته بود و هیچ زمامداری جرات و توان آن را نداشت که این زنجیر استعماری را پاره کند.و با همسایگان بزرگ شمالی که با رژیم جدید و قدرت نو قد برافراشته بود، قرارداد دوستانه ای امضا کند و تشنجات مملکت را بکاهد و نیروی بیگانه را از ایران بیرون کند.
مالیاتها وصول نمیشد، خانها و زورمندان محلی هر کدام به نوبه خود حکومتی نیمه مستقل داشتند ، فقر و گرسنگی و قحطی که از آغاز جنگ اول جهانی به صورت وحشتناکی گسترش یافته بود هنوز در سراسر کشور هیولای شوم خود را نشان میداد. هیچ کس امیدی نداشت که ایران بتواند روی پای خود بایستد و از پرتگاه زوال و انقراض خود را نجات دهد.حکومت مرکزی چنان ظعیف و ناتوان بود که اگر نیروی انگلیس در حوالی قزوین پایگاه نداشت بلشویکهای گیلان می توانستند به آسانی به تهران حمله کنند و دولت حتی توانایی دفاع از پایتخت را هم نداشت، مرکزیت مملکت در هم شکسته و قدرت رهبری و اداره مملکت از دست زمامداران کشور بیرون رفته بود.
هرگاه مختصر کمک و مساعدت بیگانگان نبود( کمک مالی که انگلیس هر ماه به صورت وام می پرداخت) حقوق وزیران و دربار نیز میسر نمی شد، وطن خواهان و روشنفکران خطر اضمحلال ایران را آشکارا می دیدند و از هر سو نجات و چاره می جستند. ابن الوقت ها با سر سپردن به سفارتخانه های بیگانگان به منافع کوچک و پست خود می اندیشیدند ودر فکر مقام و پول بودند.
فعودالها با اصول قرون وسطایی و جور و ستم بر کشاورزان گرسنه بر وسعت املاک خود می افزودند، محتکرین به قیمت جان مردم آذوقه عمومی را احتکار می کردند. توده مردم پناهگاهی نداشتند و از دولت جز اسمی بی رسم چیزی بر جای نمانده بود و حتی در پایتخت فرمانش نفوذ نداشت.
#رضا_شاه_پهلوی
#از_آلاشت_تا_ژوهانسبورگ
#نوشته_نادر_پیمانی
#قسمت_چهارم
@mobarezan_vatannews
Forwarded from آرشیو کنفرانس های دکتر سحاب
──────────⊱◈◈◈⊰──────
🔴 #درد_و_دل_خودمانی
#قسمت_چهارم
#پاسخ_به_یاوه_گویی_های_محمود_قربانی
🎙اجرا: #دکتر_علی_سحاب
┄┅✿░⃟🥀🥀🥀❃─═༅࿇࿇༅═
🔴 #درد_و_دل_خودمانی
#قسمت_چهارم
#پاسخ_به_یاوه_گویی_های_محمود_قربانی
🎙اجرا: #دکتر_علی_سحاب
┄┅✿░⃟🥀🥀🥀❃─═༅࿇࿇༅═
Telegram
attach 📎
Forwarded from آرشیو کنفرانس های دکتر سحاب
──────────⊱◈◈◈⊰──────
🔴 #درد_و_دل_خودمانی
#قسمت_چهارم
#پاسخ_به_یاوه_گویی_های_محمود_قربانی
🎙اجرا: #دکتر_علی_سحاب
┄┅✿░⃟🥀🥀🥀❃─═༅࿇࿇༅═
🔴 #درد_و_دل_خودمانی
#قسمت_چهارم
#پاسخ_به_یاوه_گویی_های_محمود_قربانی
🎙اجرا: #دکتر_علی_سحاب
┄┅✿░⃟🥀🥀🥀❃─═༅࿇࿇༅═
Telegram
attach 📎