🖋نقش انگل ستان در توطئه برای تجزیه آذربایجان
🌐بخش اول
تا کنون در مورد توطئه شوروی و استالین برای جدایی آذربایجان با همکاری حزب توده و فرقه پیشه وری بسیار گفته شده و اسناد آن هم موجود است!
اما در این بین به دست پنهان #انگلستان کمتر اشاره شده است!
در کتاب مهم و معتبری که در سال ۱۹۸۴ درباره سیر سیاست انگلیس در خاورمیانه چاپ شده، اسرار شگفت آوری از توطئه تجزیه ایران با موافقت و مشارکت #انگليسها فاش شده است. در این کتاب، که از طرف دانشگاه معتبر آکسفورد انگلستان چاپ شده و عنوان آن "امپراتوری بریتانیا در خاورمیانه" است، در فصل مربوط به وقایع ایران از سال ۱۹۴۵ به بعد، ابتدا به مکاتبات سر ریدر بولارد سفير كبير وقت انگلیس در ایران با وزارت خارجه انگلستان بعد از خاتمه جنگ دوم جهانی اشاره شده است. مطالعه این مکاتبات و تلگرافها، که مربوط به سالهای بعد از جنگ است، نشان میدهد که سفیر پست فطرت انگلیس در ایران در تمام این گزارشها و مکاتبات خود با وزارت خارجه انگلیس سعی در تحقیر دولت و مردم ایران و تاکید بر «طبیعی بودن» احساسات تجزیه طلبانه مردم آذربایجان داشته است. در یکی از این گزارشها، که به تاریخ سوم مارس ۱۹۴۶ (۱۳ اسفند ۱۳۲۴) خطاب به بوین وزیر خارجه وقت انگلستان فرستاده شده است، بولارد از حکومت دمکراتها در تبریز مکرر به عنوان «دولت ملی آذربایجان» نام برده و می نویسد: 《احساسات جدائی طلبانه در آذربایجان ایران نیرومندتر از تمام استانهای دیگر ایران است و دلائل تاریخی و طبیعی محکمی دارد. «نامردی» و عدم توجه مأمورین دولتی ایران به خواستها و احساسات مردم آذربایجان موجب شد که اهالی آذربایجان از نیروهای مهاجم روسی به منزله " آزاد کنندگان" خود استقبال کردند!!!!!! آذربایجانیها حتی روسها را بر حاکمان فاسد و ستمگر ایرانی ترجیح میدهند!! و به نظر می رسد که تمایلات شدیدی به پیوستن به آذربایجان شوروی در میان آنها وجود دارد...》
در کتابی که به آن اشاره شد و محصول چندین سال تحقیق نویسنده معتبری چون «ویلیام راجر لوئیس» است به پیشنهاد بوین برای تشکیل یک کمیسیون سه جانبه برای بررسی مسائل ایران هم اشاره شده و ضمن آن آمده است "بوین" ترجیح میداد مسئله ایران، به جای این که در سازمان ملل متحد مطرح شود و متفقین زمان جنگ را در آغاز کار این سازمان رودرروی یکدیگر قرار دهد، بین خود کشورهای ذینفع حل و فصل گردد. علاوه بر آن بوین نسبت به مقاصد آمریکائیها در ایران بدگمان بود و تصور می کرد که انگلستان در یک کمیسیون سه جانبه برای حل مسائل مربوط به ایران،
بهتر میتواند منافع خود را تامین نماید، تا این که این موضوع به جلسات سازمان ملل متحد کشانده شود. از طرف دیگر «بدترین» نتیجه ای که ممکن بود از کنفرانس سه جانبه حاصل شود شناسائی یک آذربایجان مستقل بود، که به حفظ بقیه خاک ایران در ازای آن می ارزید!!!
#شاهنشاه_آریامهر حاضر به قبول پیشنهاد تشکیل کمیسیون سه جانبه نشدند و نمایندگان مجلس نیز با اشاره ایشان به مخالفت با این پیشنهاد برخاستند.
شاه در مصاحبه با کارانجیا روزنامه نگار هندی، ضمن بحث درباره وقایع آذربایجان و طرح تشکیل کمیسیون سه جانبه، نخست وزیر وقت را یک عامل انگلیس معرفی می کند و می گوید انگلیسیها می خواستند به دست او نقشه تجزیه و تقسیم ایران را به مناطق نفوذ عمل کنند و حکیمی در اجرای نظر انگلیسیها در ارجاع قضيه به سازمان ملل متحد تعلل می کرد و حل قضیه از طرف کمیسیون سه جانبه را بر طرح شکایت ایران در سازمان ملل متحد ترجیح میداد...
حکیمی سرانجام تحت فشار #شاهنشاه و #مجلس مجبور شد از مداخلات دولت شوروی در ایران به سازمان ملل متحد شکایت کند و از فکر حل مسئله از طریق کمیسیون سه جانبه انصراف حاصل نماید. در تاریخ ۱۹ ژانویه سال۱۹۴۶ (۲۹ دیماه ۱۳۲۴) آقای نقیزاده سفیر کبیر ایران در لندن، که در ضمن نمایندگی ایران را در سازمان ملل متحد به عهده داشت، طی نامه ای به دبیر کل سازمان ملل متحد، ضمن تشریح مداخلات دولت شوروی در ایران و بهانه جوئی آن کشور برای خودداری از تخلیه ایران، درخواست رسیدگی به شکایات ایران را در شورای امنیت سازمان ملل متحد نمود. سازمان ملل متحد در آن زمان تازه شروع به کار کرده بود و تا آماده شدن آسمانخراش شیشه ای سازمان در نیویورک، جلسات مجمع عمومی و سایر ارگانهای سازمان در لندن تشکیل میشد. شکایت ایران در دستور کار شورای امنیت قرار گرفت و پس از استماع توضیحات نماینده ایران و پاسخ نماینده شوروی، در تاریخ سی ام ژانویه (دهم بهمن ۱۳۲۴) طی قطعنامه ای به طرفین توصیه شد مستقیما برای حل اختلافات خود وارد مذاکره شده و نتیجه را تا یک ماه بعد به اطلاع شورا برسانند.
@na_ta_ma
ادامه🔻🔻🔻
🌐بخش اول
تا کنون در مورد توطئه شوروی و استالین برای جدایی آذربایجان با همکاری حزب توده و فرقه پیشه وری بسیار گفته شده و اسناد آن هم موجود است!
اما در این بین به دست پنهان #انگلستان کمتر اشاره شده است!
در کتاب مهم و معتبری که در سال ۱۹۸۴ درباره سیر سیاست انگلیس در خاورمیانه چاپ شده، اسرار شگفت آوری از توطئه تجزیه ایران با موافقت و مشارکت #انگليسها فاش شده است. در این کتاب، که از طرف دانشگاه معتبر آکسفورد انگلستان چاپ شده و عنوان آن "امپراتوری بریتانیا در خاورمیانه" است، در فصل مربوط به وقایع ایران از سال ۱۹۴۵ به بعد، ابتدا به مکاتبات سر ریدر بولارد سفير كبير وقت انگلیس در ایران با وزارت خارجه انگلستان بعد از خاتمه جنگ دوم جهانی اشاره شده است. مطالعه این مکاتبات و تلگرافها، که مربوط به سالهای بعد از جنگ است، نشان میدهد که سفیر پست فطرت انگلیس در ایران در تمام این گزارشها و مکاتبات خود با وزارت خارجه انگلیس سعی در تحقیر دولت و مردم ایران و تاکید بر «طبیعی بودن» احساسات تجزیه طلبانه مردم آذربایجان داشته است. در یکی از این گزارشها، که به تاریخ سوم مارس ۱۹۴۶ (۱۳ اسفند ۱۳۲۴) خطاب به بوین وزیر خارجه وقت انگلستان فرستاده شده است، بولارد از حکومت دمکراتها در تبریز مکرر به عنوان «دولت ملی آذربایجان» نام برده و می نویسد: 《احساسات جدائی طلبانه در آذربایجان ایران نیرومندتر از تمام استانهای دیگر ایران است و دلائل تاریخی و طبیعی محکمی دارد. «نامردی» و عدم توجه مأمورین دولتی ایران به خواستها و احساسات مردم آذربایجان موجب شد که اهالی آذربایجان از نیروهای مهاجم روسی به منزله " آزاد کنندگان" خود استقبال کردند!!!!!! آذربایجانیها حتی روسها را بر حاکمان فاسد و ستمگر ایرانی ترجیح میدهند!! و به نظر می رسد که تمایلات شدیدی به پیوستن به آذربایجان شوروی در میان آنها وجود دارد...》
در کتابی که به آن اشاره شد و محصول چندین سال تحقیق نویسنده معتبری چون «ویلیام راجر لوئیس» است به پیشنهاد بوین برای تشکیل یک کمیسیون سه جانبه برای بررسی مسائل ایران هم اشاره شده و ضمن آن آمده است "بوین" ترجیح میداد مسئله ایران، به جای این که در سازمان ملل متحد مطرح شود و متفقین زمان جنگ را در آغاز کار این سازمان رودرروی یکدیگر قرار دهد، بین خود کشورهای ذینفع حل و فصل گردد. علاوه بر آن بوین نسبت به مقاصد آمریکائیها در ایران بدگمان بود و تصور می کرد که انگلستان در یک کمیسیون سه جانبه برای حل مسائل مربوط به ایران،
بهتر میتواند منافع خود را تامین نماید، تا این که این موضوع به جلسات سازمان ملل متحد کشانده شود. از طرف دیگر «بدترین» نتیجه ای که ممکن بود از کنفرانس سه جانبه حاصل شود شناسائی یک آذربایجان مستقل بود، که به حفظ بقیه خاک ایران در ازای آن می ارزید!!!
#شاهنشاه_آریامهر حاضر به قبول پیشنهاد تشکیل کمیسیون سه جانبه نشدند و نمایندگان مجلس نیز با اشاره ایشان به مخالفت با این پیشنهاد برخاستند.
شاه در مصاحبه با کارانجیا روزنامه نگار هندی، ضمن بحث درباره وقایع آذربایجان و طرح تشکیل کمیسیون سه جانبه، نخست وزیر وقت را یک عامل انگلیس معرفی می کند و می گوید انگلیسیها می خواستند به دست او نقشه تجزیه و تقسیم ایران را به مناطق نفوذ عمل کنند و حکیمی در اجرای نظر انگلیسیها در ارجاع قضيه به سازمان ملل متحد تعلل می کرد و حل قضیه از طرف کمیسیون سه جانبه را بر طرح شکایت ایران در سازمان ملل متحد ترجیح میداد...
حکیمی سرانجام تحت فشار #شاهنشاه و #مجلس مجبور شد از مداخلات دولت شوروی در ایران به سازمان ملل متحد شکایت کند و از فکر حل مسئله از طریق کمیسیون سه جانبه انصراف حاصل نماید. در تاریخ ۱۹ ژانویه سال۱۹۴۶ (۲۹ دیماه ۱۳۲۴) آقای نقیزاده سفیر کبیر ایران در لندن، که در ضمن نمایندگی ایران را در سازمان ملل متحد به عهده داشت، طی نامه ای به دبیر کل سازمان ملل متحد، ضمن تشریح مداخلات دولت شوروی در ایران و بهانه جوئی آن کشور برای خودداری از تخلیه ایران، درخواست رسیدگی به شکایات ایران را در شورای امنیت سازمان ملل متحد نمود. سازمان ملل متحد در آن زمان تازه شروع به کار کرده بود و تا آماده شدن آسمانخراش شیشه ای سازمان در نیویورک، جلسات مجمع عمومی و سایر ارگانهای سازمان در لندن تشکیل میشد. شکایت ایران در دستور کار شورای امنیت قرار گرفت و پس از استماع توضیحات نماینده ایران و پاسخ نماینده شوروی، در تاریخ سی ام ژانویه (دهم بهمن ۱۳۲۴) طی قطعنامه ای به طرفین توصیه شد مستقیما برای حل اختلافات خود وارد مذاکره شده و نتیجه را تا یک ماه بعد به اطلاع شورا برسانند.
@na_ta_ma
ادامه🔻🔻🔻